Gratis reisvoorstel aanvragen

Wandelen in Cappadocië

Landkaart met overzicht van deze reis

Bestemming: A. Avanos (Turkije) , B. Cavusin , C. Orthahisar , D. Ürgüp
Periode: september 2005
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Hotel

Foto van deze vakantie

De vorige keer dat ik op het vliegveld in Istanbul was, ging alles naar wens. Nu ervaar ik dat anders. Er zijn lange rijen, veel vertragingen en de informatiebordjes zijn onduidelijk. Gelukkig zijn wij wel op tijd voor de aansluiting naar Kaysery. We worden na deze vluchten weggebracht naar het pottenbakkersdorpje Avanos. Deze reis gaat snel, alleen is het jammer dat we niks kunnen bekijken. Het is inmiddels donker geworden.

De bergen rondom Avanos

Vandaag staat onze eerste wandeldag voor de deur. Met nog 6 andere mensen, de gids Eveline en hond Nur gaan we de bergen rondom Avanos in. Op de berg hebben we een erg mooi uitzicht over de stad, de rivier en Cappadocië. Tijdens de wandeling komen we langs de 'tuinen van Avanos' Uit deze bronnen komt het water waarmee ze de gewassen kweken. Verder is het gebied zeer droog, dus deze bronnen zijn zeker belangrijk. De druiven die er gekweekt worden zijn erg lekker.

Het uitzicht over de bergen
Het uitzicht over de bergen


's Middags zijn wij te vinden in Avanos. Nadat we een pottenbakdemonstratie hebben gedaan zien we in het atelier een bizarre grot met wel duizenden plukjes haren. Dit zijn haren van allerlei verschillende vrouwen. De bedoeling hierachter is dat ze een plukje haar met hun adres achter laten. Een van deze vrouwen kan dan een workshop pottenbakken winnen. Een aantal jaren geleden is het nog op tv geweest bij Yorin Travel.

In Avanos zelf zijn vele pottenbakkers en winkels te vinden. We lopen verder naar de buitenwijken van Avanos en krijgen gelijk een heel ander beeld. De huizen zijn gebouwd op oude grotwoningen en bij sommige zijn de grotten zelfs omgebouwd tot kamers. Vele inwoners van dit dorpje willen met je praten, maar door de taal is dit moeilijk. Gelukkig komen we met gebaren heel ver.
Grotten in Cappadocië
Grotten in Cappadocië

'Valley of Love'

We zijn vandaag vroeg wakker gemaakt door de moskee. Dan maar wat eerder op pad van Avanos naar Cavusin. We zien onderweg een veel ander landschap. De grond heeft een andere kleur, maar ook een andere hardheid. De dalen grenzen ook nog eens aan elkaar.

We passeren de bijzonderste vallei van Turkije genaamd de 'Valley of Love'. Het bestaat uit rotsen die op een klein stukje liggen. Ik noem ze ook wel penissen, want daar hebben ze wel iets van weg. Dit is zo ontstaan doordat rosten door een vulkaanuitbarsting naar beneden zijn gevallen. De grond is later weggesleten, waardoor dit is overgebleven. Na deze vallei gaan we naar het dorpje Uçhisar. Dit dorpje heeft een markante burcht. We beklimmen deze niet, maar later in de week gaan we wel de burcht van Orthahisar beklimmen.

We gaan lunchen in het plaatsje Göreme. Hier is het wel toeristisch ten opzichte van de andere plaatsen. We bezoeken grotkerken die al eeuwen oud zijn. Door renovatie kun je niet alle oude dingen nog zien, maar het is wel te onderscheiden. Je kunt ook zien dat de kleuren zijn vervangen. Eerst werd alles geschilderd in een roodachtige kleurstof. Later werden het meerdere kleuren.

We overnachten in Cavusin. In dit dorpje zijn vele oude woningen te vinden in de rotsen. Als een soort flat staan ze op elkaar. De regering heeft gewaarschuwd voor instortingen, waardoor de mensen een andere plek om te wonen moesten zoeken.

Wandelen in Cappadocië

Om 5 uur worden we weer wakker gemaakt door de Moskee. We gaan de rotswand maar beklimmen om daar van de zonsopkomst te genieten. Jammer genoeg duurt dat langer dan gedacht. Gelukkig was het wel de moeite waard. We genieten van de zonsopkomst die het dorp, de bergen en de rotsen weer tot leven brengt. Vlak langs ons vliegen wel tientallen luchtballonnen.

De luchtballonnen in Cappadocië
De luchtballonnen in Cappadocië


We gaan beginnen aan ons ontbijt waarna de wandeldag kan beginnen. We gaan wandelen naar Orthahisar. We zien onderweg de grotkerken, waarvan ik sommige zonder gids niet had gevonden. Sommige zijn groot, de ander juist weer klein. Soms kunnen we makkelijk naar binnen en soms moeten we echt klauteren met handen en voeten. De rotsen buiten waren eerst nog rood, nu we verder zijn gelopen worden ze veelal wit van kleur. Net een maanlandschap! 's Avonds hebben we lekker gegeten bij een Turkse familie.

Orthahisar

Vandaag gaan we een wandeling maken rondom Orthahisar. Onderweg komen we een bosrijke vallei tegen waarna we aankomen in het oud Griekse dorpje. Er is genoeg schaduw te vinden door de vele bomen en struiken die er staan. Onderweg kunnen we genieten van de lekkere druiven en bramen. Ook komen we langs vele rotswoningen en grotkerken.

Een eeuw geleden woonden er nog veel Grieken in Turkije. Dit veranderde toen in er in 1922 een onenigheid tussen beide landen kwam. De Grieken waren niet meer welkom in Turkije. Doordat dit op de nationale feestdag in Griekenland gebeurde, hebben veel mensen hun spullen niet meer terug kunnen krijgen. Zij waren die dag namelijk in Griekenland en mochten Turkije niet meer in. De Griekse huizen kun je herkennen aan hun mooie versieringen van ornamenten en de boogjes onder het dak.

Even een pauze mag wel. We drinken een heerlijk kopje Turkse thee op het dorpsplein en genieten ondertussen van 2 oudere mannen die ook thee aan het drinken zijn. Als we het dorp uitlopen zien we nog hoe ze Turkse stroop maken. Het enige wat wij ruiken is een zoete geur. Diederik en ik besluiten om de burcht te gaan beklimmen. We kunnen hier de zonsondergang bekijken.

Het Griekse dorp Mustafapasa

Van Orthahisar gaan we naar het Griekse dorp Mustafapasa. We lopen weer door valleien met erg veel schaduw. Jammer genoeg zitten aan veel van die struiken doornen. Ik zit al snel onder de vele krassen... Een aantal dagen geleden hebben we verschillende rotsen duiventilten gezien. Ook nu zijn ze er weer. Dit keer zijn ze zelfs versierd. Het is een mooi gezicht tegenover de blauwe lucht.

Rondom Mustafapasa zien we weer een hoop oude kerken liggen. We besluiten deze te bezoeken en gaan daarna het dorp in. De huizen zijn vooral in Griekse stijl. De moskee en de Koranschool zijn ook goed aanwezig. De inwoners zijn erg nieuwsgierig en proberen een praatje te maken. Het lijkt alsof we een reis terug in de tijd maken. Vooral als de ezelkarren ons voorbij komen.

Oude deur Mustafapasa
Oude deur Mustafapasa

En nog een wandeling in Turkije

Het is herfst, maar daar merk je niks van. De temperaturen zijn nog steeds hoog waardoor het voor ons niet mogelijk is om naar het stuwmeer te lopen. We gaan toch maar voor een andere route. We komen door verschillende dalen uit bij een Franse enclave. Hier wonen een paar Fransen die hun eigen manage, moestuin en zwembad hebben! Toch besluit ik niet in het zwembad te springen zonder handdoek en zwemkleding.

In het dal zelf komen we nog vele rotskerken tegen. Sommige zijn klein, de andere weer erg groot. Zoals we kunnen zien heeft de religie een belangrijke rol gespeeld vroeger. Later zien we nog een kerk die puur natuur is. Het heeft geen uitgebreide schilderingen, maar je ziet hier goed de rosten en de pilaren.

Vakantie vieren in Ürgüp

Het wandelen zit erop, maar wij gaan zondag pas terug. De laatste dagen van onze vakantie brengen we in Ürgüp door. Wat is het hier anders! Het dorp komt om van de hotels. Het uitzicht is hier totaal niet mooi door al die betonnen kolossen. Er zijn ook een hoop restaurants en andere faciliteiten te vinden en de mensen zijn gewend aan toeristen. De burchten zijn wel erg mooi op te zien. Zeker een aanrader!

Na deze tocht gaan we naar de valleien rondom Ürgüp. Doordat we de burcht herkennen, kunnen we niet verdwalen in de stad. Erg makkelijk. De kans is aanwezig dat we een stuk moeten omlopen. We kunnen namelijk niet over een diepe kloof heen. De valleien zijn over het algemeen vrij plat, dus we kunnen makkelijk erdoor heen lopen. Nu we met z'n 2en zijn is het makkelijker iets te bekijken. We hebben alle tijd en hoeven niet op andere te wachten. Na deze dag besluiten we te gaan zwemmen, maar het is toch net iets te koud.

We willen graag het openluchtmuseum van Zelve bekijken, maar de buschauffeur denkt daar anders over. Hij vindt dat we naar het openluchtmuseum van Göreme moeten. Het is een mooi museum, maar veel te druk. We moeten voor elke kerk in de rij staan.. Leuk zo'n buschauffeur.

Terug naar Ürgüp nemen we de bus, want lopen is niet fijn met al die auto's die langs je heen scheuren. Gelukkig is er nog een plekje in de bus te vinden. Vandaag is het marktdag in Ürgüp, dus gaan we daar heen. Hier vind je o.a. Gebruiksvoorwerpen en etenswaren. De spitskolen die zij verkopen heb ik nog nooit gezien. Ze zijn enorm groot! Ook verkopen ze veel kruiden en ik zie de mint staan. Helaas voor mij begrijpen ze niet dat ik minder wil. Dan maar met een pond mint naar huis. Als dank dat we iets gekocht hebben krijgen we Turkse thee aangeboden. De kleur die de thee had was vies, maar het geheel smaakte goed. In het noorden van Ürgüp liggen verschillende stenen op palen. We besluiten om hier naar de zonsondergang te kijken. Jammer genoeg kwamen er meerdere toeristenbussen aan, waardoor we het uitzicht moesten delen. Een voordeel was dat die ook snel weer weg gingen. We hebben genoten van onze laatste dag Turkije. Morgen gaan we weer naar huis.

Door Jenny

Heb je interesse in een reis naar Turkije? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Turkije, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.

Vertel ons uw vakantie wensen. Onze reisexperts geven u gratis en vrijblijvend reisadvies op maat.

 Aangesloten bij ANVR,SGR, Calamiteitenfonds
 9,6 in reviews
 Veel kennis en ervaring
 3.879 klanten gingen u voor

Uw gegevens

* = verplicht. Privacy beleid is van toepassing

Vakantieverhalen / reisverslagen

Gerelateerde artikelen