Autotour door Schotland

Bestemming: A. IJmuiden (Nederland) , B. Newcastle (Engeland) , C. Dunalastair (Schotland) , D. Kishorn , E. Shieldaig , F. Plockton , G. Isle of Skye , H. Toscaig , I. Beauly , J. Dunalastair
Periode: juni 2005
Vervoer: Auto
Accommodatie: Cottage/en B&B`s

Zou het ook een leuk idee zijn om eens een cottage te huren en daarnaast een aantal Bed & Breakfast's te bezoeken? Hier begint altijd de vakantie voorpret. Via internet hebben we een cottage geboekt in een dorpje nabij Kishorn, in de regio Wester Ross. Een ruige uithoek van Schotland. Praktisch probleem hierbij is dat de meeste cottages worden aangeboden van zaterdag t/m zaterdag. En de reis vanuit Newcastle neemt zeker 2 dagen in beslag. Daarom besluiten we onze vakantie al op een donderdag te laten beginnen. Juni 2005 is het zover.

Dag 1 van onze reis is de minst boeiende... Naar IJmuiden, het is druk op de wegen en we moeten wachten bij de veerboot. En dan: uitwaaien op het dek en ons kleine landje in de verte zien verdwijnen... We eten wat eten, lezen wat en gaan vroeg naar bed. Morgen moeten we een lang stuk autorijden. Aberfeldy is nog ver weg.

"Passports please", een aardige douanier gebaart ons verder te rijden, terwijl hij de paspoorten teruggeeft. Het lijkt zo vanzelfsprekend, Grietje zit achter het stuur en draait de wagen gemakkelijk de linker weghelft op. Martin heeft de Road Atlas in de hand en geeft de wegnummers door. Alsof we nooit anders doen. Het is dan ook niet de 1e keer in de UK. En ook al was dat wel zo, het links rijden went rap. Alleen die rotondes, hè? Die vragen oplettendheid van ons beiden. De zon schijnt boven Northumberland. De autoradio staat op BBC Radio 2. De nieuwste van Coldplay komt voorbij, dit is een mooi begin van onze vakantie!

De 1e overnachting is in Dunalastair bij B&B The Gardens, de eigenaren Jim en Tina hebben we al eerder ontmoet. Het is voor ons een bekend adres. Na een gezellige avond, een prima nachtrust en een heerlijk Brits ontbijt gaat het reisavontuur starten. Van Jim krijgen we nog een paar routetips. We nemen afscheid maar over een dag of 9 zien we elkaar weer. En dan blijven we 3 dagen. We doen eerst eerst nog boodschappen bij de COOP in Pitlochry. Scones, lekkere broodjes en vlees. Toch wel handig, een koelbox op 12 Volt achter in de auto. Want we hebben nog een lange rit te gaan en ondanks dat de zon niet voortdurend schijnt is het ook niet koud.

Home of the Laird of Glenbogle

Het is zaterdagochtend en rustig op de A9. Heuvels worden bergen, de wegen worden smaller. De Glen Garry route is verlaten. Onderweg komen we nog langs een bijzonder poortwachtershuisje. We zien een bordje hangen op de brug die verwijst naar een televisieserie die hier is opgenomen. Het is de entree tot Ardverikie House. Bij sommige beter bekend als Glenbogle, uit Monarch of the Glen. Het is niet toegankelijk voor publiek. Later zullen we naar een andere lokatie uit deze tv-serie gaan.

Highland Highlights

Het is een mooie dag. Bewolkt, maar droog. We stoppen af en toe even. De stilte om je heen is geweldig en we genieten volop van het uitzicht. We stoppen bij de stuwdam van Loch Laggan en Eilean Donan Castle, dit is het kasteel wat het meest gefotografeerde wordt in Schotland. Aan het eind van de middag komen we aan in Kishorn. Onze cottage ligt op een heuvel aan een geweldige baai.

Kishorn - Achintraid

Woodside Cottage overtreft alle verwachtingen. Het huisje staat mooi afgelegen op een heuvel, met uitzicht over het Loch. Natuurlijk, op internet hebben we het allemaal al gezien: de omgeving, het interieur en de inventaris. Het ontbreekt aan niets. Koffie, thee en kruiden zijn aanwezig. Boeken, video’s en spelletjes. Elektrische dekens op de bedden, zeep in de badkamer. Het huisje is meteen ons huisje. Achintraid is een klein dorpje zonder winkels. Er staan alleen een aantal huizen langs de kust en je ruikt er de zee. In Kishorn is een kleine General Store en een visrestaurantje. In Lochcarron kun je boodschappen doen bij de lokale Garage & Shop en de Spar.

A Home away from Home

Op de eerste dag in het vakantiehuisje hebben we lekker geluierd. We hebben wat gelezen, rondgewandeld in het dorp en de koffer uitgepakt. We laten de eigenaar weten dat de cottage 'Above expectation!' is en aan zijn gezicht te zien vindt hij dit erg leuk. "Sorry for all the midges” zegt hij. Dat komt door het warme en vochtige weer. Het is tijd voor verse scones! Samen met een beker Twinings Tea smeren we de scones met marmelade.

Dag 5: Rondrit Applecross Peninsula

Wow, begin juni en het lijkt wel zomer. Ons besluit staat vast; we gaan eerst naar Shieldaig en daarna naar Applecross. Door de rit tegen de klok in te maken, bewaren we het mooiste voor het laatste. Een gedeelte van deze route hebben we in 2001 ook al gereden.

Wester Ross Coastal Trail

De weg is smal en het landschap oogt ruig. Shieldaig ligt stil en bijna verlaten aan het Loch. Het is maandagochtend, de General Merchant is gesloten. Een enkele inwoner van het dorp zit in de tuin en leest de ochtendkrant. Het zeewater is helder, een kwal zwemt langzaam langs de steiger. De lucht ruikt fris, zout. Hoe zou dit idyllische plaatsje er in hartje winter uit zien? Soms worden er eieren verkocht, langs de kant van de weg. Er staat een bakje met muntgeld naast, gewoon op de tafel. Het strand van Applecross lijkt een surrealistisch schilderij. Het eten bij Applecross Inn is lekker en de sfeer is goed. Er zitten rugzaktoeristen, motorrijders en autorijders op het terras. De Chocolat Fudge Cake smaakt heerlijk, echt zomers. De kruidenier in de General Store van Applecross kent zijn klanten bij naam. De schappen zijn half leeg. We moeten nog vlees hebben voor vanavond. Veel keuze is er niet. Sausages of Lamb Chops. De glimlach achter de toonbank maakt veel goed. In vergelijk met Nederland is boodschappen doen in Schotland behoorlijk duur. Maar daar moet je niet te veel bij stilstaan, dat weet je vooraf.

Pass of the Cattle

Volgens het bord is de Pass of the Cattle in de winter ontoegankelijk. En dat geloven we graag. De nauwe weg kruipt aardig omhoog. We kunnen niet anders dan in de laagste versnelling. Het landschap is hier kaal, ruig en het waait er flink. De weg heeft veel haarspeldbochten, is op zich goed te doen, maar vergt wel concentratie. Er rijden verder vooral motoren, maar ook een aantal vrachtwagens en campers.

Tip: Neem een kijkje bij de Viewpoints. Voor je ligt Loch Carron met in de verte de prachtige witte huisjes van Plockton en daarachter weer de blauwige schaduw van het Isle of Skye.

Na een indrukwekkende rondrit van 44 miles keren we terug in onze mooie cottage, waar het eten koken ook vandaag weer een feestje is. Lamsvlees onder de grill, verse groenten en gebakken aardappelschijfjes. Vanuit het keukenraam kun je de Pass of the Cattle in de avondzon zien liggen.

Rondrit Plockton

Tijdens het ontbijt moeten de kachels toch wel even aan. Het was koud vannacht, slechts 2°C. Vandaag staat een rondje Plockton en Loch Alsh op het programma. We maken de eerste stop in Lochcarron. Lochcarron is een mooi dorpje met een prachtige kerkruïne. De oude graven nemen je mee terug in de historie van het dorp. De weg naar Achmore is interessant, je hebt steeds een prachtig uitzicht op het Loch. In het plaatsje Stromeferry zien we een advertentie met de tekst "No ferry". Haha, misschien is er te vaak gevraagd waar die veerboot toch te vinden is... In de berm langs de kustweg bloeien ontzettend veel paarse rododendrons. Tegen de middag zijn we in Plockton. Hier gaan we even op een terrasje zitten. Plockton is sfeervol gelegen aan een baai. Er zijn een aantal lunchrooms, een pub en een General Store. Je kunt er zelfs met een rondvaartboot mee op zeehondenexcursie.

Drumbuie en Duirinish

De bijna onuitspreekbare namen van enkele dorpjes maken kaartlezen tot een topsport. Gelukkig zijn er slechts een tweetal routes die je kunt volgen naar Kyle of Lochalsh : de heenweg en de terugreis. Witte huizen, leien daken, idyllische plaatjes. Neem wel wat te drinken mee, want winkeltjes zijn er niet te vinden. Kyle is toch even anders. Het is een leuke toeristische plaats en de toegang naar the Isle of Skye. Er zijn pinautomaten, diverse winkels en restaurants en meerdere benzinestations. Inmiddels is het alweer theetijd. De 'scones & tea' smaken wederom uitstekend. Aan het einde van de middag rijden we langs Balmacara. Ruige rotsen, heide en bos wisselen elkaar af. We rijden dezelfde kustweg naar Lochcarron die we vanochtend ook gereden hebben.

Rondrit Loch Carron

Vakantie is tijd om te relaxen. We ontbijten vanochtend met overheerlijke warme croissants en gaan daarna liggen lezen op de bank. Na 2 dagen met lange autoritten door het prachtige landschap vandaag even iets minder in de auto. Vanmiddag boodschappen doen in Loch Carron. Maar nu relaxed onderuit op die heerlijke zachte bank in onze cottage.

Midge - Horror

Overdag is het niet koud, echt T-shirt weer. Helaas denken de midges daar anders over. Binnen 2 dagen zijn de armen van Martin omgevormd tot een berglandschap van bultjes. Vooral na regen en bij weinig zon, komen ze massaal te voorschijn. Klein, wit en zeer irritant! Stilstaan op een weggetje? Fotootje maken? Midges! Een overal verkrijgbaar middeltje op basis van natuurlijke producten biedt een beetje bescherming.

Ruig verleden

In de buurt van Loch Carron staat de ruïne van Strome. Dit is een overblijfsel van een groot verdedigings-bolwerk uit de Middeleeuwen. Tijdens een belegering is het totaal verwoest. Ruim 400 jaar later zie je alleen nog een aantal dikke muren, terwijl het ooit 4 tot 5 verdiepingen hoog moet zijn geweest. Vanaf de ruïne heb je een geweldig uitzicht over het Loch Carron.

Rondrit Isle of Skye

Het is 7.20 uur, de wekker gaat. Op tijd uit bed, eten en er op uit! Ons plan is vandaag een rondrit te gaan maken op the Isle of Skye. En dat is zeker 2 uur rijden. Het wordt een dus lange tocht. Het is mistig buiten, het regent en het is niet erg warm. Omdat er wegwerkzaamheden zijn hoeven we niet te betalen om over de Skye Bridge te rijden. Dat is een meevaller. Maar de eerste indruk van het in vele reisgidsen aan te raden eiland is echt een tegenvaller. Er staan alleen commercieel opgezette B&B’s, grote fantasieloze hotels en lelijke reclameborden. Maar na een tijdje te hebben gereden verdwijnt dit schrikbeeld en maakt het gelukkig plaats voor de vertrouwde Schotse natuur. Langs de A863 naar Dunvegan zie je de ruige kust met af en toe grillig gevormde kliffen en grijsblauw zeewater. Het kasteel van Dunvegan is een veel bezocht kasteel. Maar wij kiezen voor de natuur van Skye! We zien witte huizen, schapen en diverse B&B’s. Het is er stil en ruig. Is dit het einde van de wereld? Uiteindelijk blijkt dat Skye toch de moeite waard is! Portree is een kleurijk, schilderachtig stadje aan de Sound of Raasay. Hier vindt je drukke winkelstraten en vissersbootjes in de haven. Op het centrale plein parkeren we de auto en we gaan in Portree een hapje eten.

Rondrit Applecross - Toscaig

Prachtig weer! Het is zonnig met een heerlijke temperatuur. Vanaf de ontbijttafel observeren we de vogels op het terras. Vooral de roodborstjes doen zich te goed aan de nootjes en stukjes brood die door ons worden neergelegd. De Award Winning Spar Supermarket in Lochcarron is een half uurtje rijden. Da's niet erg, want de rit gaat door een fraai bergachtig gebied. Na de dagelijkse boodschappen gehaald te hebben, rijden we opnieuw naar de Pass of the Cattle.

Nog eenmaal Applecross

De route naar Applecross is de moeite en we gaan er voor de 2e keer naartoe. De weg met veel haarspeldbochten is goed te rijden, maar vergt concentratie. De rest van het verkeer bestaat voornamelijk uit motoren. Bij Applecross gaat de weg richting het zuiden naar Toscaig, ons eindpunt van vandaag. We rijden langs aardige dorpjes als Milltown. We zien geen winkeltjes, wel veel zomerhuisjes. Waar moeten zij boodschappen doen?!

Ard Dhubh klinkt als Arabisch in de oren. Het blijkt een klein plaatsje te zijn met de welbekende witte huisjes. We zien hier alleen de plaatselijke postbode. Verder is er niemand te bekennen. Toscaig is niet echt een dorp maar meer een verzameling losse huizen. De schaapjes lopen gewoon over de weg. Aan het eind van de weg staan enkele picknicktafels, hier gaan we luchen. Verder dan Toscaig gaat de weg niet.

Dag 10: Kishorn - Beauly

De eerste week is alweer voorbij. Dit houdt in dat we naar een andere cottage moeten. Na een lekker ontbijt gaan pakken we de koffers in. Het is ons goed bevallen, de eerste week in een cottage. Je kunt lekker zelf eten koken, rondrijden en dan weer terug naar je 'eigen huisje'. Maar voor vanavond weten we nu nog niet waar we zullen eindigen, en ook dat is een leuk vooruitzicht. Niet alles vooraf regelen maar stoppen als je iets leuks ziet. Via Torridon rijden we richting Kinlochewe. Dit is een klein plaatsje met een aantal B&B’s en restaurants. Vanaf hier staat Inverness weer op de borden. De mooie kleine weggetjes die wij zo leuk vinden, worden in snel tempo veranderd in goede en brede wegen. Misschien wel mooi voor de lokale bevolking, maar het is een stuk minder sfeervol. Het is stil op de weg op zaterdagochtend. Twee herten proberen over de omheining te springen. Het lukt ze niet. Rusteloos lopen ze voor ons uit. Pas na 2 km geven ze op. De nieuwe weg is snel, maar ook saai.

Fancy Fair in Victoriaans Strathpeffer

We wilden eigenlijk naar Dingwall maar blijven in het kuuroord Strathpeffer hangen. Een leuke markt vindt plaats op het centrale stadsplein. Mannen en vrouwen lopen er in klederdracht. Het is gezellig druk op straat. Breng ook een bezoekje aan het voormalige station. Het is een oud gebouw met winkeltjes en een tearoom. Treinen rijden er niet meer. Het eindigen vandaag in Beauly. Hier vinden we een uitstekende B&B aan Station Road. We lezen de krant in de serre van de kamer lezen. Na een tijdje begint de maag te knorren. In Beauly bevindt zich een heel goed Tandoori Restaurant, dus daar gaan we een hapje eten. Naderhand kunnen we uitbuiken door naar de Abdij-ruïne te lopen.

Rondrit Glen Strathfarrar

Bacon and eggs is het ontbijt de dag. Het regent. Maar ja, dat hoort bij Schotland. We blijven nog een dagje in onze B&B, dus hebben we tijd genoeg voor een lange rondrit. De Road Atlas komt op tafel. De A831 gaat langs Struy. Langs de River Farrar loopt een smal weggetje richting een National Nature Reserve. De toegang is gratis, maar ze willen niet meer dan 25 auto’s op het enorm grote landgoed hebben. Dus ons nummerbord en de achternaam worden opgeschreven. Het is 11 uur en onze naam is de 6e op het lijstje. We krijgen een uiterst gevarieerd landschap te zien. Bergen, bos, heide, beekjes maar vooral stilte!

Four seasons in one day

Zon en regen wisselen elkaar in rap tempo af. Enkele bergtoppen zijn zelfs besneeuwd. Het lijkt of we aan het eind van de bewoonde wereld zijn. Loch Monar met zijn stuwdam, het eindpunt van de route. Hier is het echt genieten van de natuur. Overal zie je herten, en Midges.... Het is vochtig weer dus in grote getalen vreten ze je op! We hebben lange mouwen en Midgie-spray maar komen toch terug met de armen vol rode vlekjes. Maar wat maakt het uit? Het is hier prachtig!

Beauly - Dunalastair

Vandaag verlaten we Beauly en gaan opweg naar Inverness. Daar moeten we wel wennen aan de drukte. Op sommige plekken wonen toch veel mensen in Schotland. We rijden naar Aviemore via de A9. Strathspey Railway begint hier, een toeristische spoorlijn met een oude stoomtrein die naar het station van Glenbogle. Welbekend bij degene die naar de televisieserie Monarch of the Glen kijken. Grote stoomwolken komen voorbij. De stoomtrein komt eraan! Wat een mooi gezicht. We proberen de trein te achtervolgen met de auto. Na 20 minuten staan we op Broomhill, bekend als Glenbogle Station. De route gaat vanaf hier weer terug naar Aviemore.

Iedereen heeft wel een zonde

De A939 is een goed berijdbare weg, we gaan bergafwaarts. Oh jee, er staat een mevrouw naast een enorme plas water... Uitwijken gaat niet want er komt een tegenligger aan. Remmen kan ook niet want dan hebben we kans op aquaplaning! Dus.... Het water spat 2 meter hoog en de mevrouw moet ontzettend nat zijn. Ze maakt in ieder geval boze gebaren.... Maar ja, wie gaat dan ook naast een plas water staan op een doorgaande weg? Lieve lezers, het was echt overmacht...

We lunchen vandaag in Tomintoul, een toeristisch dorpje met restaurants, veel hotels en een aantal winkels. Er is een leuk carrévormig plein. De A939 leidt ons verder door een verlaten skigebied. We zien skiheuvels, liften en kale gebouwen. Het weer zit helaas niet mee vandaag. Regen, mist en af en toe zon. Balmoral Castle slaan we over, is niet ons ding.

Braemar Gathering

Braemar Castle lijkt ons wel interessant, maar is helaas wegens familie omstandigheden gesloten. Dan gaan we het plaatsje Braemar in. Het dorp is bekend vanwege de Highland Gathering die er ieder jaar wordt gehouden.

Dag 13: Dunalastair - Pitlochry

Na de lange reisdag van gisteren zijn we terug bij B&B The Gardens van Jim en Tina. Zodra je door het mooie hek met de Latijnse spreuk rijdt overvallen je de rust en stilte. Wat een verschil met het hectische leven in ons land. Alleen Tina heeft het altijd druk. Met van alles en nog wat. “No, it’s not just a quiet countrylife up here,” lacht ze.

Paradijs in Schotland

Wij gaan naar het half ingestorte Dunalastair House. Al tientallen jaren staat dit 19e-eeuws landgoed op instorten. Er is inmiddels wel een stuk bos gekapt. Het gebouw wordt overwoekert door bomen. Regen en wind hebben vrij spel, wat ervoor zorgt dat het verval waarschijnlijk nog sneller gaat. Pitlochry is iets meer dan een half uur rijden vanaf de B&B. Het is een gezellig stadje met restaurants, hotels en de gebruikelijke souvenirwinkels. Het is al aardig druk in het stadje.

Edradour Whisky-tour

De Whisky distilleerderij Edradour ligt net iets buiten Pitlochry. Hier kun je kennis maken met het productieproces van de gelijknamige Single Malt. De rondleiding is interessant en wordt goed verzorgd, inclusief een gratis glas whisky. Jim, die zelf ook wel van een glaasje whisky houdt, geeft ons later die avond nog een persoonlijke bijles. Om 23.00 uur, na twee glazen en een gezellige discussie met Jim, Tina en een stel andere gasten, is het tijd om te gaan slapen.

Rondrit Loch Rannoch

In de serre van de B&B zitten we goed. We lezen beide een spannend boek. Als je naar buiten kijkt zie je de berg Shiehallion, die is weggedoken in een mist van regen. De bloemen in de voortuin buigen onder de wind. Een enkele haas schiet voorbij. Wat een mooi gezicht. `s Middags wordt het toch nog droog. We doen onze jas en schoenen aan en gaan de auto in. We rijden richting Rannoch Station. Halverwege de rit zien we een kleine burcht uit het water steken. Het loch is een stuwmeer geworden en het waterpeil is 2 m gestegen.

The Remains of the Day

Het is onze 3e vakantie in deze regio maar toch ontdekken we telkens weer een nieuw stukje Schotland. Loch Rannoch Zuidzijde is afwisselend bosrijk en lieflijk landschap. Het lijkt alsof we door een filmdecor rijden. In het mooie bos vlakbij Curie zijn 3 wandelroutes uitgezet. Wij besluiten de middelste route te doen, deze is een paar mijl. Na de wandeling langs hebben we zin in een goede maaltijd. We gaan naar Community Restaurant Post Taste in Kinloch Rannoch. In het restaurant is het gezellig en druk. De maaltijd is niet duur.

Relax!

De avondzon hangt achter de bergen. De dreigende regenluchten doen niets. We maken een korte wandeling. De Clan Robertson Memorial ligt op een uithoek van de Dunalastair estate. Vanaf deze plek heb je een prachtig uitzicht op het stille meer. Een avond in B&B The Gardens eindigt, zoals altijd, met een goed gesprek en een glaasje Scottish Blended. Vanavond logeert er ook een mevrouw van het Schotse Toeristenbureau, zij controleert B&B's in deze regio.

Dunalastair - Crieff

We moeten helaas afscheid nemen van B&B The Gardens en natuurlijk van Jim en Tina. Het regent verschrikkelijk. Dat geeft ons de tijd om eens uitvoerig de terugreis te bepalen. De tips van Jim, een echte kenner van de regio zijn daarbij zeer welkom.

Tummel Bridge en Kenmore

We rijden langs Tummel Bridge. Hier hangt een stokoude stenen brug sierlijk over de rivier. Een nieuwe stalen brug is er direct naast geplaatst, wat hebben ze hier weinig historisch besef. Het had een uitstekende toeristische fotostop kunnen zijn. De oude brug is niet open voor verkeer, maar je kunt er wel overheen lopen. Je hebt vanaf de brug prachtig uitzicht over de rivier. Tijdens de terugreis rijden wij door Crieff, een vrolijk aandoend stadje. Het is inmiddels 16.00 uur, mooi geweest voor vandaag dus. Morgen weer een (reis)dag. We vinden een geschikte B&B, Galvelbeg House. In het stadje staan oude huizen met sfeer, net als in die woonprogramma’s van de BBC. We eten bij Baán Thai, een klein meer gezellig Thais restaurant.

Crieff - Falkirk - Newcastle (Terugreis)

Dit is de laatste dag van onze droomvakantie. De stilte van de Highlands wordt weer ingeruild voor de drukte van Edinburgh. Aan het eind van de middag bereiken we de International Ferry Docks. Nog even een nachtje slapen aan boord en dan zijn we weer thuis.

Lees meer verhalen op de website van Grietje en Martin.