Stedentrip Edinburgh

Bestemming: A. Edinburgh (Schotland)
Periode: december 2014
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Hotel/Easy Hotel Edinburgh

Rondom de kerstperiode vind ik het altijd leuk om een stad in het buitenland te bezoeken. Vorig jaar was dat Berlijn, dit jaar wilde ik en mijn vriend een wat minder voor de hand liggende stad. Na wat rondkijken kwamen we uit op de Schotse stad Edinburgh. 

Edinburgh

Edinburgh is de hoofdstad van Schotland en tot nu toe een van de mooiste steden die ik heb bezocht. Het is eigenlijk een stad met twee kanten. Aan de ene kant heb je het middeleeuwse Old Town met daartegenaan het nieuwe en Georgiaanse New Town. Het is dan ook niet raar dat Edinburgh op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Edinburgh is een stad waarbij je zowel cultuur, historie, winkelen en zelfs natuur met elkaar kan combineren. Daar komt nog bij dat de stad tijdens kerst een magische sfeer uitademend door de vele lichtjes, leuke kerstmarkten en de aankleding van veel winkels.

Aankomst in Edinburgh

We vliegen op zaterdagochtend rond 11.00 uur vanaf Düsseldorf Weeze naar de luchthaven van Edinburgh. De vlucht gaat erg snel en ook heb je het voordeel dat de klok nog een uurtje terug gaat. Eenmaal op de luchthaven kunnen we zo doorlopen, we reizen namelijk alleen met handbagage. Toch wel een voordeel! Vanaf daar pakken we de Airport bus naar het centrum, die er ongeveer een half uur over doet. Omdat we nog geen kaart hebben van de stad is het even zoeken waar ons hotel is. Na die uiteindelijk gevonden te hebben, blijkt het dat we de kamer nog niet in kunnen. Lunchen is de volgende optie en dat doen we bij een pub die recht achter ons hotel ligt, genaamd The Black Cat. Deze moderne pub is een aantal jaar geleden geopend, maar ziet er zowel aan de buiten- als binnenkant erg leuk uit. Ondanks dat het erg vol is, vinden we net een plekje waar iemand weg gaat. De koffers zetten we onder de tafel en we bestellen Haggis balls en de soep van de dag. Haggis moet je natuurlijk een keer gegeten hebben als je in Schotland bent. Wij bestellen ze in de vorm van een soort bitterballen. Haggis is een populair vleesgerecht in Schotland, gemaakt van schapen-lever, long en hart. Hier wordt nog wat dierlijk vet en kruiden aan toegevoegd. Ondanks dat het niet heel smakelijk klinkt, en je toch een beetje twijfelt als je het in je mond stopt, smaakt het niet vies. Als we ons eten op hebben, vertrekken we naar ons hotel, dat op slechts een paar honderd meter afstand ligt.

Easy Hotel Edinburgh

We verblijven de aankomende drie nachten in het Easy Hotel Edinburgh. De prijzen van hotels in Edinburgh zijn, zeker zo rond de kerstperiode, redelijk aan de hoge kant. We hadden al eens eerder in een Easy Hotel geslapen, vandaar dat we het ook deze keer maar weer gingen proberen. Het voordeel van Easy Hotel is dat het altijd op een zeer goede ligging in het centrum ligt. Zo ook dit hotel in Edinburgh. Het hotel ligt midden op Princes Street, dé straat om te winkelen in Edinburgh. Nog beter is dat je vanuit het hotel (aan de straatkant) een prachtig uitzicht hebt op Edinburgh Castle! Omdat de prijs voor een kamer in het Easy Hotel Edinburgh niet hoog is, lever je ook wat in als het gaat om comfort. Er zijn drie verschillende kamers te boeken (zelfs een zonder raam), maar wij kozen er wel voor om de 'grootste' kamer te boeken met raam. Dat was een goede keuze, we kregen namelijk een kamer op de tweede verdieping met uitzicht op het kasteel! Er zit een goed bed in en een klein badkamertje. Voor drie nachten best goed te doen. Mocht je extra's willen als televisie kijken, internet of extra kussens of handdoeken dan moet je hiervoor betalen. Als je de hele dag op het internet wil, dan is er ook een wifi netwerk dat in bijna heel de stad te ontvangen is. Bovendien kan je bij bijna iedere pub of restaurant wel op het wifi netwerk.

Old Town

Vanaf Princes Street is het oude gedeelte van de stad makkelijk te bereiken. Via The Mound loop je een weg naar boven en kom je uiteindelijk uit in Old Town. Doordat dit gedeelte van de stad een stuk hoger ligt dan het nieuwe gedeelte, heb je een mooi uitzicht op de stad. We lopen door naar de Royal Mile en eigenlijk de hoofdstraat van Old Town. Naast de prachtige oude gebouwen in deze straat en de St. Giles Cathedral vind je hier de zogeheten closes. Closes zijn smalle zijstraten van de Royal Mile, aangelegd in een visgraatpatroon. Een van de bekendste closes is Mary King's Close en die we later dit weekend ook zullen bezoeken. Het begint al donker te worden en we lopen langs de St. Giles Cathedral. We besluiten even een kijkje binnen te nemen. Het is een prachtige kerk die gebouwd werd in de 12e eeuw. We lopen een rondje, maken wat foto's en vertrekken dan weer. Omdat we nu in de buurt zijn van de Mary King's Close, maken we daar gelijk een afspraak voor een rondleiding de volgende dag.

Mary King´s Close

Een voordeel van Edinburgh is dat je eigenlijk alles te voet kan doen, dit is vaak wel anders in grote hoofdsteden als Berlijn of Londen. Het scheelt bovendien weer geld dat je geen tickets voor het openbaar vervoer moet kopen. Ook zie je veel meer van de stad als je loopt. Princes Street is een goed startpunt voor vele uitstapjes en bezienswaardigheden.

We eten eerst een broodje bij Starbucks, deze keten is op diverse plekken in Edinburgh te vinden en een goedkope en snelle optie voor het ontbijt. Wij hebben die ochtend namelijk een rondleiding door de Mary King´s Close, die bijna een uur duurt. Aan de Royal Mile liggen zoals al gezegd vele closes. Deze closes bevinden zich onder het straatoppervlak van het oude Edinburgh. Boven het straatoppervlakte woonden de rijkere mensen, onder de grond, of eigenlijk tegen de schuine hellingen van het oude centrum aan, de armere mensen. Hier woonden verschillende standen van de bevolking, degene met het minste geld woonde het laagst in de close. De straatjes waren een centrum op zich in de 17e eeuw. Een van de bewoners van de closes was Mary King. Mary King was een weduwe, geboren aan het einde van de 16e eeuw. Ze kreeg samen met haar man vier kinderen, waarna haar man enkele jaren later overleed. Ze verhuisde met haar kinderen tussen de 5 en 12 jaar naar, hoe het toen nog heette, de King´s or Alexander King´s Close. Mary had een winkel op High Street. Na haar dood in 1644 werd de close pas naar haar vernoemd. Een close wordt meestal vernoemd naar een prominente burger of de meest voorkomende soort bedrijven in de close. Het verhaal van Mary King is een van de vele verhalen die je te horen krijgt tijdens je rondleiding door de closes. Je wordt rondgeleid door iemand in kostuum. Wij werden rondgeleid door Agness, een vrouw die op een hele grappige en leuke manier kan vertellen over die tijd. Tijdens de rondleiding leer je veel over het leven toen, de aansluitende closes en de mensen van de closes. Ook hoor je hoe het leven er in die tijd aan toe ging, bijvoorbeeld toen de pest meerdere malen uitbrak.

National Museum of Scotland

Op loopafstand van de Royal Mile ligt het National Museum of Scotland. Het museum is alleen al een bezoek waard vanwege de prachtige binnenkant. We drinken eerst wat in het cafe bij het museum en gaan dan door naar de expositieruimtes. We lopen helemaal naar boven, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt naar beneden op de andere verdiepingen. Het National Museum of Scotland is een museum met verschillende verdiepingen, met op elke verdieping weer een ander thema. Zo zijn is er het thema Scotland, waar je meer leert over Schotland door de jaren heen. Dan zijn er nog de exposities World Cultures, Natural World, een leercentrum en tentoonstellingsruimtes. Vooral de dierenwereld is erg mooi om te zien, er zijn namelijk vele soorten dieren bevestigd in de grote ruimte van de hal, waardoor het lijkt alsof ze door de ruimte heen zweven.

Camera Obscura

Het was tot nu toe erg mooi weer, helaas zitten we net in een enorme stortbui als we op weg zijn naar het volgende museum. Vol goede moed hadden we de paraplu's natuurlijk in de hotelkamer laten liggen, maar als je in Schotland bent moet je toch een echte Schotse regenbui hebben meegemaakt. Het bleek dat het een regenbui was die zo weer weg was. Aangekomen bij het museum was het alweer droog. Het volgende museum op de planning is namelijk Camera Obscura, dat vlak bij Edinburgh Castle ligt. Vanaf National Museum of Scotland is dit ook weer niet zo lang lopen, bovendien ligt het allemaal in Old Town.

Camera Obscura is anders dan gewone musea en ontzettend leuk om te bezoeken, zowel voor jong en oud. De hoofdattractie is de zeer oude camera obscura van ruim 150 jaar, waarbij je tijdens een voorstelling die een medewerker geeft 360 graden rondom het gebouw kan kijken. Het ligt wel aan het weer hoeveel je kan zien, bij zonnig weer zie je veel meer dan bij bewolkt en grauw weer. Maar het museum heet Camera Obscura, and world of illusions en dat is niet voor niets. Naast de camera, zijn er ook allerlei visuele beelden, optisch bedrog en illusies te bewonderen in het museum. Zo kan je de Ames-kamer bezoeken, waardoor mensen en dingen groter/kleiner lijken dat dat ze daadwerkelijk zijn. Ook is er een spiegelkamer aanwezig, waar je de uitgang weer van zal moeten vinden. Een pluspunt van dit museum is dat je een prachtig uitzicht hebt over Edinburgh vanaf het dakterras.

The Greyfriars Bobby

Het is inmiddels tijd geworden om wat te gaan eten. In Old Town vind je Greyfriars Bobby, een pub. De pub heeft zijn naam te danken aan hondje bobby en de Old Greyfriars Churchyard. In 1858 overleed John Gray, een nachtwaker bij de politie van Edinburgh, en werd begraven op Greyfriars. Zijn trouwe hond bleef waken bij zijn graf. In het begin keek niemand naar hem om, later zou hij iedere dag een middagmaal krijgen van het toenmalige koffiehuis en werd de hondenbelasting betaald door de provoost van Edinburgh. De hond bleef bij zijn baas waken, zo gaat het verhaal tenminste, totdat hij zelf veertien jaar later overleed. Hij werd zo dicht mogelijk bij zijn baas begraven. Een gedenkteken ter ere van het hondje, staat tegenwoordig vlabij de begraafplaats en net voor the Greyfriars Bobby pub.

We bekijken het standbeeld even en gaan dan bij de pub naar binnen. Het is een traditionele pub, zowel van buiten en van binnen. We nemen plaats aan een tafeltje en bestellen een zogenaamde 'sharing platter'. Hierop zitten verschillende Engelse hapjes en broodjes. De plaat is erg veel maar ook erg lekker en zeeer Schots. Zo zit er een bakje gesmolten kaas bij, knoflookbrood, Schotse worst, krokante kip en nog meer lekkere dingen. Volgegeten verlaten we de pub weer.

Winkelen in Edinburgh

Die middag gaan we winkelen in Edinburgh. De meeste winkels vind je op Princess Street. Hier zitten alle grote ketens als Primark, Urban Outfitters en H&M. Maar je vindt er ook een aantal bekende Britse warenhuizen als Debenhams en Marks & Spencers. Ook mag je Jenners, een van de meest beroemde Schotse warenhuizen, niet vergeten. Dit warenhuis dateert uit 1838 en is het laatste particuliere warenhuis van de stad. Parallel aan Princes Street ligt George Street, waar ook nog veel winkels te vinden zijn. De wat kleinere en minder bekende winkeltjes vind je in de straatjes tussen Princes Street en George Street in. Zo vond ik Oliver Bonas erg leuk, een hip winkeltje met veel mode accessoires en andere leuke hebbedingetjes. Ook is Bonkers leuk om een kijkje te nemen, dit is een beroemde cadeauwinkel met heel veel leuke kaarten en cadeau ideeën.

The Amber Rose

We eten die avond in The Amber Rose. Het is weer een typische pub met het echte pubfood. Handig is dat de pub echt vlak bij ons hotel zit. In de pub hangen diverse televisies en je hebt de keuze uit enorm veel soorten bier. We besluiten beiden voor cider te gaan, die je natuurlijk ook weer in veel verschillende smaken hebt. We kiezen beide voor een steak, die je met frietjes, doperwten en union rings krijgt. Er heerst een hele gemoedelijke en relaxte sfeer in de pub. Je hebt lekkere banken waarop je kan zitten en als je wilt kan je je hier de hele avond vermaken. Handig is dat je hier ook kan ontbijten, wat we dus de volgende dag willen uitproberen. Na weer een drukke dag gaan wij na het eten weer richting het hotel.

Edinburgh Castle

Edinburgh Castle mag eigenlijk niet worden overgeslagen als je in Edinburgh bent, al is de entreeprijs redelijk hoog (16 pond per persoon). Omdat we dachten 'we zijn er nu toch', hebben we besloten het wel te doen. Omdat we op internet al hadden gelezen dat er rijen kunnen ontstaan voor het kasteel, gingen we die ochtend al vroeg op pad. Om 10.00 uur waren we bij het kasteel, een prima keuze want er was geen rij te bekennen. Als je binnen de poorten van het kasteel bent, kan je ervoor kiezen om een audiogids te huren of met een gids mee te lopen.

Calton Hill

De volgende stop is Calton Hill. Vanaf Edinburgh Castle is dit zo'n 25 minuten lopen. We komen onderweg nog een Schot tegen in traditionele kledij die doedelzak aan het spelen is. Via de Royal Mile en de North Bridge lopen we richting de heuvel, met daarop het National Monument en het Dugald Stewart Monument. De klim naar de top is gelukkig niet zo hoog als die van Arthur's Seat en is heel goed te doen. Toch heb je een zeer mooi uitzicht vanaf de heuvel op het adembenemende Edinburgh. We maken een paar mooie foto's en lopen nog wat rondjes bij de monumenten. Daarna lopen we door naar beneden om nog wat winkels te bezoeken. Ook brengen we even een bezoekje aan The Dome. Een prachtig gebouw met daarin een cafe en restaurant. Tijdens de kerstperiode is dit zeer mooi versierd, het is echter zo druk dat er soms rijen voor staan. We hebben nu geluk en kunnen even een blik werpen naar binnen, we blijken niet de enige te zijn die dat doen en zijn dan ook snel weer weg.

The Kenilworth

Rond een uur of zes besluiten we een pub op te zoeken om eerst wat te drinken. We lopen The Kenilworth op Rose Street binnen, een plek waar we al eerder dit weekend wat hadden gedronken. De voorkant van de pub nodigt erg uit om wat te komen drinken. The Kenilworth is weer een typische Schotse pub met een zeer hoog plafond en een bar in het midden van de pub. Hieromheen zitten tafels en stoelen. We bestellen wat te drinken en eten er die avond ook wat. Macaroni cheese en fish and chips worden het die avond. Beide trouwens heerlijk klaargemaakt! Voor echt pubfood en een zeer vriendelijke bediening moet je hier zijn. We zitten hier de rest van de avond en gaan daarna door naar het hotel. Het is alweer de laatste avond! De volgende dag vliegen we namelijk weer terug naar Duitsland.

De laatste dag

We ontbijten weer bij Starbucks, met daarbij een grote kop thee of koffie. He vliegtuig gaat vanmiddag om 13.40 uur. We halen dus nog even wat laatste souvenirs en een paar kerstkaarten. Die schrijven we en versturen we vanuit Edinburgh naar onze ouders. Ruim op tijd pakken we de airport bus weer naar de luchthaven. Het vliegtuig vertrekt op tijd en we komen ook op de juiste tijd weer aan in Düsseldorf (Weeze). Edinburgh was fantastisch en een absolute aanrader voor een weekend of zelfs midweek weg!