Trip naar Bansko

Bestemming: A. Bansko (Bulgarije)
Periode: augustus 2012
Vervoer: Trein en auto
Accommodatie: Bansko Royal Towers

Het is 6:30 als de wekker gaat, vandaag start de trip van Leo, Eva, Irene en Fok naar Bansco. Het eerste gedeelte tot Septembrie doen we per auto en vandaar uit pakken we, morgen de trein door de bergen naar Bansko. Na een lange rit waarbij we ook de nodige stops hebben gemaakt en een aantal keer verkeerd hebben gereden komen we om 14:30 aan bij hotel Astoria in Pazardzjik. De kamer`s zijn nog niet klaar en we wachten onder het genot van een drankje tot deze klaar zijn, de kamer is eenvoudig en simpel en voldoet aan onze minimale eisen.

Nadat we wat uitgerust hebben en ons hebben opgefrist gaan we op pad om wat te drinken en te eten. Langzaam aan lopen we richting het centrum van de stad en de wind waait af en toe door ons haar, het geeft alleen geen verkoeling zo warm is het (43°C), op een rustig terras drinken we een biertje om vervolgens verder op zoek te gaan naar een restaurant, ondertussen willen de vrouwen dames ook nog wel een schoenenzaak in er is alleen niets wat ze passen of mooi vinden.

Het centrum van Pazardzjik is autovrij en dat loopt met deze warmte erg een stuk lekkerder. We vinden een restaurant op een binnenplaats onder de bomen. De kaart is alleen in het Bulgaars en Eva mag dan ook veel voor ons vertalen, het eten is lekker en goed tot de stukken vlees van Leo en Fok werden opgediend deze is droog en niet door te komen we klagen nog wel maar de ober zegt dat we dit zelf hebben besteld.

Als het al donker is lopen we rustig aan terug naar het hotel en dan zien we nog meer gezellige terrasjes, eindelijk bij het hotel gaan we naar onze kamers en niet veel later vallen we in slaap na een mooie en gezellige reisdag.

Woensdag

De wekker gaat om 6:30 voor het ontbijt en de 2e dag van onze trip naar Bansko, het ontbijt bestaat uit koffie brood en een eitje het smaakt ons goed. We stappen in de auto richting Septembri maar voor dat het zo ver is halen we eerste nog wat broodjes en drinken voor in de trein, we rijden de stad uit via weg nr.8 richting Septembri, in Septembri moeten we nog wat zoeken naar het station maar het dorp is niet groot dus dat is snel gevonden, we parkeren de auto onder de bomen.

Eva koopt voor ons de kaartjes en we staan versteld van de prijs 5 leva (2,50 euro) die we moeten betalen voor de reis van 5 uur en 125 km naar Bansko, dat is voor ons idee veel te goedkoop. We zijn dik op tijd en op het terras onder het genot van een frisdrank wachten we tot het tijd is om in de trein te stappen de coupe met goede stoelen zit al vol dus we moeten met wat minder genoegen nemen.

De trein vertrekt met 5 min vertraging maar dat is niets op deze trip. De toeter van de trein gaat en vertrekken al snel zijn we bij het eerste station waar de trein nog voor een gedeelte op de spoorweg overgang staat maar waar niemand zich aan ergert, dit was het eerste station van de 25 stations. De trein rijd rustig aan de bergen in en de anders zo drukke weg naast het spoor is nu afgesloten ivm renovatie de toeter van de trein gaat weer en dat de hele rit zo door als we een spoorweg overgang overgaan of een of tunnel in gaan. Regelmatig gaat Fok naar de deur om foto`s te maken, het is een mooie rit en we genieten er alle 4 van. De toeter van de trein gaat weer en omdat het een smalspoor en de trein scherpe bochten kan maken zien we dat er met spoed een vrachtwagen van de rails afrijd de chauffeur schok zo van de trein dat hij geen erg heeft waar hij rijd en zo van de weg af rijd bijna de rivier in gelukkig blijft hij nog net hangen op de rand, veel mensen in de trein zagen het gebeuren en je hoort door de coupe heen Oooo de komt de chauffeur komt er gelukkig ongedeerd uit, de trein gaat ondertussen verder en het ongeval is voorlopig het onderwerp van gesprek in de trein.

Irene staat regelmatig te roken tussen de 2 wagon`s, Leo maakt ook af en toe een uitstapje naar het balkon om foto`s te maken en hetzelfde doet Fok ook, alleen Eva blijft in de coupe zitten. Het landschap veranderd regelmatig van hoge bergen tot hoogvlakte`s alwaar veel moslims wonen en dat is duidelijk te zien aan de grote moskees die er staan in de dorpen.

Eindelijk om 14:30 uur komen we aan in Bansko. We lopen naar het centrum om onze dorst te lessen en om via de apet van Leo te kijken of er een hotel is met een zwembad in de buurt. We vinden hotel Royal tower een taxi brengt ons voor 5 leva naar het hotel en als we ingecheckt hebben gaan we naar de kamer om de zwemkleding aan te trekken, en om even later in het zwembad te duiken. Op de spandoeken die we zagen uit de trein vandaan weten we dat er deze week Jazz festival is in Bansko en vanavond treed Hans Dulver uit Nederland op met zijn band. Voor dat we gaan kijken en luisteren gaan we eerst nog wat eten en om 21:00 uur gaan we naar het podium, we zitten achteraan geen echt goede plek tot Leo even met iemand van de organisatie praten en dan mogen we voor aan gaan zitten. Het is een goede show die er weggeven wordt we genieten er van maar na een uur is het alweer voorbij voor Hans en zijn band, de volgende artiest is Mungo Jery Blues Band deze artiest teert nog op zijn hit uit de jaren 70 en ondanks dat wordt er goed meegedaan door het plubliek.

We besluiten om niet te wachten dat het is afgelopen en we gaan op zoek naar een taxi dat is moeilijker dan gedacht maar Fok vind er een en met 5 minuten zijn we in het hotel we zeggen elkaar welterusten en tot morgen.

Donderdag

Vandaag gaan we in de ochtend naar het Rila klooster, als we aan het ontbijt zitten meld de chauffeur zich. De rit gaat over een provinciale weg en even later slaan we af richting het Rila gebergte een mooie rit is waar we op getrakteerd worden, en na 1,5 uur zijn we bij het klooster.

We lopen rond, maken foto`s, bekijken de kerk en branden een kaars voor iedereen die het zo hard nodig heeft op de maquette bekijken we hoe hoog het klooster ligt dat ligt op 1147 mtr hoogte en wat de hoogste berg is in de omgeving en die is 2925 mtr hoog. Na een uur hebben we het gezien en gaan terug naar het hotel. Op de weg liggen overal stenen en de chauffeur doet er alles aan om ze te mijden maar een kan hij niet missen en rijd er vol overheen, gelukkig geen lekke band tot de auto opeens een raar geluid gaat maken en we toch een lekke band hebben, met 3 man gaan we aan de slag om de band te wisselen wat dan ook snel gebeurd is en we weer verder kunnen. Fok heeft geen zin om de hele middag aan het zwembad te gaan zitten en denkt er over om in de bergen wat te gaan lopen, Leo vind dit een goed idee en samen gaan ze de bergen in, de dames blijven bij het hotel Eva op de kamer en Irene bij het zwembad.

De skilift naar het eerste Plato werkt en Fok en Leo stappen in we genieten ook hier weer van het uitzicht en 10 min later zijn we boven, boven is er een vlakte waar veel piste`s samen komen en een restaurant is. We nemen wat te drinken en een patatje en dan begingen we aan de afdaling via de piste naar Bansko een tocht van ongeveer 2 uur volgens de ober. De piste gaat dwars door het bos en je kan je bijna niet voorstellen dat dit in de winter een ski piste is, er liggen veel stenen los dus moeten goed uitkijken dat we niet mis stappen als we halve wegen de piste zijn kunnen we een ander pad nemen en dat loopt een stuk beterde, volgens de kaart moet er links van ons een zwarte piste zijn dat kunnen we bijna niet geloven alles is bijna vlak tot we om de hoek kijken en dan zeggen van woooo dat is zeker zwart wat een steile heling gelukkig hoeven wij daar niet van af. Tijdens de afdaling horen we het regelmatig rommelen en zien we bliksem gaan we vragen ons af waarneer is het bij ons. Als we beneden zijn gaan we naar het zwembad waar we Irene aantreffen, Eva is nog op de kamer en komt ook snel naar beneden, de jongens zijn dorstig van het lopen en onder het genot van een biertje vertellen zij over de tocht die zij zojuist hebben gemaakt.

Het loopt tegen half 6 als we ons terug trekken op de kamer om ons op te frissen voor het diner. Het is even voor 19:00 uur als Eva aan belt en we samen naar beneden gaan, Leo is al beneden en heeft door het lopen op de piste zijn kuiten geblesseerd en heeft nu veel last met lopen. In het centrum van het dorp gaan we een restaurant binnen om niet veel later weer buiten te komen, ze weten hier wel wat prijzen zijn, dat wordt dus verder zoeken. Leo heeft veel last van zijn kuiten en we besluiten dat de dames een restaurant gaan zoeken en de jongens wachten op het plein tot de dames een restaurant gevonden hebben. De hele middag rommelt het al in de lucht en nu beging het te regen dat wordt schuilen al snel roept Irene ons dat ze een restaurant hebben gevonden niet ver van de plek waar we staan te schuilen. Het begint nu echt te onweren en te regen de muziek die we hoorde van het festival is nu ook gestopt van wegen de regen, jammer want we wilde vanavond ook nog wat gaan kijken en luisteren. Terug bij het hotel neemt Leo de zelfspot met het moeilijke lopen van hem we lachen wat en Leo kan zijn kuiten een nachtje rust gunnen.

Vrijdag

Het is 5:30 de wekker gaat en er een nieuwe lange dag begint Irene en Fok zijn op tijd klaar en gaan naar beneden, niet veel later komen Leo en Eva er ook aan. Gelukkig is de regen van gisteravond gestopt, het is nu wachten dat de taxi komt helaas komt er geen taxi na een telefoontje komt er als nog een taxi en die brengt ons in een sneltrein vaart naar het station.

Op het station is het drukker dan verwacht met mensen die ook met de trein meegaan op dit vroege uur. Omdat we nu een beter bank willen hebben om te zitten gaan Leo en Fok alvast op het perron staan in de hoop dat we straks snel kunnen instappen en een goede stoel kunnen bemachtigen. Door de regen van gisterenavond zit er veel vocht in de lucht wat weer een mooie zon`s opkomst oplevert de mist flarden spelen met het licht en als Fok een oude stoomtrein en een wagon ziet staan moet hij wat foto`s maken van dit sprookje traveel. De trein komt op tijd aan en vertrek dan ook op tijd om 6:55 uur. Het is een prachtige ochtend en we genieten dan ook volop van het uitzicht op de bergen, die staan te dampen of in de mist flarden hangen. Het is betrekkelijk rustig in de trein en we zitten dan ook lekker ruim, bij Veilingrad wordt het een stuk drukker in de trein en moeten we onze ruime plekken weer inleveren, de zon is goed door gebroken en het begint nu flink warm te worden, helaas moeten we de ramen dicht houden want de diesel dampen van deze lock stinken erg en slaan naar binnen toe, als een Bulgaarse vrouw bij ons het raam open doet, doet Leo het meteen weer dicht en kijkt de vrouw aan, het volgende raam wat ze wilde open doen laat ze nu toch maar dicht en gaat weer op haar plek zitten. Om 11:55 rijd de trein het station van Septembri binnen en onze treinreis er op zit. We drinken eerst nog wat en stappen dan in de auto voor het volgende gedeelte van onze terug reis naar Varna.

Om nog wat moois te zien van Bulgarije kiezen we er voor om er een lange route van te maken via de Shipka pas. Boven op de pas maken we een korte stop om de benen te strekken en gaan dan snel weer verder. Dit moet wel want de gemiddelde snelheid ligt op 60km per uur. Vlak voor Sumen weten Leo en Eva nog een goed restaurant daar doen we het diner en een half uur later gaan we weer de weg op voor de laatste 80 km naar Varna. Vlak na Sumen kunnen we de snelweg op maar al snel moeten we er weer af ivm weg werkzaam heden, 30 km voor Varna kunnen we de snelweg weer op en na een lange en mooie rit door Bulgarije komen we om 21:30 aan in Varna, en zit onze trip er op.