Viva España - Vakantie aan de Costa Brava!

Bestemming: A. Besalu (Spanje) , B. Figueres , C. Gerona
Periode: augustus 2011
Vervoer: Auto
Accommodatie: Camping

Over een week gaan we naar de Costa Brava, we gaan nu al ongeveer 10 jaar met een volgepakte caravan op vakantie met vrienden. De groep bestaat in totaal uit negen personen, twee caravans en twee auto's. Een week voordat we gaan moet er altijd nog een hoop geregeld worden, zo nemen we bijvoorbeeld altijd ingeseald vlees mee in ons caravan diepvriesje en moet het huis en de caravan nog helemaal schoongemaakt worden.

Een derde auto

Dit jaar moet er nog iets meer geregeld worden, mijn zusje heeft een vriend die dit jaar voor het eerst mee op vakantie gaat. Nu zijn we dus met zes. Zoals de oplettende lezer misschien al wel heeft bedacht, is er in de meeste auto's maar plaats voor vijf. Het probleem is dus dat we geen plek hebben voor de vriend van mijn zusje en hij durft niet te vliegen. Hij heeft zelf al bedacht dat we best met nog een auto kunnen gaan en de vraag is of ik mee wil rijden zodat we kunnen afwisselen met rijden. Ik vind het in Nederland niet erg om te rijden, maar helemaal naar Spanje rijden met twee personen die beiden nog geen jaar hun rijbewijs hebben is toch net even anders. Toch besluit ik het te doen en spreken we af om een dag later te vertrekken dan de anderen omdat die met de caravan maar 90 km/uur mogen op de snelweg.

Het vertrek

Omdat de anderen een dag eerder vertrekken is het voor ons niet zo haasten. Wel krijgen we van pap en mam nog een aantal klusjes. Zo moeten we naar de juwelier voor een nieuwe batterij voor pap's horloge, moet de bovenverdieping nog gepoetst worden en als laatste moet er nog een was gedraaid worden. Dan is het eindelijk tijd om te gaan slapen om de volgende dag weer vroeg op te staan om richting Spanje te rijden.

Het is kwart over vier 's ochtends als mijn wekker me abrupt wakker maakt. Na een halve boterham, meer krijg ik zo vroeg nog niet weg, gaan we om 5 uur dan eindelijk richting de zon. De reis gaat voortvarend en de Tomtom geeft aan dat als we op dit tempo blijven rijden we om vijf uur op de camping zijn. Natuurlijk houdt de Tomtom geen rekening met plaspauzes en eetmomenten en dus zijn we uiteindelijk pas om kwart voor negen 's avonds, zonder files, op de camping!

De camping

De eerste dagen brengen we eigenlijk al 10 jaar lang op de camping door, zo kunnen we wennen aan het warme klimaat en komen we er door andere campinggasten achter wat we echt niet mogen missen. De eerste dagen is het met ongeveer 35 graden Celsius toch wel erg lekker aan het strand en bij het zwembad. Ook heb ik nu eindelijk tijd om in het boek te beginnen dat ik al ongeveer een jaar op mijn nachtkastje heb liggen.

Cap de Creus

Het eerste uitje dat we maken is naar Cap de Creus, een natuurpark dat bekend staat om zijn hoge bergen en mooie natuur. Ook is ons op de camping verteld dat het, als de wind er is, extra hard waait op de berg en je tegen de wind in kunt gaan hangen. Helaas is het als wij aankomen op de berg windstil, maar voor de foto's doen we gewoon net alsof... Al is het jammer dat het windstil is, het uitzicht boven op de berg is geweldig!

Figueres

Nadat we weer een dag of twee op de camping zijn geweest zijn de meeste van ons het erover eens dat we weer iets moeten gaan ondernemen. Ik had bij de camping een folder gevonden van canyoningen (een sport is waarbij je via een combinatie van wandelen, springen, zwemmen, abseilen en klimmen de loop van een rivier volgt.). Iedereen was erg enthousiast, zelfs pap die normaal, bij wijze van spreken, nog niet op een ladder durft te staan met zijn hoogtevrees. Hij dacht namelijk dat hij gewoon langs het parcours kon gaan kijken naar ons, maar door de instructeurs werd hem duidelijk gemaakt dat hij of mee moest doen of niet mee kon. We konden helaas niet die dag gaan canyoningen en dus werd er een afspraak gemaakt voor later die weken, voor 10 personen want pap wilde het toch wel erg graag meemaken (er werd verteld dat het 'real eeeesy' was).

Doordat het pas 10.00 uur was werd er aan de hand van een kaart gekozen om nog 'even' naar Figueres te gaan. De rit duurde niet lang, maar Figueres is zo'n grote stad dat ik er wel dagen kon rondslenteren. Helaas duurde het niet lang voor de rest van de jeugd begon te klagen dat ze moe waren, honger hadden en wilden zwemmen op de camping. Daardoor werd de sfeer er niet leuker op en hebben we dus het prachtige Dali museum alleen van de buitenkant bekeken, iets wat ik en mam erg jammer vonden. Daarna zijn we teruggereden naar de camping en hebben we daar zwemmend de rest van de middag doorgebracht.

Verjaardag en tennistoernooi

Op de camping waren ondertussen familieleden van ons aangekomen, die met de camper door Frankrijk en Spanje aan het reizen waren. Omdat hun jongste zoontje die week jarig was besloten ze ons op te zoeken om samen zijn verjaardag te vieren. In een speciale brievenbus (gemaakt van een schoenendoos) kregen we de uitnodiging om 'vanaf 10 uur 's morgens tot zolang als je wil' naar de verjaardag van m'n achterneefje te komen.

Op de dag van de verjaardag was er ook een tennistoernooi op de camping waarvoor onze vaders zich hadden opgegeven. Ze hebben beiden één wedstrijd gespeeld en verloren, waardoor ze meteen uit het toernooi lagen. Door de uitschakeling bij het tennistoernooi kon er overigens wel langer bij de verjaardag worden gebleven en zo werd het nog lang gezellig.

Canyoningen

De volgende dag was het dan eindelijk zover, we mochten gaan canyoningen! We moesten ons om 9.00 uur melden bij het activiteitencentrum. Daar kregen we vrijwel meteen te horen dat we nog naar Frankrijk moesten rijden omdat daar de canyoning route was. Eerst zouden we bij het activiteitencentrum gaan oefenen met abseilen en klimmen. Hiervoor was een steile zandheuvel voorzien van een touw en daar konden we oefenen met onze gids. Na het oefenen moest onze outfit nog geregeld worden (een strak duikpak, klimgerei en een mooie helm). Toen kon dan toch onze reis naar Frankrijk beginnen en hadden we op de heenweg geen last gehad van files, op weg naar de plek om te canyoningen stond het helemaal vast.

Pap had mee geoefend en had ook een outfit aangepast, maar toen we boven aankwamen was hij toch nog even aan het twijfelen, want eenmaal begonnen is er geen weg terug. Uiteindelijk zijn we allemaal, ja ook pap, begonnen aan de route. Al snel werd duidelijk dat de route niet 'very eeeesy' was, we kwamen bij een afdaling van 28 meter waar je door de stroming van de waterval moest... De eerste paar van onze groep waren begonnen na een angstige blik in de diepte en toen was pap aan de buurt. Iedereen beneden hield zijn adem in toen de eerste stappen van de afdaling gemaakt werden, maar uiteindelijk ging alles helemaal goed en werd pap onder luid gejuich beneden ontvangen! De gids vertelde ons daarna dat het moeilijkste gedeelte van de route nu achter de rug was. Wat hij ons niet vertelde was dat er nog een afdaling van 15 meter kwam waar je op 6 meter boven het water geen touw meer had om te abseilen en je dus geen andere keus had dan je te laten vallen...

Gelukkig heeft iedereen het overleefd en konden we met geweldige verhalen weer terug naar de camping!

Waterpark & Besalú

Om uit te rusten van de canyoning tocht zijn we een dagje op de camping gebleven, waarna we de volgende dag weer helemaal klaar waren voor een leuk dagje weg van de camping. De kinderen wilden graag naar een waterpark en dus zijn we met zevenen naar het waterpark in de buurt gereden en hebben een geweldig leuke dag gehad met alle glijbanen!

Terwijl de kinderen onder waren gebracht bij het waterpark besloten de ouders naar het plaatsje Besalú te gaan. Een mooi middeleeuws dorp met allerlei kleine steegjes en een indrukwekkend viaduct dat naar het stadje toe leidde. De ouders zijn hier begonnen met een lekkere lunch in een klein cafeetje en zijn daarna een wandeling door het stadje gaan maken en zijn zo over het viaduct weer teruggelopen naar de auto waarna ze naar de camping reden.

Figueres met Dali museum

Omdat de vakantie bijna ten einde liep en ik het Dali museum toch wel heel erg graag wilde zien ben ik samen met mam en de ouders van het andere gezin teruggegaan naar Figueres. Na een korte wandeling richting het Dali museum kwamen we erachter dat de rij bijna 3 keer zo kort was als de vorige keer en we dus snel binnen waren. Het museum was in niets zoals andere museums, de kunst was vreemd en soms zelfs bizar te noemen. Maar misschien is het museum daarom ook wel een goed bezochte attractie. Na het museum hebben we nog een lekker belegd broodje gegeten en zijn we teruggereden naar de camping.

Girona

We hadden nog maar twee dagen vakantie over en omdat we één dag nodig hebben om af te breken, bleef er nog maar één dag over voor een activiteit. Eigenlijk hadden we gepland om deze vakantie een dagje Barcelona te doen, maar doordat we 's ochtends pas bedachten dat we iets wilden gaan doen was het te kort dag om nog naar Barcelona te gaan. Er werd dus besloten om naar Girona te gaan, wat de hoofdstad van de provincie Gerona is. Het was een officiële feestdag in Spanje, dus alle winkels in Girona waren dicht. Gelukkig was de VVV van Girona open en hebben we daar een kaart van Girona gekregen. Er werd besloten om met een soort treintje mee te gaan langs alle bezienswaardigheden. Zo konden we kijken wat we daarna tijdens een wandeling nog beter wilden bekijken.

We kozen ervoor om via de stadsmuur omhoog (er is nogal een hoogteverschil in Girona) te lopen naar de kathedraal van Girona en daarna via het oude gedeelte van de stad terug te lopen. Ik kan wel zeggen dat we ons daar redelijk op verkeken hebben, we hadden bedacht dat we de stadsmuur wel even over zouden lopen. Door de hoogteverschillen van de muur was dit zwaarder als gedacht en hebben we onderweg vaak even een 'foto' pauze gehouden. De wandeling was zeker de moeite waard, toen we eenmaal bij de kathedraal aankwamen. We zijn snel binnen gaan kijken want omdat het een feestdag was, was er een halfuur later een mis waarbij alle toeristen uit de kerk moesten.

Laatste dag Spanje

Na deze geweldige weken in Spanje was het dan toch zover, het opruimen van de voortent en bijzettentjes. Elk jaar weer denken we hier snel mee klaar te zijn en elk jaar weer zijn we er minstens tot vier uur 's middags mee bezig. Nadat het allemaal opgeruimd was konden we eindelijk een verfrissende duik nemen en ons daarna klaar gaan maken voor het laatste etentje in Spanje. We zijn naar een Bodega geweest die ongeveer 500 meter verderop lag. Was het laatste etentje tijdens onze vorige vakantie een beetje een flop (koud eten, geen leuk personeel en geen leuke zitplek) dit jaar was het geweldig. Ik kan het iedereen aanraden, de wijn smaakte goed, het personeel was vriendelijk, de menukaart uitgebreid en een mooi ronde tafel voor tien!

Vertrek naar huis

Na een relaxte vakantie van twee weken in Spanje, was het dan helaas tijd om te vertrekken. En na twee files, vijf keer afslaan van de auto (bij tolpoortjes omdat ik de versnelling in de 3 had staan, dom) en een aantal keer stoppen voor eet- en plaspauzes kwamen we om twaalf uur 's nachts eindelijk weer op Nederlandse bodem. Wij waren zonder caravan een dag eerder thuis dan de rest en we hadden dus ook al een dag de tijd om alvast wat was te doen en boodschappen te doen. Toen iedereen weer thuis was om vier uur 's middags de volgende dag zijn we 's avonds ter afsluiting uit eten geweest bij een wokrestaurant twee dorpen verderop. En toen kwam de vakantie van dit jaar toch ook tot een einde. Nu maar hopen dat het jaar snel voorbij gaat en we weer op vakantie kunnen in 2012!