Gratis reisvoorstel aanvragen

Wandelen in Engeland

Landkaart met overzicht van deze reis

Bestemming: Diverse, Engeland
Periode: oktober 2014
Vervoer: Boot
Accommodatie: Diverse B&B
Organisatie: DFDS Seaways

Foto van deze vakantie

Het South West Coast Path is een wandelpad in Zuid-Engeland dat loopt van Minehead in Devon, langs de kust van Cornwall, naar Poole in Dorset. Met een totale lengte van duizend-veertien kilometer is dit het langste wandel-pad in Engeland. Deze herfst maken we een begin en wandelen we in vijf dagen van Minehead tot Barnstaple. De eerste dag voert het pad ons naar Porlock, waar we terecht kunnen in een B&B die ik via Google Maps heb gevonden: Myrtle Cottage. Een pittoresk huisje dat in het echt zeker zo sfeervol blijkt te zijn als op de veelbelovende site.

Het is een prachtige dag en als we niet beter wisten zouden we niet geloven dat het al de tweede helft van oktober was. We lopen over de bijna lege boulevard richting het westen en komen bij het monument dat het beginpunt van de wandeling markeert. Vanaf dit punt begint het echt. De route wordt op kruisingen aangegeven met een eikel en die volgen we dan ook. Voordat we Minehead uitlopen passeren we een rustig haventje. De zon schijnt, het is warm, er staan uitnodigende bankjes én er is een klein cafeetje. We kijken elkaar even aan. Natuurlijk is dit nog geen moment om een pauze te nemen, want we hebben nog geen uur geleden zeer uitgebreid ontbeten en zijn pas net vertrokken. Tegelijkertijd laten we onze rugzakken afglijden en we drinken volmaakt tevreden onze grote cappuccino terwijl we genieten van de warmte en het geweldige uitzicht.

Haven Minehead
Haven Minehead


En dan gaan we eindelijk echt op weg. Het pad is eenvoudig te volgen: de zee altijd rechts en op cruciale punten een eikel die de juiste richting wijst. Het wandelen is wel even wat anders dan we in onze polder gewend zijn. We stijgen en dalen onafgebroken door de heuvels, over de kliffen en weer terug naar zeeniveau. Toch sneller dan gedacht bereiken we Porlock. De hartelijke ontvangst in de Myrtle Cottage en het heerlijke eten in de Ship Inn bij de open haard maakt dat we ons helemaal thuis voelen. Wie zei dat je in Engeland niet lekker kunt eten?

Wandelvakantie

De eenvoud van een wandelvakantie is weldadig. Je hoeft alleen maar te lopen in een overweldigend mooie omgeving. En verder hoef je nergens meer over na te denken, behalve misschien in welke pub je ’s avonds zult gaan eten en welk gerecht je dan zult kiezen. Dat is te overzien. Na een heerlijke nachtrust wordt in de B&B een full-English breakfast bereid, dat je volgens onze gastheer van de Myrtle cottage, Nigel, door de eerste kilometers heen helpt, maar naar onze ervaring nagenoeg voldoende is voor de hele dag. Wandelen is ervaren dat als je de ene voet maar voor de andere blijft zetten, je uiteindelijk je doel bereikt. Wandelen is beleven dat als je staat uit te hijgen van een pittige klim en je terugkijkt naar waar je vandaan komt, je trots voelt om wat je al hebt afgelegd. Wandelen is zien hoever je dan toch nog steeds moet… je rugzak maar weer oppakken en verder gaan.

Uitzicht op de kust
Uitzicht op de kust


Waar de zee de eerste dag vrijwel rimpelloos in het zonlicht ligt te stralen, is zij de volgende dag woest. Hoge golven slaan stuk op de rotsen, overal witte schuimkoppen en vlokken schuim die door de lucht vliegen. De warme fleecevesten zijn vandaag hard nodig. We lopen naar Lynton-Lynmouth, twee plaatsjes die vlak bij elkaar liggen: Lynmouth beneden aan zee en Lynton boven op de kliffen. Maar eerst gaat het pad een stukje landinwaarts en voert ons door een vlakte, omringd door hoge heuvels, die zover we kunnen kijken bedekt zijn met varens. We zien één aaneengesloten oranje-bruine herfstdeken. De wind raast met enorme snelheid tussen de heuvels door, zodat we bijna worden weggeblazen en ik niet meer weet of het de wind is die mij de adem beneemt of deze onwaarschijnlijk mooie omgeving.
Kust bij Lynton
Kust bij Lynton


Uren lopen in de harde wind is heerlijk, maar ook uitputtend. Na deze lange wandeldag hoeven wij niet na te denken of we de laatste beklimming naar de B&B in Lynton zelf zullen lopen of dat we de ‘Cliff Railway’ zullen nemen. Zulke principiële wandelaars zijn wij nou ook weer niet. Bovendien is de lift naar boven een beleving op zich. De lift, gebouwd in 1890, bestaat uit twee ouderwetse, van binnen prachtig met hout bewerkte cabines, met aan weerszijden twee lange banken en aan de voorkant een klein gietijzeren balkon vanwaar je geweldig uitzicht hebt op Lynmouth, de kliffen en de zee.

Cliff Railway

Als we tickets hebben gekocht en naar binnen mogen, aarzelt het kleine gezelschap dat al zit te wachten een moment om door te schuiven naar achteren. Begrijpelijk, want van het uitzicht blijft daar weinig over. Maar aangezien de smalle cabine kennelijk niet gemaakt is om elkaar te passeren, schuiven ze wat onwillig op. Hier geldt niet het principe ‘wie het eerst komt, wie het eerst maalt’, maar het moeilijker te begrijpen ‘de laatsten zullen de eersten zijn’. En wie echt naar het uitzicht wil blijven kijken, kan altijd op het balkon terecht. Dankbaar voor de zitplaats die we krijgen laten wij ons vooraan op de banken zakken. Een toerist, een al wat oudere man met camera in de aanslag, laat zich het uitzicht niet ontnemen en staat op het balkonnetje zijn ogen uit te kijken. Hij kan niet wachten tot de lift naar boven gaat. Maar dat duurt nog even. Onder de cabines hangen grote bakken voor water. Onze cabine loost al zijn water, terwijl de bak van de cabine die boven staat te wachten juist volloopt. Het zware gewicht van de dalende lift zal ons zometeen naar boven trekken. Even later draait de bestuurder aan een blinkend stuurwiel en schuift de lift langs de berg omhoog. Het gaat langzaam en we genieten. Net als de man op het balkonnetje.

opgetogen als een klein jongetje dat voor het eerst een stoomtrein ziet. Halverwege de afstand is een voetgangersbrug, waarop een vrouw blijft staan om te kijken als wij onder haar door komen. Daar zouden wij anders gelopen hebben. Wie verzint het: zelf de berg oplopen als je ook zo gebracht kunt worden.

Cliff Railway
Cliff Railway


Uiteraard maakt de toerist een foto. Van het uitzicht, met op de voorgrond de oude brug met een willekeurige voorbijganger. Is het zijn jongensachtige enthousiasme? In een fractie van een seconde zie ik hoe de flirt overspringt. De vrouw pakt ook haar toestel en houdt die omhoog om een foto te maken van de lift, van ons. Van de man. De man lacht naar de vrouw en strijkt met zijn hand door zijn haar. Hij moet er wel goed opstaan! De vrouw maakt de foto. Hij heeft een foto van haar, zij één van hem. De foto’s horen bij elkaar. Hij realiseert het zich nog niet, maar de foto die hij heeft gemaakt van het uitzicht is een foto van haar geworden.

We komen boven. Evenals Porlock, is Lynton, met het Castle Hill Guest House een plek waar we graag nog een keer terug willen komen. En dat is wandelen ook: elke dag ontmoetingen met hartelijke mensen en wandelen op de mooiste plekken die je graag terug wilt zien, maar waar je waarschijnlijk nooit meer zal komen. Daarvoor in de plaats komen wel steeds nieuwe verrassingen die de herinneringen vormen aan een prachtige tocht, die je met je meeneemt en die je doen uitzien naar de volgende wandelweek: van Barnstaple naar Bude. In het voorjaar!
Paarden tijdens het wandelen
Paarden tijdens het wandelen

Heb je interesse in een reis naar Engeland? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Engeland, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.

Vertel ons uw vakantie wensen. Onze reisexperts geven u gratis en vrijblijvend reisadvies op maat.

 Aangesloten bij ANVR,SGR, Calamiteitenfonds
 9,6 in reviews
 Veel kennis en ervaring
 3.879 klanten gingen u voor

Uw gegevens

* = verplicht. Privacy beleid is van toepassing

Vakantieverhalen / reisverslagen

Gerelateerde artikelen