Reisverslag Thailand

Bestemming: A. Bangkok (Thailand) , B. River Kwai , C. Chiang Mai , D. Phuket
Periode: februari 2004
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Hotels/Diverse
Organisatie: BM Air Reizen

Eindelijk is het zover, Thailand here we come. Ons vliegtuig, een Airbus 340, van Royal Jordanian Air, vertrekt vrijwel op tijd om 12.38 uur richting Amman. Na een zeer voorspoedige vlucht met slechts een klein beetje turbulentie landen we keurig op tijd in Jordanië. We worden in de aankomsthal direct opgevangen door een man welke een bordje boven zijn hoofd houdt met onze naam er op. Met nog 5 andere passagiers worden we met een busje naar een locatie op 45 minuten van de luchthaven gebracht, om het door ons gereserveerde diner te nuttigen, ten einde zo op een prettige manier de overstap te overbruggen. Alles keurig geregeld via de luchtvaartmaatschappij.

Na eerst onze verwondering te hebben verwerkt over een 20 centimeter dikke sneeuwlaag, want dat verwacht je natuurlijk niet in Jordanië, komen we aan bij een werkelijk schitterende locatie. Een of ander oud fort of kasteel, het diner was niet bepaald super maar toch uitstekend te eten. De drankjes waren pittig van prijs want voor een glaasje rode wijn werd 5 dollar gevraagd. Maar alles bij elkaar toch de moeite waard ik had het niet willen missen. Omdat er wat tijd over was kregen we ook nog een ritje naar Amman-stad waar we echter niet al te veel van zagen want het was natuurlijk donker. Weer keurig op tijd op het vliegveld en daar had ons toestel helaas, door onbekende oorzaak, 1 uur vertraging. Maar goed eindelijk weer de lucht in en ik moet zeggen weer een uitstekende vlucht, met iets meer turbulentie, maar zelfs ik begin er aan te wennen en vliegen is gewoon lekker. Wel een lange zit natuurlijk maar dat weet je.

Het is inmiddels maandag 16 februari geworden en na af en toe een tukje en veel eten en drinken, want de verzorging aan boord was prima, komen we aan op de luchthaven van Bangkok. Het is een uur of 3 in de middag en na erg lang wachten op onze tweede koffer, maar hij kwam gelukkig toch, konden we probleemloos door de douane. Eerst nog even zoeken naar onze afhaler omdat we de verkeerde kant op werden gestuurd. Maar gevonden en keurig naar ons hotel gebracht, het Prince Palacehotel. Eerst ingecheckt en daarna met de reisagent de gehele tour doorgenomen. Het geplande diner met Thaise show ging wegens een verbouwing niet door maar hiervoor in de plaats een twee halen een betalen diner in het hotel en voor de volgende dag een zeer uitgebreid lopen buffet in petto in het hoogste gebouw van Thailand op ruim 300 meter hoogte. En nu pitten want we zijn best een beetje moe.

Dinsdag de 17e ´s nachts vroeg wakker geworden maar toch wel weer ingedut en heerlijk geslapen, maar het tijdsverschil moet overbrugd worden. Vandaag de “KLONGTOER” op het programma door de rivieren en kanalen van Bangkok met supersnelle, verschillende boten. Nu hebben we het echte Bangkok vanaf het water kunnen zien, met een klein beetje rijkdom maar met heel veel armoede. Tanden poetsen en de was doen in de rivier. Ook de “visjes” gevoerd. Je gooit een stuk brood in het water en je weet niet wat je ziet honderden reuze vissen welke vechten om een plek. Nooit zoveel vissen op een plek gezien. Het was een fantastische ervaring. ´s Middags nog even een duik in het zwembad genomen en even in de zon gelegen. Nog even langs geweest bij de reisagent en de laatste formaliteiten geregeld. We gaan dus even lekker niet met de bus van Chiang Mai naar Bangkok op het eind van de toer maar we gaan lekker vliegen met Thai-airways. Geen 13 uur in een bus maar een klein uurtje door de lucht en dat voor 70 euro met zijn tweetjes, lekker toch. Na het fantastische diner op hoogte en een lekkere taxirit heen en een ritje met de TUKTUK terug voor 50 bath komen we terug in het hotel. Moe maar voldaan gaan we om 23.15 uur lekker tukken.

Woensdag 18 februari, we moeten bijtijds op want vandaag staat de tempeltoer op het programma en het Grand Palace. We gaan met z´n tweeën op stap met onze gids, Tony, en een chauffeur. We hebben diverse tempels gezien met Boeddha´s in alle soorten en maten. Allemaal best mooi en indrukwekkend maar ook weer niet iets om heel lang bij te blijven stil staan. Wel met name in het Grand Palace, het koninklijk paleis, veel muurschilderingen gezien welke allen met de hand waren aangebracht. Ook heel veel mozaïek daarin verwerkt. Het besloeg een hele grote oppervlakte met diverse gebouwen en het was best leuk om te bekijken, ondanks de verzengende hitte. Ook de wisseling van de wacht gezien en dan staan die stumpers een uur lang in de hitte zonder te bewegen. Het zal je baan maar zijn.

In de middag geluncht op een boot, met een prima koud en warm buffet, was allemaal heel behoorlijk te eten. Ook nog naar een diamantfabriek geweest maar aan ons was natuurlijk niet aan te smeren. Daar waren we ook snel klaar mee en hup terug naar het hotel, uitkleden en plonzen. Even lekker uitpuffen en een tukje ontbrak natuurlijk niet. Trouwens dat moet ik nog even kwijt ik heb nog nooit op een dag zoveel keren mijn schoenen aan en uit moeten doen, respect voor de Boeddha heet dat. `s Avonds zijn we met een taxi naar een nachtbazaar gereden, de SUAN LUM NIGHT BAZ AR. Vanwege de drukte reden we via de tolweg, kostte 40 bath extra, maar was totaal nog maar 140 bath (€ 2.80) En dat voor een rit van 45 minuten.Een heel gezellig geheel waar je rondom een groot plein ook nog van alles kon eten en drinken en met live-muziek. Wel eerst bij een kraampje coupons kopen en daar kon je bij de diverse stalletjes dan eten en drinken kopen. We hebben het bij pizza en patat gelaten met een blikje want echt honger hadden we niet. Terug hebben we weer lekker met de TUKTUK gedaan en na even afdingen waren we voor 80 bath weer terug in het hotel. Daar moest de “driver” wel hard voor werken want we waren wel weer mooi ruim een half uur onderweg. Na een voldane dag snel weer pitten want morgen loopt de wekker om 05.30 uur af en worden we opgehaald voor de 3-daagse toer naar de River Kwai. Toch nog even snel de rugzakken ingepakt met spulletjes en toen de koets in, pitten. We zijn er klaar voor. Goodnight tot morgen.

Op het moment dat ik dit schrijf is het al weer 18.10 uur. Een pietsie moe maar weer zeer voldaan. Vanochtend moesten we zoals ik gisteren al vertelde vroeg uit de veren, snel ontbijten en om 06.30 uur vertrok onze luxe minibus met aan boord 5 toeristen, een gids en een chauffeur. Het was het eerste half uurtje vrij rustig op de weg maar dat veranderde vlot maar gelukkig voor ons in de andere richting dus daar hadden we mooi geen last van. Na ongeveer 45 minuutjes de eerste stop om te zien hoe in Thailand zout werd gewonnen. Een 5 km lang kanaal werd vanaf de zee gegraven en door dat kanaal laten ze het water in hele grote bassins stromen. Deze bassins hebben een bodem van normale vochtdoorlatende klei. De zon en de opname van de grond van het water doen de rest en al in 2 weken tijd ligt er in het bassin alleen nog maar zout. Dit zout wordt er vervolgens geheel volgens de Thaise methode met emmertjes met de hand uitgeschept. (Zoek je nog werk).

Na dit alles bekeken te hebben zijn we verder gereden en onderweg zijn we nog gestopt bij een kleine suikerfabriek en een houtfabriekje. Leuk om eens gezien te hebben. Rond de middag arriveerden we bij onze lunchstop. Een prachtige boot gelegen aan de oever van de Melkongrivier. Heerlijk gegeten en gedronken en lekker even uitgepuft. Voldaan weer in de minibus en al na 25 minuutjes kwamen we in de buurt van de River Kwai. We kregen de keus om met de bus naar de “Bridge” te gaan of met de boot, uiteraard zou ik bijna zeggen kozen we voor de boot. Hier moest wel weer het astronomische bedrag van 100 bath voor betaald worden. Na eerst nog een plaatselijk museum bezocht te hebben waar goed te zien was welke ontberingen mensen hier hebben moeten doorstaan stapten we in de longtailboot. Na een veel te korte tocht met flitsende snelheden zagen we de brug naderen. Was dit nu die beroemde brug het zag er allemaal totaal anders uit als voorgesteld wel heel imponerend maar toch. Uit de boot en op de brug zagen we twee sporen kort naast elkaar leggen, het oude en het nieuwe spoor slechts door enkele centimeters gescheiden.

Deze rails was gelegd over een paar planken en enkele bielsen en daar moest ik dus overheen om aan de andere kant van de rivier te komen. Maar jawel hoor ik heb de hele 200 meter overwonnen. Alleen het passeren van andere mensen gaf wat extra spanning maar voor de rest heb ik me er, ondanks de hoogte, prima door heen geslagen. Het was ook meer dan de moeite waard. Aan de overzijde hebben we ook nog een moederolifant mat haar enkele weken oude jong te eten gegeven. Moeder bananen en de baby de fles. Terug over de brug en daar vandaan nog even lang het ereveld voor de slachtoffers gereden. Daar liggen geen overledenen maar staan alleen de grafstenen met daarop hun namen waaronder vele bekende Nederlandse.

Vanuit het ereveld reden we naar ons hotel voor het diner en de overnachting. Al vrij snel kwamen we aan bij het River Kwai Villagehotel. Zonder al het omrijden wat wij gedaan hebben voor onze bezoekjes slechts op ca. 190 km van Bangkok. Schitterend gelegen aan de rivier, een prachtige kamer en voorzien van 3 zwembaden waar we al snel een verfrissende duik in namen en ook nog even van de late middagzon hebben kunnen genieten. Het is trouwens inmiddels al 18.35 uur als ik dit aan het schrijven ben en we gaan ons zo omkleden om naar het buffet te gaan. Dit begint om 19.00 uur en wordt gevolgd door een Thaise dansshow. We hebben er weer veel zin in en de 5e dag van de vakantie zit er al weer bijna op en geloof me het kan nu al niet meer stuk wat een fascinerend land. Tot morgen.

Het is weer vroeg dag, niet omdat het moest maar we werden al vroeg wakker en hebben al voor achten het ontbijt gebruikt. We gaan pas om 10.00 uur weer op pad dus lekker even de tijd om hier nog even de omgeving te verkennen. Trouwens er schiet me nu te binnen dat ik in het verslag van gisteren helemaal vergeten ben om te vertellen over de drijvende markt die we bezocht hebben. Je doet ook zo verschrikkelijk veel indrukken op dat het allemaal eigenlijk te veel is om alles goed te bevatten. We gingen met een redelijk klein bootje het water op en kwamen zo in een kluwen van andere bootjes terecht van waaruit de Thai hun handel aan de man probeerden te brengen. Veel fruit en vooral souvenirs welke vanuit de “winkels” aan de oever verkocht werden. Erg leuk om allemaal te zien hoe dat allemaal gaat maar tegelijkertijd wel heel erg toeristisch. Nou ik ga nu eerst nog even hier de omgeving bekijken en nog even relaxen dan schrijf ik vanavond nog wel even verder.

Het is inmiddels zaterdag 21 februari en gisteren is er van schrijven niets meer gekomen. Het is nu 19.00 uur en we zitten klaar voor vertrek op het station van Bangkok in de nachttrein die ons in ongeveer 13 uur ongeveer 775 kilometer verder moet brengen naar Chiang Mai. Eerst nog even terug naar gisteren. Vanuit ons hotel zijn we richting Hell Fire Pass gereden waar we al vrij snel waren. Na eerst nog even kort het museum te hebben bezocht en van het uitzicht hebben genoten, niet zoveel want het was behoorlijk heiig, gingen we de Pass in. Daar hebben we meer dan een uur in rondgelopen met een behoorlijke klim via allerlei trappetjes en ik moet zeggen het zweet liep van mijn kano. Het is trouwens op dat soort momenten dat je je realiseert wat er zich daar allemaal in die hitte heeft afgespeeld en hoeveel mensen daar zijn omgekomen en hebben geleden. En dat allemaal voor een stukje spoorlijn wat uiteindelijk maar 21 maanden gebruikt zou worden. Tenminste 100.000 mensen zijn daarbij omgekomen.

Na deze inspannende maar fantastische beleving maar weer in de bus richting de lunch en na wederom met smaak te hebben gegeten gingen we naar “het station” voor een treinreis van 40 minuten over het oude spoor. Allemaal leuk en fascinerend tegelijk om mee te maken. Onze gids had een prima plek geregeld in de achterste wagon zodat we prima foto´s konden maken van vooral het houten gedeelte van het spoor. Na onze treinreis gingen we naar onze volgende overnachtingsplek het drijvende hotel. Het zag er daar werkelijk heel pittoresk uit. Alles van hout en heel gezellig maar niet erg comfortabel en heel eenvoudig, maar ja we waren inmiddels natuurlijk al heel verwend. De kamer en de daarbij behorende badkamer vond ik dus echt kut. Een elektrische boiler, jawel tezamen met het water, en als je daar een douche nam was dus echt alles lekker nat.

Maar dan sta je daar en denk je aan de jungletocht die nog moet komen en dan realiseer je je weer dat je daar waarschijnlijk niet van dit alles hebt en dan valt het allemaal wel weer mee. Wel weer een schitterend gelegen hotel direct aan de rivier en tegen de avond word je overvallen door de rust en door alle geluiden om je heen. Wel weer heerlijk gegeten en een koud biertje gedronken, wat zijn ze toch lekker die Singha-biertjes. We hebben ´s nachts niet zo best geslapen dus de nacht duurde lang en je hoorde van alles en nog wat door je kamer heen ritsen, maar ja natuurlijk stil blijven leggen en onder de dekens blijven.

De volgende ochtend, vandaag dus, een heerlijk ontbijtje met gebakken eieren en een rit van 1 uur voor de boeg naar de watervallen. Daar aangekomen bracht de gids ons naar het 2e level van de zeven en we weten nu waarom. Een klim die meer dan de moeite waard was en heel veel inspanning kostte en waar we zo een 5 kwartier voor nodig hadden. Nat en bezweet kwamen we boven maar wat een schoonheid aldaar, de afdaling deden we in 45 minuten en na een verfrissende duik in een van de beekjes waar de vissen aan je lijf slurpten gingen we heerlijk opgefrist naar onze luxe bus om na een uurtje rijden maar weer eens wat te eten. Vervolgens een rit van 2 uur naar Bangkok waar we ons in het Prince Palacehotel nog even konden opfrissen en omkleden. Ook in de super nog wat lekkers gekocht voor de treinreis.

We werden om 18.00 uur opgehaald en waren een half uurtje later op het station. We moesten naar perron 5 en de trein stond al klaar en dus stapten we direct in. We kregen direct een glas verse jus en hebben nog even het diner en het ontbijt besteld voor vanavond en morgenochtend. Over 3 minuutjes vertrekken we en ik zeg maar weer we wachten wat er op ons afkomt en tot morgen.

Zondag 22 februari, het is inmiddels 22.00 uur en ik zal eens even vertellen hoe de treinreis en dergelijke verlopen is. Vanochtend met 45 minuten vertraging aangekomen in Chiang Mai. Een lange rit maar totaal niet vervelend of vermoeiend. Ondanks dat ik niet zo geweldig geslapen heb was ik vanochtend niet moe. De bedden in de trein zijn aan de korte kant maar slapen zeker niet vervelend. Gisteravond werden ze keurig klaargemaakt voor de nacht middels een heel slim uitgedacht systeem. Keurig met schone lakens, dekens en sloop. Dit gebeurde al om 21.00 uur direct na het eten. Je slaapt en een hele wagon met ongeveer 30 man maar alles is netjes afgescheiden met gordijntjes en je hebt vrijwel geen last van elkaar. Ook het avondeten was in orde net als vanochtend het ontbijt met verse koffie en verse jus.

Bij aankomst op het station konden we eerst onze afhaler niet vinden maar daar was een simpele verklaring voor deze stond met de verkeerde naam op zijn bordje (fam scholten). Alles toch weer vrij snel geregeld en binnen 5 minuten kwamen we met onze taxi aan bij ons hotel waar we 8 dagen zouden blijven. Het Down Town Inn hotel. Prima kamer, netjes, schoon en redelijk ruim. Vervolgens eerst naar het vertegenwoordigende agentschap (om de hoek van het hotel) om het vervolg van onze reis door te nemen. Daarna de stad even verkent en ondanks dat het vandaag zondag was een leuke markt gevonden en ons direct ook maar eens laten verwennen middels een Thaise massage. Anderhalf uur heerlijk verwend worden letterlijk van top tot teen, al was het soms wel wat gevoelig, en dat alles voor slechts 900 bathjes met zijn tweeën. Ik voelde direct de spierpijn al opkomen maar je merkte wel dat er aan je “gewerkt” was.

Vervolgens zijn we naar een 10 minuten verderop gelegen hotel gelopen om daar eens lekker te zonnen en te zwemmen, dit omdat ons eigen hotel niet over een zwembad beschikte. Na een kleine 2 uur waren we het zat en hebben we nog even een internetcafe gezocht om wat mailtjes te versturen. Om een uur of zeven werden we opgehaald voor een origineel Noord-Thais diner met een Kantokeshow. Volop dansers en danseressen met veel muziek. Erg mooi en leuk om te zien en uitstekend gegeten, zonder vaak te weten wat, zittend op kussens, volgens de geldende traditie. Om 21.30 uur terug in het hotel om de spullen voor morgen in orde te maken voor het grote onbekende, de jungletracking van 3 dagen. Dan maar een beetje op tijd naar bed en lekker uitrusten. We zijn er in ieder geval klaar voor en hebben er ontzettend veel zin in.

Het is inmiddels donderdag 26 februari en we hebben het overleefd hoor. De jungletracking begon ´s morgens om 09.00 uur met vertrek uit Chang Mai, na eerst met onze gids nog 4 andere deelnemers te hebben opgehaald. De eerste kennismaking met onze “lotgenoten” was niet echt super en ondanks dat het naar mate de tracking vorderde iets beter werd is het nooit een hoogtepunt geworden. Trouwens ook de gids bleek een droplul maar nu loop ik op de zaken vooruit. Onderweg richting bergen en jungle deden we inkopen op een plaatselijke markt en daar werd het eten voor de komende dagen gekocht. Variërend van groenten, vlees, brood en allerlei kruiden. Na eerst nog even op ons gemak de lunch te hebben gebruikt waren we er klaar voor.

Nou het gedonder met de gids begon direct, tegen het programma in gingen we van start met een olifantenrit, terwijl die gepland stond voor de 2e dag. Het werd een ritje van 35 minuten waarbij onze grote vrienden meer stil stonden dan dat ze liepen. En dat dan over een afstand van ca. 400 meter, een waar olifantenrecord. Klagen bij de gids hielp niet echt want die stak een of ander onbegrijpelijk verhaal af dat het te warm was voor die dieren en dat het programma iets gewijzigd was, enfin we begrepen er geen donder van. Maar oké na deze fascinerende tocht de bergen in. Mijn god wat een hitte en wat was het zwaar. Ik kon het aardig volhouden maar moest er ondanks mijn toch redelijk goede conditie toch redelijk aan trekken en Irene liep steeds roder aan en zei al dat als de rest van de komende dagen net zo zwaar zou zijn dat een probleem zou worden.

Trouwens respect hoor voor onze inlandse dragers die met een grote mand met proviand op hen badslippertjes de klauterpartijen moesten doorstaan. Gelukkig waren de volgende dagen minder zwaar maar dat wisten we toen nog niet en ik moet zeggen ze sloeg er zich prima doorheen. Petje af hoor voor haar. We hebben echt een prachtige natuur gezien, variërend van vergezichten, prachtige watervallen en rotspartijen tot voor mij iets minder inspirerende afgronden en gammele bruggetjes. In het bijzonder sommige bruggetjes waar je je schoonmoeder niet over heen zou sturen hebben we bedwongen. Ook was het soms jammer dat je zo goed moest oppassen waar je je voeten neerzette, waardoor er veel van de uitzichten verloren ging. Maar goed we hebben het gered en het was meer dan de moeite waard.

De overnachtingen waren afzien, ijskoud en matrassen zo dik als een vloeitje. We lagen onder dertien (13) dekens en lagen te rillen als een rietje zo koud was het op die hoogte. De laatste nog geraft op de rivier wat ook heel leuk en mooi was. Al met al een tocht die eigenlijk niet te beschrijven is en die je zelf gemaakt moet hebben om te begrijpen wat het allemaal inhoud. Ik vond het in ieder geval fantastisch en had het voor geen goud willen missen, ondanks dat het heel erg zwaar was, en zou het zeker zo nog eens doen. Bij terugkomst in ons hotel hebben we het gedrag van de gids nog wel even aangekaart bij de reisagent en deze ging alles nog wel even uitzoeken.

Vrijdag 27 februari was de dag van relaxen, relaxen en nog eens relaxen. Heerlijk aan het zwembad met een hapje en een drankje en meer ook niet. ´s Avonds weer heerlijk gegeten en ons laten verwennen met een heerlijke massage, iets wat we vanaf nu waarschijnlijk lekker elke dag gaan doen, daar knapt een mens van op.

Zaterdag 28 februari stond een tempeldag op het programma. Maar niet zo maar een we gingen eerst met ons busje een stuk de hoge berg in de omgeving op en moesten al vrij vlot overstappen in een soort terreinwagen welke de laatste steile klim moest nemen. Bij de tempel gekomen gingen we met de lift naar boven, maar later heb ik ook nog alle 299 treden op en af genomen, gewoon omdat ik dat graag gedaan wilde hebben, en het was nog leuk ook. Deze tempel was op zich ook heel erg mooi maar zoals al eerder gezegd ze lijken toch allemaal een beetje op elkaar. De rit er naar toe was op zich veel leuker en mooier met wel 50 haarspeldbochten.

Tijdens de rit omhoog bezochten we ook nog een bergdorp maar dat had niet veel nieuws te melden. Wel weer een prima lunch onderweg en later nog diverse ambachten bekeken, waarvan de parasolfabriek de meeste indruk maakte. Prachtige schilderingen werden daar gemaakt en daar hebben we op een aantal zaken, zoals brillenkokers en portemonnees mooie tekeningen laten aanbrengen, Leuk als blijvend aandenken. Al met al weer een heel leuke dag en ik blijf het maar zeggen de tijd vliegt. ´s Avonds weer dat vervelende ritueel van eten, drinken en massage, je zou er moe van worden, maar niet heus.

Zondag 29 februari, jawel het is een schrikkeljaar. We vertrokken om 08.30 uur voor een minisafari. Deze hadden we voor een deel als pleister op de wonde ivm het gedrag van onze gids tijdens de jungletrack. We begonnen met een bezoek aan een olifantenkamp, compleet met show en rondrit. Nou dit was dus duidelijk een echte olifantentocht. Fantastisch, omhoog, omlaag, door het water door het bos en deze duurde een vol uur zonder nauwelijks stil te staan. Wij reden op de grootste uit het kamp en ik moet zeggen deze jongen stond hoog op de poten. Zijn naam was BOEMAN. Dit was in het Engels uitgesproken en dan stelt het niet veel voor maar gespeld en gezegd in het Nederlands indrukwekkend, en dat was hij ook. We hebben hem maar veel suikerstokken en bananen gevoerd dus hij bleef zo tam als een lam(metje). Al met al toppie om te doen net als de rafting die volgde en de tocht met de ossenkar.

Ook vandaag weer een superlunch, met een wel heel uitgebreid koud en warm buffet. Je zou hier bijna gaan wonen wat is dat eten toch lekker. Later hebben we ook nog een papierfabriek bezocht waar ze van olifantenstront papier maken, heel leuk om te zien, dat was de vlindertuin waar we ook nog kwamen niet dus daar waren we zo weer weg. Toch een voordeel hoor die kleine groepjes je bent het snel eens. Het resultaat om 15.30 uur terug in het hotel, lekker even zonnen, zwemmen en relaxen. De avond weer op gepaste wijze doorgebracht, de koffers weer gepakt voor de volgende fase van onze reis. PHUKET here we come.

Om 7 uur werden we opgehaald in ons hotel en was het dus tijd om afscheid te nemen van het Down Town Inn Hotel en Chang Mai. Slechts korte tijd gewacht op het kleine maar toch professionele vliegveld. We vlogen met een Boeing 777 van Thai Airways en hadden een heerlijke rustige vlucht. Een heerlijk ruim vliegtuig waarvan je de motoren nauwelijks hoorde en met een geweldige service aan boord. Het was slechts een vlucht van 50 minuten maar in die tijd werden we toch nog even lekker op iets te drinken en vooral ook op een heerlijk ontbijtje getrakteerd, stukken beter dan een busreis van 13 uur en nogmaals dat voor slechts € 35.

Om 09.30 uur landden we op Bangkok Airport en daar hadden we tot onze overstap naar Phuket even rustig de tijd om wat informatie over onze volgende vakantiebestemming in te winnen. Daar we onze reis weer met een binnenlandse vlucht vervolgden hadden we wederom geen omkijken naar onze bagage. We hebben ook nog even wat grote Thaise coupures in kleinere briefjes gewisseld en om 13.00 uur kozen we het luchtruim naar Phuket. Weer een Boeing 777 en weer een tochtje van slechts 50 minuten.

Het eerste wat opviel toen we het vliegveld van Phuket verlieten en buiten kwamen was de enorme hitte die je tegemoet kwam. Echt een warmte die ik nog nooit zo ervaren heb maar absoluut niet benauwd of klam aan voelend. Er stond weer keurig een chauffeur op ons te wachten met onze naam op een bordje en in een heerlijk luxueuze auto, uiteraard voorzien van airco werden we naar os hotel gebracht. In minder dan een uur werden we keurig afgeleverd bij de receptie van ons hotel, Coconut Village. Zag er direct heel leuk uit, gelijk als in de brochure met een heel leuk zwembad en een dito kamer. We hebben ons direct omgekleed en even snel een duik genomen de koffers hebben we pas later uitgepakt. ´s Avonds langs de boulevard gewandeld en een lekker restaurantje uitgezocht. De eerste indruk van het eiland was een goede maar tegelijkertijd toch een totaal ander dan verwacht. Zo zie je maar weer je moet ergens echt zelf geweest zijn om er over mee te kunnen praten. Rond een uur of 10 zijn we het bed in gekropen, toch wel een beetje vermoeid en morgen willen we er een lekkere lange relaxdag van maken.

Heerlijk naar het strand geweest maar ondank dat we heel voorzichtig zijn geweest is vooral Irene behoorlijk verbrand. Ik zelf een klein beetje maar dat viel wel mee. We hebben eigenlijk maar kort in de zon gelegen maar ook een lekkere strandwandeling gemaakt en dan met een heerlijk windje is het al snel funest. Maar goed ´s middags verkoeling gezocht onder de parasols bij het zwembad en heerlijke verkoelende duiken genomen in het zwembad. De avond na het eten, half Thais en half Europees, hebben we benut met het uitzoeken en boeken van een aantal excursies die we willen maken. Morgen gaan we naar PhiPhi-eiland en vrijdag gaan we naar James Bond-eiland, in combinatie met een kanotoer naar onderaardse grotten. Alles ziet er op de plaatjes mooi uit dus we zijn heel benieuwd. We moeten morgen al om 6 uur op want we worden vroeg opgehaald, dus niet te laat naar bed.

´s Morgens om 7 uur stond er weer keurig op tijd een busje voor ons klaar welke ons in een uurtje rijden naar de ander kant van het eiland bracht alwaar in de haven de boot klaar lag. Het was zeker 2 uur varen en ondanks dat varen, met zon en wind altijd leuk is, was er verder eigenlijk onderweg niet veel meer te zien dan open zee. Op het eiland aangekomen werden we direct naar een restaurant gedirigeerd en “moesten” we alweer eten. Echt vervelend hoor. Voor het eerst deze vakantie stelde het eten niet veel voor wat eigenlijk ook een beetje gold voor het hele eiland. Wel hele mooie witte stranden en leuk gelegen baaien maar verder niet echt iets bijzonder. We hebben een uurtje over het eiland gelopen en ons daarna bij de boot gemeld om te gaan snorkelen. Dat maakte ook direct ook alles weer goed.

In Turkije heb ik wel eens gesnorkeld maar wat ik hier allemaal gezien heb slaat alles. Wat een soorten vissen, in alle kleuren en maten. En dan het prachtige koraal waar zich tal van zee-egels tussen bevonden. Echt een fantastische belevenis. Na hier heerlijk genoten hebben zijn we weer terug gevaren naar Phuket en konden we toch weer terug zien op een heerlijke dag. ´s Avonds hebben we weer een ander restaurant uitgezocht en dit keer hadden we echt de hoofdprijs. Een echt zeer uitgebreid buffet waar we de kans hadden om vele Thaise specialiteiten uit te proberen maar ook het lekkere stukje “gewone” vlees ontbrak niet, net als trouwens mijn al zeer gewende Singha-biertje. Het vervelende van dit alles is dat zonder dat je er erg in hebt de dagen al weer gaan tellen en ik stiekem al weer heel even aan huis heb gedacht.

Omdat zoals eerder gezegd de zon haar vernietigende werk al had gedaan besloten we om vandaar deze maar zoveel mogelijk uit de weg te gaan. Omdat het in de ochtend toch wat bewolkt was hebben we wel eerst nog even aan het zwembad gelegen en een duikje genomen. Daarna hebben we het plan gevat om ons onder de lokale bevolking te begeven en met de lokale bus naar Phuket-stad te gaan. DE bus hadden we al snel gevonden en het leek ook nog eens op een echte bus. Alleen geen ramen er in en de banken stonden in de lengterichting opgesteld.Het was slechts een half uurtje rijden en we kregen nog wel even de duidelijke waarschuwing mee dat de laatste bus al om 18.00 uur terug ging.

De ritprijs was een hele investering en kostte 15 bath p.p. Na vertrek zat binnen 5 minuten de bus al snel vol en zaten we als haringen in een ton tussen de eilandbewoners. Bij aankomst in de stad werden we bij het uitstappen direct aangesproken door een man welke ons aanbood om ons voor het astronomische bedrag van 10 bath naar de winkels te brengen. Na ons voor de zekerheid nog even goed te hebben geïnformeerd over de kosten bleek er geen addertje onder het gras te zitten. Het was voor hem een soort werk om toeristen langs een aantal winkel te brengen en van de eigenaars kreeg hij voor ieder bezoek een soort van benzinegeld en bij gedane aankopen provisie. De man sprak trouwens redelijk goed Engels dus ongezellig was het zeker niet.

We hebben heel wat van de stad gezien en bij de laatste winkel, een hele grote superstore, zette hij ons af en we spraken af dat hij ons op een bepaalde tijd en plek weer oppikte. We hebben heerlijk geshopt, en gesmikkeld, maar op de afgesproken tijd en plaats was er van onze gids niets te bekennen. Eigenlijk wel vreemd want zijn geld had hij ook nog niet gehad maar nadat we toch voor de zekerheid nog even gewacht hadden, hij kwam niet meer opdagen. Toen maar op eigen gelegenheid de weg richting bus maar opgezocht, iets wat eigelijk tegen de verwachting in vrij snel lukte. Deze bus had weinig weg van een bus, het was een omgebouwde vrachtwagen waarbij ik bij het instappen direct alweer mijn kano stootte. Toch weer veilig thuisgekomen en weer keken we terug op een enerverende dag.

Dit keer een leuk restaurant gevonden aan het eind van de boulevard en op de terugweg werden we aangesproken door een leuke jonge meid die ons in het Engels vroeg of we tijd hadden om even een soort enquête te willen invullen. Iets wat te maken had met het toerisme op Phuket. Als dank hiervoor kregen we een soort kraskaart waar we een prijs of prijsje mee konden winnen. De eerste 4 kregen we, net als zij trouwens, niet opengekrast. De jongen die haar vergezelde gaf ons een nieuwe kans en dit keer lukte het, zij het met heel veel moeite wel. Het eerste kaartje gaf recht op een t-shirt en het tweede was een hoofdprijs. Die twee gingen temet uit hun dak en konden hun ogen niet geloven. Als hen namelijk een deelnemer met een hoofdprijs hadden kregen zij elk 50 dollar. De prijs die we hadden gewonnen was of 10.000 bath, een camcorder of een 14 daags verblijf in een hotel. We moesten ons daarvoor melden in een ander hotel op Phuket en we spraken voor zaterdag af, omdat we morgen onze geplande excursie gingen maken. Zij zouden ons af komen halen en vroegen ons het kaartje heel goed te bewaren, want ook voor hen stond er geld op het spel. Best een beetje spannend hoor. Afwachten maar. Eerst morgen naar James Bond-eiland en heerlijk kanoën. We zijn er klaar voor en hebben er weer reuze veel zin in.

Zoals we inmiddels al niet meer anders verwachten stond ook nu ons busje weer keurig op tijd te wachten en werden we volgens afspraak naar het beginpunt van onze excursie gebracht. Dit keer naar de andere haven van Phuket. Bij aankomst werden we direct over een paar 100 meter lange steiger gedirigeerd welke helemaal de zee in liep. De steiger van echte Thaise kwaliteit had het er maar moeilijk mee. Aan het eind van de steiger lagen een aantal longtailbootjes en het was de bedoeling dat we met ons hele gezelschap, ca. 30 man, in een van deze bootjes klommen. Het is gelukt, vraag niet hoe, maar we zonken in ieder geval niet. Het was slechts een tochtje van ongeveer 5 minuten naar de grote boot en die zag er een stuk beter en luxer uit. Het probleem was dat deze grote boot vanwege het lage tij niet aan de kant kon komen vandaar deze oplossing.

We werden welkom geheten door de tienkoppige bemanning en gingen op weg naar James Bond-eiland. Het verloop van de trip werd keurig doorgenomen en we werden direct op allerlei drankjes getrakteerd, want deze excursie was All Inclusive. Ik kan nu al wel verklappen dat het allemaal fantastisch geregeld was met een heerlijk warm en koud buffet op de boot en drinken zoveel je wilde. Na een klein uurtje varen, met dit keer een schitterende omgeving om van te genieten, arriveerden we bij James Bond-eiland. De grote rots, welke dienst gedaan had in de film, the man with the golden gun, stak tientallen meters hoog het water uit en viel direct op. Voor de rest was her verdere eiland puur op het toerisme geënt, aardig om te zien maar verder stelde het niet zo gek veel voor. Na een half uurtje vertrokken we weer op weg naar onze volgende bestemming. We gingen voor anker in een prachtige lagune en daar werden uit het ruim van de boot de kanos uit geladen.

We kregen zwemvesten uitgereikt, we zaten per slot van rekening op zee, en gingen toen per twee met een bemanningslid als peddelaar in de kano. Wat we toen allemaal te zien krijgen is eigenlijk onbeschrijflijk, we voeren direct op een grote rots af en moesten helemaal plat achterover op ons rug gaan liggen. Vervolgens gingen we onder de rots door en kwamen uit in het binnenste van de rots. Met de door de peddelaar meegebrachte lantaarn konden we vrij goed zien wat er zich allemaal in de rots bevond. Stalagmieten en stalactieten te over maar ook vleermuizen welke hoog tegen de wanden aan gekleefd zaten.

Dit alles was alleen te bereiken vanwege het lage tij en bevond zich toch eigenlijk op een plek waar in verhouding maar heel weinig mensen kwamen. Alles dus nog in een vrijwel natuurlijke staat en niet door ons mensen veranderde of vernielde omgeving. Aan de ander kant van de rots hetzelfde ritueel weer plat op ons rug en vervolgens kwamen we uit in een soort lagune waar we een behoorlijk aantal apen aantroffen welke tegen de rotsen aan klauterden en door de bomen zwiepten. Echt fantastisch om gezien te hebben, later nog in een tweede grot gevaren met weer soortgelijke zaken. Na de lunch hebben we nog een of ander bounty-eiland bezocht. Echt zo een met hagelwit strand, en wuivende palmen en waar slechts ongeveer 45 mensen op woonden.

Na dit alles begon de terugtocht en ook daar hebben we ons niet verveeld. De bemanning gaf een geweldige geïmproviseerde entertainment show weg en we hebben krom gelegen van het lachen. Echt terug gekeken op een fantastische dag, waar ons bezoek aan PhiPhi-eiland dus echt niet aan kon tippen. Terug aan het zwembad hebben we nog lekker even wat gedronken en raakten we in gesprek met een van de weinige Nederlandse mensen die we ontmoet hebben, Peter en Maria. Heel gezellig en het klikte prima dus we hebben ons goed geamuseerd. We waren eigenlijk wel weer een beetje moe en tegen 12 uur lagen we dan ook lekker in bed, benieuwd wat de volgende dag allemaal weer brengen zou.

Na het ontbijt werden we volgens afspraak opgehaald door de twee jonge mensen van de enquête om onze prijs te gaan verzilveren. We kwamen terecht in een heel chique hotel en werden met alle egards ontvangen. Na een heel verhaal werd het mij al snel duidelijk dat men toch iets wenste te verkopen en wel vakantieverblijven. Maar dan 5 sterren ressorts op zich niet gek maar onze interesse lag daar niet dus daar maakten we geen gebruik van. Toen het grote moment van de onthulling van de prijs. We wonnen een week gratis verblijf in een ressort naar keuze in een land naar keuze. Daar kwamen dan uiteraard nog wel de reiskosten bij en de kosten voor eten en drinken. Dit alles in te wisselen binnen een jaar na dato. Of het allemaal waar is zien we thuis wel maar alles kwam wel heel betrouwbaar over en het had ons niets gekost dus we liepen geen enkel risico.

De rest van de dag hebben we gevuld met niksen en later nog even gezellig wat gedronken met onze nieuw opgedoken “kennissen”. Omdat we zo gezellig zaten te kletsen besloten we om samen te gaan eten. Peter en Maria hadden de dag er voor een heel leuk tentje ontdekt en daar zijn we heen gegaan. We hebben er fantastisch gegeten en gedronken tegen een prijs welke je eigenlijk niet voor mogelijk houdt. Slechts 450 bath, € 10, inclusief twee cola, twee bier en twee koffie. Na het eten nog even over Pattongbeach gezworven een terrasje gepakt en moe maar voldaan terug naar het hotel.

Vandaag begon de dag aan het zwembad maar omdat het al snel betrok vatten we het plan op om vandaag maar eens Phuket goed te gaan verkennen. We namen wat spulletjes mee en direct buiten het hotel stonden uiteraard de “TUKTUKS” alweer gereed. We maakten een deal, 500 bath, met een van hen en hebben ons een halve dag over het eiland laten rijden. Zo hebben we de mooiste plekje gezien. De zon was trouwens al vrij snel van de partij en het werd dus toch nog een bloedhete dag. We werden van hot naar her gereden en hadden het na een uurtje of 4 wel gezien en besloten ons terug te laten brengen naar het hotel om daar nog even lekker te kunnen “uitrusten”. Die avond bezochten we weer gezamenlijk met onze kennissen het restaurantje en konden weer teug zien op een heerlijke geslaagde dag. We hebben ons deze reis nog geen moment verveeld en dat houden we graag nog een poosje zo, maar de tijd begint nu echt te dringen.

De laatste volle dag op Phuket hebben we alleen nog geluierd. Irene heeft zich helemaal laten masseren en een pedicure laten doen en ook ik ben de stad nog even in geweest voor een supermassage. Verder hebben allen nog maar wat gewinkeld en gegeten en gedronken. Voor de terugreis op dinsdag werden we weer keurig opgehaald door een chauffeur welke ons via een geheel onbekende, maar prachtige route, naar het vliegveld van Phuket bracht. Met weemoed namen we afscheid van dit mooie eiland op weg naar Bangkok voor de grote oversteek. Ook de verdere terugreis verliep zonder problemen en na de overstap in Jordanië landen we weer veilig op schiphol. We kunnen terugzien op een fantastische reis en hebben nog nooit zo genoten. Dit alles voor een heel groot deel mogelijk gemaakt door toe doen van de kinderen. Iets waar ik ze altijd dankbaar voor zal blijven. Het nadeel van dit alles is dat we de smaak nu goed te pakken hebben en al uitkijken naar een volgens mooie rondreis.

Ik heb geprobeerd tijdens de hele reis zoveel mogelijk op te schrijven en dit zo goed mogelijk later thuis op papier te zetten. Ik hoop dan ook, maar ook zeker voor mijzelf, dat een ieder die dit gelezen heeft een goede indruk heeft gekregen van wat wij allemaal te zien hebben gekregen.

Gratis reisvoorstel Thailand

Heb je interesse in een reis naar Thailand? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Thailand, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.