Hei Norge! Fjorden in Noorwegen

Bestemming: A. Bergen (Noorwegen) , B. Oslo
Periode: juli 2015
Vervoer: Boot en auto
Accommodatie: Hotel en hut

Hei Norge! (Hallo Noorwegen!). Na maanden van routes uitstippelen, checklists vullen en na vele hoogtepunten uit vele reisgidsen verzameld te hebben, trekken mijn vriend en ik op zondag 5 juli de deur van ons appartement met een brede glimlach achter ons dicht. Op ons menu voor de komende twee weken staat een ritje naar Hirtshals (Denemarken) om van daaruit de boot naar Noorwegen te pakken. Aldaar is ons plan om met de auto via het zuiden langs de zuidwestelijke fjorden en al het andere natuurschoon te rijden. Onderweg hopen we onze nachtrust in zogenaamde hytter (hutjes) te pakken, maar ik zou als controlfreak mezelf niet zijn als ik niet ook voor de zekerheid een tent in de auto zou hebben gelegd. Hopelijk blijven regen en hooikoortsreacties in Noorwegen ver van mijn luchtbed show en kunnen we veelvuldig gebruik maken van onze kampeeruitrusting. De reis begint voorspoedig en diezelfde avond komen we aan in een typisch overnachtingshotel in Hirtshals, vlak bij de haven.

De bootreis op maandag is een leuke onderneming. Het is fascinerend hoe gestructureerd het allemaal in zijn werk gaat. We sluiten allemaal achter elkaar aan en rijden dan in rijen de boot op. Er had geen extra motor meer bij gekund, als je het mij vraagt. Eenmaal op de boot wachten we tot het zee-uitzicht verandert in een uitzicht op een zonnige bergachtige kust. Vlak voordat we in Kristiansand aankomen duiken we nog even snel het dek op. Ik constateer dat je het best met je liefde dat dek op kan gaan, want per direct worden we door de wind en de schommelingen van de boot tegen elkaar aangedrukt. Ik wil de Titanic-pose nog uitvoeren, maar daar geven de golven me nauwelijks de kans voor. Met onze mond en haren vol zout wachten we de laatste minuten van de bootreis dan ook maar binnen. Eenmaal in Noorwegen rijden we een stukje via de zuidkust richting het westen. Het is echt een verkenningstocht want we hebben niks geboekt zodat we vrij zijn om te gaan en staan waar we willen. Uiteindelijk komen we terecht in een prima hut aan een prachtig meer bij een camping met goede faciliteiten waar we direct de planning van de volgende dag doornemen.

Dag 3 begint met een koude douche omdat mijn technische inzichten nog in de vakantiemodus staan. Degene na mij heeft waarschijnlijk extra warm kunnen douchen omdat ik natuurlijk al had betaald. Even later stappen we echter fris achter het stuur om de reis naar het noorden te vervolgen. We rijden via het binnenland omhoog zodat we van daaruit makkelijker in de buurt van de stad Bergen kunnen komen. Onderweg komen we door het zeer bergachtige gebied (Sørlandet en Telemark) met smalle wegen, sneeuw en schapen die weg versperren, maar die ook gelijk weer voor je aan de kant gaan. De uitzichten zijn prachtig en je kunt er wildkamperen in een oase van rust. De remmen van de auto worden flink getest maar dat hoort er natuurlijk een beetje bij. Ik denk dat ik de omgeving het best kan omschrijven als ‘ruige highlands’.

De smalle wegen in Sørlandet en Telemark

Eenmaal een kilometer lager komen we vervolgens tegen etenstijd aan in het kleine dorp Valle. Voor Noorse begrippen is dit dorp niet bepaald klein, want het heeft een tankstation, vvv-kantoor, politiebureau, kulturhus en supermarkt. We vinden een kleine camping waar we direct onze tent opzetten. Het begint al gauw te regenen, maar daarop zijn we gelukkig voorbereid. ’s Avonds in de tent is het leuk om te ontdekken dat het niet echt donker wordt. Dit is natuurlijk erg handig als je ’s nachts de tent uit moet, maar het is vooral een leuke gewaarwording.
Na maar liefst 10 uur geslapen te hebben, stippelen we een route uit die ons naar Bergen leidt. Het doel is om maximaal een uur afstand van deze stad te overnachten, zodat we 2 dagen in of om Bergen kunnen verblijven. Het is een lange tocht van zo’n 5 uur maar de rit leidt ons langs prachtige fjorden en watervallen. De Hardangerfjord is waarschijnlijk de meest bekende en staat bekend als een van de meest mooie fjorden. We missen de ‘Trolltunga’ (een fjord met een heel lang uitsteeksel) maar wellicht gaan we hier later nog een bezoekje aan brengen. De reis verloopt sneller dan verwacht en we vinden ook nog eens een erg comfortabele hytte bij een Noors echtpaar nabij het dorp Tysse. Het sanitair is perfect onderhouden, de prijs is laag en de hut is van alle gemakken voorzien (ze hebben zelfs een eiersnijder en een knoflookpers). Ik ben dan ook enorm gelukkig. We besluiten morgen te vragen of we nog een nacht kunnen blijven want Bergen bevindt zich op maar 55 kilometer afstand (en is veel duurder). We besluiten voor nu in elk geval even goed te koken en trekken daarbij meteen onze fles meegebrachte rode wijn mee want we zijn en blijven Bourgondiërs. Een tip hierbij is overigens dat je let op de invoer van eventuele alcohol. De maximale hoeveelheid is vrij beperkt.

Donderdag bezoeken we Bergen, een oude handelsstad aan de Noorse westkust waar veel studenten te vinden zijn. De stad staat bekend om zijn schilderachtige haven en een mooi uitzicht op ‘bryggen’, de oude handelskade met gekleurde huisjes die je aan de Middeleeuwen doet denken. Het is dan ook niet heel vreemd dat de stad in die tijd echt ‘the place to be’ was. In de vroege Middeleeuwen legde de stad zich toe op de export van gedroogde vis. Deze handel zakte op een gegeven moment wat in, hoewel daar op de vismarkt vandaag even niets van te merken is. Hier vind je allerlei kraampjes met verschillende soorten vis. Nadat we het centrum hebben bekeken besluiten we met de Fløibanen de naastgelegen berg op te gaan voor een prachtig uitzicht over de stad.

Dat reizen je ver kan brengen geldt zeker voor Noorwegen. De mooiste dingen komen we vaak onderweg tegen. We stoppen dan even om het natuurfenomeen van dichtbij te bewonderen en we maken wat foto’s. Een reis kan je echter ook op een andere manier maken, en dat is wat we vandaag gaan doen. We maken een reis door de tijd en begeven ons in het oude Bergen aan het einde van de 19e eeuw. We gaan naar de bakker en naar het koloniale huis, waar we specerijen kopen die met de boot de haven van Bergen zijn binnengebracht. De specerijen worden afgewogen op een weegschaal die is gemaakt in de Bilt. Nadat we nog een bezoekje brengen aan de tandarts, waarbij de als martelkamer ogende praktijk ons de stuipen op het lijf jaagt, lopen we gauw naar de binnenplaats waar we terecht komen in een heftige discussie tussen koffienippende op roddeljacht zijnde dames en een zelfstandig fotografe. De fotografe gaat in op de vrouwenrechten en snijdt belangrijke emancipatievraagstukken aan. Scandinavië is zijn tijd letterlijk ver vooruit op dit gebied. De fotografe weet de dames helaas maar moeilijk te overtuigen. Ze besluit ons daarom mee te nemen naar haar werkplaats, waar we met eigen ogen kunnen zien dat een betaalde baan voor vrouwen niet meer dan normaal is. Gelukkig weten wij dit al een tijd en we besluiten nog wat door het dorp te lopen. Even later sluiten we het hekje en geven we een goede beoordeling op Tripadvisor voor ‘Gamble Bergen’, een openluchtmuseum over het leven in de haven van Bergen aan het einde van de 19e eeuw.

Na inmiddels 2 dagen in het hutje (we noemen het ook wel de pipo-wagen) van het oude echtpaar te hebben gebivakkeerd, hebben we nog een laatste nacht in deze comfortabele hut geboekt. Het echtpaar doet denken aan Kapitein Iglo en zijn vrouw. Ze zijn bezig het huis te schilderen, wat volgens Kapitein Iglo een ‘hell of a job’ is. Als compromis drinken ze daarom om het half uur een kop koffie. Ik weet niet of het aan ons ligt, maar we hebben het huis in 3 dagen van geel bijna helemaal wit zien worden, dus ze schieten ondanks de kopjes koffie en hun leeftijd toch aardig op. Het is vaak slechts een paar weken echt zomer en in september ligt er soms alweer sneeuw, dus ze moeten ook wel doorwerken nu het weer zo heerlijk is, geeft Kapitein Iglo aan.

Na nog een heerlijke nacht geslapen te hebben is het nu toch echt tijd om verder te rijden. We vertrekken naar de Sognefjord, één van de grootste fjorden van Noorwegen en het fjord dat het diepst het land in reikt. Het gebied is vrij toeristisch, waardoor we verwachten veel campings en hutjes tegen te komen. Ook hopen we hier wat leuke activiteiten te ondernemen. Zo maken we in Noorwegen niet alleen een reis door de tijd, maar maken we ook een reis met de trein. In Flåm (spreek uit in kaboutertjestaal: flom) stappen we in een oude trein die ons prachtige en unieke uitzichten belooft in een opwaartse reis naar het dorp Myrdal en terug. We komen inderdaad langs mooie natuur met prachtige uitzichten en een grote waterval (Klosjvossen genaamd), maar de trein is op zichzelf ook een bezienswaardigheid. Van binnen heeft het een wat circusachtige uitstraling, iets wat de sfeer ten goede komt.

Op 12 juli worden we wakker in een hut in Aurland, vlak onder een uiterwaard van de Sognefjord. We zijn teveel verwend door Kapitein Iglo en zijn vrouw want we vonden de bedden wat hard. Deze dag besluiten we als actieve dag te bestempelen. We vragen wat ‘hiking routes’ op bij het toeristeninformatiepunt en maken een leuke tocht langs een fjord met prachtige rustgevende uitzichten. In het water zie je felgekleurde vissersbootjes die prachtig afsteken tegen de hoge fjorden en hier en daar worden we vriendelijk begroet door langsvarende kajakkers.

13 juli begint regenachtig. Dit is jammer, want de omgeving van de Sognefjord leent zich bij uitstek voor actieve buitenactiviteiten als kanoën, raften, mountainbiken, wandelen en vissen. Plan B is daarom: het bezoeken van een staafkerk (stavkirke) en het afleggen van de ‘snowroute’, een erg mooie route over een bergpas met prachtige uitzichten en een route waarbij we bovenop de berg omringd worden door metershoge sneeuw. Wat lager op de route is het weer oppassen voor loslopende schapen die jou – schaapachtig aankijkend – de route versperren. Ik ontdek echter mijn roeping als schapenherderin want na mijn bevelen druipen ze al gauw af. Toch vinden we ze fantastisch, evenals de vrijheid waarin ze lopen.

’s Avonds besluiten we onszelf te verwennen met een eerste en laatste biertje deze vakantie. Verwennen inderdaad, want de alcohol in Noorwegen is duur. Langzaam drinken we met elke slok een euro weg, totdat ik weer eer moet doen aan mijn onhandigheid en mijn nog halfvolle bierglas omver gooi…

De volgende dag rijden we een natuurroute door de nationale parken Breheimen en Jotunheimen van Noorwegen, maar daaraan vooraf gaat eerst een tunnel van 25 kilometer. Je moet het eerst verdienen, zegt men toch wel eens? De beloning is prachtig. We zien natuur die wel degelijk afwijkt van hetgeen we in de afgelopen dagen hebben gezien, op de schapen op de weg na dan. We zien uitgestrekte bergen en natuur, met ijsblauw bevroren smeltwater. Op de route bevindt zich ook een van de grootste gletsjers. Tijdens de afdaling rijden we vervolgens langs de rivieren omlaag. De kleur van de rivier is prachtig groen en blauw en helderder dan dit lijkt onmogelijk. Nadat we het gebied uitrijden gaan we op zoek naar een hut om te slapen. In Otta vinden we geen hut maar een complete – vrij nieuwe – kamer met heerlijke bedden voor een gelijkwaardige prijs dus we besluiten de kamer te nemen. Het geeft ons de gelegenheid om wat wasjes te draaien en ’s avonds gaan we al snel over in de comfortmodus. De volgende dag besluiten we nog een nacht in de comfortabele kamer te boeken en bezoeken we de skischans in Lillehammer, welke is gebruikt bij de Olympische Winterspelen in 1994.

Onze laatste dagen in Noorwegen besluiten we in het oosten van het land door te brengen. De zon breekt daar wat vaker door en Oslo willen we niet ongezien laten. In Oslo manen we ons eerst een weg langs vreemde kruispunten en honderden zebrapaden. De wandelaar wordt hier namelijk beschermd als zijnde een beschermde diersoort. Morgen pakken we toch maar de bus. De stad is verrassend. Ik had een zakelijke stad verwacht met uitsluitend abstracte en moderne gebouwen, maar dit beeld blijkt niet helemaal te kloppen. Oslo is grofweg in twee stadsdelen te verdelen. In het oostelijke deel vind je het oudste gedeelte van de stad, met bezienswaardigheden zoals het Akershus kasteel en fort, de kathedraal, het parlementsgebouw en bijna alle andere gebouwen die op alle must-see lijstjes te vinden zijn. Anders dan verwacht, lijkt de stad zelfs een beetje mediterraans. Lopend langs de haven zien we veel grote schepen, aangezien ook vanuit Oslo dagelijks veel passagiers en goederen naar de rest van de wereld moeten worden vervoerd. Het blijft indrukwekkend hoe groot én noodzakelijk de schepen hier zijn. Behalve de grote schepen zien we ook tientallen kleinere boten en hebben we een mooi uitzicht op veel kleine eilandjes onder Oslo. Op ons gemak lopen we wat rond en we besluiten morgen naar het Nobelprijsmuseum te gaan. Er is namelijk perfect museumweer voorspeld: vers hemelwater!

Zaterdag blijkt inderdaad waterdag te zijn. We stappen pas rond 14.00 uur uit de bus want de traagheid heeft inmiddels wat toegeslagen. In het Nobelprijs museum is deze zomer een expositie over Malala te zien: het meisje dat in Pakistan opkwam voor het recht op onderwijs voor meisjes, maar dit met kogels van de Taliban moest bekopen. Extra indrukwekkend was de tentoonstelling van de kleding die ze droeg op de dag van de aanslag (die specifiek op haar gericht was). Je ziet het bloed nog op haar kleding zitten. Door te schrijven en te praten gelooft ze in een betere toekomst voor haar jonge landgenoten, een wijze en dappere houding. Zo anders lijkt het op straat in Oslo te zijn, waar vrijheid van meningsuiting gekoesterd wordt, waar het tolerantieniveau ten opzichte van homoseksualiteit relatief hoog is en iedereen recht heeft op onderwijs en zorg.

De volgende dag brengen we nog een bezoek aan het schiereiland Tjøme. Dit gebied is zeer populair onder de Noorse bevolking. Zon, zee en kleine pittoreske haventjes zijn kenmerkende begrippen voor dit vakantiegebied. Vanwege de populariteit van Tjøme zijn de meeste hutjes volgeboekt, dus na wat mooie uizichten over een vuurtoren en diverse eilandengroepen vertrekken we zuidwaarts naar een hytte in de buurt van Langesund, van waaruit we ons de volgende dag met Fjordline huiswaarts begeven. Op de boot kunnen we nog enkele uren rustig nagenieten van deze reis. Noorwegen is een bijzonder land en men is er terecht trots op. De mensen zijn onwijs vriendelijk en de natuur is prachtig. Het is zeker geen goedkoop land, maar het gaf ons dan ook kostbare herinneringen...

Geschreven door Resy Mos

Gratis reisvoorstel Noorwegen

Heb je interesse in een reis naar Noorwegen? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Noorwegen, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.