Op fietsvakantie in Nederland

Bestemming: , Nederland
Periode: 2015
Vervoer: Fiets
Accommodatie: Gastgezinnen en hostels

Vakanties in het buitenland vind ik heerlijk, maar als ik op fietsvakantie ga heeft ons eigen kikkerlandje toch echt absoluut mijn hart gestolen! De reis begon eind juli vanuit mijn woonplaats Oosterhout. Hoewel ik hoopte op een fietsvakantie vol zon, duurde het slechts een half uur voordat ik als de wiedeweerga moest schuilen voor een enorme onweersbui. De bui bleef maar duren en uiteindelijk besloot ik maar gewoon te gaan testen of mijn gloednieuwe regenpak waterdicht was. Gelukkig bleek dit zo te zijn en dat was maar goed ook, want de regenbui hield nog zeker 2 uur aan. Ondanks de gratis douche was mijn humeur niet kapot te krijgen.. Ik was op vakantie! Doorweekt kwam ik uiteindelijk in Dordrecht aan, waar mijn eerste overnachting zou plaatsvinden. Van de stad verkennen was verder geen sprake meer; deze dag verkoos ik een warm en droog verblijf voor nog een extra fietstochtje door de regen.

Een dag later… Van regen was absoluut geen sprake meer en al direct bij het opstaan deed de zon goed zijn best. Ik sjouwde mijn fietstassen, extra rugzak, plastic zak met regenkleding en mijn tasje proviand naar de fiets en fluitend ging ik weer op pad. Dit keer was de eindbestemming Den Haag. Maar voordat het zo ver was, bezocht ik eerst de molens van Kinderdijk. Hoewel het absoluut een idyllisch plaatje was, werd de rustgevende omgeving druk verstoord door een hele horde Japanners die – aan de opgewonden stemmen te horen – nog nooit een molen hadden gezien. Na 89,1 km had ik mijn eindbestemming bereikt en met een voldaan gevoel plofte ik op bed om de beentjes even rust te geven.

De molens van Kiderdijk onderweg naar Den Haag

De derde dag was er één van puur genieten… Vanuit Den Haag ben ik helemaal door de duinen noordwaarts gefietst tot aan Egmond aan Zee. Wie zegt dat Nederland saai is, moet echt eens het prachtige duingebied in de buurt van Zandvoort bezoeken. Schitterende foto’s heb ik gemaakt en ik heb zeker een uur op een bankje gezeten om de rust en stilte eens goed in me op te nemen. Wat een fijne dag!

En dan dag vier… eindelijk naar de plek waar ik al zo lang eens heen wilde: Texel. Ik kon niet wachten om er te komen en als een speer ben ik naar Den Helder gefietst, alwaar ik het geluk had dat de boot net aan kwam varen en ik meteen op kon stappen. Terwijl de meeuwen om de boot heen cirkelden kon ik alleen maar kijken naar het steeds dichterbij komende eiland. Zelfs van zo’n afstand zag het er al schitterend uit! En eenmaal op het eiland werd ik niet teleurgesteld. In twee dagen tijd heb ik het volledige eiland gezien en alle mooie plekjes op de foto gezet. Vooral rondom de vuurtoren, met uitzicht op Vlieland, voelde erg bijzonder. Het was jammer dat ik niet langer op het eiland kon blijven omdat ik nergens meer een slaapplek kon bemachtigen. Maar onderweg ontmoette ik andere fietsers die helemáál geen overnachting meer hadden kunnen boeken op Texel, dus wat dat betreft voelde ik me toch bevoorrecht dat dit mij wel gelukt was.

De tocht terug naar het vasteland viel een beetje tegen. Na zoveel natuurschoon was het weer even wennen aan de saaie polders die Nederland ook rijk is. Omdat ik geen zin had via een 32 kilometer lange afsluitdijk naar Friesland te fietsen, had ik gekozen voor een flinke omweg. Ik zou terug zuidwaarts rijden naar Utrecht en via een route in het oosten des lands weer terugkeren naar het noorden. Maar voor het zover was, had ik nog een overnachting in Anna Paulowna. Een plaatsje wat ik al vaak van naam had gehoord, maar waar ik me niks bij kon voorstellen. Het bleek inderdaad ook erg klein te zijn, maar dat deed niets af aan de enorme gastvrijheid die ik trof bij de mensen waar ik verbleef via “Vrienden op de Fiets”. Een lekker welkomstdrankje en een stuk zelfgebakken cake… Wat een verwennerij na een hele dag fietsen! Even later kwamen er nog twee andere gasten die ook bij dit gezin zouden verblijven. Het waren al wat oudere mensen en trots vertelden ze dat ze er ruim 90 km op hadden zitten die dag. Ik keek verschrokken op. Die mensen hadden verder gefietst dan ik?? De competitiedrang in mij kwam naar boven: Morgen zou ik een tocht van ruim 100 km maken om ze te overtreffen!!! Na een heerlijke nacht en een geweldig ontbijt, was het tijd om mijn fiets weer in te pakken. En toen kwam ik in de schuur. Wat zag ik daar staan? twee elektrische fietsen!!! In mezelf moest ik lachen. Had ik me daar nu zo druk om gemaakt?

Enige dagen later arriveerde ik in Utrecht, waar ik drie nachten zou verblijven. Genoeg te doen daar: de stad bezoeken, rondje over de Veluwe, een wandeltocht… Het was een mooie break van dagenlang louter fietsen.

Na de rustdagen in Utrecht was mijn energiepeil weer volledig opgeladen en de dagen erna fietste ik dan ook tochten van ruim 100 km. Zo passeerde ik het terrein in Ermelo waar ik ooit – in een ver verleden – nog eens stage had gelopen. Ik herkende alles nog precies en even waande ik me weer in die tijd, waar ik als verlegen stagiaire tussen de grote gebouwen van het zorgcomplex liep. Het eerste verblijf na Utrecht was in Nunspeet. Volledig te midden van de bossen kwam ik terecht bij een enorme villa. Wauw…. Dit soort verblijven kon je dus ook treffen via “Vrienden op de fiets!” Ik kreeg een riante kamer toebedeeld en waande me de hele nacht in weelde. Na een goede nachtrust sprong ik weer op de fiets. Ik wilde graag het plaatsje Giethoorn een keer bezoeken en had er hoge verwachtingen van. Het was inderdaad een idyllisch plaatje, ware het niet dat ik gek werd van al die toeristen! Net als bij Kinderdijk geniet ik toch het liefst in mijn eentje van de mooie omgeving. Maar ja… dat hadden al die andere mensen misschien ook wel gedacht. Na een kop chocomel met slagroom ben ik maar snel weer vertrokken.

Uiteindelijk kwam ik aan in Friesland, waar ik in mijn inmiddels 35 jaar durende leven nog nooit geweest was. Reden hiervoor was dat het me nogal saai leek. In mijn omgeving hadden echter mensen me van het tegendeel proberen te overtuigen en derhalve besloot ik er zelf maar eens een kijkje te gaan nemen en mijn eigen oordeel te vellen. Tja, wat vond ik van Friesland? De meren waren prachtig, absoluut. Maar ik ben gewoon niet zo dol op polders en die zijn daar nu eenmaal in overvloed! Nu moet ik zeggen dat het weer ook niet meewerkte. Na dagenlang stralend weer gehad te hebben, was het inmiddels somber en regenachtig, waardoor Friesland een troosteloze uitstraling kreeg. Wél heb ik een mooie herinnering aan Sneek, met zijn prachtige bruggen en een interessant maritiem museum.

Hier ben ik heerlijk aan het genieten in de zon

De dag dat ik vertrok uit Friesland, is het geen seconde droog geweest. Buienradar had me al gewaarschuwd, dus bij vertrek was ik gehuld in regenjas, capuchon en schoenhoezen. Ergens had het ook wel iets bijzonders, maar na urenlang door de regen fietsen was ik er wel een beetje klaar mee. Pauze nemen zat er ook niet in, aangezien ik mijn fiets met al mijn spullen niet zomaar ergens achter kon laten en in die regen ook geen behoefte had aan een pauze aan een picknicktafel in de natuur. Om die reden was ik al om 15:00 op mijn eindlocatie, een gastgezin in Kampen. Het enige waar ik op dat moment behoefte aan had, was een warme douche en droge kleding. Ik besloot dus maar gewoon meteen naar het gastgezin te gaan. Nu weet ik wel dat het gebruikelijker is pas rond 17:00 te arriveren, maar deze mensen waren toch wat geïrriteerd en verwonderd dat ik er al was. Zelf dacht ik dat mijn uitstraling als verzopen kat genoeg zou zijn om me meteen openhartig welkom te heten, maar dat was toch echt niet zo. Met tegenzin werd ik binnengelaten en werd mijn kamer gewezen. Ik voelde me weliswaar wat ongemakkelijk, maar was vooral blij met een droge plek. Die avond heb ik me nogmaals door de regen gewaagd op weg naar een Chinees restaurant dat ik via Google had gevonden. En ik werd niet teleurgesteld: vele dampende schalen stonden klaar en ik mocht zoveel eten als ik wilde. Het toetjesbuffet was zo mogelijk nog beter, met een chocoladefontein en een softijsmachine. Volledig volgepropt rolde ik twee uur later weer naar buiten: Ik had genoeg gegeten voor vier dagen!

Na Kampen vervolgde ik mijn weg naar Soest. Hier verbleef ik in een hostel. Hoewel de luxe minder was dan bij “Vrienden op de Fiets”, voelde het toch even bevrijdend omdat je meer op jezelf was. Geen mensen die je moest vertellen dat je ging eten of hoe laat je wilde ontbijten. En dat was ook weleens fijn voor de afwisseling.

En toen brak de laatste dag alweer aan…. Een flinke tocht, maar als ik eenmaal op weg naar huis ben, wil ik er ook zo snel mogelijk heen. De kilometerteller kwam zelden onder de vijfentwintig km/ uur en halverwege de middag reed ik het vertrouwde Oosterhout weer binnen.

Wat was dat een fijne vakantie zeg! Afwisselend, avontuurlijk, voornamelijk zonnig…. Maar nu was het tijd om weer lekker in mijn eigen bed te slapen en dat was ook prima. De vakantie was voorbij, maar het is de herinnering die blijft.

Geschreven door Marjolein van den Diepstraten

Gratis reisvoorstel Nederland

Heb je interesse in een reis naar Nederland? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Nederland, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.