De monumenten van Iran

Iran kent schitterende monumenten, waarvan er vele zijn opgenomen in de werelderfgoedlijst van de UNESCO. Mocht je een bezoek brengen aan Iran, dan zijn deze monumenten zeker een aanrader. Van ruïnes tot prachtige pleinen, Iran heeft het allemaal. Iran staat niet bekend als een vakantieland, maar je kunt er zoveel moois zien. Vele bezienswaardigheden en de mooie natuur maken het plaatje compleet. Reisgraag.nl heeft de mooiste monumenten op een rijtje gezet.

Chogha Zanbill

In de provincie Khoezistan ligt de archeologische plaats Chogha Zanbill. In 1250 voor Christus werd hier de heilige stad van het koninkrijk Elam gebouwd door koning Untash-Napirisha. Dit gebeurde om de god Inshushinak te eren. Toen de koning onverwachts stief, is de dood gestaakt. Er bleven wel mensen wonen tot de stad 700 jaar later veroverd werd door Assurbanipal. Tot op de dag van vandaag kun je schitterende ruïnes van deze stad nog bekijken. Dat het er oud en mooi is blijkt uit het feit dat UNESCO deze ruïnes in 1979 tot werelderfgoed heeft verklaard.

Persepolis

Een andere mooie bezienswaardigheid is Persepolis, een gebouwde nederzetting in het zuiden van Iran. Dit monument heet eigelijk Parsa, maar wordt Persepolis genoemd omdat dit de Stad van de Perzen betekend. Er was vroeger een paleis aanwezig, waar diverse “audities” werden gehouden. Als blijk van respect gaven de onderdanen diverse giften aan de koning. De trappen waren niet hoog, maar breed. Zo konden gasten in hun prachtige kleden naar het paleis komen. Een echte aanraderom hier eens te gaan kijken.
Gratis reisvoorstel aanvragen

Meidan Emam

Dit prachtige plein heeft zijn naam te danken aan Ayatollah Khomeiny. Toch heeft het plein niet altijd zo geheten. Vroeger werd het Nagsh-e Jahan genoemd, wat ook wel 'Ontwerp van de Wereld' betekent. Deze naam wordt ook nog door vele Iraniërs gebruikt. Het plein heeft een lengte van 560 meter en is 160 meter breed. Het is daarme het 6e grootste plein ter wereld. Toen ze bezig waren met het aanleggen van het plein, was het nog wel het grootste plein ter wereld. Wandel over dit mooie plein en geniet van de mooie omgeving.

Takht-E-Soleyman

Dit monument is een archeologische site in het noordwesten van Iran. Het betekent officieel 'De troon van Salomon'. Bij de site hoort de bekende Zoroastrische tempel. Daarnaast hebben de Sassaniden nog een tempel gebouwd, ter ere aan de godin Anahita. Om de tempels heen werd een grote stad gebouwd. Takht-E-Soleyman ligt naar een 100 meter diep meer vol met warm water. Dit meer kent een heuse legende. Er werd namelijk gezegd dat koning Salomon monsters in het meer opsloot. Ga naar deze schitterende plek en laat je betoveren door al het moois wat je te zien krijgt.

Pasargadae

Vroeger was Pasargadae een stad die 87 kilometer van Persepolis af lag. Nu is het een archeologische vindplaats geworden. Je kunt in deze stad nog leuke bezienswaardigheden tegen komen zoals het Mausoleum van Cyrus II, het fort Tall-e Takht en het koninklijke paleis. De ruïnes van deze stad liggen middenin het dorre landschap. Een zeer mooi aanzicht om door een vroege stad te lopen.

Bam

Deze stad bestaat nog steeds, maar heeft te maken gehad met een natuurramp. In 2003 werd de stad getroffen door een aardbeving, waardoor 70% van het moderne gedeelte van Bam vernietigd werd. Mede hierdoor is de stad in 2004 uitgeroepen tot een monument op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Soltaniyeh

Vroeger was Soltaniyeh de hoofdstad van llkhanaat, één van de kanaaten van het Mongoolse rijk. Toen de 14e eeuw ten einde kwam werd de stad compleet verwoest door het leger van Timoer Lenk. Gek genoeg bleef er nog een gebouw intact, het Mausoleum van Oljeitu. Dit mausoleum werd ooit gebouwd om Imam Ali, de grondlegger van het sjiisme, in te begraven. Oljeitu veranderde zijn plannen, want hij bekeerde zich tot het soennisme. Het gebouw werd toen door hem in gebruik genomen, waarna hij er een eigen mausoleum van maakte.

Shushtar

Deze stad kent een leuke geschiedenis. Vroeger werden er 2 kanalen rondom de stad gebouwd, waardoor de stad een soort eiland in de rivier werd. Er was geen verbinding meer met het vaste land, waardoor er verschillende bruggen gebouwd moesten worden. De stad kreeg zijn eigen irrigratie- en drinkwatersysteem. Nu nog steeds ligt de stad aan de rivier vast.