Gratis reisvoorstel aanvragen

Vrijwilligerswerk in Uganda

Landkaart met overzicht van deze reis

Bestemming: A. Kampala (Uganda)
Periode: juli 2014
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Hostels, tent

Foto van deze vakantie

De bijzonderste reis van mijn leven.

Het was eindelijk zo ver. Ik zou drie maanden vrijwilligerswerk gaan doen in Uganda, ‘the pearl of Africa’. Ik wist al even dat ik na mijn afstuderen de wereld wilde gaan ontdekken, maar op deze manier? Dat had ik nooit verwacht van mezelf. En mijn omgeving ook niet. Ik stond namelijk bekend als een meisje dat ontzettend van shoppen, mooie kleding en luxe hield. Niet dat ik nu zo een verwend kind was, maar zelf had ik nog nooit gedacht aan vrijwilligerswerk doen in een van de armste landen van Afrika. Dankzij mijn vriendje destijds ging ik toch de uitdaging aan, en geloof het of niet: ik had er onwijs veel zin in.

Eenmaal aangekomen in Uganda werd ik stil van alle overweldigende eerste indrukken. De hutjes langs de kant van de weg, bewonderende blikken van Afrikaanse vrouwen, hordes met kinderen die achter je aan rennen… Maar het meest bijzondere moment was toen ik het weeshuis in ging waar ik drie maanden lang zou gaan werken. De kinderen renden me tegemoet, klommen in mijn armen, vroegen me honderduit over mijzelf en bewonderden mijn sieraden. De maanden die volgden waren de mooiste uit mijn leven.

Drie maanden verbleef Kimberly in Uganda
Drie maanden verbleef Kimberly in Uganda


Naast het dagelijkse werk met de kids vond ik het geweldig om uitstapjes met ze te maken. Hup, dan ging er weer eentje mee achter op de boda-boda (brommertaxi) naar het dorp om snoepjes te halen, of we gingen zwemmen met de groep verstandelijk gehandicapte kindjes. Wat een lol, wat een plezier!

Het leukste was nog wel toen ik eens besloot om zelf guacemole te maken. We hadden immers veel te veel avocado’s over uit onze eigen moestuin, en ze zouden anders nooit op gaan. Dus dook ik de markt in samen met twee van de oudste kinderen. Na wat flink afdingen nam ik prachtige tomaten, uitjes en rode pepers mee voor, let op, 20 cent in totaal. Thuis ging ik aan het werk en besloot ik voor de lol om er ook wat cayenne peper erbij te doen. ’s Avonds wisten de kids niet wat ze zagen! Ik had grote zakken chips gekocht zodat ze lekker konden dippen in de guacemole. Ze bleven maar glunderen! En wonder boven wonder waren ze gek op de pittige smaak. Het eten in Uganda is niet heel pittig, dus ik had verwacht dat ze er wat moeite mee zouden hebben, maar dat was totaal niet zo. Wat was het leuk om ze te zien smikkelen!
Zwemmen met de kinderen in het meer
Zwemmen met de kinderen in het meer


Maar natuurlijk heb ik ook de kans genomen om zelf Uganda te ontdekken, samen met mijn vriend. Ik zal nooit onze trip naar de Sipi Falls vergeten, de mooiste en bijzonderste watervallen die ik ooit heb gezien. Met een kleine matatu (lokale bus) vertrokken we richting de Sipi Falls. Halverwege besloot de chauffeur echter niet helemaal naar ons eindpunt te gaan. We maakten wel vaker rare dingen mee in Uganda, maar dit sloeg wel alles. Als oplossing kwam er namelijk een kleine auto aan, gevuld met jerrycans met benzine. De chauffeur van deze auto zou ons wel even naar ons hostel brengen. Na lang twijfelen stapten we toch maar in, want we stonden in de middle of nowhere en hadden geen bereik. Gelukkig bleek de chauffeur een prima kerel te zijn die even naar Kenia reed (?!) met benzine omdat het hier goedkoper was dan daar.
Een Afrikaans dorp
Een Afrikaans dorp


Eenmaal aangekomen keek ik mijn ogen uit. Vanuit ons hostel, The Crows Nest, keken we uit op één van de Sipi watervallen. De volgende ochtend stonden we voor dag en dauw op om een hike te maken naar de watervallen. We liepen door groene weilanden vol wilde koeien, langs beekjes waar Afrikaanse vrouwen de was aan het doen waren, door kleine Afrikaanse dorpjes waar de naakte kindjes ons achterna renden (en smulden van een Mars, haha) en langs imposante rotspartijen. Na een heftige klim bereikten we de grootste Sipi waterval, en ging een langverwachte droom van mij in vervulling: ik mocht douchen onder een waterval. Het was ondertussen 35 graden, dus het was heerlijk om af te koelen onder het ijskoude water. Ik heb daar wel vijf minuten lang stilgestaan. Ik keek uit op een weids Afrikaans landschap en stond onder een waterval te douchen. Ik krijg nog steeds kippenvel als ik er aan denk – wat een geluksmomentje was dat.
Foto's maken
Foto's maken


Ik zal ook nooit de safari door Murchison Falls vergeten. Red Chili organiseerde deze reis, en aangezien het een lange zit was vanaf Kampala, kwamen we aan het eind van de middag aan in ons tentenkamp. Na een smakelijke maaltijd waarschuwden de gidsen ons voor wilde nijlpaarden. Eh, wat?! Blijkbaar stond ons kamp midden in het looppad van wilde nijlpaarden die ’s nachts vanuit de Nijl naar hun slaapplek liepen. Als we ’s nachts naar de WC moesten, moesten we dan ook erg voorzichtig doen. En ja hoor… Ik word ’s nachts wakker met een immens volle blaas. Na voorzichtig mijn hoofd naar buiten te hebben gestoken besloot ik dat de kust veilig was. Na mijn toilet-bezoekje liep ik weer terug naar de tent. Tot ik iets hoorde ritselen. Ik keek naar links en zag een nijlpaard staan op 10 meter afstand. Hij keek mij aan alsof hij nog nooit een mens had gezien en ik denk dat ik dezelfde blik in mijn ogen had. Na een hele, hele lange tijd (in werkelijkheid zal het wel 2 minuten zijn geweest) besloot hij om om te keren en op zijn dooie gemakje weg te lopen. Echt, mijn hart zat ik mijn keel. Maar hé, ik heb wel een goed verhaal voor het thuisfront. Doet het erg goed op feestjes.
Nijlpaarden in de rivier
Nijlpaarden in de rivier


Of dan die ene keer dat we Kampala in gingen, de hoofdstad van Uganda. Zelf verbleven we in Jinja, een kleine stad op ongeveer een uur rijden van Kamapal. Als je in Nederland zou zijn dan. Dankzij de krakkemikkige busjes, slechte wegen en gigantische verkeersdrukte duurt het in Uganda vaak drie uur voordat je er bent. Onderweg komen er echter verkopers binnen in de bus die je de smakelijkste bananen en heerlijke sateetjes voorschotelen, dus heel erg is het niet. Al was er wel die ene keer dat er een levende geit op mijn schoot werd gezet, en ik minimaal een kwartier daar heb gezeten als een soort levend standbeeld. Maar goed. Eenmaal in Kampala weet je niet wat je ziet. Wat een drukte, wat een levendigheid! En wat een imposante gebouwen! Van Ghadaffi’s Moskee (waar ik tot groot plezier van mijn vriend een burka aan moest) tot het bijzondere paleis van de voormalige koning. Inclusief duistere kerkers. Na een aantal maanden zonder fatsoenlijke winkels moet ik eerlijk zeggen dat ik wel erg blij was met de grote shoppingmalls die aanwezig waren in deze hoofdstad. Ik heb nog nooit zo genoten van Afrikaanse kleding shoppen.

Maar toch blijft het allermooiste van deze reis de kinderen. Sommige waren zwaar gehandicapt, anderen hadden aids en anderen waren ‘gewoon’ achtergelaten door hun ouders. Maar weet je? Ze waren allemaal hetzelfde. Ze waren allemaal vrolijk, lief, enthousiast en vol levenslust. Terwijl de verhalen die je hoorde schrijnend waren. Zo schrijnend, dat ik niet kon begrijpen dat die kinderen zo vrolijk waren. Tot ik het begreep. Ze hadden nu liefde, en dat was alles wat ze nodig hadden. Iemand heeft ze een thuis gegeven, ze mochten naar school en kregen genoeg aandacht. En weet je? Dat is echt het allerbelangrijkste. Het heeft echt iets met met gedaan. Eenmaal terug in Nederland steun ik de kids met een maandelijkse donatie en stuur ik geregeld een pak kleding naar ze op. Maar ik schrijf ze vooral brieven. Persoonlijke brieven naar alle 15 kinderen, met stickets, foto’s van mezelf en leuke verhalen. Want ik weet hoe trots ze zijn als ze een brief krijgen, die speciaal aan hen gericht is. Hoe gaaf is dat, een persoonlijke brief?! Ik weet dat ze de brieven ophangen in hun kamertjes en ze dagelijks weer lezen. Vanavond ga ik weer met ze Skypen. Als het internet het toelaat. Ik kan niet wachten om hun gezichtjes te zien.
Kinderen in het weeshuis
Kinderen in het weeshuis


Uganda, je hebt iets met me gedaan. En ik mis je elke dag.

Geschreven door Kimberly de Bruïne

Heb je interesse in een reis naar Uganda? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Uganda, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.

Vertel ons uw vakantie wensen. Onze reisexperts geven u gratis en vrijblijvend reisadvies op maat.

 Aangesloten bij ANVR,SGR, Calamiteitenfonds
 9,6 in reviews
 Veel kennis en ervaring
 3.879 klanten gingen u voor

Uw gegevens

* = verplicht. Privacy beleid is van toepassing

Vakantieverhalen / reisverslagen

Gerelateerde artikelen