Gratis reisvoorstel aanvragen

Bolivia, land 3 van de wereldreis

Landkaart met overzicht van deze reis

Bestemming: A. La Paz (Bolivia) , B. Coiroco , C. Rurrenabaque , D. La Paz , E. Sucre , F. Potosí , G. Uyuni
Periode: april 2004
Vervoer: Vliegtuig, bus, mountainbike
Accommodatie: Diverse

Foto van deze vakantie

Marcel en Anouk zijn in 2004 vertrokken voor een wereldreis van bijna 2 jaar! Zij zijn o.a. in India, Brazilië, Zuid-Afrika en Bolivia geweest. Beleef hieronder de 19 dagen die zij in Bolivia hebben doorgebracht. Op dat moment waren zij al 2 maanden op reis en hadden Brazilië en Peru al ontdekt. Met een busje vanuit Peru komen ze op de 59e dag van hun wereldreis aan in La Paz, de administratieve hoofdstad van Bolivia.

Puno - La Paz

In een politieauto, die tijdelijk fungeert als taxi, worden we naar de bus gebracht die ons naar Bolivia gaat brengen. Na een uurtje in de bus komen we aan in Llave, het gevreesde dorp, waar ze staken. Gelukkig is er niet meer dan de brug geblokkeerd en kunnen we redelijk snel de grens over, om 11.00 uur komen we aan in Bolivia. Via de prachtige route Copacabana rijden we naar La Paz. Vanuit de bus kunnen we zien hoe ontzettend helder het water is van het Titicacamer (het hoogste meer ter wereld). Met de bus gaan we op een pondje en aan het eind van de middag zijn we in La Paz. We rijden binnen in het bovengeleden stadsgedeelte en dat is even schrikken, het is er behoorlijk armoedig namelijk. Eenmaal in het oude centrum zien we dat het er daar veel beter uitziet. We overnachten in hotel Sagarnaga.

Naar de apotheek La Paz

Helaas heeft Anouk nog steeds last van diarree en is het zoeken van de apotheek vandaag hoogste prioriteit. Daar wordt ons snel duidelijk dat iedereen dezelfde 'taal' spreekt. Wij spreken namelijk geen Spaans en moeten toch uitleggen wat er aan de hand is. Als er niemand in de apotheek is steekt Anouk haar achterwerk naar achteren en zegt dat er al 7 dagen 'aqua' (water) uitkomt... De medewerkster begrijpt het direct en schrijft een antibioticakuur voor. Vervolgens gaan we de stad verkennen en beginnen met een kop koffie bij Café Alexander. Daarna gaan we naar de bekende heksenmarkt, hier verkopen ze o.a. lama-foetussen. Je kunt je wel voorstellen hoe dat eruit ziet... Het valt ons trouwens op dat er veel (dronken) bedelaars in de stad zijn. Maar van ons krijgen ze niets.

Coca Museum in La Paz

Vandaag gaan we een keer naar een museum, dat hebben we nog niet veel gedaan deze reis. We komen uit bij het Coca Museum. Het is niet groot maar heeft wel veel informatie over de geschiedenis van de cocaplant en de totstandkoming van cocaïne. Zeker een aanrader! Na dit culturele uitstapje nemen we de taxi naar de ambassadewijk en gaan we bij de Japanner een hapje eten. Soms mag je best genieten van wat luxe, ook al zijn we aan het backpacken.

Coiroco Death Road

Actie, we gaan een mountainbike-tocht maken en wel via Death Road! Dit is een route van 64 km langs kliffen die soms wel meer dan 500 meter diep zijn en waar zo een auto om de hoek kan komen. We fietsen van 4000 meter naar 1500 meter boven zeespiegel. In het begin hebben we de vaart er flink in en halen we zelfs vrachtwagens in. Als we eenmaal op de Death Road belanden kunnen we gelijk stof happen op de ongeasfalteerde weg. We stoppen vaak om een foto te maken want het uitzicht is magnifiek! Om 15.00 uur zijn we beneden en kunnen we genieten van een heerlijk koud biertje. We overnachten in hotel Esmeralda in Coiroco. Prachtige ligging en uitzicht maar met de meest onvriendelijke eigenaresse die we in heel Zuid-Amerika hebben gezien...

Coiroco

Na zo`n actieve dag gister gaan we vandaag een dagje luieren rondom het zwembad. Samen met veel sandflies genieten we van het uitzicht en het mooie weer. We worden helemaal lek geprikt door die sandflies, vooral Marcel (stand 40 – 10)... In de middag lopen we naar het centrum van Coiroco en kopen een ticket voor de lange busrit (20 uur) naar Rurrenabaque.

Met de bus in Coiroco

Als we opstaan merken we dat het regent, de omgeving ziet er gelijk een stuk minder leuk uit zo. Het regent hard en zo ziet de Yungas er een stuk minder aantrekkelijk uit. Gelukkig vertrekken we vandaag. Met de taxi worden we naar het busstation gebracht. Ach station... 3 houten keetjes langs de doorgaande weg. Met 4 andere toeristen staan we stipt op tijd te wachten en na 1 uur voegen zich nog 6 toeristen zich bij ons. Na 2 uur wachten staan we er nog allemaal... Als er eindelijk een bus komt blijkt dat die alleen voor die 6 toeristen is. Blijkbaar hebben zij hun ticket bij een andere busmaatschappij gekocht. De overgebleven 6 toeristen wachten... en wachten... Na 6 uur houden we het voor gezien. Dit was onze eerste echte kennismaking met het Boliviaanse openbaar vervoer... Weer terug in Coiroco krijgen we ons geld retour en nemen we intrek in een kamer in hotel Kory.

Coiroco – Rurrenabaque

Omdat de bus gister niet zo'n succes was gaan we het vandaag proberen met een jeep. Met z`n zessen gaan we richting Rurrenabaque. Het enige toeristenbureau in Coiroco, Inca Land, regelt een jeep die ons naar Rurrenabaque wilt brengen maar dan moeten we wel gelijk de 3-daagse Pampas tour boeken. We hebben weinig keus want maandag 3 mei begint er een grote staking wat inhoudt dat je vaker niet dan wel kunt reizen. De jeep haalt ons om 14.30 uur op en de weg naar Rurrenabaque is absoluut niet comfortabel, wat een hobbels. Als we twee uur onderweg zijn komen we bij een ingestorte brug en moeten we door het water. Bij iedere volgende brug doen we een schietgebedje dat deze niet instort. Ondanks de hobbels genieten we wel van het mooie uitzicht van de bergen en de jungle.

Eindelijk in Rurrenabaque

Om 04.00 uur komen we uiteindelijk in Rurrenabaque aan. Onderweg hebben we 3 lekker banden gehad en zijn we in 2 lokale bars gestopt. Om 7.30 uur moeten we alweer klaar staan om mee te gaan met de Pampas tour. Na weinig slaap staan we klaar, veel te vroeg wat we blijken pas te vertrekken om 10.00 uur... Dit is echt de druppel! Net als de twee Ieren besluiten ook wij om de Pampas tour een dag uit te stellen. Zo kunnen we vandaag genieten van de stoffige stad Rurrenabaque. Er is niet veel te beleven, er zijn zelfs geen pinautomaten. Wel is er de Moskkito Bar met happy hour! Als we vragen of ze morgen gaan staken krijgen we als antwoord dat het te warm wordt om te staken, misschien dat ze dat dinsdag gaan doen.

Boliviaanse Pampas

Vandaag gaan we dan echt de Pampas-tour doen. Het gebied staat bekend vanwege de wilde dieren zoals roze dolfijnen, krokodillen,apen, kaaimannen en anaconda's. Helaas hebben wij pech. Vanwege het regenseizoen staat het water nog behoorlijk hoog en hierdoor zijn de oevers vrijwel onzichtbaar. Op de tweede dag begint het ook nog eens behoorlijk te regenen. Uiteindelijk zien we wel een aantal roze dolfijnen op afstand, wat kaaimannen en veel vogels. Wandelend door de Pampas krijgen we weinig uit onze gids, hij weet niets! Het enige leuke deze trip is de Sunset Bar, die bevindt zich in de middle of nowhere. Marcel legt twee Engelse jongeren uit hoe ze van een leeg blikje bier en een zaklamp een waterpijp kunnen maken en de jongens worden zo stoned als een garnaal. Daar heeft hij punten mee gescoord!

Rurrenabaque

We willen vandaag een ticket regelen naar La Paz en dat is nog best lastig. We gaan die gevaarlijke rit sowieso niet weer met de jeep of bus doen, de enige mogelijkheid is dan het vliegtuig. Het heeft alleen al 2 dagen geregend en er vertrekken geen vluchten uit dit gehucht. Uiteindelijk hebben we geluk, zaterdag zijn er twee plaatsen op de TAM-vlucht. Dat houdt wel in dat we maar 1 dag naar de jungle kunnen. Als we een tochtje hebben geboekt duiken we de Moskkito bar weer in. Anitha (een van de Ieren) viert om 00.00 uur haar verjaardag met champagne en meer alcohol. Na een gezellige avond rollen we uiteindelijk naar het hotel.

Rurrenabaque
Rurrenabaque

Rurrenabaque jungle

De tour kan beginnen alleen is de jarige jop van gister nog niet gesignaleerd... Als Marcel bij hun kamer gaat kijken blijken ze nog op 1 oor te liggen... Ze kleden zich snel aan en we kunnen de tocht beginnen. Na 3 uur varen komen we aan bij het kamp en gaan we met een gids de jungle in. Hij legt van alles uit over de planten die we tegenkomen. Ook al zien we geen wilde dieren, het was wel erg interessant. We hebben voetsporen gezien van wilde dieren en weten nu waar we de magic mushrooms kunnen vinden. Op het kamp krijgen we een lunch waarna we verder de jungle in gaan om papegaaien te spotten. En dat lukt! We zien verschillende paartjes, ze vliegen namelijk altijd met z`n tweeën (mannetje en vrouwtje). `s Avonds nemen we nog een drankje bij de Moskkito Bar.

Vliegen naar La Paz

De vlucht naar La Paz is een bijzondere ervaring. We zitten in een militair vliegtuig en de kapitein heeft een militair uniform aan. We hadden vernomen dat TAM-vluchten niet echt betrouwbaar zijn voornamelijk omdat ze niet vertrekken als ze niet vol zijn. Maar wij hebben gelukkig geen probleem en komen veilig aan in La Paz. Het voelt hier gelijk een stuk benauwder en koeler aan, dat komt omdat La Paz veel hoger ligt. We nemen een taxi naar het busstation om een ticket naar Sucre te kopen. Als blijkt dat Anouk nog maar 200 Bolivianos in haar portemonnee heeft worden we gematst. Een ticket is eigenlijk 120 pp maar we krijgen 2 tickets voor 200 Bolivianos. We vermaken ons in La Paz door naar een internetcafé te gaan, ook bellen we nog even naar huis. Daarna gaan we lekker uit eten en om 19.00 uur stappen we in de superluxe bus. In elke rij staan 3 stoelen, zo kun je een ligbed maken en we krijgen er zelfs dekens bij! Is ook wel nodig want het is erg koud. Maar ook deze luxe is geen garantie voor goed transport. Als we even buiten La Paz rijden gaat de bus kapot en moeten we 2 uur wachten voor we verder kunnen.

Sucre

Als we om 09.00 uur in Sucre aankomen boeken we een kamer in hotel Vera Cruz en nemen we direct de bus naar het plaatsje Tarabuco. Hier is namelijk een bekende markt op zondag. Helaas is het niet helemaal wat we ervan verwacht hadden (erg toeristisch) en ook de lunch is niet echt een succes. Marcel krijgt alleen soep, de rest vergeten ze. We nemen de bus terug naar Sucre en gaan naar Joyride. In dit Nederlandse café bestellen we friet speciaal en kroketten. De medewerkster kijkt vreemd als wij ketchup, mayo en uitjes door elkaar gooien op de friet, maar als ze het geproefd heeft vind ze het toch wel lekker. Marcel is helemaal in zijn sas met een Palmpje en flesje Hoegaarden. Maar voor hij de kans krijgt in dit café te blijven wonen sleurt Anouk hem terug naar het hotel. Aangezien we nog meer willen zien van Bolivia moeten we een beetje vaart maken met de reis. Wel jammer want Sucre is een aangename stad waar we makkelijk een paar dagen hadden kunnen blijven.

Uitzicht over Sucre
Uitzicht over Sucre

Potosí

Marcel koopt vandaag de bustickets maar dat gaat niet helemaal goed. Hij moet 40 bolivars betalen terwijl we gister maar 6 bolivars hoefden te betalen voor een rit van twee uur. De rit verloopt goed, de was is geasfalteerd en we zijn om 12.00 uur in Potosí. We reserveren gelijk de excursie naar de mijnen van 13.00 uur. En na een snelle lunch staan we bij het toeristenbureautje klaar om te gaan. We zijn met z`n 4en, wij en nog twee Canadese toeristen. Onderweg krijgen we een helm, lamp en beschermende kleding en halen we in een winkel wat dagelijkse boodschappen als sigaretten, cocabladeren, dynamiet en pure alcohol... Anouk vindt de dynamiet op haar schoot niet zo prettig en legt dit snel in de kofferbak van de taxi. Als we aankomen bij de mijnen laat iemand het dynamiet ontploffen waardoor er een gigantische knal klinkt. We lopen de mijnen in en ontdekken dat dit niet zo handig is, er zitten allemaal gaten in de weg en we moeten sommige stukken kruipen. Deze mijn is nog actief en de medewerkers hebben nog steeds dezelfde gereedschappen als de Spanjaarden in de koloniale tijd, ook de omstandigheden zijn nog hetzelfde als toen. Maar het is hier onderdeel van de cultuur, vaak wordt dit werk al eeuwen gedaan in de familie en de Bolivianen die dit werk doen spreken vaak geen Spaans en hebben geen opleiding gehad. Als wij er zijn hebben ze allemaal siësta, op 1 na, die heeft bolle wangen van het kauwen op coca-bladeren. Normaal is deze excursie in de ochtend en blazen ze `s middags het dynamiet op. Hmm, Marcel, wie wilde er ook alweer `s middags gaan?! Als we weer terug zijn in Potosí eten we een snelle hap en moeten we weer naar het busstation voor de bus naar Uyuni. Wederom heeft Marcel teveel betaald voor de ticktets. De 40 bolivar die hij heeft betaald is voor de meest gammele bus van Zuid-Amerika... Lokale betalen er 20 tot 25 bolivar voor. Als Anouk aan de praat raakt met een Boliviaan die Engels spreekt en vraagt of we voor het geld ook een diner en drank krijgen snapt hij het grapje niet en kijkt ons medelevend aan. De rit naar Uyuni is echt verschrikkelijk. De bus zit overvol, overal zitten en liggen volwassenen en kinderen. Wij zitten tot 01.00 uur met onze tassen strak op schoot, bang dat ze onze tassen opensnijden en doen echt geen oog dicht. In Uyuni is het ijskoud en er komen gelijk mensen op ons af om excursies en hotelkamers te verkopen. Wij lopen ze voorbij en nemen een kamer in hotel El Salvador.

Uyuni

Ook vandaag zit uitslapen er niet in. We worden twee keer gewekt door de hoteleigenaar met de vraag of we misschien een tour naar de zoutvlaktes willen boeken. Als Anouk gaat douchen en het water blijft ijskoud is de maat vol en gaan we op zoek naar een ander hotel. Het wordt hotel Avenida, op aanraden van aan aantal toeristen. Uyuni stelt eigenlijk helemaal niets voor, men leeft alleen van de toeristen die een excursie maken naar de zoutvlaktes. Overal worden we dan ook aangesproken of we niet een tour willen reserveren naar de Salar de Uyuni. Bij het postkantoor in de stad willen we een pakket naar Nederland versturen en treffen hier middeleeuwse toestanden aan. We verwachten dat het pakket nooit aankomt en mocht het wel zo zijn dan eet Marcel zijn schoenen op! ’s Avonds eten we bij de enige Pizzeria in Uyuni met een kachel, het is er druk bezocht door toeristen..

Uyuni in Bolivia
Uyuni in Bolivia

Salar de Uyuni

Velen zeggen dat de zoutvlaktes een van de mooiste dingen van heel Zuid-Amerika zijn en na onze excursie kunnen wij dat alleen maar bevestigen. Op de heenweg zitten we met 6 personen in de jeep en stoppen we langs souvenirswinkels waar ze asbakken en lama-beeldjes van zout verkopen. Niet voor ons, wij zijn blij dat de rugzakken wat leger zijn na we het pakketje hebben opgestuurd naar Nederland. Met de jeep rijden we over de zoutvlaktes wat net een grote sneeuwvlakte is. De zon weerkaatst op het zout dus een zonnebril is wel nodig. De lucht is strakblauw en met die witte vlakte eronder is het echt geweldig! We mogen hier een half uurtje rondhuppelen waarna we verder rijden naar de `ogen van de zoutvlakte`. Vervolgens gaan we verder naar het cactuseiland. Als we terug komen bij de jeep krijgen we een lekkere lunch met broodjes, kaas, tomaat, worst en guacamole. Om 16.00 uur zijn we in ons overnachtingshotel, het Salt hotel, helemaal gemaakt van zout. We lopen wat in de omgeving en bezoeken de mummies die hier gevonden zijn. Om 21.00 uur liggen we al in bed want morgen is het weer vroeg dag. Als we opstaan nemen we eerst een warme douche want het overnachtingshotel van vanavond heeft dat niet. We rijden door een troosteloos landschap en zien alleen maar meren. Wel vallen de flamingo`s op die hier leven, best vreemd wat het is hier koud en deze beesten verwachten wij op warme plekken. Natuurlijk krijgen we onderweg een lekke band en moeten we weer wachten. Het lijkt wel of ze dit expres doen voor de toeristen... Eind van de middag komen we aan bij Laguna Colorado, hier overnachten we. Het is hier heel basic en we slapen met 6 personen in een hok, met een kapot raam en zonder verwarming wordt het behoorlijk koud. Buiten is het dan ook -15 graden. `s Nachts hebben we nog wel naar de sterren gekeken, die hier duidelijk te zien zijn omdat de lucht zo helder is. We staan al om 05.00 uur op om de zonsopgang te bewonderen en kijken wat rond bij de geisers. Waanzinnig om te zien hoe deze uit de aarde springen. Wij vinden het te koud om in badkleding in de hotsprings te gaan dus kijken alleen maar toe. Als we het ontbijt hebben gehad rijden we langs wat rotsformaties door naar de grens met Chili.

Bolivia in het kort;

* Het hoogtepunt van dit land was Salar de Uyuni, de zoutvlaktes. Maar de downhill mountainbike tocht in La Paz was ook zeker een van de spannendste dingen die we ooit gedaan hebben!
* Dieptepunt was de koude nacht in Salar de Uyuni en hier hadden we ook geen stromend water.
* Internetten en bellen is goedkoop vanuit Bolivia.
* Buiten de afgelegen gebieden als Coiroco en Rurrenabaque kun je overal pinnen. Je kunt ook dollars pinnen. Let wel op want ook in Bolivia kregen wij tijdens het pinnen een foutmelding op het scherm. Resultaat; geen geld maar het werd wel afgeschreven.
* De hygiene in de Boliviaanse keuken laat te wensen over en aangezien wij beide ziek zijn geweest in Peru, hebben wij meestal gegeten bij toeristenrestaurants. Maar ook hier is een goede maaltijd maar 2 a 3 euro.

Lees het complete wereldreisverhaal op de site van de Trotters.

Heb je interesse in een reis naar Bolivia? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Bolivia, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.

Vertel ons uw vakantie wensen. Onze reisexperts geven u gratis en vrijblijvend reisadvies op maat.

 Aangesloten bij ANVR,SGR, Calamiteitenfonds
 9,6 in reviews
 Veel kennis en ervaring
 3.879 klanten gingen u voor

Uw gegevens

* = verplicht. Privacy beleid is van toepassing

Vakantieverhalen / reisverslagen

Gerelateerde artikelen