Gratis reisvoorstel aanvragen

Rondreis door Slovenië

Landkaart met overzicht van deze reis

Bestemming: Ljubljana, Koper, Vipava, Cerkno, Pomurje, Slovenië
Periode: mei 2015
Vervoer: Auto
Accommodatie: Hotels

Foto van deze vakantie

Nog wat slaperig loop ik het vliegtuig uit, waar ik word omarmd door een aangename warmte. Wel even wat anders dan Nederland, waar het slechts 14 graden was toen ik vertrok. Ik loop naar de bagageband, waar mijn koffer al snel met een rotgang de band op komt. 
Enkele meters verder is de uitgang van de luchthaven van Ljubljana. Hier staat Meri op ons te wachten, de begeleidster van deze reis. De personen waar ik naast zat in het vliegtuig waren, zonder dat we het wisten van elkaar, zowaar de mensen waar ik een geweldige week in Slovenië mee zou gaan beleven. Onze chauffeur voor aankomende week is Aleš. Hij rijdt ons werkelijk overal naartoe, toekijkend hoe wij het ene naar het andere wijntje naar binnen werken. Gelukkig mag hij er 's avonds ook een mee pakken.

Socerb Castle

Socerb Castle is gelegen op een steile rots met een uitstekende strategische ligging, waardoor het in de middeleeuwen een belangrijk bouwwerk was. Trieste in Italië en de Sloveense stad Koper zijn vanuit hier met goed weer zeer goed te bewonderen. De eerste stop bestaat uit een kopje Sloveense koffie, waarna we de oude wijnkelder van het restaurant nog bezoeken.

Socerb Castle en het uitzicht op de Italiaanse grens
Socerb Castle en het uitzicht op de Italiaanse grens

Domačija Butul

De volgende stop is Domačija Butul, een plek die je als je in Koper bent eigenlijk niet mag overslaan. Het huis van de familie Butul ligt in Manžan, een plaatsje dat deel uitmaakt van de gemeente Koper. Tatjana en Mitja Butul besloten aan het begin van deze eeuw hun huis open te stellen voor gasten en ze de mediterrane keuken te laten proeven. Dit doen ze samen met hun zoon Črt, een ietwat artistiek type met een enorme liefde voor koken. Zijn eigen bier brouwen en het ontwerpen van een eigen label is een kleine bijkomstigheid. De omgeving waarin deze familie gasten ontvangt is prachtig met een grote kruidentuin, olijfbomen, kersenbomen en het adembenemende uitzicht. Ook verbouwen ze hun eigen groenten, dat voor een groot deel wordt gebruikt in de gerechten die worden geserveerd. Butul is geen restaurant, maar wel open voor workshops of voor gasten van de accommodaties. De hoeveelheid mensen die ze kunnen ontvangen is beperkt, om zo het concept persoonlijk te maken en er direct contact kan zijn met de gasten en de familie Butul. Dat dit belangrijk voor ze is merken we als we er een rondleiding krijgen over het terrein, door de kruidentuin lopen en een aantal zeer aangename hapjes mogen proeven. Om over de lunch nog maar te zwijgen.

Domačija Butul
Domačija Butul

Havenstad Koper

Koper, of Capodistria in het Italiaans, is de belangrijkste havenstad van Slovenië. Bij het uitstappen van de auto, met uitzicht op de haven, wordt dit feit gelijk goed zichtbaar. Niet alleen handel is hier belangrijk, maar ook veel cruiseschepen meren hier aan om een bezoek te brengen aan de toegangspoort van Centraal-Europa. Het zonnige weer doet de stad goed en doet je denken dat je in een Italiaanse stad bent. Het centrale plein van de stad heeft nog steeds de naam 'Titoplein'. Aan dit plein liggen diverse belangrijke en historische gebouwen, waaronder de kathedraal en zijn kenmerkende toren. De toren kan beklommen worden en wordt beloond met een prachtig uitzicht over Koper en de Adriatische Zee. Terwijl ik rondkijk, brengt de gids een aantal leuke feiten over Koper ter sprake. Zo was Koper vroeger een eiland, maar werd het in de 19e eeuw door de mens verbonden met het vasteland. We struinen door het centrum, met hier een daar een fotogeniek zijstraatje, leuke pleintjes, kleine terrasjes en winkeltjes.

Een van de straten in Koper
Een van de straten in Koper

Olijfolie proeven bij Vanja Dujc

Aan de Adriatische kust van Slovenië komen veel kleine olijfgaarden voor. Wij bezoeken de gaard van Vanja Dujc, een klein Sloveens mannetje met een ontzettend vriendelijke uitdrukking. Als we plaatsnemen aan de tafel laat hij al snel vallen dat hij voor dit soort rondleidingen normaal tweeënhalf uur nodig heeft, iets wat wij door het nu al ontstane tijdgebrek niet gaan redden. Toch is de uitleg die Vanja geeft zeer interessant en kan je zien met hoeveel liefde en passie hij het heeft over zijn 4 hectare grote olijfgaard. Kwaliteit is waar het allemaal om draait bij hem, iets wat hij laat zien tijdens een rondleiding over de gaard. Deze kwaliteit mogen wij nog even proeven tijdens de proeverij. We krijgen in totaal vier soorten olijfolie te proeven, gewoon in een klein glaasje waaruit je vervolgens een slok neemt. De fluweel zachte substantie glijdt door je keel en een paar seconden later proef je de smaak van echte olijfolie. Zowaar zit er ook nog een groot verschil tussen de diverse soorten die hij ons laat proeven. Dat we aan het einde nog een klein flesje mee krijgen maakt de dag helemaal goed.

Vanja Dujc
Vanja Dujc

Houses of Slovenian Istria

Na een weg vol met bochten kom ik iets wat misselijk aan bij de accommodatie waar we die nacht verblijven. We worden zeer vriendelijk ontvangen door de eigenaresse van Houses of Slovenian Istria, waarbij we allemaal een kamer krijgen en daarna nog een heerlijk diner. Aan het eind van de avond begeef ik me ook naar mijn bed, waar ik tot de ontdekking komt dat een enorme duizendpoot er ook voor heeft gekozen de nacht op mijn kamer door te brengen. Met wat moeite weet ik de duizendpoot uit het veld te slaan, waarna ik die nacht heerlijk slaap.

Houses of Slovenian Istria
Houses of Slovenian Istria

Vipava vallei

De Vipava vallei is sinds de Romeinse tijd al een plek voor wijngaarden. De zonnige hellingen en het mediterrane klimaat zijn dan ook ideaal voor wijnbouw. Hier maken wij al vrij vroeg op de ochtend kennis mee. We rijden naar het plaatsje Ajdovščina, waar we in het jeugdcentrum worden ontvangen en een kleine rondleiding krijgen. Vanwege het weer wordt de fietstocht overgeslagen en rijden we met de auto verder naar het centrum, waar we bij de gastronomische winkel Faladur worden verrast met een aantal kleine hapjes. Daar horen natuurlijk ook een aantal wijntjes bij uit de Vipava vallei, die overigens erg goed smaken.

De kersenlikeur staat ons al op te wachten als we richting het dorpje Lokavec rijden. De boer van een kersengaard laat ons dit drankje maar al te graag proeven, voor mij wel weer genoeg alcohol op de vroege morgen. We lopen een rondje over de gaard en kunnen de kersen zo van de boom eten, heerlijk!

Rode kersen aan de kersenboom
Rode kersen aan de kersenboom

Vila Lavanda

Vila Lavanda is dé plek voor de lavendel liefhebber. Als we de oprit oplopen komt de geur van lavendel ons tegemoet. De twee witte honden, die ook naar lavendel ruiken, verwelkomen ons vol blijheid. Vila Lavanda wordt gerund door een een stel. Beide waren ze vroeger hoofd verpleegkundigen, maar toch besloten ze voor het buitenleven te gaan. En om te doen wat ze leuk vinden. Bij Vila Lavanda wordt olie gemaakt van lavendel, dat vervolgens weer wordt gebruikt voor diverse producten.

Het weer is op het moment nog erg aangenaam, lopend naar het lavendelveld voel ik het gras kietelen aan mijn enkels. Deze enigszins korte wandeling is genieten. De groep is voor even een keer stil en de omgeving is prachtig. We komen aan bij een veldje met een aantal rijen lavendelplanten en een klein wit huisje met een hangmat. Ik kan me al helemaal voorstellen hoe je hier op een zonnige dag tot rust komt. Het geluid van de wind, de honden die op een komische manier hagedissen proberen te vangen in het veld. Een prachtplekje, die we helaas door tijdgebrek al snel weer moeten verlaten.

Het lavendelveld
Het lavendelveld

Vipava

Vipava is de op een na grootste stad van de Vipava vallei. Hier beginnen we, jawel, moet een wijnproeverij in de Vinothek Vipava. In de vinotheek vind je maar liefst 170 wijnen uit de vallei, variërend van witte tot rode wijn. We krijgen diverse wijnen te proeven, bekijken een filmpje over het verbouwen van wijn en vervolgen onze weg samen met een gids. Het Venetië van Slovenië, zoals de plaats wordt genoemd, ligt aan de Vipava rivier. Door de kleine bruggetjes en wateren heeft het deze bijnaam gekregen, ondanks dat ik Venetië nog nooit bezocht heb zie ik het er nog niet helemaal in terug.

Het stadje Vipava
Het stadje Vipava

Vrhpolje

Een met mozaïek beklede kerk, een dominee die spontaan een praatje begint te houden, de Romeinen die nog even langs kwamen en zangpartijen in een wijnkelder. Dat was ons bezoek Vrhpolje kort samengevat. Klinkt niet gek toch? Dat was het ook niet.

We beginnen in Vrhpolje met een bezoek aan de St. Primus kerk. Deze kerk is zo bijzonder doordat de binnenkant voor een groot deel bekleed is met een mozaïek. Dit is gedaan op initiatief van de inwoners van het dorp, zo'n twintig jaar geleden haalden ze geld op voor het kunstwerk. De dominee grijpt zijn kans met onze groep in de kerk en begint spontaan een toespraak te houden voor de microfoon. In het Sloveens, maar dat wordt netjes vertaald voor ons in het Engels.

St. Primus kerk
St. Primus kerk


Tijdens een presentatie over een lokaal romeins festival in het dorpje worden we bruut gestoord door een groepje Romeinen die ons komen bezoeken. Een van de mannen mag met de heren mee om een totale metamorfose tot echte romein te ondergaan. De foto's die volgens zijn geweldig.

De dag wordt nog beter als we door de naastgelegen camping, genaamd Kamp Vrhpolje worden uitgenodigd in de wijnkelder. Via een zeer smal trappetje, waarbij je moet oppassen dat je je hoofd niet stoot, kom je in de wijnkelder terecht. Hier staan vier vaten met hun eigen wijn, waaruit we er gewoon een mogen kiezen en tappen! Heerlijk. De prosciutto die er op een grote plank ligt is verrukkelijk. Er volgen Nederlandse zangpartijen over drank.

Partizanenhospitaal Franja

We verbleven die nacht in hotel Cerkno. Na een goed ontbijt en een bezoek aan een lokaal museum over een lokaal carnavalsfeest, rijden we naar een bergachtig gebied bij Cerkno. Het Partizanenhospitaal Franja staat op de planning, wat een uniek stukje Joegoslavische geschiedenis weergeeft. Door middel van een pad lopen we langzaam omhoog, een weg die de soldaten in die tijd ook moesten maken. Maar dan zonder relingen, handige trappetjes en overdekkingen. En met patiënten op brancards. Partizanenhospitaal Franja was namelijk een geheim ziekenhuis uit de Tweede Wereldoorlog. Het werd gerund door Sloveense partizanen en is vernoemd naar arts en manager Franja Bojc Bidovec. De meeste patiënten die er werden behandeld waren verzetsstrijders, omdat als ze naar reguliere ziekenhuizen zouden gaan ze gearresteerd werden. Om deze reden moest het ziekenhuis geheim blijven. Midden in de nacht werden patiënten via de zeer moeilijk begaanbare weg naar het ziekenhuis gebracht, waarbij ze muisstil moesten zijn. Het ziekenhuis bleef intact en onopgemerkt tot het einde van de oorlog. Later werd het een museum, dat in 2007 nog volledig verwoest is door enorme regenval. Het werd nagebouwd en ging in 2010 weer open. Ondanks dat het herbouwd is geeft het nog zeer goed weer hoe het er in die tijd aan toe ging, een indrukwekkend bezoek.

Partizanenhospitaal Franja
Partizanenhospitaal Franja

Kwikmijn Idrija

Anthony´s Main Road is een kwikmijn in het plaatsje Idrija, die werd uitgegraven omstreeks 1500. Met een helm en een flatteus jasje aan vertrekken we de mijn in. Met af en toe ´pok´ en ´auw´ op de achtergrond merk ik dat het voor sommigen nog inschatten is hoe hoog de gangen van de mijn zijn. Al lopende door de mijn zie je hoe het er vanaf 1500 aan toe ging in de mijn, hoe er handmatig gegraven werd, hoe men geen werkkleding had in het begin en hoe het vervoer in de karren ging. Het is duidelijk dat het geen simpel beroep was en veel van je vergde als man. Velen werden in het begin dan ook niet oud, naarmate de jaren vorderde kwam er werkkleding, materieel en werd je op tijd afgelost. Na een rondleiding van ongeveer een uur lopen we de toegangspoort van de mijn weer uit. Daar kunnen we het verschil in gewicht van water en kwik in een soort fles voelen. Beide hebben ze dezelfde hoeveelheid, het flesje met het kwik is echter veel zwaarder.

Een mijnwerker in de kwikmijn
Een mijnwerker in de kwikmijn

Glamping bij Park Idila

We komen aan in The Green Karst waar we vanavond glamping gaan ervaren. Glamping wil ik het niet helemaal noemen, misschien voor Sloveense begrippen, maar heel glamorous was het die avond niet. Laat in de avond, na overigens een heerlijk diner bij een restaurantje, arriveren we bij Park Idila in Brunarica. Het regent, het is donker en we krijgen de sleutels van de huisjes. Met mijn veel te grote koffer loop ik in de regen over een grindpaadje naar boven, de vloer van het huisje is gelijk een grote modderboel. De houten huisjes, in de vorm van een tent, bevatten bedden met beddengoed, ook is er elektriciteit aanwezig. Tot zover de glamping. Het park ligt wel op een prachtige plek, met aan de voorkant een meertje waar je in de zomer kan zwemmen. De nacht verloopt verder goed dankzij een extra paar dekens. De volgende morgen staat er in het verzamelgebouw een prachtig ontbijt voor ons klaar. Ik kan me voorstellen dat het hier heerlijk vertoeven is in de zomer, voor de persoon die geen zin heeft om zijn eigen tent op te zetten, in een gewoon bed wilt slapen en toch dat kampeergevoel wil hebben is dit perfect.

Park Idila op een zonnige dag
Park Idila op een zonnige dag

Križna Jama

Križna Jama is een karstgrot in The Green Karst, een gebied dat bekend staat om de poreuze kalksteen formaties, groene bossen, vele dieren en een bijzondere ondergrondse wereld. Er zijn namelijk enorm veel grotten hier te vinden, waarvan wij er een gaan bezoeken. Er wordt gesproken over een van de meest bijzondere grotten ter wereld. Križna Jama is 8 kilometer lang en heeft vele meren. Door middel van excursies zijn delen van de grot te bezoeken, deze variëren van 1 tot zelfs 7 uur. Wij houden het bij een uurtje, waarin je ook al erg veel moois kan zien. Leuk is dat er niet zoals in veel toeristische grotten verlichting is aangebracht of er zelfs een treintje rijdt. Nee, dit is een grot zoals hij hoort te zijn. Donker, glibberig, maar ondertussen ook ontzettend mooi. Diverse stalactieten en stalagmieten komen tevoorschijn als je er met je vooraf gekregen lamp op schijnt. Je ziet dingen glinsteren en de gids laat zelfs zien hoe de beren zich hier vroeger voortbewogen. Heel even doen we allemaal onze lamp uit totdat het aardedonker is. We dalen af in de grot tot we bij het eerste meertje zijn. De laarzen zorgen voor droge voeten en niet al te glibberige taferelen. Hier maken we een klein rondje met een bootje en is te zien hoe helder het water is. Daarna vervolgen we onze weg weer naar boven. Het blijft bijzonder, om in zo'n enorme grot te zijn, wetende dat het nog kilometers lang doorloopt.

Križna Jama
Križna Jama

Pomurje

Pomurje it is! We arriveren na een busrit van twee uur in de Pomurje regio, helemaal in het noordoosten van Slovenië. Die middag staat de spa van Terme Banovci op de planning. Na een korte rondleiding door het bijbehorende hotel vertrekken we al snel richting de sauna. Er zijn verschillende sauna's en een stoombad aanwezig, heel groot is het niet. In een van de sauna's krijgen we een kaneelbehandeling. Een gespierde jonge Sloveen komt de sauna binnen en geeft ons een bakje kaneel met suiker. Vervolgens begint hij een paar minuten lang met een soort doek te zwaaien, waardoor het nog warmer wordt dan dat het al was. Lekker voor eventjes, en dat dacht de jongeman met het doek volgens mij ook. Hij vertrekt na zijn lasso rondje weer uit de sauna, wij smeren ons in met kaneel en suiker en laten het even intrekken. Smeer het niet op je gezicht, neem dat van mij aan. Na de sauna en een grondige douchebeurt genieten we nog even van het bubbelbad, buiten in de regen.

Bee's Castle

We verbleven afgelopen nacht in Hotel Štrk. Een leuk hotel met diverse faciliteiten als een zwembad en sauna's, appartementen, dieren om te verzorgen en een restaurant. Na een rondleiding door het hotel vertrekken we richting Bee's Castle. Deze accommodatie ligt iets wat afgelegen en heeft vier appartementen. De bijenhouder verwelkomt ons en neemt ons mee naar de bijenkassen. Hier krijgen we een uitgebreide uitleg over het proces van honing maken en krijgen we zelfs de koningin van een zwerm bijen nog te zien. Ze is vaak lastig te vinden legt de bijenhouder uit, sommige mensen die hier een week verblijven krijgen haar niet te zien. Wij zijn er slechts een uurtje maar vinden haar toch.

Bee's Castle
Bee's Castle


Na het bezoek aan de bijen lopen we een rondje over het terrein waarbij ze vele dieren houden. Er zijn paarden en ezels en een enorme ren met konijnen. Ik kan me als kind voorstellen dat je je hier helemaal thuis voelt, je kan de dieren voeren, konijnen knuffelen en mocht je ze echt niet willen missen als je 's avonds gaat slapen dan kan je het konijn ook gewoon mee naar bed nemen in een doosje. We proeven nog wat diverse soorten honing, erg lekker weer, en vertrekken dan voor de lunch bij Boerderij Kozelinovi, in de buurt van de Oostenrijkse grens. Ze mogen dan ook veel Oostenrijkers ontvangen hier. Wij worden weer eens verwend met heerlijke wijnen, kaas, worst, soep en nog vele andere lokale en zelfgemaakte lekkernijen.

Marof

We hebben nog niet genoeg wijn op deze reis, dus bezoeken we het landgoed Marof waar wijn wordt geproduceerd en verkocht. We krijgen een rondleiding door het prachtige nieuwe pand, zien de enorme wijnvaten en proeven natuurlijk diverse soorten. Als semi-pro wijndrinkers draaien we ons glaasje nog eens goed rond, nemen een slok en slikken het door. Geen mogelijkheid om het uit te spugen, maar dat was geen straf bij de meeste wijnen. Als je een echte liefhebber of kenner van wijnen bent dan is dit de perfecte hotspot. Je kan een rondleiding krijgen en achteraf een wijnproeverij doen, zoals wij ook nog even doen met een prachtig uitzicht op de wijngaard.

Wijnvaten bij Marof
Wijnvaten bij Marof

Kocbek

'De Fontein van de Jeugd' wordt geproduceerd door Kocbek, een lokaal bedrijfje dat pompoenzaadolie maakt. En dat is toch lekker! Het product is rijk aan vitamine E en nog veel meer goede dingen. Het is een van de meest zuivere en natuurlijke oliën, dat door Kocbek gemaakt wordt met behulp van traditionele apparaten en zorgvuldig geselecteerde zaden. We mogen deze lekkernij zelf nog even proeven, velen besluiten een flesje mee naar huis te nemen. Daarnaast krijgen we ook nog een flesje cadeau. Wij ook weer blij!

Jeruzalem

De laatste dag is alweer aangebroken. We hebben de ochtend nog om Jeruzalem te bezoeken. De weg ernaartoe is prachtig, het weer zit mee en we stoppen meerdere keren om foto's te maken. Aan natuurschoon hier geen gebrek, de vele wijngaarden, glooiende heuvels, smalle weggetjes en kerkjes maken het nog mooier.

Wijnvelden
Wijnvelden


Jeruzalem ligt op een prachtplekje. We bezoeken de kerk en krijgen wat koffie van de gids, die we nuttigen in het zonnetje. Jeruzalem is een plaats met een heilige naam, waar ze heel trots op zijn. Kruisvaarders op weg naar het hedendaagse Israëlische en Palestijnse Jeruzalem waren er in de 13e eeuw al van overtuigd dat dit een heilige plek was. Een plek die rust uitstraalt, tegenwoordig meer dan het huidige Jeruzalem in het Midden-Oosten. Vele pelgrims van over de hele wereld komen hier dan ook graag terug.
Jeruzalem
Jeruzalem

Hlebec en Firbas

De laatste twee onderdelen bestaat uit, hoe kan het ook anders, eten en wijn proeven. We bezoeken eerst Hlebec in het plaatsje Kog, weer een van die plekjes die je in je achterhoofd moet houden voor als je ooit nog eens terug komt. Naast dat je er kan overnachten in een van de mooie kamers met een nog mooier uitzicht, is het ook mogelijk er heerlijk te eten in het restaurant. Wij krijgen ook een lunch geserveerd, met weer diverse lokale gerechten. We sluiten de lunch af met een bezoek aan de wijnkelder van het enorme huis, waarbij we voor mij een van de lekkerste wijntjes van de trip proeven.

Uitzicht vanuit de kamers van Hlebec
Uitzicht vanuit de kamers van Hlebec


De laatste stop is Firbas, wederom een boerderij waar geslapen kan worden of gegeten. Voornamelijk geliefd bij families, vanwege het heuvelachtige landschap, speelweides, de rust, diverse dieren en de mogelijkheid om te slapen in een hooizolder. We krijgen van de gastheer eerst een perendrankje, gevolgd door weer een plaat met lokale lekkernijen. Een rondje met paard en wagen mag niet ontbreken, het ritje van slechts enkele minuten is duidelijk voor kinderen bedoeld. De laatste groepsfoto volgt en dan is het tijd om te beginnen aan de terugweg richting Ljubljana.
Sloveense Hapjes Firbas
Sloveense Hapjes Firbas

Tot slot

Slovenië was een positieve verrassing. Het is een land met karakter, unieke mensen, goede wijn, nog lekkerder eten, glooiende heuvels, een enorm divers landschap en leuke steden en dorpen. Het massatoerisme is hier nog ver te zoeken, wat het land heel aangenaam maakt om doorheen te reizen. De wegen zijn er erg goed en ook de hotels zijn van kwaliteit. Het is zo veel meer dan Bled en Ljubljana en zonde om over te slaan als je bijvoorbeeld op weg bent naar Kroatië. Vergeet bij een rondreis door dit land de Vipava vallei, the Green Karst en Pomurje zeker niet. En de heerlijke wijnen, want ze weten in Slovenië wel hoe je een lekkere wijn maakt. Zo ging ik heen met een koffer van 16 kilo en kwam terug met 25 kilo, wat hoogstwaarschijnlijk te danken is aan de vele wijnflessen die we kregen.

Heb je interesse in een reis naar Slovenië? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Slovenië, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.

Vertel ons uw vakantie wensen. Onze reisexperts geven u gratis en vrijblijvend reisadvies op maat.

 Aangesloten bij ANVR,SGR, Calamiteitenfonds
 9,6 in reviews
 Veel kennis en ervaring
 3.879 klanten gingen u voor

Uw gegevens

* = verplicht. Privacy beleid is van toepassing

Gerelateerde artikelen