Reisverslag Sri Lanka

Bestemming: A. Negombo (Sri Lanka) , B. Colombo , C. Habarana , D. Polonnaruwa , E. Kandy , F. Nuwara Eliya , G. Unawatuna
Periode: oktober 2003
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Diverse/diverse
Organisatie: Fox Vakanties

Eindelijk, het is zover! Na maanden van voorpret en afwachten gaat vandaag de vakantie beginnen!! Ik word door mijn ouders naar Schiphol gebracht. We hadden gehoopt nog een kopje koffie te kunnen drinken maar door alle files hadden we daar geen tijd meer voor helaas. Aangezien de groep al een aantal keren voor de vakantie samen is geweest, hadden we afgesproken om elkaar om half 10 op Schiphol te ontmoeten. Iedereen was flink in vakantiestemming dus de sfeer was erg gezellig! Om kwart voor 10 hebben we ons gemeld bij de incheckbalie. Daar stond ook Edward te wachten, onze 'mystery guest'. Hij was de enige waar we nog niks van wisten. Ook reisleider Bert van Fox Vakanties stond ons op te wachten. Na het inchecken en de laatste taxfree aankopen, hadden we nog net even tijd voor een kopje koffie, waarna we op weg gingen richting de gate. Een uurtje later dan gepland gaan we dan eindelijk de lucht in, op weg naar Brussel want daar moesten ook nog een aantal passagiers worden opgehaald. Vanaf Brussel is het nog 4 uur vliegen naar Amman in Jordanië waar we moeten overstappen voor ons laatste deel van de vlucht naar Colombo, Sri Lanka. Wegens het tijdsverschil (3 uur) is de eerste vakantiedag officieel voorbij als we opstijgen vanuit Amman.

Colombo en Negombo

Onderweg van Amman naar Colombo. Nog 6 uur vliegen maar iedereen is al behoorlijk gaar van het eerste deel en het wachten tijdens de overstap. De meesten proberen dan ook wat te slapen of volgen de 2 films die worden getoond. Om 7 uur in de ochtend landen we in Colombo. Als iedereen zijn koffer heeft en door de douane is, is het tijd om de euro's in te wisselen voor de Singalese rupee. We krijgen een aardige stapel geld mee die amper in onze portemonnee past. We lopen naar de bus waar we worden verwelkomt met een prachtige bloemenkrans. Hier maken we ook kennis met de plaatselijke gids, Priya. Ook hij zal ons de komende 2 weken vergezellen.

Na ruim een half uur komen we aan bij ons eerste hotel in Negombo, hotel Dolphin. Hier zullen we drie nachten verblijven, en dat is absoluut geen straf, want zo op het eerste gezicht ziet het er prachtig uit. Als we hebben ingecheckt en de koffers hebben gemerkt met ons kamernummer gaan we op zoek naar onze kamers. Op dat moment krijgen we onze eerste verrassing: het zijn allemaal aparte huisjes! Het doet ontzettend gezellig aan en de oo's en aa's zijn dan ook niet binnen te houden. Iedereen is even zijn moeheid vergeten en zoekt elkaar meteen op.

Omdat we toch moeten wachten tot de koffers worden gebracht, wordt de tijd goed gevuld met het maken van de eerste foto's. Zodra iedereen zijn koffer heeft, wordt de zwemkleding eruit gehaald voor een frisse duik in het supergrote zwembad of wordt er wat geslapen, al dan niet op het strandbed. Aan het begin van de avond houdt Bert zijn welkomstpraatje en loopt even de planning voor de komende 2 weken langs. Naast het geplande programma zijn er ook een heleboel optionele excursies te boeken en we besluiten terstond om ook aan deze deel te nemen. Dat alles maakt het een vol programma, maar je bent nu eenmaal niet voor niets gekomen... Na het welkomstpraatje eten we ons rond van het fantastische buffet. Omstreeks 23.00 uur, na een uitvoering van een aantal dansers, zoekt iedereen zijn bed op.

Vismarkt in Negombo

Om half 8 komt de wake-up call. Ik heb slecht geslapen; de airco maakt een hoop herrie en ben flink bestookt door muggen. We ontbijten en gaan om half 9 richting de vismarkt in Negombo. Wat voor hun de gewoonste zaak van de wereld is, komt op ons over als een smerige, onhygiënische bedoening en de lucht is niet te harden. De net gevangen vis wordt op een matje in het zand gelegd, ligt open en bloot (zonder ijs) in de hete zon. Het is een aparte ervaring om over zo'n markt te lopen. Als we zijn uitgekeken, lopen we naar het naastgelegen sportveldje waar een groepje schooljochies aan het voetballen is. Bert heeft vanuit Nederland een aantal voetbaltenues meegenomen en dus gaan we een elftal in het oranje hijsen. De kinderen vinden het geweldig. We kijken naar een partijtje voetbal en doen zelf ook nog even gezellig mee. Als we terugkomen in het hotel vraag ik of men een klamboe wilt ophangen, zodat ik vannacht rustig kan slapen. We nemen even een verkoelende duik in het zwembad en maken ons daarna klaar voor een boottochtje in de omgeving. Met 3 motorbootjes gaan we onderweg. We genieten van het heerlijke weer en de prachtige natuur.  Onderweg stoppen we om te kijken hoe de toddy tappers de palmbomen in klimmen om de palmwijn (arrack) te 'oogsten'. Daarna varen we verder naar een fabriekje waar de schil van de kokosnoot wordt verwerkt en bezoeken we een dakpannenfabriekje. Als laatste gaan we langs bij een garnalenkwekerij. Helaas hebben we geen garnaal gezien. Tijd om hotelwaarts te gaan. Op een paar minuten lopen kunnen we goedkoop internetten en een aantal besluiten om even een berichtje aan het thuisfront te sturen. Na het eten drinken we nog wat en kruipen op tijd onder de lakens.

Colombo

Na de wake-up call wordt ik langzaam wakker. Eindelijk goed geslapen, dankzij de klamboe. Na het ontbijt gaan we naar Colombo, een ingelaste excursie. Colombo is een drukke, stoffige stad. Al het verkeer, inclusief de voetgangers, rijdt en loopt kriskras door elkaar. En het is er druk. Singalezen hebben geen geduld dus er wordt flink getoeterd als het niet echt opschiet. We bekijken de Dutch Reformed Church, een boeddhistische tempel en gaan even lekker shoppen in een luxe winkelcentrum. Terug in het hotel betalen we alvast de rekening want morgenvroeg vertrekken we uit het hotel om naar Sigiriya te gaan. Maar eerst hebben we een gezellige BBQ op het menu staan. Opnieuw stappen we in de motorbootjes en als opwarmertje gaan we genieten van een adembenemende zonsondergang. Daarna is het etenstijd. Bert heeft ons van te voren wel gevraagd om bestek mee te nemen, maar niemand heeft die boodschap ooit serieus genomen. Hadden we dat maar wel gedaan, want nu zitten we dus zonder! Het mag echter de pret niet drukken dus eten we gewoon met onze handen. De arrack vloeit rijkelijk en de muziek zwelt aan. Iedereen zoekt een plaatsje op de 'dansvloer' en we hebben de grootste lol. Om 22.30 gaan we met een heerlijk gevoel terug naar het hotel.

Weeshuis voor olifanten

Om half 7 gaat de telefoon: this is your wake-up call!! Om 7 uur moet de koffer buiten staan zodat deze de bus in gedragen kan worden. Gelukkig heb ik 'm de avond er voor al gepakt dus... sloten dicht en klaar! We ontbijten en vertrekken om half 8 om op weg te gaan naar het olifantenweeshuis.

Allereerst mogen we per 2 een ritje maken op een olifant. Gelukkig hebben ze er een kussen op gelegd dus het zit redelijk. We sjokken voort en worden van links naar rechts geschommeld. Snel gaat het niet en de struiken langs de weg zijn een lekkere versnapering voor de beesten dus gaat het nog langzamer. Uiteindelijk zijn we weer terug en mogen we olifanten gaan wassen. Met een kokosnotenschil worden de olifanten geboend. De huid is zo dik dat ik me afvraag of ze het voelen maar het is wel leuk om te doen. Daarna klim ik op een andere olifant en terwijl ik aan het praten ben met de mensen langs de kant, krijg ik een gigantische straal water midden in mijn gezicht gespoten. Ik schrik me rot en de rest schiet vreselijk in de lach. De olifant geeft me nog een paar keer een douche en daarna is het de beurt aan de anderen. Als iedereen uiteindelijk aan de beurt is geweest en weer is aangekleed, gaan we naar het echte 'weeshuis'. Dat is een groot reservaat waar de olifanten heerlijk los kunnen lopen en waar de babyolifanten worden opgevangen. We lopen wat rond en als het tijd is om de kleintjes te voeren, verdringen we ons bij het hek voor de mooiste foto's.

De Leeuwenrots

Vandaag hebben we een Village walk, we gaan de Sigiriya Rock (Leeuwenrots) beklimmen en aan het einde van de dag wacht een Ayuverdische massage. Allereerst de village walk. Voor we daaraan beginnen gaan we op bezoek bij een plaatselijk schooltje. In heb begin zijn de kinderen wat verlegen. We geven ze snoepjes en daardoor ontdooien zie iets. Dit schooltje is door eerdere groepen nog wel eens geholpen met wat inventaris en ook wij vragen ons af of we iets voor de school kunnen betekenen. We komen erachter dat ze graag een ijzeren kast willen hebben om de boeken in op te slaan zodat deze niet meer door de muizen worden aangevreten. We aarzelen geen moment en besluiten dat dit ons cadeau wordt. Met 19 personen moet een leuk bedrag op tafel kunnen komen. Priya en Ronald nemen de taak op zich om een mooie kast uit te zoeken als de gelegenheid zich voordoet. Nadat we zijn uitgezwaaid door alle kindertjes gaan we beginnen aan onze wandeling door de natuur. We wandelen ruim anderhalf uur voordat we aankomen bij onze picknickplaats. De omgeving is erg mooi en we genieten van ons lunchpakket. Na een half uur gaan we weer op pad en lopen terug naar de start. De bus brengt ons naar het Sigiriya Hotel. Het bekende hotel vanwaar je, liggend bij het zwembad, de Leeuwenrots al torenhoog ziet liggen. Schitterend. We hebben ongeveer 1,5 uur om even lekker te zwemmen en om energie te vergaren om straks de rots te beklimmen.

Als we in de middag bij de rots aankomen lijkt het een onmogelijk opgave. We beginnen met wat uiteindelijk het zwaarste deel blijkt te zijn, de stenen, hoge trappen die funest zijn voor de kuitspieren. Menigeen, ik ook, sta na een volgende trap een paar minuten naar lucht te happen, maar uiteindelijk zijn we halverwege. We pakken de rotsschilderingen van de wolkenmeisjes nog even mee en gaan daarna voor het laatste stukje langs de smalle ijzeren trappen. Een aantal hebben hoogtevrees en houden het hier voor gezien. De rest gaat tot de laatste trede naar boven en geniet daar van een onbeschrijfelijk mooi uitzicht. Zelfs het zwembad van het Sigiriya hotel is in de verte te zien! Als we een kwartiertje hebben genoten en foto's hebben genomen, gaan we weer naar beneden en ontmoeten de anderen. Met de complete groep dalen we af en maken kennis met de aanwezigheid van weer een andere spierengroep.

Polonaruwa, de oude koningsstad

Ook deze ochtend moeten we weer vroeg op. Vandaag gaan we naar Polonaruwa, de oude koningsstad. Een dagje oudheid en ruïnes. Allereerst gaan we naar het museum. Daar zien we hoe het vroeger was en wat er nu nog van over is. Daarna gaan we de ruïnes en de tempels met eigen ogen aanschouwen. We komen langs het beeld van de koning van Polonaruwa en bekijken de overblijfselen van zijn paleis en de tempels. We hebben een late lunch en na de lunch staan er jeeps klaar voor een safari van 4 uur door een natuurreservaat, op zoek naar wilde olifanten en wellicht andere dieren. Andere wilde dieren hebben we niet gezien maar olifanten des te meer. Ze waren niet zo heel dichtbij, vaak komen ze pas tevoorschijn op het moment dat de duisternis invalt, dus het was fantastisch dat we oog in oog stonden met een kleine kudde. Vier uur later komen we stoffig aan in het hotel. We kruipen snel onder de douche en gaan aan tafel. Vandaag is Carin jarig en dat wordt groots gevierd. We hebben een mooie verjaardagsmuts met ballonnen voor haar gemaakt en Bert en Priya hebben een heerlijke vette chocolade taart geregeld die in vol ornaat naar tafel wordt gebracht. We proosten op Carin en zoeken daarna ons bed op, morgen weer vroeg op.

Dambulla & ambachten

Om 7 uur worden we gewekt en om 8 uur zitten we in de bus om naar Kandy te gaan. Onderweg stoppen we in Dambulla bij het grottenklooster. Na een kleine klim komen we aan bij de grotten en staan oog in oog met de mooie en grote boeddha's en koningsbeelden. Op de terugweg worden we achtervolgt door alle verkopers die hun kaarten en kettinkjes willen aansmeren. Na een goede deal zijn beide partijen tevreden en vervolgen we onze weg. Zoals Bert het noemt: vanmiddag hebben we een 'tupperware dag'. Een aantal fabriekjes waar we verplicht heen moeten omdat daar stempels moeten worden gehaald.

Bloemenpracht

Uitslapen? Dacht het niet, het hotel ligt aan een drukke weg en het leven hier komt al rond 6 uur op gang. Daarnaast begint er ook een 'Boeddha' te galmen, dus ben ik zelfs nog eerdere wakker dan de afgelopen dagen. Vandaag staat er als eerste een wandeling in de Botanical Garden op het programma. Ook hier lopen we door een prachtige omgeving met gigantische bomen en kleurige bloemen.

Edelstenenfabriek

Na al dit natuurschoon gaan we naar een ander natuurschoon: een edelstenenfabriek. Hier krijgen we aan de hand van een video te zien hoe de edelstenen als saffieren, maanstenen, topaas uit het diepe ondergrondse wordt gewonnen. En je raad het al, een juwelier is niet ver weg: shoptime!! Een aantal kan zich niet bedwingen en dit keer komen de creditcards uit de portemonnees te voorschijn. Terug in de bus worden alle nieuwe aankopen door de rest bewonderd.

Vroeg in de middag zijn we terug in het hotel. De rest van de middag hebben we de tijd voor ons zelf en die uurtjes worden gebruikt om de plaatselijke middenstand wat geld toe te schuiven. Ondertussen is de blauwe lucht vervangen voor dikke grijze wolken en komt de regen met bakken de hemel uit, maar dat mag de pret niet drukken. We zoeken de overdekte markt op en struinen daar een uurtje rond. De prijzen zijn zo belachelijk laag dat het bijna gênant is om er nog op af te dingen, maar het hoort erbij dus...

Tempel van de Tand

In het begin van de avond gaan we naar een optreden van de Kandy-dansers. Een hoop tromgeroffel en belgerinkel en diverse dansen waarmee men de boze geesten verjaagd en de goden eert. Na een uur is de voorstelling voorbij en lopen we door naar het naastgelegen Tempel van de Tand. Hier ligt de tand van de Boeddha. Binnen sluiten we ons aan bij de rij die er al staat. Er zijn mensen binnen aan het bidden en dat betekent dat wij moeten wachten en de deuren gesloten zijn. Na een lange wachttijd is het dan zover: we mogen lang 'de tand' lopen. Van tevoren zijn we al geïnstrueerd dat we niet mogen fotograferen en niet mogen treuzelen; gewoon langslopen, snel kijken en doorlopen. Zo gezegd zo gedaan. Op het moment dat ik langsloop zie ik een goudkleurig tempeltje en een hoop glitter, meer is het eigenlijk niet. Ik loop snel verder want vanachter de wachtende mensen is het wel mogelijk om foto's te maken. Je moet snel zijn, maar uiteindelijk lukt het om een plaatje te schieten.

Chinees buffet

We bekijken nog een hindoeïstische tempel in het complex en lopen daarna terug naar het hotel waar het eten ondertussen op ons staat te wachten. We hebben chinees buffet vanavond en een gezellig 3-koppig bandje op de achtergrond, wel gezellig. Ik koop een cd van hun zodat ik dat als achtergrondmuziek kan gebruiken op mijn film. Ook deze dag was weer geslaagd en na een drankje ga ik naar mijn kamer, waar we worden getrakteerd op een slaapliedje van het bandje. Zodra ik mijn koffer heb ingepakt (we vertrekken morgenochtend naar een ander hotel) is het tijd om te gaan slapen.

Gambola

Weer vroeg wakker door het verkeer. Daarnaast komt nog eens dat de bouw hier gewoon 24 uur per dag doorgaat, dus is het niet raar dat ik om 5 uur wakker werd van een slijptol die werd gestart. Dit is niet bevorderlijk voor een goed ochtendhumeur. Ik lig dus een paar uur wakker voordat het tijd is om op te staan. Gelukkig gaan we vandaag door naar het volgende hotel. We vertrekken om 8 uur richting het treinstation. We gaan vandaag een half uur met de trein naar Gambola. Vandaar pakken we de bus weer naar Nuwara Eliya. De trein vertrekt, met wat vertraging, om half 10. De treinen hier zijn oud, vies en gammel. Het is wel fantastisch dat je je gewoon tussen het volk bevindt. De deuren en ramen staan gewoon open dus tijdens de rit kunnen we heerlijk naar buiten hangen. Het hobbelt en schommelt of het een lieve lust is maar het is erg leuk. Jammer dat we er na een half uur al zijn, dit had wel een paar uur mogen duren.

We gaan even wat drinken en stappen daarna in de bus, die ondertussen ook is aangekomen. We vertrekken naar Nuwara Eliya, een dorpje in de bergen op 1900 meter hoogte. Een weg die met de nodige haarspeldbochten gepaard gaat. Gelukkig zijn de buschauffeur en de busboy goed op elkaar ingesteld, dus ook als de bus de bocht niet helemaal haalt en even een stukje achteruit moet, staat niemand echt doodsangsten uit. Onderweg komen we langs de theeplantages en de beroemde theepluksters. We hebben mazzel dat ze aan de goede kant van de berg bezig zijn zodat we de dames op de foto kunnen zetten. Hierna gaan we langs een theefabriek. Binnen is het broeierig en er hangt een heerlijke theelucht. We krijgen een uitgebreide rondleiding en er wordt verteld wat de beste thee is en hoe dat bepaald wordt. Als afsluiting krijgen we een heerlijk kopje verse thee en kunnen we een voorraad inslaan voor in Nederland.

Nuwara Eliya

We leggen het laatste stukje af naar Nuwara Eliya en je kan goed merken dat je de bergen in gaat. De temperatuur ligt zo'n 15 graden lager dan beneden en het is regenachtig. Iedereen heeft een trui of vest meegenomen de bus in en die komen allemaal tevoorschijn. We komen aan bij hotel Windsor en na het inchecken gaan we op zoek naar de markt. Hier kan je hele mooi winter- en fleecejassen kopen voor een paar tientjes. We hebben de markt al snel gevonden en binnen de kortste keren zijn we de ene jas na de andere te passen. Het kopen stellen we uit tot de volgende dag, dan hebben we een aantal uren om eens rustig rond te snuffelen. Na de oriëntatieronde gaan we terug naar het hotel. Ik geef mijn wasgoed af bij de receptie en neem even tijd voor mezelf voor we gaan eten. Na het eten vertrekken we naar een andere hotel aangezien er geen vertier is in ons eigen hotel. Het andere hotel is de verblijfplaats van de 'gewone' groepsreis. In het hotel staan een 5-tal muzikanten te spelen. We bestellen heerlijke cocktails en kletsen wat af. Priya speelt ook nog even 2 nummers mee op de gitaar en tegen half 12 gaan we terug naar ons eigen hotel.

Horton Plains National Park

Om 7 uur klinkt de wake-up, maar die had ik niet nodig. Ook hier klinkt de 'Boeddha' in alle vroegte. We ontbijten goed want we hebben een lange wandeling in het verschiet. Om 8 uur vertrekken we in 3 kleine busjes om na een uur bij Horton Plains National Park aan te komen. We beginnen aan onze tocht van ca. 12 km door het geweldige landschap. Iedere keer zijn we weer verrast, dan weer palmbomen, dan weer dor en droog en nu lijkt het of we op de Veluwe zijn omringt met bergen. Het is zwaarbewolkt en het regent dus de paraplu's en de poncho's worden tevoorschijn gehaald. Ook tijdens onze wandeling veranderd de omgeving. Er zitten pittige stukken tussen waar we echt door kleine bospaadjes omhoog klimmen en weer moeten afdalen. Goed vasthouden en kijken waar je je voeten neerzet, dan gaat het goed en we hebben geen haast. We komen bij een plek wat men 'Worlds End' noemt. Het is helaas bewolkt dus de diepte kunnen we helaas niet zien. Volgens Priya kan het binnen een kwartier weer opentrekken dus besluiten we te wachten. Het duurt iets langer dan een kwartier maar dan gaat bijna letterlijk het gordijn open. De wolken schuiven op en maken plaats voor een adembenemend uitzicht in de diepte, alsof je inderdaad op het eind van de wereld staat.

Na alle oo's en aa's vervolgen we onze weg. We komen nog een waterval tegen en een aantal gaan naar beneden om er een goed beeld te krijgen. Ik ga met een aantal anderen vast verder naar boven. Als de groep uiteindelijk weer compleet is gaan we voor de laatste loodjes. Na 2,5 uur wandelen zijn we weer terug bij onze busjes. Om 2 uur zijn we terug in het hotel en snakt iedereen naar een hete douche. Om half 4 gaan Janke, Sandra, Colinda en ik terug naar de markt om de gisteren gepaste winterjassen te kopen. Er worden ook nog fleecejassen ingeslagen een een aantal andere souvenirs. Om half 5 vinden we het tijd worden voor een kopje koffie. We hebben gehoord dat er lekkere koffie te krijgen is bij een Italiaans restaurant dus daar strijken we neer. Het is er heerlijk rustig en komen even lekker tot rust. We besluiten meteen dat we dit ritueel dagelijks, waar we ook zijn, gaan herhalen. Terug in het hotel krijg ik mijn frisgewassen kleding terug. Na het eten drinken we nog wat in de bar bij Roger en om 12 uur is het voor mij bedtijd.

Warme dag in Sri Lanka

Om 8 uur vertrekken we met de bus. We maken een fotostop bij een kleurige tempel en gaan dan voor een aantal uur de bus in op weg naar de volgende bezienswaardigheid. Het wordt behoorlijk warm en het blijkt dat de airco het begeven heeft. Met 30 graden is dat geen pretje dus stoppen we onderweg en wordt geprobeerd om de airco te repareren. Zowel binnen als buiten de bus is het nu niet meer uit te houden. Na zeker een uur proberen, werkt het nog steeds niet maar om geen tijd meer te verliezen, wordt besloten om toch verder te rijden. We houden het raam en de deur open en maken er maar het beste van. Na ongeveer een kwartier springt gelukkig de airco toch weer aan, heerlijk!!

We houden een koffiestop, maken eindelijk een groepsfoto en maken een fotostop bij een waterval. We hebben een late lunch en daarna is het tijd voor een 2e jeepsafari. Weer zien we veel wilde olifanten, maar dit keer wachten ze niet op de duisternis, maar staan we oog in oog op een paar meter afstand, fantastisch. We genieten 2,5 uur van de prachtige natuur, die heel anders is dan bij de 1e safari. Om half 7 gaan we terug de bus in en is het nog 2,5 uur rijden naar het volgende hotel in Dickwella. De airco heeft het ondertussen definitief begeven dus het zijn zware uren, het is bijna niet uit te houden. Om 21.15 uur worden we met een heerlijke ijskoude handdoek en een bloemenkrans verwelkomt in het Dickwella Resort. Wat een perfecte pleister op de hete wond!! We checken weer in en duiken snel onder de douche voordat we aan tafel gaan. Het is weer een schitterend hotel en er kan weer eens gedanst worden. Er wordt een groepsdansje gedaan: La Bomba. Aangezien ik dit dansje al ken van een paar jaar geleden in Salou, kan ik 'm vrij snel mee dansen, daarna volgt er nog zo'n dansje. Echt iets voor mij, helemaal top! De stemming zit erin en de disco gaat van start. We kruipen met zijn allen de dansvloer op en gaan lekker los. Om half 2 gaat bij mij het kaarsje uit, gelukkig hebben we morgen (eindelijk) een vrije dag dus kunnen we echt eens lekker uitslapen.

Ayuverdische massage

Eindelijk eens een vrije dag! Lekker laat opstaan en rustig aan doen. Bij daglicht komen we er achter dat we weer in een super mooi hotel zitten. Om half 10 zit ik aan het ontbijt en langzaam druppelt iedereen binnen. Na het ontbijt is het tijd om ons uit te strekken op een bedje aan het zwembad. Het is lichtbewolkt maar toch lekker warm. Bert heeft net een Ayuverdische massage gehad en in tegenstelling tot de 1e keer is hij nu super enthousiast. Hij weet ons te overtuigen en al snel heeft het grootste deel van de groep ook een massage geboekt. Er loopt een dokter rond die met 3 vingers op je pols wel even je kwaaltjes opnoemt. Bert heeft hij al onder handen genomen en als 'bewijs' mag ik voor een consult plaatsnemen. Hij legt zijn vingers op mijn pols en wacht een paar seconden. Tot mijn verbazing somt hij zo even op dat ik regelmatig last heb van mijn darmen en zegt: 'you're on holiday, but your head is all over the world'. Het bewijs is geleverd!! De andere zijn nu ook heel benieuwd wat hun te wachten staat, maar moeten nog even wachten tot de massage. Tot die tijd genieten we van de rust en luieren we lekker in de zon. Om 2 uur is het tijd voor de massage. Ik krijg een heerlijke hoofd en gezichtsmassage waar ik langzaam van in slaap val. Daarna is de rest van het lichaam aan de beurt. Ik wordt overgoten met warme olie, heerlijk, en dan beginnen 2 meisjes met tegelijkertijd te masseren (schijnt beter te zijn voor de bloedsomloop). Dit is zo waanzinnig lekker, dat ik het jammer vindt als de tijd voorbij is, Ik wordt in een bad gezet met allerlei bladeren en kruiden waarmee we worden gescrubt. Als we zijn afgespoeld en afgedroogd (mocht ik niet zelf doen) is het helaas echt voorbij. Anderhalf uur is voor mijn gevoel in een half uur voorbij gevlogen. Ook Janke en Sandra, die tegelijkertijd met mij zijn gemasseerd, voelen zich heerlijk en ook bij hun komt de dokter nog even langs. Zij zijn zo gezond als een visje!! Terug bij het zwembad delen we onze ervaringen met de rest, die de behandeling nog moeten ondergaan.

Einde van de rondreis

Om 7 uur komt voor de laatste keer deze vakantie de wake-up call. Vandaag de laatste dag van de rondreis. De 2 weken zijn voorbij gevlogen. Wat hebben we toch vreselijk veel gezien, gedaan en veel lol gehad. De lol zal gelukkig nog een week voortduren, maar we zijn wel allemaal toe aan een beetje niks doen. Vanochtend merk je dan ook voor het eerst dat iedereen een beetje begint toe te geven aan de moeheid. In de bus is het vrij rustig en iedereen is een beetje bedrukt over het naderende afscheid van onze reisleiding.

Onderweg naar Unawatuna doen we nog een keer een schooltje aan. Vanuit Nederland hebben we leuke spulletjes meegenomen voor de kinderen, zoals kleurpotloden, gummetjes, ballonnen en bellenblaas. Dat laatste kennen ze niet en in het begin staan ze een beetje raar te kijken, maar al snel grijpen de handjes in de lucht om de bellen kapot te maken. Het gejubel en gelach is niet van de lucht, erg vermakelijk!! Nadat we allemaal zijn uitgespeeld nemen we afscheid en vervolgen we onze weg. Onderweg komen we langs paalvissers en daar maken we even foto's van. De volgende stop is in Kosgoda, bekend om de schildpadden die daar hun eieren komen leggen. Er is een schildpaddenfarm waar men de eieren beschermt tot dat de jonkies uitkomen. We mogen een kleintje de vrijheid geven en zien hoe hij, eenmaal in het zand neergezet, feilloos de weg naar het water weet te vinden. Bij de eerste de beste golf wordt ie meegetrokken en moet is zich staande weten te houden in de grote zee. Over 30 jaar komt ie op deze plek weer terug om zijn eieren te leggen...

Als laatste gaan we naar Galle om het het Dutch Fort te bekijken. We wandelen een stukje en gaan daarna op weg naar Unawatuna Beach Resort, het laatste hotel van deze rondreis. Onvermijdelijk is nu ook het afscheid van Bert, Priya, de buschauffeur en de busboy, zij gaan vanmiddag direct weg om naar huis te gaan of een nieuwe groep onder hun hoede te nemen. Bert heeft voor iedereen een persoonlijk afscheidswoordje en we krijgen een klein houten maskertje als herinnering.

Ontspannen in Unawatuna

En dan zijn we 'alleen'! Het hotel is, in vergelijking met de andere hotels, iets minder luxe maar wel heel gezellig. We checken in en binnen een half uur liggen we allemaal aan het zwembad. Daar komen we de tijd door met zwemmen, zonnebaden en kletsen. Het is een heerlijkheid dat we de komende 7 dagen lekker onze eigen gang kunnen gaan. Tegen half 6 hebben we genoeg zwembad gezien en besluiten dat het tijd is voor een koffiemoment aan de bar. We maken een pot koffie soldaat en omdat het happy hour is gaan we daarna over op de cocktails. Voor het eten ga ik nog even een kijkje nemen in bij de hoteljuwelier en kan het niet nalaten om een ketting te kopen. We besluiten om half 9 te gaan eten. Na het eten geven 2 jongens een dansshow weg en daarna begint de dj lekkere discomuziek te draaien. We zijn in een dansstemming dus kruipen we met zijn allen de dansvloer op en dansen tot de lichten aangaan.

Wegens het ritme wat van de afgelopen weken in mijn lijf zit, ben ik om half negen wakker. Om kwart over negen zit ik aan de ontbijttafel als eerste. Tegen half 10 komen de anderen 1 voor 1 aanlopen. We spreken af elkaar bij het zwembad te treffen. Ik ga mijn wasgoed naar de laundry-service brengen. Voor veel kleding kan een opfrisbeurt geen kwaad. Al heb ik tussendoor regelmatig wat laten wassen, na 2 weken vanuit een koffer te hebben geleefd, is het toch wat muffig geworden. Nu kan ik eindelijk mijn koffer wat uitpakken en mijn kleding in de kast uithangen, mijn toilettas uitstallen in de douche... Om 11 uur liggen we aan het zwembad. Het is een wolkenloze lucht en het is bloedheet. We zorgen voor ligbedden en parasols en smeren ons in met een hoge factor. Om 12 uur gaan we het zwembad in voor ochtendgymnastiek, gegeven door Colinda. Daarna nestelen we ons weer op het bedje om er de eerste uren niet af te komen. Om half 6 is het tijd voor de cocktail tijdens de happy hour. We worden aangesproken door 2 Engelse jongens die ons uitnodigen voor de disco bij het strandtentje King Fish en we besluiten om daar na het eten even een kijkje te gaan nemen. Met een groepje van 8 gaan we op weg. Na een paar honderd meter hebben we het gevonden, maar de disco valt een beetje tegen. Felle flikkerlichten en niet zulke leuke muziek besluiten ons om bij de buren, Hard Rock, wat te gaan drinken onder het genot van Reggae muziek.

Als we op een gegeven moment terug willen naar het hotel weten we niet meer precies hoever we terug moeten. Omdat we een Boeddha tegenkomen die we op de heenweg niet hebben gezien, weten we dat we te ver zijn. We besluiten om dan maar via het strand terug te gaan. Er is alleen een probleem: de golfen komen nu een flink stuk verder het strand op! We proberen de golfen zoveel mogelijk te ontwijken door te rennen op het moment dat de golfen zich terugtrekken, maar helaas....het gaat te snel en ze komen te ver dus we kunnen ze niet omzeilen. Met een hoop gelach en gegiebel rennen we zo snel mogelijk verder om zo droog mogelijk over te komen, maar we zijn doorweekt tot aan onze knieën, maar het was een leuk 'avontuur'. We drinken nog wat in het hotel en gaan daarna lekker slapen.

Ontbijten aan zee

Wat is er beter dan ontbijten op 3 meter afstand van de zee? Terwijl ik mijn brood en ananas weghap geniet ik van het fantastische uitzicht van het strand en de zee. Om half 11 spreken we af om naar het Hard Rock te gaan. Het strandtentje waar we gisterenavond waren is overdag een heerlijk stek om een dag in de zon door te brengen en lekker in zee af te koelen. We ploffen op de hoge bedden en leggen de spullen op een stoel omdat de golven nog wel eens onder ons door slaan. Zeer regelmatig zoeken we de zee op. Het is snikheet en we weten dan ook niet hoe snel we het water in moeten. Wat een heerlijkheid, dit is tenminste een temperatuur om in af te koelen, in vergelijking met het zwembad bij het hotel. Er is een stevige onderstroming dus we worden ongewild op de golven mee genomen. Een beetje oppassen geblazen, en niet te ver de zee in.

Om half 2 besluiten we de lunch te bestellen. Ik kies voor de jumbo prawns. Het duurt zeker 45 minuten voor we eindelijk aan tafel kunnen maar het is het wachten waard. Wat een knotsen van gamba's!! Heerlijk, en het kost zo weinig!!! Met 12 man eet je voor € 30,-. Na het eten is het tijd voor een middagdutje. De zon heeft plaats gemaakt voor schaduw dus kunnen we ongestoord in slaap vallen. Tegen 5 uur gaan we terug naar het hotel want we willen de cocktails tijdens de happy hour niet missen! De avond ziet er uit als voorgaande: eten, gezellig na-kletsen en tegen 12 uur naar bed.

Winkelen in Galle

Vandaag gaan we shoppen in Galle. Een deel van de groep op excursie naar het regenwoud. De regen komt met bakken uit de hemel maar dat mag de pret niet drukken. Sandra, Janke en René en ik stappen in een een tuktuk en laten ons prinsheerlijk naar Galle rijden. Na een kleine 10 minuten komen we in het centrum aan. Het is een chaos en je moet de weg kennen. Aangezien wij dat dus niet doen, biedt de 'tukker' aan om ons te brengen waar we heen willen. Sandra en ik willen kleding laten maken en we worden voor een kleermaker afgezet. Sandra heeft een broek bij zich die ze wil laten namaken, ik vraag om boeken voor voorbeelden. Een paar versleten, oubollige bladen komen tevoorschijn en ik betwijfel of ik hieruit iets vind. Maar toch kom ik een plaatje tegen van een lange wijde broek met een tuniek erboven. Ik zie ook een prachtige sari en ik vraag of ze me willen 'aankleden' in dat ding. Ik neem 'm!! Nu alleen nog onderhandelen over de prijs... Uiteindelijk komen we tot een deal, tezamen met de stof voor mijn pak. Mijn maten worden opgenomen (ben ze nu al vergeten....) en 3 dagen later zullen ze alles bij het hotel afleveren. Dan laten we ons overal naar toe brengen waar we heen willen: Camelshop voor René, Singalese vlag voor Sandra, leren tassen voor Janke. Om half 4 hebben we het wel gezien en 'tukken' we terug naar het hotel. Onderweg stoppen we nog om een paar flessen Arrack te kopen en gaan we nog even langs een houtfabriekje. Na het avondeten komt, later dan verwacht de groep terug uit het regenwoud. Iedereen is down. Het geheel is een beetje tegengevallen! Daarbij komt nog dat Bianca een ongelukje heeft gehad en daarbij haar schouder uit de kom is gegaan en haar enkel zwaar heeft geblesseerd. Gelukkig liep er toevallig een arts mee tijdens de wandeling, die haar arm weer in de kom heeft gekregen. De enkel is een ander verhaal: 3 x zo dit als normaal en zwart van de bloeduitstortingen!! De meesten gaan direct door naar de kamer, ze zijn doodop! De rest praat nog even door over de wandeltocht en niet veel later zoekt iedereen zijn bed op.

Coral Beach 

Gelukkig schijnt de zon weer volop dus vertoeven we weer de hele dag op het strandje bij Hard Rock. We lezen, luieren, zwemmen. We genieten weer van een geweldige lunch. Het is zaterdag en dat betekent dat het behoorlijk wat drukker is op het strand omdat er veel locals zijn die op hun vrije dat ook van het goede weer willen genieten. Morgen, zondag, zal het nog drukker zijn, dus besluiten we op dat moment om de volgende dag naar Coral Beach te gaan. Dat is een privéstrandje op ongeveer 10 minuten van het hotel (met de tuktuk). Vanavond is er weer disco! Na het eten wordt er eerst weer een show gegeven door de 2 jongens van het animatieteam. Er valt weinig te bewonderen want het is dezelfde show die ze de dinsdag ervoor hebben opgevoerd. Zelfs de plaatjes die de dj draait verschillen niet veel ten opzicht van de vorige keer, maar dat was goede muziek dus da's niet zo erg.  Iedereen is moe, ondanks het feit dat we de hele dag hebben geluierd, dus er wordt minder gedanst. Maar de sfeer is goed en we hebben veel lol. Als de muziek uiteindelijk stopt, is het bedtijd.

Zondag, rustdag! En wel bij Coral Beach. Een prachtig stukje strand waar je, behalve een paar vissers, niemand tegenkomt. Er staat een lekker windje waardoor je de zon niet zo erg voelt branden. Het is daardoor mogelijk om een aantal uur van de zon te genieten. Boekje erbij, discman aan.... Er vallen een paar regendruppels maar de grijze wolken drijven snel over. Veel te snel is het tijd om terug te gaan. We laten de tuktuk's weer opdraven om ons terug te brengen. Vanavond is er geen disco of vermaak georganiseerd door het hotel. Voor we gaan eten houden we bij Janke en Sandra een balkonfeest. Er is bier, wijn en ik neem mijn speakertjes en discman mee dus hebben we ook muziek. Het is heel gezellig. Dit fenomeen houden we erin!! Om half negen gaan we naar het restaurant om te eten, daarna verplaatsen we ons naar de 'zithoek' en nemen een lekkere cocktail of cappucino. Om half 1 zoek ik mijn bed op, weer een dag voorbij...

Alweer zo'n heerlijke stranddag voor de boeg. We betrekken onze bedden weer bij Hard Rock, ploffen in zee en doen verder de hele dag lekker niks anders dan lezen, zwemmen, slapen. Dagelijks krijgen we bezoek van de strandverkopers die hun kaarten, kleding, houtwerk e.d. aan ons willen slijten. We negeren ze het liefste, dan zijn ze het snelste weg. Op de terugweg naar het hotel kopen we bij de plaatselijke middenstand nog wel wat souveniers. Vanavond wordt de kleding van Sandra en mij gebracht...spannend!! Het balkonfeest wordt deze keer gehouden bij Femke en Bianca. Bianca's enkel wordt goed ingezwachteld door Sandra, waarna ze er al strompelend mee verder kan lopen. Terwijl het feestje lekker op gang komt, worden Sandra en ik naar de receptie geroepen. De kleermaker is gearriveerd. We haasten ons naar beneden en gaan onze kleding passen. De broek van Sandra zit perfect! Mijn pakkie is ook prachtig geworden maar dient op 2 plaatsen wat ingenomen te worden, verder is het top! Ik vertel de kleermaker wat er nog versteld moet worden. Morgen hebben we nog een boottochtje dus ik zal het woensdag ophalen. Na de gebruikelijke taferelen van het avondeten en het gezellige samenzijn daarna is het voor mij om half 1 mooi geweest.

Regenbuien

Het regent als ik wakker wordt, da's een domper. Geen strand dus, dan maar shoppen. Op ons dooie gemak gaan ik met een aantal de juweliertjes af om te kijken of er nog geld uit te geven valt. Dat lukt gelukkig! Diverse ringen en armbandjes worden aan de voorraad toegevoegd... Vanmiddag staat er een boottochtje naar een aantal eilandjes op het programma, maar met dit weer zien ik en een aantal anderen het niet zo zitten. Terwijl de rest van de groep om half 3 wordt opgehaald voor de excursie, stap ik in de tuktuk om in Galle dan maar mijn pak op te halen. Ik vraag de chauffeur mij naar het juiste adres te brengen. Ik pas het aan en het zit als gegoten! Ik loop nog even door de winkelstraat en slaag nog voor een paar schoentjes. Binnen een uur ben ik weer terug in het hotel. Het weer verbeterd niet dus ga ik alvast lekker lang douchen en kruip daarna op mijn bed om te gaan lezen. Tijdens de rondreis heb ik daar erg weinig de tijd voor gehad dus nu neem ik het er even van...

Vanavond ben ik degene die het feestje geeft. Het wordt een tuinfeest aangezien ik op de begane grond zit en dus geen balkon heb, maar een patio. Om half 7 gaat het feest van start. Een uur eerder dan normaal omdat we vanavond een BBQ hebben die ook eerder begint. Bier, wijn, nootjes, chips en muziek en een gezellige club mensen, daar draait het om vanavond!! De regen die met bakken uit de hemel komt merken we nauwelijks op... Na de BBQ is het weer discotijd. Voor de 3e keer deze week voeren de heren hetzelfde showtje op. Vanmiddag is er een nieuwe groepsreis aangekomen voor hun laatste week, dus het is een drukte van jewelste. Het is onze een na laatste avond alweer. Morgennacht worden we opgehaald. Niemand wil daaraan denken en we gaan los op de dansvloer. We vragen het nummer YMCA aan om ons dansje A-ju-bo-wan te showen en over te dragen aan de nieuwe groep. Vanavond worden er veel foto's gemaakt van de groepsleden. Twee weken lang hebben we bezienswaardigheden en omgeving vastgelegd, maar nu wijzelf aan de beurt. Toch ook leuk als je nog herinneringen hebt van de groep, toch? Om half 2 houdt de dj ermee op. Ik ben kapot en heb zere voeten van het dansen. De laatste nacht in Unawatuna is ingegaan, helaas.

Ik word vanochtend wakker van de het lawaai van de regenbui die op dat moment uit de lucht valt. Ik baal meteen, want het is onze laatste dag en die wil ik natuurlijk het liefste aan het strand doorbrengen om nog extra bij te bruinen... Helaas zullen we een andere invulling van de dag moeten zoeken. We bestellen een pot koffie en gaan wat lezen. Sommigen moeten nog wat juweliers af om vermaakte ringen op te halen, daar hebben we nu ook alle tijd voor. Er worden zelfs nog nieuwe aankopen gedaan!! We doen de rest van de dag rustig aan. Tegen 4 uur ga ik naar mijn hotelkamer om mijn koffer in te pakken. Hoewel ik het zo lang mogelijk wil uitstellen, wil ik wel gepakt zijn voordat we gaan eten, dan kunnen we daarna lekker rustig toeleven naar het einde van de reis... Ik heb een grotere rugzak gekocht omdat ik bang ben dat niet al mijn souvenirs in mijn koffer passen. Ik ga met meer bagage naar huis dan dat ik aankwam, maar op het moment dat ik mijn koffer netjes en goed inpak, blijkt er meer in te kunnen dan ik had gedacht. Dat scheelt weer in mijn handbagage!

Terugreis Sri Lanka - Amman 

Om half 8 is het tijd voor het laatste balkonfeest. Dit keer is Arjan onze gastheer. Het is weer supergezellig!! Het bier en de wijn is snel op maar de roomservice is snel gebeld om de boel aan te vullen. Na het eten is het aftellen geblazen. Niemand ziet het zitten om naar huis te gaan. De afgelopen weken waren zo onwijs gezellig dat we geen zin hebben om afscheid te nemen. Daarbij komt nog dat we nog niet direct naar huis gaan. We hebben nog een dag in Amman voor de boeg, iets waar iedereen een beetje tegenop ziet. Om half 1 's nachts is het dan zover, de bus die ons naar Colombo brengt is gearriveerd. Een lichtpuntje: het is onze 'eigen' bus en onze 'eigen' buschauffeur. Da's wel weer heel leuk. Op het moment dat we de bus in komen, worden we overspoeld met herinneringen van de eerste 2 weken en het voelt heel vertrouwt. Dan vertrekken we... Dag Unawatuna, dag Sri Lanka!! Het is 3 uur rijden naar Colombo. Tijdens de rit is het opvallend stil.... Om half 4 's nachts arriveren we bij het vliegveld. We kunnen rustig aan doen want over 4 uur vertrekt ons vliegtuig pas! Het inchecken kan hier heel lang duren is ons verteld dus vandaar dat we bijtijds op het vliegveld zijn. De koffers en de handbagage gaat door de scan, de handbagage wordt nog even handmatig gecheckt en zonder verdere problemen kunnen we inchecken!! Daar staan we dan om half 5, nog 3 uur wachten... We gaan even koffie drinken en leveren de laatste rupees in bij bij de taxfreeshops. Om 8 uur gaan we dan eindelijk de lucht in richting Amman, het is 6,5 uur vliegen. Omdat we al de hele nacht wakker zijn, valt bijna iedereen vrijwel direct in slaap. Om 12 uur landen we in Amman. We blijven hier een dag omdat onze aansluitende vlucht naar Amsterdam morgenvroeg pas vertrekt. De halen de koffers van de band en vertrekken met de bus naar het Alia Hotel. Het hotel ziet er goed uit en de kamers zijn ook prima, er is zelfs een ligbad, daar ga ik later eens lekker gebruik van maken!!

Terwijl een aantal op excursie richting Amman gaan, ga ik met de andere achterblijvers lekker gestrekt aan het zwembad. Het is de laatste kans om nog wat zon te pakken dus daar genieten we van. Het zwembadwater is ijskoud, maar een korte verkoelende duik na zo'n lange vlucht is wel even lekker. Tegen 5 uur ga ik terug naar mijn kamer om lekker lui in bad te gaan liggen. Aangezien we morgen om 6 uur worden gewekt, maken we het niet al te laat. We eten wat, drinken nog een heerlijke cappuccino en duiken daarna het bed in. Ik heb mijn alarm op mijn gsm om half 6 gezet, maar in Amman is het 3 uur vroeger dan in Sri Lanka, daar had ik even niet meer aan gedacht dus ook 3 uur te vroeg gaat mijn wekker. Gelukkig had ik wel mijn horloge op de juiste tijd staan, dus voordat ik om half 3 onder de douche stond, kwam ik achter mijn fout. Ik ben gelukkig weer snel in slaap gevallen en werd wakker van de wake-up call.

Terugreis Amman - Nederland

Na het ontbijt in de kille, koude ontbijtzaal vertrekken we om 7 uur naar het vliegveld. Ook hier gaat het inchecken zeer soepel. Om 9 uur gaan we voor de laatste 5 uur de lucht in richting Amsterdam. Iedereen is nu uitgeslapen en zoekt elkaar op in het vliegtuig om gezellig te kletsen. We krijgen dezelfde film als gisteren, da's jammer, dan maar lekker een boekje lezen en discman aan. Om 2 uur 's middags landen we op Schiphol. Als iedereen de koffers heeft is het echt tijd om afscheid te nemen. De familie staat al te wachten. Na de douane gaat de groep na 24 dagen uit elkaar..... Maar niet voor lang, want binnen een paar uur staan de eerste berichten alweer op het forum van Fox. Iedereen mist iedereen.... Het is ineens zo stil en alleen in huis.... Bianca blijkt haar kuitbeen te hebben gebroken tijdens die wandeling een week geleden!!.... Iedereen heeft het zo vreselijk koud en baalt van het slechte weer.... niemand wil maandag beginnen met werken.... iedereen wil weer terug naar Sri Lanka!!