Het ruwe Noorse landschap

Bestemming: A. Kiel (Duitsland) , B. Göteborg (Zweden) , C. Lillehammer (Noorwegen) , D. Oppdal , E. Hemsedal , F. Oslo
Periode: juli 2000
Vervoer: Auto
Accommodatie: diverse/diverse

Deze keer zijn we met onze eigen auto op vakantie gegaan. De reis op zich is al bijzonder omdat we een gedeelte met de boot zijn gegaan. Op de heenreis zijn we via Kiel in Duitsland gegaan. We zijn 's morgens na de spits heel rustig vertrokken en waren ruim op tijd aanwezig bij de terminal aan de "Schwedenkai". Er stonden al veel auto's te wachten en toen het eenmaal tijd was om aan boord te mogen gaan, duurde het dan ook erg lang voordat wij aan de beurt waren. De auto's worden heel precies geparkeerd, zodat alle ruimte zoveel mogelijk wordt benut. De hut was erg klein, maar daar hadden we ook op gerekend, aangezien we de goedkoopste hadden geboekt. Maar het zag er netjes uit, en we hadden een eigen badkamer met toilet. Om 20.00 uur vertrokken we in de stromende regen, en de volgende ochtend om 9.00 uur kwamen we aan in Göteborg (Zweden). Omdat we het ontbijt op de boot al hadden gekregen, konden we meteen vertrekken; er stond ons deze dag een behoorlijk lange route te wachten. Langs de kust zijn we naar de grens met Noorwegen gereden (prachtig gelegen!), toen richting Oslo en vervolgens verder tot aan Lillehammer. Vlak bij Lillehammer was ons eerste logeeradres, in een gehuchtje genaamd Nordseter (Nordseter Fjellhytter). In totaal hebben we deze dag ruim 500 km afgelegd.

Het appartement was netjes en goed ingericht, alles van hout, zoals in Noorwegen gebruikelijk is, en we hadden zelfs een privé-sauna. We zijn hier 4 nachten gebleven, van donderdag tot en met maandag. De reis die we hadden geboekt was namelijk een "bungalow-rondreis", wat inhoudt dat we in drie verschillende plaatsen 3 of 4 nachten hebben gelogeerd. Een leuke kennismaking met het land, vinden wij.

Tijdens het verblijf in Nordseter hebben we onder andere Lillehammer bekeken. Een leuk stadje, maar wel kleiner dan we hadden verwacht. De Olympische Skispringschans Lysgardbakkene hebben we uiteraard ook gezien en beklommen. Het was leuk dat er toevallig ook iemand aan het oefenen was op de zomerbaan, dan kan je van dichtbij zien hoe hard het gaat. Bovendien heb je van daar een mooi uitzicht over de stad aan het Mjøsameer.

Verder hebben we de Olympische sporthal (Fjellhall) in Gjøvik bekeken, die helemaal is uitgehakt in een rots. Je loopt eigenlijk gewoon de berg binnen en dan is er ineens een sporthal. Hier werden de Olympische ijshockey wedstrijden gespeeld, en er worden nu allerlei evenementen georganiseerd. Die dag hebben we verder een rondrit in de omgeving daar gemaakt, onder andere langs de Randsfjorden (dit heet wel een fjord, maar wij zouden het gewoon een meer noemen), waar het heel mooi en rustig was, en via Dokka en het Augesdalen weer terug.

Ook hebben we de dag daarna een prachtige rondrit gemaakt in de omgeving. O.a. via Ringebu (Stavkirke bekeken), Hundorp (prachtig ravijn), Vinstra (het start/eindpunt van de Peer Gynt veien, een tolweg die we vanwege het bewolkte en mistige weer niet hebben gereden), naar Fjellstad, langs de Espedalsvatnet (een meer) met een prachtig uitzicht op de Jotunheimen waar nog veel sneeuw lag, richting Gausdal weer naar Lillehammer. Je rijdt dan door de bergen, op prachtige bochtige wegen, over hoogvlakten en door dalen, het is er prachtig groen en je ziet watervallen en meertjes. De Jotunheimen is een berggebied, gedeeltelijk bestaande uit een natuurpark, waar ook gletsjers zijn, waar je met de auto niet door kunt rijden, maar dus wel een prachtig uitzicht op kunt hebben.

Maandag was alweer een dag om te vertrekken, en wel naar Oppdal. We hadden de hele dag de tijd voor een afstand van ongeveer 250 km, dus we hebben ook onderweg een aantal mooie plekjes bezocht. We reden langs Ringebu, Otta en Dombås, eigenlijk de hele E6 volgen, tot aan Oppdal. Onderweg zijn we langs het berggebied Rondane gereden, en o.a. gestopt bij het Dovrefjell nationaal park, waar we een stukje gewandeld hebben. Er lopen daar muskusossen in het wild, maar we hebben ze jammer genoeg niet gezien. Het Dovrefjell is een berggebied met hoogvlakten, we hebben daar vooral veel mossoorten gezien (ook een botanische tuin, maar die was nog niet open), die prachtig van kleur zijn. In Oppdal logeerden we in de Vangslia Fjelltun appartementen, ook deze waren goed ingericht en leuk om te zien. De appartementen liggen tegen een berghelling, vlak erachter lag nog sneeuw! En vlakbij ligt de Vikingbegraafplaats Vang, waar nog 758 grafheuvels in ca. 100 hectare landschap zijn gevonden en nog te zien zijn. We kregen in Oppdal ook een Nederlandse welkomstavond, waar we allerlei toeristische tips kregen.

We hebben een hele prachtige (erg lange) rondrit gemaakt door het Sunndalen (over de Eventyrveien) naar het Litledalen. Daar was een prachtig tolweggetje (tol betalen zonder wachthuisje, gewoon geld in een envelopje stoppen) en het was daar heel rustig en echt prachtig! Het leek wel alsof we de enige mensen daar waren. We kwamen vele watervallen tegen, maar vooral de Hallarvassfossen was heel indrukwekkend. Wat een water stroomt/valt daar... en zo woest! De rit ging verder over de hoogvlakte (bergen sneeuw langs de kant van de weg) naar het Eikesdalen, waar aan het eind de Mardalsfossen liggen, de hoogste waterval van Scandinavië (ca. 600 meter hoog). Daar zijn we naar toe gewandeld, over zeer bergachtig terrein, het water stuift daar zo hard, dat je eigenlijk alleen een wolk waternevel ziet. Maar ook dat is bijzonder om te zien. We hadden die dag mooi helder weer, dus hebben we de rit nog vervolgd naar de Langfjorden, Halsafjorden, Årsundfjorden, Sunndalen en Sunndalsfjorden. Deze fjorden waren minder woest dan we hadden verwacht, veel groener en minder rotsachtig, maar zeker heel mooi! De andere dag zijn we via het Orkladalen en Surnadalen gereden richting de Halsafjorden, naar Liabø (klein weggetje langs de fjord gereden), richting Orkanger door het Søvassdalen, langs de Trondheimsfjorden en weer terug langs de E6 naar Oppdal. Prachtige uitzichten, mooie rondrit (het wordt een beetje saai)... Omdat we maar 3 nachten (2 dagen) in Oppdal bleven, was de volgende dag weer een reisdag. Ook vandaag hadden we ruim de tijd om naar Hemsedal te gaan hoewel deze afstand wel wat langer was, ca. 450 km, dus zijn we onderweg onder andere gestopt bij Magalaupet, een smalle kloof (ca 1,5 meter breed, diepte is onbekend) waar het water zich met veel geweld doorheen perst. En ook bij de Ridderspranget zijn we gestopt, alweer een smalle kloof waar het water doorheen gaat, waarvan de legende vertelt dat hier een ridder met zijn prinses op een paard aan zijn achtervolgers is ontsnapt door in de kloof te springen. Tijdens de rit reden we ook langs de hoogvlakte Valdresflya met uitzicht op Jotunheimen, waar een dikke mist hing, wat het een heel mystiek en poolachtig sfeertje gaf.

De Hemsedal Alpin Appartementen lagen ook op een berghelling en ook dit vakantieparkje was mooi en leuk ingericht, we bleven hier weer 4 nachten. We hebben weer een tocht gemaakt richting de fjorden, nu via Lærdal (waar men bezig is een tunnel van 24 kilometer te maken naar Aurlandsvangen, dat moet de langste tunnel van Europa worden) en de Lærdalsfjorden naar Fodnes om met de pont naar Mannheller te varen. Van daar zijn we gelijk weer een tunnel in gereden naar Sogndal en langs de Sogndalsfjorden en Sognefjorden naar Hella. Via dezelfde weg weer terug naar Hemsedal.

De volgende dag zijn we in de buurt gebleven, omdat we er een beetje genoeg van hadden om elke dag zo lang in de auto te zitten. We hebben de waterval bij Tuv bekeken, de Rjukandefoss en daar een stukje langs het water geklommen, en ook via een heel eng hangbruggetje (touwen met plankjes) over de waterval heen. 's Avonds zijn we op elandensafari gegaan. Althans alleen wij tweeën. We hebben er in totaal wel één gezien. Helaas hebben we daar geen goede foto van, maar hij staat wel op video (maar daar hebben alleen bekenden van ons wat aan...)!

De laatste dag zijn we via Gol en Geilo langs en over de hoogvlakte Hardangervidda gereden. Ook daar lag veel sneeuw en op de meertjes lag zelfs gedeeltelijk nog ijs. Via Eidfjord langs de Eidfjorden naar Kinsarvik en dezelfde weg weer terug. We kwamen ook langs de dubbele waterval Vöringsfossen, en omdat het landschap vreselijk bergachtig was, kwamen we o.a. een helling van 16% tegen en een spiraalvormige tunnel door de bergen heen omhoog (of omlaag).

De laatste dag zijn we op tijd vertrokken naar Oslo (ca. 220 km) waar we dus ruim op tijd aankwamen. We hadden nog een halve dag om de stad te bekijken, maar omdat het nogal hard regende, hebben we niet erg lang rondgelopen. Wel hebben we even het koninklijk paleis op de foto gezet en even gewinkeld in de Karl Johansgate, de bekendste winkelstraat. De rest van de middag hebben we in en bij de auto gewacht tot de boot kwam, en die was veel te laat (zo'n anderhalf uur)... Uiteindelijk vertrokken we toch nog om 20.45 uur (i.p.v. 20.00 uur), en waren we de volgende dag keurig op tijd in Fredrikshavn (8.30 uur), in Denemarken. Dus zijn we door Denemarken en Duitsland heen weer richting huis gereden en waren we na nog een hele dag in de auto zitten om ongeveer 19.30 uur thuis...

Onze conclusie is dat Noorwegen een prachtig land is, hoewel wij geen mooi weer hadden en het vaak tussen de 5 en 15 graden was, maar dat weet je van te voren. Wel zijn de routes erg mooi, maar je rijdt er erg langzaam. Het is vaak smal en bochtig en de gemiddelde snelheid is dan tussen de 50 en 60 km/h. En omdat het een groot en uitgestrekt land is, en de mooie punten verspreid liggen, vinden wij het met name geschikt om door heen te trekken. Elke dag een stukje, van mooi punt naar mooi punt, en niet steeds heen en weer zoals wij hebben gedaan. Behalve als je er van houdt om de hele vakantie in de auto te zitten.