Strandvakantie naar Curaçao met familie
Mijn laatste vakantie was een familievakantie in Curaçao in april 2013. Mijn ouders waren...
Bekijk verhaal
Bestemming:
A. Willemstad
(Curaçao)
, B. Otrabanda
, C. Blue Bay
, D. jeremi
Periode: juni 2015
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Hotel/Trupial INN
Organisatie: TUI
Al jaren was ik benieuwd naar het leven van mijn oudoom op Curaçao. Hij was daar chirurg en heeft heel veel voor de bevolking gedaan. O.a. gratis opereren als mensen het niet konden betalen. Ook heeft hij zijn huis opengesteld voor sporters, want sporten was wel iets wat men moest doen om gezond te blijven. Ook op het gebied van onderwijs droeg hij zijn steentje bij. Al met al wilden wij met eigen ogen zien hoe het verleden doorgewerkt heeft in het heden. Bijvoorbeeld, hij betaalde de studies van jongeren op Curaçao om in Nederland te studeren.
Nu had ik ook nog heel veel grote foto’s van Curaçaose mensen vooral sporters en natuur. Dit was namelijk ook een grote hobby van mijn oudoom. En ze waren bijzonder. Dus mijn dochter en ik met mijn grote computer onder de arm naar Curaçao (dit maal met Arke). Aangekomen in Curaçao (Trupial INN) meteen de computer opgestart en allerlei berichten de wereld in gestuurd. Meteen reageerde er iemand die mijn oudoom gekend heeft en die wilde ons graag ontmoeten. Mooi dat was de eerste zet. Zo vlug als wij konden een auto gehuurd en naar Otrabanda gereden. Auto geparkeerd en gaan lopen. Ja waar zoek je naar? Eerst maar eens het graf bezoeken, want dat had nog nooit iemand van de familie gedaan. Vervolgens verder gelopen om het afgebrande huis terug te vinden. En er staat een mevrouw buiten die wij vragen waar het huis gestaan heeft. Deze mevrouw zag ons en dacht die zijn compleet verdwaald, maar ik moet weg. Ik ga toch maar even vragen hoe en wat. Ze sloeg bijna achterover toen wij ons verhaal vertelden. Laat nu deze mevrouw de dochter zijn van de beroemde arts Dr. Chris Engels. Verele (dit is dus de dochter) vond dit zo bijzonder omdat haar vader en mijn oudoom vrienden waren. Van het een kwam het ander en werden wij uitgenodigd voor een mooie expo van een Nederlandse schilder. Zij introduceerde ons bij anderen zodat onze contacten wat uitgebreid werden. Natuurlijk zijn wij ook naar het bejaardenhuis gegaan, wat de naam van mijn oud oom draagt, Kas Hugenholtz. Deze vakantie hebben wij weinig voor ons zelf kunnen doen qua uitrusten, maar veel gezien en veel lokale mensen gesproken. Voor ons een mooie ervaring.
Tijdens deze reis hebben mijn dochter en ik onze voetzolen behoorlijk versleten, Kura Hollanda is een must see wanneer je op Curaçao bent. Dit museum geeft een duidelijk beeld over de slavernij en het beloop door de eeuwen heen. Het museum is mooi opgezet en heel duidelijk. Ook de binnentuin is interessant door de mooie muurschildering en de beelden van Curaçaoënaars. De mensen die hier afgebeeld staan zijn de toenmalige werknemers die het museum hebben opgeknapt. Ook in het beroemde huis Stroomzigt heeft Rietveld een belangrijke bijdrage geleverd als ook de heer Eijck de bekende schilder. Curaçao heeft een zeer rijk verleden waar je echt naar op zoek moet gaan. Ga ook op zoek naar de oude slavenhuisjes, er staan er nog verschillende op het eiland. En dan zijn de beroemde landhuizen zeker een bezichtiging waard. Wij hebben landhuis Ascension bezocht (Ik heb namelijk een hele oude grote foto van dit landhuis), deze kun je ook huren. Hier proef je het verleden, zichtbaar en tastbaar. De slavenbel is nog een stille getuige van de onderdrukking, of je nu net bevallen was of niet, als de bel ging moest je opdraven voor de landheer. Kijk ook eens naar de omheining van het land, cactussen, hierdoor is het terrein onbereikbaar. Die cactussen hadden ook een functie, als waslijn. De was bleef tenminste op zijn plaats omdat er altijd een zeer sterke wind waait.
Natuurlijk is het daarmee niet afgelopen, ik hield contact met de dochter van dr. Chris Engels en wij kwamen overeen om de foto’s te schenken aan de amigoe, deze heeft een goed georganiseerd archief. De journalist van de amigoe Otti Thomas heeft hier thuis officieel de foto’s in ontvangst genomen en ze naar Curaçao gestuurd. Deze foto’s zouden gebruikt gaan worden voor een expositie. Er was veel belangstelling vanuit de bevolking van . Na bijna een jaar later en veel hobbels verder kwam de expositie er. Helaas heeft de krant ons behoorlijk in de steek gelaten en hebben wij ons eigen ticket en hotel maar geboekt. Dit maal met de KLM. Wij hadden de reis geboekt bij Stip Reizen. Bingo noemen ze deze. Dat was voor ons de enige mogelijkheid om nog in Curaçao te kunnen komen. Bij deze vorm weet je niet waar je terecht komt. Het kon Jan Thiel zijn, Piscadera of blue bay. Hmm. Jan Thiel was voor ons heel ongunstig, maar daar heb je geen invloed op. Dat zou betekenen dat wij iedere dag die vreselijke brug over zouden moeten. En die is zoo hoog. Op de luchthaven Hato kregen wij de bestemming. Gelukkig Blue Bay, de goede kant van de brug en vlakbij onze kennissen. Wij blij! De expo werd georganiseerd in de openbare bibliotheek van Willemstad. Gerda Willems en ik hebben de expo geopend, deze blijft tot eind augustus zichtbaar voor belangstellenden.
Nu hadden wij wel meer tijd om het eiland eens echt te bezoeken. Flink rondgereden en veel kunnen bezoeken, wat wij erg interessant vonden was het Curaçao museum. Er is trouwens veel kunst en cultuur te vinden op, veel meer dan je zou denken. Verschillende afgelegen strandjes bezocht, o.a. jeremi, heerlijk rustig. Dan rijd je door naar westpunt en kom je bij Jaanchie’s. Daar moet je echt even wat eten of drinken. Je gaat heerlijk in een schommelstoel zitten wachten met uitzicht op de suikerdiefjes en de trupials. Lekker relaxen bij het geluid van deze mooie inheemse vogels. Seta Boca is ook prachtig, zorg alleen dat je ruim voor sluitingstijd uit het park bent met jouw auto, want een Nederlands stel stond in de midlle of knowhere achter het gesloten hek. Niets en niemand bereikbaar. Westpunt is erg mooi. Ook nog heel schoon, en niet onder de rook van de Isla. Neem ook vooral contact op met dushi walks, je ziet zoveel meer van Otrabanda en scharloo. Waar je natuurlijk ook echt moet gaan eten is Dokterstuin, ze hebben een hele uitgebreide kaart met echt goed lokaal eten. Kom alleen niet te laat, want op Curaçao eten ze tussen de middag graag warm.
Mocht je ergens in een appartement zitten, zorg er dan voor dat je of onderin Willemstad zit of aan de kant van Jan Thiel, of westpunt. Je hebt anders behoorlijk last van de raffinaderij. En dat wil je niet ruiken. Wij zaten de 2e keer in Blue Bay. Het hotel en de appartementen zijn prima, daar is echt niets op aan te merken. Het strand is ook heel gezellig en sfeervol. De restaurantjes die daar zitten zijn van zeer goede kwaliteit, maar wel prijzig. Wij adviseren, huur een auto en ga er vooral zelf op uit, praat met de lokale bevolking, eet waar de bevolking ook eet en geniet.
Geschreven door Gejah Regterschot