Egyptische cultuurschatten

Bestemming: A. Caïro (Egypte) , B. Siwa , C. Farafra , D. Dakhla , E. Aswan , F. Luxor , G. El Gouna , H. St. Catharina , I. Caïro
Periode: november 2007
Vervoer: Vliegtuig, bus, fiets
Accommodatie: Hotels
Organisatie: Baobab

Omdat ik Egypte een erg enerveren land vind ga ik er voor de 2e keer naar toe. Egypte is misschien wel het rijkste land ter wereld als we het over cultuurschatten hebben en daarnaast ben ik enorm liefhebber van woestijnen en uiteraard ook van de Egyptische woestijnen met de daarbij behorende oases.

Caïro, Alexandrië, Siwa

De treinreis naar Schiphol verloopt prima, ben zelfs een half uur eerder dan gepland op de luchthaven. Helaas betekent dat alleen maar langer wachten want het vliegtuig vertrekt echt niet eerder... De vlucht naar Caïro verliep voorspoedig. Daar komen we `s nachts om half 3 aan en na een welkomstdrankje en een korte kennismaking met de groep van Baobab duikt iedereen snel zijn bed in.

Stadstour Caïro

Om 4 uur naar bed en om 4.50 uur hoorde ik mullah roepen in de minaret. Raam dicht en snel weer verder slapen. Uiteindelijk werd ik om 7.30 uur wakker. Vandaag staat een stadstour door Caïro gepland. We bezoeken eerst de citadel, een gigantisch bouwwerk met een aantal moskeeën maar bovenal: burcht! Even snel bij de Khan-al-Khalili gekeken, een grote soukh waar van alles te koop is. Omdat we nu te weinig tijd hebben gaan we snel door naar het enorme Egyptisch Museum. Hier staan de duizenden jaren Egyptische geschiedenis uitgestald. Wederom sta ik in stille verwondering te kijken naar het dodenmasker en de vele andere grafgiften van Toetanchamon. Maar ook veel andere faraonische zaken dwingen groot respect af.

De eerste avond eten we typisch Egyptisch bij "Felfela". Ik neem kofta en kebab. Iedereen is moe en gaat op tijd naar bed, later blijkt dat er sowieso maar weinig echte nachtbrakers in deze groep zitten.

Door de woestijn naar Alexandrië

Om 7.00 uur vertrekken we richting Alexandrië. De rit gaat het grootste gedeelte door de woestijn en het laatste stuk door een meer. Alexandrië is een grote stad met 7,5 miljoen inwoners (ter vergelijking Caïro: 20 á 25 miljoen!). Omdat we hier niet zoveel tijd hebben maken we een snelle rondrit door de stad en zien we een aantal bezienswaardigheden. Er komen dingen voorbij uit de faraonische, de Romeinse en de moderne tijd. We komen ook langs de plek waar ooit een van de 7 wereldwonderen stond: de Alexandrijnse vuurtoren, de catacomben, de zuil van Zeus en de prachtige, moderne bibliotheek die als eerbetoon en opvolger van de oude is gesticht.

Samen met Anja, onze reisleidster, nog een biertje gedronken `s avonds in een vaag maar wel gezellig café. Een Engelse kennis van Anja vraagt of ik soms leraar ben: nou niet echt, maar wel grappig want dat wordt vaker gedacht.

Door de woestijn van Alex naar Siwa

Vandaag rijden we door de woestijn van Alex naar Siwa, een oase. We stoppen uiteraard bij El-Alamein, hier heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog een veldslag plaatsgevonden. De Duitse generaal Rommel werd hier tegengehouden door de geallieerden, daarbij vielen veel slachtoffers (13.000 aan geallieerde en 59.000 aan Duits/Italiaanse kant!).

Als we doorrijden naar Siwa zien we vele vijgen- en olijfbomen maar ook bewerkte akkers, wachtend op regen of bevloeiing. Nog meer naar het zuiden wordt het snel droger en belanden we in een desolate grindwoestijn tot Siwa opdoemt.

In Siwa worden voornamelijk olijven en dadels verbouwd, deze groeien goed op het brakke bronwater en schijnen van goede kwaliteit te zijn. Met een aantal groepsleden eten we in een super gezellig restaurant. We zitten buiten, op kussens, aan lage tafels. Het blijkt dat ik hier op internet kan en laat dan direct het thuisfront weten dat ik me prima vermaak in de woestijn.

Fietsen in Egypte

Siwa is een eiland, een oase, en ligt honderden kilometers v/d bewoonde wereld. Vanochtend beginnen we met een fietstocht en fietsen we eerst naar de "Mountain of the tombs". Hier bevinden zich de resten van een aantal prachtige tombes uit faraonische tijd. Vanaf de berg hebben we een mooi uitzicht over het dorp, de plantages, de (zout)meren en natuurlijk de woestijn.

We vervolgen de fietstocht naar Fatnas. Daar drinken we een kopje thee en genieten we van het uitzicht en de rust. Verder zien we vanochtend nog een aantal v/d vele warmwaterbronnen die in het dorp zijn.

In de middag gaan we erop uit voor een tocht door de woestijn. Er zijn terreinwagens gehuurd en het blijkt een spectaculaire tocht. Aan het eind komen we bij een warmwaterbron waar lekker gebadderd kan worden. Aangezien het water zwavelhoudend is komen ze er zichtbaar gezonder uit!

Op de heuveltop wachten we op de zonsondergang zoals dat alleen in de woestijn zichtbaar is, uiteraard met een kopje bedoeïenenthee.

In konvooi met 4WD-terreinwagens

De weg naar oase Bahariya is een slechte woestijnweg. We rijden deze 420 km daarom dan ook in 4WD-terreinwagens. We rijden door militair gebied, in konvooi en worden een aantal keer gecontroleerd. Er is geen begroeiing in de woestijn, wel een paar meertjes. Pas rond 18.30 uur komen we aan in Bahariya. Het plaatsje Bahariya heeft ongeveer 30.000 inwoners, die voornamelijk leven van de dadel- en olijventeelt.

De Zwarte Woestijn

We beginnen de dag met een bezoek aan 2 grieks-romeinse graven en een museum. Daarna rijden we door naar Farafra. We rijden door de Zwarte Woestijn. Dit heet zo omdat het ijzeroxide in de grond zwart kleurt.

Farafra, Witte woestijn, Dakhla

Vanochtend heb ik eerst ontbeten en daarna heb ik een wandeling gemaakt door de oase Farafra. Ik beland in een authentiek, schilderachtig, oud dorp, daarachter is het landbouwgebied met voornamelijk groentetuintjes en dadelpalmen. Het was een aangename wandeling door een prachtige oasegemeenschap. We vertrekken vandaag om 13.00 uur, na de lunch.

Wederom met de terreinwagens vertrekken we naar de Witte Woestijn. Al behoorlijk snel wijken we van de asfaltweg en gaan we de Sahara in. We rijden door het zand en over de (kalk)rotsen. De kalksteenformaties lijken net bizarre, reusachtige paddestoelachtige figuren. Met een beetje fantasie kun je er allerlei figuren in ontdekken!

Aan het eind van de dag zoeken we naar een plaats om te overnachten. De jeeps worden in een U-vorm opgesteld en met een windscherm is dit een perfecte kampeerplek. Als we terug komen van de wandeling staat er een heerlijke maaltijd klaar met kip, groeten en rijst, bereidt door de chauffeurs. `s Avonds onder de volle maan maken we muziek en dansen we. Het is een gezellige avond.

Naar Dakhla

Na een koude nacht moeten we vroeg op voor een mooie rit terug naar het hotel, Hier kunnen we ontbijten en douchen. Vervolgens rijden we naar de volgende oase: Dakhla. De tocht van 315 kilometer laat ons een grote verscheidenheid aan woestijnlandschap zien.

Dakhla

Als we ontbeten hebben gaan we opweg naar de oase. Er wordt verteld dat Dakhla de meest groene en vruchtbare oase is in de westelijke woestijn. Mooi om te zien is dat er rijst verbouwd wordt en veel graan, groenten en natuurlijk olijven en dadels. De oase bij Dakhla is met 80 x 25 km de grootste in de westelijke woestijn. Er wonen in totaal 75.000 mensen.

Er zijn nog veel historische schatten te bewonderen. Wij bezoeken o.a. de tempel Deir-el-Hagar en een klein etnografisch museum. De tempel Deir-el-Hagar wordt ook wel "Klooster van steen" genoemd en stamt uit de 1e eeuw na Chr. Het was vroeger een belangrijk punt voor karavanen omdat zich hier de laatste bron bevond vóór de oneindige woestijn. In Mut gaan we naar het kleine etnografisch museum waar we het dagelijks leven in een oase aan ons voorbij zien trekken.

Na de lunch staat een kamelentocht op het programma. Iedereen vind het spannend en ik mag het voortouw nemen door er als eerste op te gaan zitten. Na zo`n 15 minuten zit iedereen op de wat onrustige kamelen. De jonge kameeltjes zorgen voor de onrust en de kamelen happen en bijten naar elkaar. Als we nog geen 200 m op pad zijn hoor ik een gil en zie ik een kameel bokken. Vervolgens zie ik Suzan door de lucht vliegen! Als ze van de schrik is bekomen probeert te op te staan en wat te lopen maar dat gaat erg moeizaam. We besluiten een ambulance te laten komen zodat er in het ziekenhuis even naar gekeken kan worden. De rit wordt afgeblazen en iedereen is er stil van. Een triest einde van wat een leuk tochtje had moeten worden!

Gelukkig blijkt dat Suzan niets gebroken heeft maar ze moet nog wel 2 nachten in het ziekenhuis blijven. Onze gids Mohammed blijft bij haar. Later zal ze de reis gelukkig weer meemaken zij het met nogal wat pijnstillers.

Aswan aan de Nijl

We vertrekken vandaag zonder Suzan naar Luxor, waar we de trein naar Aswan nemen. Het is een lange reisdag. Als we eenmaal in Aswan zijn verblijven we in een hotel vlak aan de Nijl. `s Avonds besluit ik mezelf onder handen te laten nemen door een Egyptische scheerbaas. Dit is niet uit vrije wil maar na dreigementen van een vrouwelijk groepslid, ze wil niet meer met me praten omdat de lengte van mijn stoppelbaard te lang is naar haar mening. Het is een echte belevenis! Zelfs de haren op mijn neus en in mijn oren moeten eraan geloven, die worden er met een elastiekje uitgetrokken!!!

Tempels in Aswan

Ik ben al vroeg wakker en begin de dag met een wandelingetje over de boulevard. Tijdens mijn vorige reis hier, 10 jaar geleden, was het een stuk rustiger. Ik zie nu voornamelijk cruiseboten en hoor dat er een maximum is vastgesteld voor het aantal cruiseboten dat op de Nijl mag varen. Maar ik zie ze soms met z'n vijven naast elkaar liggen! In het hotel ga ik ontbijten en daarna loop ik met Leon naar het nieuwe Nubisch museum. Het is een erg mooi museum met goede belichting en een mooie opstelling.

's Middags brengen we een bezoek aan de tempelcomplexen van Kalabsja en Philae. Door de aanleg van de Aswandam zijn beide tempels verplaatst. Beide complexen dateren waarschijnlijk uit het begin van onze jaartelling maar zijn behoorlijk behouden. Bij het tempelcomplex van Philae bevindt zich tevens de kiosk van Trajanus.

Abu Simbel of Elefantine Eiland

De meeste groepsleden zijn al om 4.00 uur vertrokken naar Abu Simbel. Alleen Sylvia, Hans en ik trekken ons eigen plan vandaag. Wij gaan naar Elefantine Eiland, midden in de Nijl. Er bevinden zich authentieke Nubische dorpen op het eiland, schapen en geiten lopen er los en de bevolking ziet er oorspronkelijk uit. We drinken een kopje thee in een Nubisch huis/winkel/theehuis.

`s Middags maken we boottocht door de natuur. We varen langs eilandjes, door kreekjes en zien enorm veel vogels. Bijna alle bekende soorten reigers zien we; koe-, blauwe, zilver-, purper-, ral-, nachtreiger, roerdomp en wouwaapje! Maar we zien ook de buizerd, zwarte ibis, nijlgans, meerkoet, grote ijsvogel, waterhoen en de mooie purpermeerkoet.

Zeilen met een felluka

Vandaag gaan we een dagje zeilen en overnachten we ook op de felluka's. Er staat weinig wind vandaag dus er moet steeds gelaveerd worden maar we hebben de stroom mee! Wat een rust op de felluka: je hoeft en kunt niks anders dan wat lezen, liggen, praten en rondkijken. Even voor Kom Ombo leggen we aan. We eten op de boot; kip, rijst en vruchtensalade staan op het menu. 's Avonds maken we een kampvuur en is het erg gezellig: de Nubische bemanning vermaakt ons door te zingen. Langs en op de Nijl is van alles te beleven. De hele nacht varen cruiseschepen langs, motorpompen hoor je, een hotel met disco wat verderop, enz.

Kom Ombo

Om 5.30 uur ben ik wakker en krijg als ontbijt een gebakken ei. Bij Kom Ombo gaan we van boord en bezoeken we een grote tempel die gewijd is aan o.a. de krokodillengod Sobek. De relatief jonge tempel (3e eeuw na Chr.) is in het bezit geweest van de Romeinen. Het christendom deed zijn intrede en dit betekende het einde van de Egyptische beschaving, zelfs het Egyptische schrift raakte in de vergetelheid.

We hebben vandaag een jarige, Hans wordt 52! We hadden in Aswan al wat cadeautjes gekocht die hij later mag uitpakken. We doen `s ochtends net of er niets aan de hand is zodat hij er niets meer van snapt. Maar als hij bij de versierde bus komt begint iedereen heel hard te zingen en is Hans erg verrast.

We worden opgehaald door de bus en rijden naar Edfoe. Hier bevindt zich een 2200 jaar oude tempel die nog vrijwel geheel in tact is. De tempel is gewijd aan Horus. Het is een enorm complex. Alle wanden, buiten en binnen, zijn versierd met geweldige hiëroglyfen en reliëfs; een prachtig bouwwerk! Dan in konvooi naar Luxor.

Als we in Luxor zijn zoeken we een restaurant met mooi uitzicht over de stad. Hans wordt verwend met vele kleine cadeautjes en de grote taart krijgen we niet op met z`n allen.

Westbank in Luxor

De excursie van vandaag start al om 5.45 uur! We gaan naar de Westbank, met o.a. het beroemde Dal der Koningen. We moeten wederom eerst met een bootje naar de overkant en daar wacht de bus. We beginnen met het bezoek aan het graf van Toetanchamon. Zijn mummie is pas geleden uit de sarcofaag gehaald en ligt "opgebaard" in een glazen kist. Dit is zeker niet de indrukwekkendste grafkamer die er bestaat maar meer de emotie die het bijzonder maakt. Het is wel de beroemde Toetanchamon die voor je ligt. Ook bezoeken we nog 3 graven van verschillende Ramsessen, deze graven zijn diep in de grond verborgen.

Met een aantal groepsleden bezoek ik 's avonds het klank- en lichtspel in de tempels van Karnak. Het verhaal gaat over de oude geschiedenis van Egypte, de mythologie van goden en farao's waarbij verschillende delen van de tempel worden verlicht. Dit alles wordt afgewisseld met faraonische gedichten en muziek. Ik vond het erg aangenaam, in tegenstelling tot een aantal anderen die er helaas veel meer spektakel van hadden verwacht!

Tempelcomplex van Karnak

Een aantal jaren geleden is er in Luxor een mooi, modern museum opgezet met beelden van farao`s en goden, fresco`s en reliëfs en allerlei andere voorwerpen. Vele beelden zijn gevonden in een zogenaamde "cachette", een soort graf waar de beelden door de priesters met eerbied werden begraven om zo gaaf mogelijk te blijven. Het tempelcomplex van Karnak is in totaal 123 ha en bestaat uit diverse, alle in ruïneuze staat, maar wel indrukwekkend. In 27 voor Chr. werd er veel verwoest door een aardbeving. Later werden sommige tempels in kerken veranderd en vervolgens als steengroeve gebruikt. Pas in 1860 kreeg het een beschermde status en werd er begonnen met de reconstructie. Ik verbaas me over de grootsheid van de beelden, tempels, obelisken en sfinxenlanen!

In Luxor bevindt zich een volksbazaar en een toeristenbazaar. 's Avonds maken we bij de twee bazaars een rondje. In de toeristenbazaar zijn opdringerige verkopers die allerlei snuisterijen verkopen voor de vreemdeling. Iets verderop is de grote volksbazaar, hier is de straat niet verhard, loopt de lokale bevolking en er lopen wat geiten, de markt voor alledag! Erg leuk om deze bazaar weer te zien!

Sinaï

We reizen in een konvooi van ongeveer 60 bussen naar El Gouna aan de Rode Zee, vlakbij Hurghada. Ons hotel is een uit het woestijnzand gestampt vakantiedorp, een ware cultuurschok! Het is nergens meer aan te zien dat je in Egypte bent! Eigenlijk zou het ook geen Egypte mogen heten. Na de lunch loop ik wat rond maar het gevoel blijft. Het hele dorp is eigendom van een Koptische zakenman; Sawaris. Een van de rijkste mannen van Afrika.

Van Hurghada naar Sharm el-Sheikh

Met de catamaran "Fjordkongen II" gaan we van Hurghada naar Sharm el-Sheikh, gelegen in het zuiden van de Sinaï. Ondanks de onrustige tocht wordt niemand zeeziek. Vanaf Sharm el-Sheikh rijden we direct door naar Dahab, een rustige badplaats aan de Golf van Akaba. Langs de kust liggen de meeste restaurants, cafés en andere uitgaansgelegenheden.

St. Catharinaklooster

De meeste groepsleden hebben vandaag gekozen voor een wandeling door 2 canyons en morgen voor het bezoeken van het St. Catharinaklooster. We krijgen eerst de Coloured Canyon te zien en daarna gaan we lunchen in een kleine oase bij een bedoeïnenfamilie.

Vervolgens wandelen we door naar de White Canyon, de wandeling is iets zwaarder maar ook goed te doen. Het blijkt een mooie kloof, waarbij je soms over smalle richels en doorgangen loopt.

Degene die willen kunnen de Mozesberg beklimmen. Boven op deze berg zou Mozes 'de Tien Geboden' hebben ontvangen van God. Het is sowieso een heilig gebied. In het klooster bevindt zich bijvoorbeeld de brandende braambos, waarover later meer. Een aantal groepleden voelen zich geroepen om de Mozesberg vanavond te gaan beklimmen. Léon en ik zwaaien ze 's avonds uit en wensen hen sterkte. Het is namelijk de bedoeling dat ze vanaf de top de zon op zien komen, wat een prachtig gezicht is. Ik ben 10 jaar geleden al eens boven geweest en vond dat mijn missie daarmee volbracht was!

Het Catharinaklooster

Het Catharinaklooster had ik 10 jaar geleden ook al bezocht maar het blijft mooi om te zien. Het is er nu veel drukker; er komen veel orthodoxe pelgrims waar St. Catharina een belangrijke heilige voor is. Vol devotie staan ze bij de (brandende) braambos, houden even een takje vast voor een schietgebedje en sommige stoppen een briefje in de muur ernaast. In de kerk wordt een beeld wordt gekust en een monnik zegent ze bij de uitgang. Erg indrukwekkend!

De dames die de beklimming hebben volbracht zijn er vol van: zó dicht bij God geweest, op de steen gestaan waar Mozes de tien geboden ontving! Op de terugweg rijden we door de prachtige Sinaïwoestijn met zijn vele gezichten; indrukwekkende rotspartijen, vergezichten, zwarte bergen en dan weer zandduinen.

Caïro

Om 6.00 uur gaan we op weg naar Caïro. We rijden dwars door de Sinaï, door prachtige bergen en later onder het Suezkanaal door. Als we eenmaal in Caïro zijn heb ik niet zoveel zin om met de grote groep de stad in te gaan. Achter ons hotel bevindt zich een voorname wijk met diverse ambassades, waaronder "La Résidence de l'ambassadeur du Pays Bas". Als ik snel een foto probeer te maken word ik tot de orde geroepen: "strictly forbidden!"! Helaas!

Caïro, Gizeh, Sakkara

De laatste dag van deze reis in Egypte is aangebroken. Maar voordat we naar huis mag een bezoek aan het “watermerk" van Egypte niet ontbreken; de piramides met sfinx. Het is en blijft een imposant gezicht, deze geweldige bouwwerken met een verleden van tientallen eeuwen! We rijden naar een uitkijkpunt wat in de omgeving niet onbekend is, er staan nog een paar duizend anderen... Maar toch we hebben een mooi panorama over het Gizeh-plateau! De sfinx is de echte trekpleister hier: men verdringt elkaar om de beste foto te maken, er zijn veel schoolreisjes, veel Japanners en zo nog meer toeristen waaronder wij natuurlijk!

We lunchen in de openlucht en rijden vervolgens naar het dodencomplex: Sakkara. Samen met een gids bekijken we de trappiramide van Djoser. Het was de eerste echte piramide die gebouwd is, ongeveer 2700 jaar v. Chr. De gids kan er veel interessants over vertellen. Terug in Caïro worden Mustafa, de Egyptische gids, Hishem, de chauffeur en Anja officieel bedankt voor hun bemoeienissen, adviezen en hulp. Het allerlaatste diner samen doen we in stijl: op de Blue Nile, een schitterend luxe restaurantschip.

Met veel plezier denk ik terug aan deze reis. Niet altijd vergaat een reis zonder dat er harde woorden vallen of een ander misnoegen wordt gevoeld. Voor mijn gevoel is het heel plezierig verlopen en heeft iedereen er veel genoegen aan beleefd: met dank aan ieder die daaraan meegewerkt heeft!

Reis is gemaakt door Dick

Gratis reisvoorstel Egypte

Heb je interesse in een reis naar Egypte? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Egypte, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.