Roadtrip met oma door Canada

Bestemming: A. Toronto (Canada) , B. Niagara Falls
Periode: mei 2016
Vervoer: Vliegtuig en auto
Accommodatie: Hotel

Afgelopen 3 mei vertrok ik met mijn geweldige oma naar Canada om daar een roadtrip te maken van drie weken. De reden van deze roadtrip was dat mijn oma haar Canadese vrienden uit de 2e wereldoorlog nog graag een keer wou zien. Behoorlijk spontaan besloten we om gewoon te boeken en te gaan. Ik regelde de auto en hotels en mijn oma de vliegtickets.

Toronto

Op 3 mei was het zo ver en vertrokken we naar Toronto. Bij aankomst de huurauto opgehaald en ons hotel opgezocht. We kwamen laat in de middag aan dus besloten in het hotel een hapje te eten (Hello Cheesecake!). De volgende dag zouden we Toronto onveilig maken maar mijn oma besloot om eerst onderuit te gaan onder de douche. Ze is 86 en opstaan ging dus niet. Ik kreeg dus mijn tweede douchebeurt van die dag terwijl ik mijn oma uit de douche kon vissen. Na een half uur lukte het mij om haar overeind te krijgen en was het tijd om de stad te gaan verkennen. De ringweg van Toronto is een living nightmare (2 uur over 5 kilometer) maar toen we eindelijk in het centrum aankwamen was dit snel vergeven. Heel toeristisch de CN Tower gedaan, daar geluncht en vervolgens de veerpont gepakt naar de Toronto Islands. Dit is echt een aanrader! Wat een geweldig uitzicht, ik raad iedereen aan om hier naar toe te gaan. We liepen van de ene pont naar de andere (een wandeling van 5km) en het is zeker de moeite waard. Overal verstopte strandjes, vuurtorens en de kans op de ultieme skyline foto. Uiteindelijk terug met de laatste pont en we gingen vervolgens dineren bij The Keg Mansion. En wat een mansion! Het is alsof je in een andere eeuw rondloopt. The Keg Mansion is een steakhouse in een oud Victoriaans landhuis. Beneden is het restaurant gedeelte en boven is de bar/lounge. Check ook zeker de toiletten. Naast de locatie is het eten ook voortreffelijk en krijg ik weer honger als ik eraan denk.

Onze laatste dag in Toronto bestond uit shoppen in Vaughan Mills, mijn pinpas kreeg het behoorlijk te verduren daar. Ook deden we een high tea in The Old Curiosity Tea Shop in Markham. Mijn oma was daar 30 jaar terug ook geweest en ze was zo enthousiast dat ik haar besloot te verrassen met de high tea. Alleen al voor de inrichting is het eigenlijk een must-see. Denk aan tweed, porseleinen dieren en een soort Gerard Joling achter de kassa.

Niagara Falls

Na Toronto gingen we naar Niagara Falls. Tja, ik vond het persoonlijk tegenvallen. De watervallen zijn klein maar wel mooi. En het dorpje zelf is erg Amerikaans met o.a. een dinosaurusgolfpark. Wel een aanrader was de Hornblower Niagara Cruise. We deden de vuurwerkcruise, wat inhield dat we s ’avonds de vuurwerkshow vanaf de Falls bekeken. Dit was spectaculair: de verlichte watervallen met als achtergrond een vuurwerkshow.

Wiarton

Wiarton was oorspronkelijk alleen een overnachtingsstop. Motel Waterview on the Bay lag aan Georgian Bay en natuurliefhebbers kunnen hier hun gang gaan. Doordat we hier maar één nacht zouden blijven hadden we ook niet uitgezocht wat er allemaal te doen was. Maar bij vertrek vanaf het motel bleek dat er een spijker was meegelift met een band. Het reservewiel bleek er ook niet te zijn en dus moest er een auto gebracht worden vanuit Toronto (!). Dit duurde de hele dag en we moesten daardoor een deel van onze reis naar het noorden afzeggen. We besloten de vrijgekomen dagen maar in Wiarton te blijven. Mijn oma was behoorlijk moe en kon wel een paar rustige dagen gebruiken. Ik ben twee dagen gaan hiken in de omgeving. Bruce’s caves is een klein park met grotten. De wandeling ernaar toe vol boomwortels, vlinders, eekhoorns en muggen maar de grotten en hun verhaal erachter zijn zeer leuk om te zien. Met mijn oma een dagtocht gemaakt naar Tobermory en Bruce Peninsula National Park. En weer is de natuur adembenemend. De wandeltochten zijn verdeeld in categorieën waardoor mijn oma ook meekon. Je zou denken dat je in een Caribisch gebied zit, zo helder is het water. De laatste dag deden we onze was in een wasserette (veel mensen hebben geen eigen wasmachine en je voelt je dan ook een echte local) en deden we een rondje Wiarton. Wiarton heeft iets unieks. Ze vieren daar Groundhog Day (ja, die van de film) en daarvoor hebben ze Wiarton Willie. Wiarton Willie is een groundhog die zich vooral in het donker laat zien. Het dier is zelfs zo populair dat het zijn eigen standbeeld heeft.

Huntsville

Onze volgende bestemming was Huntsville. En hier weet ik eigenlijk niet waar ik moet beginnen. Hier moet je heen! Alles is hier leuk. We verbleven in een B&B met elke dag een hemels ontbijt. Het plaatsje zelf heeft wat weg van een oud goudzoekersplaatsje. Het centrum is goed ingespeeld op toeristen en zelfs Lonely Planet weet de restaurants hier te vinden. Toen wij in Canada waren hebben we in totaal maar één dag slecht weer gehad (sneeuw) en dat was hier. Maar met Douwe Bob en de overige kandidaten van het ESF was dit goed te vertoeven.
Hoogtepunt van Huntsville was Algonquin Provincial Park. In dit park vind je o.a. beren, wolven, bevers en herten. Ik hoopte op het zien van een hert want die komen in de lente naar de wegen om zout van de weg te likken. We spraken een aantal locals die zeiden dat de kans dat we zouden zien erg klein was. Duimen dan maar. Ik zette mijn oma af bij het bezoekerscentrum en besloot de twee zwaarste hikes te gaan maken. Tijdens mijn hikes kwam ik o.a. bevers en eekhoorns tegen maar geen hert. Er zijn veel wandeltochten in het park en overal zijn gratis gidsjes beschikbaar met de te wandelen tocht. Ik koos voor de twee zwaarste omdat de kans op wildlife dan het grootst was maar deze tochten zijn alleen voor de geoefende wandelaar te doen. Vooral het ijs op de paden was zeer lastig.

Na mijn wandeltochten heb ik mijn oma opgehaald en reden we terug naar Huntsville. Vlakbij de uitgang van het park zagen we opeens allemaal auto’s stilstaan op de weg en besloot ik ook om te stoppen. En dit was zeker de moeite waard. Want mijn wens werd waarheid: er liep een hert! Herten zijn daar iets groter dan hier en daardoor was het zeer indrukwekkend om er één in het echt te zien.

Sugarbush Hill

De laatste dag gingen we naar Sugarbush Hill. Dit is een maple farm. Je leert hier tijdens een rondleiding alles over het maken van maple syrup. Aan het einde van de rondleiding krijg je een maple lolly en kan je zelfgemaakte producten kopen. Ik heb voor de komende jaren genoeg siroop, boter en fudge in huis. Maar dit was zo leuk om te zien! Wat een proces zit er achter zo’n flesje.
Een lange rit hadden we vervolgens voor de boeg. Van Huntsville vertrokken we naar Prescott. Onderweg hadden we nog een tussenstop bij het Haliburton Wolf Centre. Hier doen ze onderzoek naar wolven en geven ze voorlichting. Ze hebben een reservaat waar 1 roedel wolven leeft. Toen wij er waren hadden ze net 3 pups gekregen.

Prescott

Bij aankomst in Prescott werden we aangenaam verrast. Ons motel lag direct naast de Saint Lawrence rivier en vanuit onze kamer hadden we fantastisch uitzicht. Vanuit Prescott hebben we verschillende dagtrips gemaakt. Zo hebben we o.a. een boottocht gedaan door het 1.000 islands gebied. Met de boottocht gingen we o.a. naar Boldt Castle. Leuke hieraan is dat je dan ook even op bezoek bent in de USA. Het is een heel mooi gebied, wat zeker de moeite waard is om te bezoeken. De dag daarna ging ik naar Ottawa (mijn oma bleef achter omdat ze moe was) en ging ik op zoek naar de knappe premier van Canada. Niet gevonden natuurlijk dus uiteindelijk genoot ik van Parliamant Hill, het kanaal, de marktjes en de mensen. Een mooie stad om één a twee dagen in te verdwalen.

Bij terugkomst in Prescott kon ik mijn oma niet vinden. Doordat onze kamer aan de rivier lag, schoot ik al snel in de paniekstand. Ze had alles laten liggen: paspoort, geld etc. dus ook dit was voor mij alarmerend. Ik ben na 2 uur wachten naar het hotel gestapt. Kamer voor kamer hebben we aangeklopt en gevraagd of iemand mijn oma had gezien. Niemand had haar gezien dus na 3 uur besloten we om de politie te bellen. Net op dat moment kwam mijn oma rustig het hotel ingelopen. Ik was ziedend, ze bleek Nederlanders tegen te zijn gekomen en was met hun meegegaan voor een kopje thee. Mijn oma weet nu dat ze briefjes moet achterlaten. Wat een ervaring was dit.

Op de terugweg richting de luchthaven van Toronto, stopten we nog bij Prince Edward County. Hier had ik graag langer willen blijven. Het is een soort eiland wat in de Saint Lawrence rivier ligt en daarnaast heeft het een heerlijk klimaat. Er zijn wijnvelden en het lijkt alsof je door de Zuid-Frankrijk rijdt.