Weekend Marokko

Bestemming: A. Ceuta (Marokko) , B. Tétouan , C. Chefchaouen
Periode: april 2010
Vervoer: Bus en boot
Accommodatie: Hotel

Van eind januari tot en met begin juli 2010 heb ik aan de Universidad de Sevilla in Zuid-Spanje gestudeerd. Tijdens deze periode heb ik veel van de omgeving van Sevilla gezien en heb ik ook een aantal weekenduitstapjes gemaakt. Zo ben ik dus ook voor de tweede keer in mijn leven in Afrika geweest. Wat klinkt dat toch gaaf! Een paar jaar geleden ben ik in Egypte op vakantie geweest en het weekend van 9/10/11 april 2010 heb ik Marokko een bezoek mogen brengen.

We zijn vrijdagmiddag om 3 uur vanuit Sevilla met de bus vertrokken richting Algeciras. Van hieruit zouden we met de boot de straat van Gibraltar oversteken naar Ceuta. Maar toen we in Algeciras aankwamen, bleek de boot al enige vertraging te hebben opgelopen omdat het die dag heel hard waaide. We hadden daarom nog even vrije tijd om wat rond te lopen en uiteindelijk hebben om 18.30 uur de boot kunnen pakken. Het was nog super lekker weer dus op de boot waren we buiten in de zon gaan zitten. Toen we net met de boot op weg waren, was er in eerste instantie niks aan de hand. Totdat de golven steeds hoger werden en de boot behoorlijk begon te schommelen. Om ons heen begonnen op een gegeven moment een aantal mensen zich misselijk te voelen. Ik heb normaal geen tot weinig last van misselijkheid op een boot, maar nu voelde ook ík me op een gegeven moment zo misselijk dat ik met een zak in mijn hand heb zitten hopen dat we zo snel mogelijk op de plaats van bestemming zouden aankomen. Uiteindelijk is alles nog goed gegaan, maar ik was wel heel blij dat ik weer met twee benen op vaste grond stond.

Toen we aankwamen in Ceuta (wat nog Spanje is) stond er al een bus klaar om ons naar ons hotel in Marokko te brengen. Eerst reden we de Spaanse en daarna de Marokkaanse grens over. De Spaanse grens konden we overgaan, maar het passeren van de Marokkaanse grens was nog een hele uitdaging. Eerst moest iedereen zijn/haar paspoort afgeven omdat die moest worden gestempeld, zodat je met een visum Marokko legaal binnen mag. Dat heeft al een half uur geduurd, maar in dat half uur hebben we onze ogen uitgekeken. Er waren onder andere gevangenen te zien die hun middelvinger naar ons opstaken, mensen die letterlijk hun kapotte auto de grens over duwden en overal liepen veel mensen waarvan wij ons echt afvroegen wat die in godsnaam aan het doen waren. Helaas was het verboden om hier foto’s van te maken, anders had ik die taferelen zeker even op de gevoelige plaat vastgelegd! Toen onze paspoorten gestempeld waren, kregen we ze terug en kwam er nog een Marokkaanse politieagent controleren of de datum van de stempel klopte. Daarna mocht de buschauffeur pas verder rijden en konden we de grens oversteken. We zijn toen meteen naar het hotel in Tétouan gereden waar we onze eerste nacht zouden verblijven. We kregen die avond in het hotel nog diner en daarna zijn we lekker gaan slapen.

De volgende dag hebben we eerst in het hotel ontbeten voordat we op weg gingen naar de Medina (de binnenstad) van Tétouan. Daar kregen we van onze Marokkaanse gids Mohammed een rondleiding door de vele smalle straatjes en hij liet ons van alles zien. Als je door die straatjes loopt, had je verschillende keren van die mannetjes naast je lopen die je dan van alles willen verkopen, zoals armbanden, kettingen en tassen. We kwamen erachter dat die mannetjes vaak Nederlands konden verstaan en meestal zelf ook een beetje Nederlands konden spreken. Vooral zinnetjes als ‘kijken, kijken, niet kopen’ of ‘allemachtig prachtig’ hebben we veel gehoord. Ook hebben we nog een bezoek gebracht aan een Arabische apotheek, waar we een demonstratie kregen van waar alle kruiden voor dienden en ook werd uitgelegd waar je verschillende specerijen voor kon gebruiken. Alles was op natuurlijke basis, dus je had er middeltjes tegen hoofdpijn, verkoudheid, stress en noem maar op. Je kon het zo gek niet bedenken of ze hadden er wel iets voor. Bovendien hebben we een winkel bezocht waar ze tapijten en kleden verkochten. Die winkel was weer van een familielid/vriend/kennis/bekende van onze gids Mohammed en zo zie je dus dat het eigenlijk vriendjespolitiek is daar. De Europese reisgenoten wisten dat maar al te goed en heel soms kocht er maar iemand iets, maar de Amerikanen binnen ons reisgezelschap hebben er lustig op los gekocht. Afgezien van het feit dat ze soms wel bereid waren 60 euro voor zo’n (meestal ook nog lelijk) tapijt/kleed te betalen, begon ik me ook af te vragen hoe die Amerikanen die tapijten in godsnaam allemaal weer mee terug naar huis gaan nemen...

’s Middags hebben we geluncht en daarna zijn we de bus weer in gestapt om op weg te gaan naar Tanger. Hier hebben we als eerste de Grotten van Hercules bezocht en hebben we mogen genieten van het prachtige uitzicht op Kaap Spartel.