Sodade in Kaapverdiė!
Een Reisverslag van 16 dagen Kaapverdië, 3 eilanden en 1 koppel. Met Cesaria Evora, wat...
Bekijk verhaal
Bestemming:
A. Sal
(Kaapverdiė)
Periode: september 2003
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Appartement
In september 2003 zijn we naar Kaapverdië afgereisd om daar een week vakantie te vieren. Tijdens deze vakantie zijn we veel gaan duiken en hebben we genoten van de schitterende onderwaterwereld hier.
Eigenlijk zouden we op 19 september vertrekken, maar 4 dagen voor vertrek kregen we te horen dat onze vlucht een dag was uitgesteld. Dus vertrokken we 20 september vol goede moed naar Schiphol waar ons vliegtuig rond half 10 's ochtends naar Kaapverdië zou vertrekken. Op de luchthaven moesten we eerst nog langs de Holland Handling balie om onze tickets op te halen. Natuurlijk hadden wij weer de pech dat deze daar niet klaar bleken te liggen en dat de tickets daarom met de hand uitgeschreven moesten worden. Om 8.00 uur konden we inchecken en toen dat gedaan was, hoorden we dat het vliegtuig 2 uur vertraging zou hebben. Daarom kregen alle reizigers van die vlucht een aantal bonnen, waarmee we voor 5 euro per persoon zelf een ontbijtje mochten uitzoeken. Met zo'n 2,5 uur vertraging kon het vliegtuig om 12.00 uur toch eindelijk de lucht in. Een klein uurtje later landden we alweer in München voor een tussenlanding. Hier mochten we even het vliegtuig uit en om 14.15 uur gingen we dan eindelijk op weg naar onze eindbestemming.
Om 17.15 uur lokale tijd (3 uur tijdsverschil) kwamen we aan op Sal, één van de Kaapverdische eilanden. Vanuit het vliegtuig hadden we al gezien dat het eiland één hele grote kale zandvlakte was. Het passeren van de douane hier ging lekker vlot, omdat die een lijst in het bezit had waar precies op stond welke mensen al voor een visum betaald hadden. Hierdoor zaten we al om kwart over 6 in een bus op weg naar Murdeira, de plaats waar ons appartement lag. Na een ritje van nog geen 10 minuutjes kwamen we hier aan en hoewel Murdeira op de kaart een stad leek te zijn, bleek het tot onze verbazing slechts één groot appartementencomplex te zijn. Bij de receptie lag al een brief van de duikschool voor ons klaar, met daarin de mededeling dat we de volgende dag om 9.30 uur zouden worden opgehaald. De buitenkant van het complex zag er heel verzorgd uit en het appartement zelf was boven verwachting luxe. De maaltijd voor de eerste avond bestond uit vissoep vooraf, een stukje vlees met wat vette friet als hoofdgerecht en cake en/of fruit als dessertbuffet. We hadden op een lopend buffet voor de hele maaltijd gehoopt, dus dit was wel even een domper.
De volgende ochtend kwamen we er al snel achter dat er voor het ontbijt gelukkig wel een goed en gevarieerd buffet was. Nadat we heerlijk hadden ontbeten, werden we opgehaald door een Nederlandse vrouw, die voor een seizoen op de duikschool werkzaam was. De duikschool (genaamd Manta Diving) bleek in de plaats Santa Maria te liggen, dus moesten we iedere dag ongeveer 20 minuten pendelen. De duikschool lag slechts 5 minuutjes van de zee af, maar toch werden we eerst nog met een auto naar de pier gereden. Daar moesten we over een grote, niet al te stevig uitziende, houten pier naar een trappetje toelopen en daar konden we dan in de gereedliggende rubberen motorboot stappen.
In ongeveer een kwartiertje voeren we naar de eerste duikplek toe, genaamd Farol Fundo. Nu kon het avontuur echt beginnen: met een koprol van de boot af, daarna via een boeilijn afdalen tot 10 meter en dan stukje bij beetje langs prachtige riffen steeds verder afzakken naar een maximum diepte van 18 meter. Eenmaal weer boven water lieten we ons weer aan boord van de motorboot helpen. Het was een mooie eerste duik geweest: het zicht was gelukkig prima, waardoor we allerlei prachtige soorten vissen hebben kunnen spotten.
Hierna reden we eerst weer terug naar de duikschool, waar we onszelf zo'n twee uur moesten vermaken. Dat was nog knap lastig en erg saai in een plaatsje waar niet veel te beleven is. Daarna werden we weer naar de pier gebracht voor de tweede duik van vandaag. We doken naar een in tweeën gebroken scheepswrak van zo’n 40 meter lang, dat op ongeveer 10 meter diepte onder het wateroppervlak lag. Ook dit was een prachtige duik, want in en rond het wrak zwommen vissen met de mooiste kleuren. We hebben onze ogen uitgekeken: er waren vooral veel grote en kleurrijke papegaaivissen en ook de ballonvis was regelmatig aanwezig. Ook zagen we een paar murenen en een rog die zich onder een richel van het wrak had verstopt. Bovendien zaten er veel trompetvissen en die kwamen soms vlak voor je hangen/zwemmen. Het hoogtepunt van deze duik was toen we een soort zeespin vasthielden en zagen hoe een zeekonijn (soort van slak) na aanraking inkt spoot.
Toen we weer terug waren bij de duikschool en plannen maakten voor de volgende duik, bleek dat we slechts een ‘economy’ duikpakket hadden geboekt, dus voor duiken buiten de baai moest bijbetaald worden. Daar was ons van te voren niets over verteld! Gelukkig waren de duiken die we vandaag gedaan hebben binnen de baai. Bij terugkomst in het appartement deden we nog een drankje aan de bar en namen we even een duik in het zoutwater zwembad, alvorens we gingen avondeten.
Voor de derde duik die we deze vakantie gingen maken, voeren we naar Pontanha. Vandaag stond onze eerste echte stromingsduik op het programma, dus dat was best spannend. Meteen na de koprol van de boot het water in was de stroming al goed voelbaar, want om niet weg te drijven, moest je je echt goed aan de boot vasthouden. Daarna weer aan de boeilijn de diepte in: het eerste stuk moesten we tegen de stroming in zwemmen en dat is flink hard werken zeg! Het rotsige rif was flink begroeid met onder andere mooie gele koraalbloemen. We zagen weer een rog en vele andere prachtige vissen.
Gelukkig hoefden we vandaag na de eerste duik niet helemaal terug naar de duikschool, maar werden de zuurstofflessen bij de pier gewisseld en waren we een uurtje later op weg voor de tweede duik die we bij de 3 caves in Farol zouden doen. Ook deze duik was een stromingsduik, maar in tegenstelling tot de eerste duik was deze duik veel relaxter, omdat we deze keer voornamelijk met de stroming mee zwommen. Als je met de stroming meegaat, is het soms wel best lastig om ergens even stil te blijven hangen om bijvoorbeeld een mooie foto te maken. Onder de rotsen zagen we weer een rog en iets verderop zwommen een hoop vissen en een octopus in de rotsspleten. We doken een paar kleine grotjes in waar zich grote scholen visjes schuil hielden. Op één plek zwommen we tussen twee rotsen door en schoten de vissen echt vlak voor ons langs weg, dat was echt prachtig! Toen onze duik er weer op zat, werden we door de boot opgehaald. We vonden de duiken in de baai erg mooi en zeer de moeite waard, dus besloten we ook de rest van de vakantie alleen in de baai duiken: net zo leuk en het scheelt ook nog eens een lang stuk varen. Helaas eindigde deze dag alleen niet zo goed, want ’s avonds na het eten werd Casper erg ziek. Het was dus geen prettige nacht.
Na een beroerde nacht voelde Casper zich nog steeds niet goed, dus besloot ik vandaag zonder hem te gaan duiken. De eerste duik deden we weer bij de 3 kleine grotjes in Farol. Vandaag was de stroming hier een stuk minder sterk, dus je werd nu alleen door de deining een beetje heen en weer gewiegd en dat was wel prettig. Tijdens het duiken heb ik weer veel verschillende zeedieren gezien: twee kreeften, een rog, een hele grote bruine moeraal, een zeester en een witte zeekomkommer. In de grotten weemelde het weer van de kleine visjes. Na het wisselen van de flessen gingen we op weg naar het scheepswrak voor de tweede duik. Deze duik waren we maar met drie personen inclusief de instructeur, dus het was lekker rustig in het water en we hadden alle ruimte. Toen we door een aantal kleinere ruimtes van het schip heen doken, zwommen we onder andere door een ruimte die vol zat met trompetvissen en in een ander deel zwommen een hoop mooie blauwgekleurde visjes vrolijk rond. Ik heb weer genoten van een erg leuke en mooie duik! Het was alleen niet zo prettig om zonder buddy te duiken, want dat geeft toch een veiliger gevoel onder water.
’s Avonds was het eten helaas weer niet lekker, maar aten we met veel moeite toch een bord vieze spaghetti op, wat als gevolg had dat we ons die nacht allebei erg beroerd voelden.
Ook vandaag voelde Casper zich nog steeds helemaal niet lekker, dus na het ontbijt besloten we dat ik maar weer alleen ging duiken. Voor de eerste duik reisden we weer af naar Farol Fundo: de plek waar we ook onze eerst duik hadden gedaan. Onder water weer een grote moeraal gezien en allerlei andere prachtige visjes. Tijdens het duiken hebben we wel veel last gehad van de flinke stroming: met de stroming mee ging prima, maar soms was haast niet tegen de stroming in te zwemmen. Die sterke stroming schijnt in dit gebied wel vaker aanwezig te zijn en is leuk om een keertje mee te hebben gemaakt. Maar het zorgt er wel voor dat het duiken een stuk minder ontspannen is, dus zonder stroming duiken is wat mij betreft toch een stuk prettiger.
De flessen werden weer bij de pier gewisseld en de tweede duik vandaag vond ook weer plaats bij het wrak van het schip. Dit bleek namelijk de beste duikplek met de grootste verscheidenheid aan prachtig gekleurde vissen. Wederom doken we door een aantal kleinere ruimtes in het schip heen en ook dit was een prachtige duik. Toen we terug naar boven zwommen, merkten we onderweg dat de stroming flink was toegenomen en eenmaal boven water bleek dat er noodweer (wind, regen en hoge golven) was geweest. Een andere boot van de duikschool was ondertussen naar onze boot toe gevaren om te melden dat we zo snel mogelijk terug aan land moesten. Erg vreemd om mee te maken, want onder water hadden we helemaal niets van de storm gemerkt. Het was ondertussen wel gestopt met regenen, maar de golven waren wel nog steeds erg hoog. Dus werden we snel uit het water gehaald en voeren we met die andere boot naar de kant. Eenmaal aan land was goed te zien hoe hard het wel niet geregend had. Omdat de mensen van de duikschool het veel te druk hadden met het veilig stellen van hun boten, ben ik vandaag maar met de taxi terug naar het appartement gegaan. ’s Avonds hadden we allebei weinig trek in avondeten, dus vroegen we bij de bar of ze alleen wat droge rijst voor ons klaar konden maken. Dit was geen enkel probleem, maar tijdens het eten stonden we perplex toen zelfs de rijst hier niet echt lekker bleek te zijn.
Casper was gelukkig weer zover opgeknapt dat we na het ontbijt vandaag weer met zijn tweeën naar de duikschool konden gaan. Omdat er weer een aantal uren tussen de duiken zou zitten, besloten we vandaag maar één duik te maken. Voordat we te water konden gaan, was het wel even zoeken naar de duikplaats omdat de boeien waren verdwenen; waarschijnlijk had de storm van gisteren dat op zijn geweten. Uiteindelijk gingen we naar de 3 grotten in Farol toe. Voor de laatste keer deze vakantie konden we genieten van het schitterende onderwaterleven hier: tijdens de duik zagen we nog twee grote roggen, een kreeft, meerdere murenen, een papegaaivis en hele grote scholen kleine visjes. Met de sterkte van de stroming viel het vandaag gelukkig mee, maar er was wel een hele koude stroming in het water, die het soms heel fris maakte. ’s Middags spoelden we in het appartement alle duikspullen schoon en hingen ze in de zon te drogen. En door de hitte hier waren die echt razendsnel droog. Voor het avondeten kochten we een zakje kippensoep in het miniwinkeltje bij de receptie en we vroegen bij de bar of ze dit even voor ons wilden klaarmaken. Hoewel het heel eenvoudig was, was het tot nu toe de lekkerste avondmaaltijd van heel de week!
26 september was onze laatste dag op de Kaapverdische eilanden: vandaag geen duiken maar een rustdag als voorbereiding op de terugreis aan het eind van de dag. Eigenlijk hadden we eerder deze week gepland dat we deze dag zouden gebruiken om het eiland zelf nog een beetje te verkennen, maar we hadden er allebei geen zin meer in en geen energie meer voor. Dus bleven we de hele dag in het appartementje om wat tv te kijken en te slapen. Wel hebben we aan het eind van de middag nog even een klein stukje over de vulkanische rotsen langs de zee gelopen om er toch even uit te zijn.
’s Avonds waagden we ons in het restaurant nog aan een groentesoepje, maar helaas was het weer niet te pruimen, dus hebben we de rest van de maaltijd maar achterwege gelaten. Om 21.30 uur werden we bij het appartement opgehaald en gingen we met de bus richting vliegveld. Daar aangekomen, kregen we te horen dat het vliegtuig, dat om 23.30 uur zou vertrekken, alweer een uur vertraging had opgelopen. En waarom? Dat kon niemand ons vertellen, dus het zal waarschijnlijk wel aan het Afrikaanse tempo gelegen hebben… Na 6 uur vliegen en onderweg enorm genoten te hebben van de overheerlijke maaltijd in het vliegtuig, zetten we de volgende ochtend weer voet aan Nederlandse bodem. Blij om weer lekker thuis te zijn! We hebben prachtig gedoken en erg genoten van de schitterende onderwaterwereld van Kaapverdië, maar helaas was het slechte eten en de ziekte hierdoor een kleine smet op de vakantie.
Door Casper en Sylvia