Vakantie Australië, Perth en omgeving

Bestemming: A. Perth (Australië) , B. Dunsburough , C. Rottnest Island
Periode: maart 2005
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Hotel en huis

Om 7 uur gaat met veel lawaai de wekker. Onze kat bleek al wakker te zijn en zal wel last hebben van onze 'vakantie-stress'. Vandaag zal onze reis naar de familie reünie in Australië beginnen! Eerst nog even snel stofzuigen, koffie drinken en de laatste dingetjes in de koffer stoppen. De meeste voorbereidingen hadden we gisteren al gedaan. Ook de oppas voor onze katten hadden we gisteren al instructies gegeven. Dan nemen we afscheid van de katten en gaan met tram 12 naar Amsterdam Sloterdijk. Vanaf daar nemen we de trein naar Schiphol. De reis verliep probleemloos.

Eenmaal op Schiphol bij het inchecken was onze handbagage te zwaar. Ook bleek mijn visum niet helemaal juist te zijn. Ik bleek wat slordig geweest te zijn door 'van' achter mijn naam te plaatsen in plaats van ervoor. De vrouw van de helpdesk heeft voor overtuiging gezorgd, zodat het toch akkoord was. Na het inchecken hebben we onze Australische dollars die we gereserveerd hadden opgehaald en nog ergens een ontbijt genuttigd.

Het vliegtuig waar wij mee zullen vliegen vertrekt van gate F4. Wanneer we daar aankomen zien we de Boeing 747 glimmend in het zonnetje staan. Het was al redelijk druk en wij verwachten dan dat het vliegtuig ook goed vol zal zitten. Tussen alle mede-passagiers zagen we een vrouwtje lopen de véél overtuiging had in het mooie weer aan de andere kant van de wereld. Ze liep in een gebreide witte jurk die niet echt leek te passen. Of de jurk was gekrompen of het vrouwtje flink gegroeid...

Rond tien over elf werd begonnen met de passagiers aan boord te laten. Omdat onze buurvrouw regelmatig naar Australië vliegt hebben we mede dankzij haar plaatsen dichtbij de uitgang gekregen. Dit betekent dat wij wat extra beenruimte hebben en redelijk comfortabel kunnen zitten.

We vliegen met Malaysia Airlines en het personeel zag er netjes uit. De dames in mooie kimono's en de heren in grasgroene pakken. Naarmate eenmaal iedereen op de plek zit, gaan de deuren dicht. Daarna werd er een video omtrent de veiligheid getoond, we kregen een doekje voor verfrissing en het vliegtuig taxiede richting de startbaan. Tot nu toe verliep alles soepeltjes. Totdat er een melding uit de cockpit kwam, welke in belabberd Engels medegedeeld werd. We gingen weer terug naar de gate.

Het bleek dat er roodkleurig lampje bleef branden en daar moest naar gekeken worden. Ter compensatie krijgen we bonnen voor een lunch en we moeten om 15:00 uur bij gate F4 terug zijn. Omdat wij geen rechtstreekse vlucht hadden, zouden wij onze aansluiting sowieso al missen. Om 15:00 uur was iedereen, wij dus ook, weer netjes bij de gate. Er blijken nog allerlei monteurs bezig te zijn, en we krijgen de mededeling nog tot 16:30 uur te wachten. Dus we moeten ons nog maar even zien te amuseren. Ondertussen maar even naar huis gebeld met het bericht dat we een enorme vertraging opgelopen hebben.

Op een gegeven moment komt de melding dat de vlucht vandaag niet meer door zal gaan en verplaatst wordt naar zaterdagochtend 10:00 uur. Van Malaysia Airlines krijgen alle gedupeerden een hotelovernachting aangeboden. Wij zaten te twijfelen om gewoon naar huis te gaan, maar hebben uiteindelijk toch de hotelvoucher en bijbehorend overlevingspakket, met daarin een toilettas, tandenborstel, t-shirt, sokken, kam, enzovoort, opgehaald. Het was echter wel flink zoeken in de catacomben op Schiphol. Ook was er een bus voor de transfer naar het hotel geregeld. Het waren kleine busjes voor ongeveer 30 personen, terwijl er buiten zo'n 250 stonden. Gelukkig kunnen wij, na het nodige duw- en trekwerk met het tweede busje mee.

Het geregelde hotel komt een beetje onpersoonlijk over, maar ziet verder wel prima uit. De aangeboden kamer blijkt redelijk groot en luxe te zijn en heeft zelfs airconditioning. We kregen zelfs een diner aangeboden. Het blijkt een buffet te zijn met allerlei Oosterse gerechten en soesjes als dessert. Ik wil nog even naar mijn ouders bellen die in Antwerpen op bezoek zijn. Ook dit kon op kosten van Malaysia Airlines. Het is jammer van de vertraging, maar de service van Malaysia Airlines om het leed te verzachten is in dit geval prima geregeld! We hadden onze eerste dag vakantie toch enigszins wat anders voorgesteld...

Amsterdam – Kuala Lumpur

Ondanks de goede hotel kamer vannacht toch niet optimaal geslapen. Om half 7 al staan we op. Daarna kunnen we uitgebreid genieten van het ontbijt-buffet in het hotel. Over het algemeen past mij dat wel zulke ontbijt-buffetten. Heerlijk. Maar goed dat we dit niet iedere dag hebben in het leven.

Om half 8 vertrekken we naar Schiphol. Dit keer was de transfer beter geregeld. Nu is er een grote luxe touringcar met een gezellige Nederlands chauffeur. Eenmaal op Schiphol was de douane ook al op de hoogte, dus alles verliep redelijk snel. We kunnen zelfs nog een overheerlijk kopje Nederlandse koffie met een muffin nuttigen.

Om half 10 mogen we aan boord van het vliegtuig voor vertrek-poging twee. Gelukkig verloopt deze keer alles voorspoedig zodat we om 10 uur het luchtruim in gaan. Zoals ik eerder al verteld heb hebben we wat extra beenruimte, maar de stoelen zijn wel erg smal. Na ongeveer een uurtje vliegen krijgen we iets te eten, wat in de buurt komt van een ontbijt. Daarna gaan de gordijnen dicht en word er 'welterusten' gewenst. Wel vreemd als je eerst een soort van ontbijt krijgt en dan kunt gaan slapen. En vooral ook omdat je eigenlijk net het bed uit bent.

De vlucht liep voorspoedig. We vlogen over Duitsland, Polen, Oekraïne, Afghanistan, India, Pakistan en Thailand. Klinkt heel wat, maar als er überhaupt iets te zien was dan was het woestijn, water, sneeuw of lichtjes. Er was genoeg verzorging aan boord in de vorm van drankjes, pinda's, hapjes en een warme maaltijd die we midden in de nacht kregen. Bijzondere figuren die Maleisiërs.

Rond 4:15 uur lokale tijd, in Nederland is het dan 7 uur vroeger, landen we in Kuala Lumpur. Het vliegveld ziet er mooi uit en is erg modern. Hier zullen we 6 uur moeten wachten op de vlucht die ons naar Australië zal brengen. We lopen een beetje rond, drinken ergens een drankje. Zo spenderen we, allebei redelijke vermoeid, onze wachttijd een beetje.

Kuala Lumpur – Perth

Om 7 uur in de ochtend zaten we nog steeds op het vliegveld. En we zullen nog een paar uurtjes moeten wachten. Dus we besluiten de verkregen bon voor een ontbijt bij de Délifrance, jàà die hebben ze hier ook, in te wisselen. Na het eten van een broodje en het drinken van koffie en wat gekletst te hebben gingen we een ritje maken met de luchthaven-trein. Daarna nog wat gewacht en uiteindelijk mogen we aan boord. Omstreeks 9 uur stappen we in een Boeing 777 alweer van Malaysia Airlines. Om 9:40 uur stijgen we op en er volgde een prima vlucht. Eenmaal op Australische bodem mogen we het vliegtuig nog niet uitstappen. Er werd nog even met een aantal spuitbussen desinfectiemiddel over onze hoofden gespoten. Ze zijn hier in Australië enorm bang om allerlei infecties te krijgen.

Dan mogen we het vliegtuig verlaten en gaan naar de douane. Er staat een lange rij, want er moeten veel vragen beantwoord worden. Ook loopt er een zogenaamde 'snuffelhond' langs de wachtrij. Gelukkig kunnen wij zonder problemen doorlopen. Eenmaal in de hal van het vliegveld worden we verrast door de grote groep familieleden die op ons staan te wachten.

Na welkom geheten te zijn, rijden we naar het huis van Jim en Liz. Dit zal voor de komende week onze verblijfplaats worden. Het is ongeveer een half uurtje rijden, en ik vind dat links rijden nog steeds maar een vreemde gewaarwording.

Het huis van Jim en Liz is schitterend en is gebouwd in het midden van een wijngaard. Het huis beschikt over een mooie veranda en er zit zelfs een zwembad in de tuin. Ook hebben ze een hond die Mambo heet. Na een kleine rondleiding krijgen wij de kamer van hun dochter Catherine toegewezen. Het is een leuke kamer met sterretjes op het plafond en posters van U2. Het bed is misschien niet optimaal, een beetje smal en redelijk zacht.

Ik besluit om samen met één van mijn neven, Andy, een duik in het zwembad te nemen. Toch een beetje vreemd, het is wel familie maar ik heb hem 5 jaar geleden pas voor het eerst gezien. Met de nasleep van een jetlag en de vermoeidheid weet ik nog niet veel te zeggen. Al snel begint het drukker te worden met familieleden in de tuin. Het werd een gezellig feestje met volop hapjes en drankjes. Toch besluiten wij om half 9 al het bed op te zoeken, en de familieleden begrijpen dit ook wel. Hoopvol op een rustig nacht begint het omstreeks middernacht hevig te onweren. Het ging flink te keer buiten. Echter had het hier ook al een half jaar niet geregend.

Perth – Dunsburough

Rond half 11 besluiten we maar eens om op te staan. Ik ontbijt en drink een kopje koffie in mijn nachtkleding. Ondertussen bespreken we de planning. We krijgen een uitnodiging van Jim en Liz om mee te gaan naar hun vakantiehuisje in Dunsburough. We zullen daar dan overnachten en via Bunbury weer terug naar Perth gaan. Dit lijkt ons wel een leuk idee.

Met Liz als bestuurder vertrekken we rond half 1. De rit die zal volgen gaat over 270 kilometer door redelijk mooie en afwisselende landschappen. Het blijkt dat veel paastoeristen terug naar huis rijden en daarom vinden Jim en Liz het erg druk. Wij vinden dit nog wel mee vallen, gezien de drukte op de Nederlandse wegen.

We komen door veel dorpjes, maar die zijn meestal niet echt aantrekkelijk. De huizen die er staan zijn redelijk simpel met golfplaat-daken. In Pinjarra stoppen we om te lunchen. De eetgelegenheid waar wij lunchen blijkt een voormalige gouverneurs-woning te zijn. We bestellen een broodje met kaas, kip, bacon en ananas. Het smaakt verrukkelijk. Ik hoorde iets en was er heilig van overtuigd dat het schapen zijn. Maar het blijken eksters te zijn. Die er trouwens hier totaal anders uit zien en ook een ander geluid produceren dan in Nederland.

Na de lunch rijden we weer verder, want we hebben nog heel wat kilometers voor de boeg. Het is vandaag redelijk warm, zo'n 30°C. Gelukkig voelt het wel aangenaam aan. De rit verloopt prima en onderweg stoppen we nog bij een tankstation. Daar tanken we en zorgen nog voor een verfrissing voor ons zelf. Verder stoppen we nog even kort bij een strand aan de oceaan. Schitterend uitzicht heb je hier! Dan komen we via Bunbury bij het vakantiehuisje van Jim en Liz in Dunsburough. We bekijken het huisje en vinden dat het redelijk groot en leeg is.

In Dunsburough doen we wat boodschappen en reserveren een restaurant voor vanavond. Eenmaal bij het huisje gekomen drinken we een biertje en een wijntje. Liz zet ook nog een bakje chips en nootjes op tafel. Erg gezellig. Onderweg van Dunsburough naar het huisje zagen we trouwens de grijs-roze kaketoe. Dit vonden we wel een bijzondere ervaring. We hebben hier in Australië trouwens al heel wat mooie en bijzondere vogels gezien.

Dan breekt de avond aan en gaan we naar Dunsburough om te dineren. Hier in Australië is het de normaalste zaak om je eigen wijn mee te nemen naar een restaurant. Dit wordt 'BYOW', bring your own wine, genoemd. Als je een eigen fles wijn mee neemt dan wordt deze ontkurkt en in een wijnkoeler op je tafel gezet. Dit maakt het uit eten een mooi stukje goedkoper. Het zou in Nederland trouwens van de zotte zijn om je eigen fles wijn naar een restaurant mee te nemen.

Na gezellig gegeten te hebben lopen we langs het strand terug. Het is redelijk helder dus de sterren in de hemel geven een schitterend beeld. Zo mooi heb ik het nog nooit gezien. Omdat je aan de andere kant van de evenaar bent, schijnt het zo te zijn dat de sterrenbeelden in spiegelbeeld staan. Eenmaal bij het huisje duiken we snel ons bed in. Moe en onder de indruk gaan we slapen.

Dunsburough – Perth

Het exotische geluid van de vele vogels en het aanspringen van de eigen sproei-installatie om 6 uur 's ochtends heeft er voor gezorgd dat we al vroeg weer wakker waren. Daarom zijn we om half 8 al opgestaan. Jim was al naar de bakker geweest, dus we konden ontbijten met heerlijke verse broodjes.

Om 9 uur stappen we in de auto om via Bunburry weer terug naar Perth te gaan. Toen we net Dunsburough uit wilden rijden komen we een paar kennissen van Jim en Liz tegen. Ze bieden ons een kopje koffie aan, maar deze moeten we helaas afslaan. Vanwege ons strakke schema willen we snel met de lange rit beginnen.

De rit was wederom prachtig. We zagen mooie bomen met hier en daar een paar dorre takken of dode bomen. Omstreeks half 11 komen we bij het Dolphins Discovery Center aan. Hier kunnen we eventueel zwemmen met dolfijnen. Maar het zit er helaas vandaag niet in, want de dolfijnen laten zich niet zien. Wel jammer, maar deze plek is ook geen dierentuin. De dolfijnen leven hier gewoon in het wild. We hebben wel een informatieve film over dolfijnen gezien en heerlijk aan het strand gezeten. Achteraf gezien vind ik het wel jammer dat we niet even het water in geweest zijn om te zwemmen.

Rond een uur of 12 vervolgen we onze reis door het Australische landschap. Onderweg stoppen we voor een lunch bij Roost Chicken. Dit is een fastfood restaurant die alleen maar gerechten met kip serveert. We eten een broodje en gaan snel verder. Bij Hungry Jack's stoppen we voor een kopje koffie en Liz en ik kleden ons op de toiletten om. De rest van de rit verliep snel en om 15:10 uur stonden we op de internationale luchthaven van Perth te wachten op de 24 Belgen die ook zouden komen.

Als ze eenmaal aankomen lopen is het een emotioneel weerzien. Huilen, lachen, gillen en veel lawaai. Het is één groot feest. Daarna gaan we naar het huis van Jim en Liz om ons om te kleden. Ook brengen we nog even een bezoekje aan het nieuwe huis van Catherine. Ik ben daarna nog met Marie, de vrouw van John, naar het welkomsfeest voor de Belgen bij Paul gegaan. Daar hebben we heerlijk gegeten en gedronken in de openlucht. Eenmaal weer onderweg terug hebben we in Kingspark de skyline van Perth by night bewonderd. Na een heerlijke avondwandeling kom ik weer bij het huis van Jim en Liz en duik meteen het bed in om eindelijk eens een nacht fatsoenlijk te slapen.

Perth

Om kwart voor 9 sta ik op en vind het zwembad erg aantrekkelijk. Dus ik besluit om een verfrissende duik te nemen. Het water blijkt ijskoud te zijn dus ik ga beetje bij beetje het water in. Uiteindelijk ben ik volledig in het water en geniet heerlijk van een paar baantjes trekken. Dan hoor ik en plons en denk dat er een takje of zo in het water gevallen is. Dan zie ik iets wat snel kan zwemmen, dus het is geen takje. Dus ik denk dat het een muis is en vind het niet prettig dat dit in het water zit. Al ben ik niet echt bang voor muizen. Snel ga ik het water uit en informeer Jim hierover. Ik verwacht dat hij de muis wel naar de eeuwige jachtvelden gestuurd zal hebben. Jim vertelt dat er gister een kikker in het zwembad zat en dat dit in dit seizoen wel vaker voor komt. Dus waarschijnlijk was dit ook gewoon een kikker geweest.

Wanneer we het ontbijt op hebben worden we naar het treinstation in Guildford gebracht. Na een instructie om een kaartje uit de automaat te halen gaan we met de trein naar het centraal station van Perth. Het ritje duurde zo'n 20 minuten en het was koud in de trein, wat niet echt prettig was. Eenmaal in Perth gaan we eerst ergens genieten van de warmte, een kopje koffie en een muffin. Vervolgens verkennen we de stad een beetje en lopen een internetcafé binnen. Wij vonden allebei dat Perth een leuke en gezellig stad was. Ondanks dat er veel torenflats zijn, beschikt de stad ook over een aantal oude gebouwen.

Tijdens het verkennen van Perth liepen we ook door Londen Court. Dit is een klein, eigenaardig en oud straatje. Erg leuk om te zien. Met de pont hebben we toen de oversteek over Swan River gemaakt. Vervolgens een broodje gehaald bij een bakker en een bezoek gebracht aan de Zoo. Een mooie en erg grote dierentuin. Het is jammer dat we zo weinig tijd hadden om alles op ons gemak te bewonderen. Wel hebben we kunnen genieten van een groot aantal dieren, zoals koala's, kangoeroes en een prachtige neushoorn.

Rottnest Island

Wanneer bewoners van Perth praten over een vakantie over zee, dan bedoelen ze Rottnest Island. Dit is een kalk-eiland die op ongeveer 18 kilometer ten westen van Perth gelegen is. Het eiland is slechts ongeveer 2000 hectare groot, maar is wel één van de populairste bestemming onder de bewoners van de gehele deelstaat.

Het eiland heeft een kust met een lengte van 40 kilometer. Deze kust beschikt ook over een flink aantal baaien met fijn zand en kristal-helder water. Deze plekjes zijn werkelijk om van te dromen. Je kunt hier heerlijk aan het strand liggen of genieten van diverse watersporten, zoals zwemmen, duiken en surfen.

Het is helaas niet mogelijk om met je eigen vervoersmiddelen Rottnest Island te betreden. Er kunnen fietsen gehuurd worden voor op dit eiland, zowel op het vaste land als op het eiland zelf. Hierdoor merk je wel dat de fiets erg populair is hier. Wat direct op valt wanneer je Rottnest Island bezoekt, is de vriendelijkheid van de bewoners van het eiland. Behalve de vriendelijke mensen leven er ook dieren op het eiland. Een veel voorkomend beest is de Quokka, een soort kangoeroe, die ook alleen maar op dit eiland te zien is.

Rottnest Island werd in het jaar 1696 ontdekt door de Nederlandse zeevaarder William Vlaming. Toen hij op dit eiland kwam zag hij de Quokka's aan voor grote ratten, waardoor hij het eiland de naam 'Rattennest' (Rottnest) gaf. Zo is het eiland dus aan z'n naam gekomen.

Vanochtend staan we vroeg op, al om half 7, om ons klaar te maken voor de trip naar Rottnest Island. Na het ontbijt brengt Jim ons alweer weg naar het station van Guildford. De oudste kleinzoon van Jim, de 6-jarige Louis, ging ook mee ons wegbrengen. Het weer was nog best redelijk, maar dit zal later op de dag wel veranderen. Toen we eenmaal in Perth aankwamen zijn we direct naar de pier gelopen, waar we zouden verzamelen met de Belgen. Voor we zouden gaan hebben we nog een cappuccino gedronken en een pilletje tegen zeeziekte ingenomen.

Eenmaal op de boot vaarden we in een anderhalf uur durende tocht via Fremantle, Swan River en de Indische Oceaan naar Rottnest Island. Op dit eiland maken we een rondrit van bijna twee uur. Het was erg leuk en leerzaam, vooral de Quokka's knuffelen! Behalve de Quokka's zagen we ook veel Australische Raven, ook wel 'lachende schapen' genoemd. Na de rondrit gingen we lunchen en nog een wandeling maken. Rond een uur of 3 was het gebeurd met het mooie weer, de regen viel met bakken uit de lucht.

Het weer is redelijk ruig, en wij moeten nog terug met de boot. Maar goed dat we pilletjes tegen zeeziekte mee hebben, want die zijn wel nodig. Eenmaal op de boot merk je direct het hevige schommelen. De boot leek wel een speelbal van de golven! Eenmaal in de buurt van Fremantle werden de golven iets minder, en maken we het hoogtepunt van de dag mee: er kwamen twee dolfijnen langs zwemmen! Prachtig om deze dieren in het wild te zien!

Rond half 6 varen we de haven van Perth binnen. We lopen naar het station en gaan met de trein naar Guildford terug. Daar staat Jim ons al op te wachten. Eenmaal bij hun huis had Liz al gekookt. Na een heerlijk diner krijgen we zelfs ijs toe. Later op de avond drinken we gezellig een kop koffie en bekijken een film over de familie Schelfhout uit Australië en België.

Perth en omgeving

Vandaag is het alweer dag 8, wat vliegt de tijd toch voorbij! En nee dit is geen grapje. Na het ontbijt stappen we bij Jim in de auto en rijden naar Perth. Jim moest nog het één en het ander regelen voor zijn vakantie begon en heeft ons uitgenodigd mee te gaan. Het weer lijkt vandaag echt op Nederland, 14°C en heel veel regen.

Maar voordat we naar Perth gaan, rijden we eerst naar het ouderlijk huis van Jim. De vader van Jim had dit huis zelf gebouwd en Jim heeft er zijn jeugd doorgebracht. Leuk om te zien. Hij laat ons nog de route zien die hij vroeger iedere dag moest lopen als hij naar school ging. Wij vinden het maar een flinke afstand. Dan rijden we door naar Perth.

Jim werkt als reparateur van horloges en moet naar twee juweliers om daar een aantal horloges af te leveren die hij gerepareerd heeft. En aangezien Liz vandaag jarig is, koopt Jim een paar prachtige oorbellen voor haar als cadeau. Daarna gaan we nog even naar de bank, die een mooi en ouderwets interieur blijkt te hebben. We hebben wel zin in koffie gekregen en gaan een gezellig tentje binnen. We bestellen cappuccino met een muffin.

We lopen nog wat door Perth en gaan een winkel binnen die onder andere traditionele kunst van de aboriginals verkocht. Van Jim krijgen we een schitterende foto-poster. Dan leidt Jim ons als een volleerd gids naar het enige Belgische café van Perth. We gaan naar binnen voor een biertje en we zien dat er nog 6 Belgen zaten, en toevallig blijkt het ook nog familie te zijn. Na een drankje liet Jim ons nog wat van Perth zien. Echter door het slechte weer hebben we het kort gehouden. In een winkel kopen we een elektrische wok als cadeau voor Liz.

Daarna gaan we snel terug naar het huis van Jim om ons klaar te maken voor de reünie van de Schelfhouten familie. De reünie was druk bezocht en erg gezellig. De sfeer tijdens de reünie werd verzorgd door een leuk bandje. Eén van de leden speelt de didgeridoo en hij blijkt voor een kwart Aboriginal te zijn. Verder zingen we diverse Vlaamse en Australische liederen en genieten van het eten, het bier en de Australische wijn!

Na de reunie is er nog een afterparty bij Helene en Vince, waar wij natuurlijk ook naar toe gaan. We blijven niet al te lang. Omstreeks half 3 in de nacht gaan we met Liz mee naar huis. We zijn allemaal moe en hebben genoeg alcoholische versnaperingen genuttigd. Het was een top avond!

Perth

De volgende ochtend is de nasleep van het late avondje nog goed aanwezig. We hebben een beetje moeite om op gang te komen. Blijkbaar heeft de zus van Liz daar minder moeite mee, want haar geschater klonk vanaf de ontbijttafel door het hele huis. Ze zal vandaag zo'n beetje de hele dag ons gezelschap houden.

Eenmaal klaar met ontbijten gaan we naar David en Patsy om hun landhuis te bezoeken. Het huis is prachtig en ligt op de hoogste heuvel van West-Australië. Het landhuis lijkt wel een paleis en het uitzicht is verbluffend. Ook de inrichting is prachtig, compleet in Engelse stijl. David en Patsy beschikken zelfs over een kamer met een pool-tafel en een ingerichte bar. Een erg mooi huis, maar wel aan de grote kant voor twee mensen.

Als we de koffie op hebben lopen we de tuin in om 'hun' kangoeroes te bekijken. Echt leuk om te zien die kangoeroes in de achtertuin. Jim moest zich ook weer als een kleuter gedragen, door als 'menselijke kangoeroe' rond te springen en zo de echte kangoeroes weg te jagen. Maar gelukkig heeft hij er ook weer voor gezorgd dat ze terug zijn gekomen.

Perth

We staan deze ochtend om 8 uur op. Na een half uurtje van wakker worden en douchen nemen we een ontbijt. Paul en Pia zijn er inmiddels ook al. Na het ontbijt vertrekken we met de jeep van Paul naar Jondakot Airport. Vandaag gaan we een vlucht met een Cessna 172 maken. De reden voor deze vlucht was dat Paul mij toen ik 16 was beloofd heeft een vlucht aan te bieden wanneer ik de moeite zou nemen naar Australië te komen. En aangezien ik nu in Australië ben, wordt deze belofte waar gemaakt!

Gelukkig was het vandaag mooi helder en zonnig. Kunnen we tenminste veel van Australië zien vanuit de lucht. De piloot voor de vlucht heet George en hij geeft ons instructies op het gebied van de veiligheid. Omdat de vlucht speciaal voor mij is, mag ik voorin. Marc en Pia gaan achterin. Het is jammer dat mijn neef Paul zelf niet kan vliegen. Hij heeft wel een brevet voor het zweefvliegen.Een brevet voor beide werd financieel iets te veel van het goede. Momenteel is Paul zelf bezig met het bouwen van een vliegtuig, waar natuurlijk ook de nodige financiering voor nodig is. 

Dan beginnen we op te stijgen. Normaal heb ik er nooit zoveel last van, maar dit vind ik wel een beetje eng. Normaal gesproken zou ik me aan de onderkant van de stoel vastpakken. Dit is nu ook de bedoeling, maar ik pak per ongeluk de knie van George beet. Gelukkig vond hij dit niet erg. De vlucht is prachtig. We vliegen over de oceaan, Rottnest Island, Swan River en Perth. Het was een aardige hobbelige vlucht, maar door het mooie uitzicht heeft niemand zich hieraan gestoord. Toen ik het vliegtuig weer uit stapte, besefte ik pas wat ik gedaan heb.

Na het vlieg avontuur gaan we naar het huis van Paul en Colleen. Daar krijgen we een lekkere barbecue lunch voorgeschoteld. De rest van de middag zal in het teken staan van het vertrek. We gaan nog even naar Tante Stella voor de afternoon-tea. Onderweg hebben we ook nog een bezoekje gebracht aan de Billabong winkel van Tony.

Later op de middag is bijna iedereen aanwezig. Het was gezellig met koffie en gebak, gevolgd door een wijntje en een biertje. Op een gegeven moment is het toch echt tijd om afscheid te nemen van elkaar. Voor mij is dit erg emotioneel. Na het afscheid nemen brengt Colleen ons naar het huis van Catherine. Zij gaf een housewarmingparty party. Er waren veel vrienden van Catherine, waarvan wij sommigen al een beetje kenden. Het is erg gezellig.

Na het kleine feestje zijn we naar het huis van Jim en Liz gegaan. Onze laatste nacht in Australië zal een feit gaan worden. Voor het slapen gaan nemen we afscheid van Jim, want hij moet morgen werken als begeleider van de Sout West tour. Weer is het erg emotioneel, wat haat ik afscheid nemen!

Perth – Kuala Lumpur – Amsterdam

Na een onrustige nacht worden we wakker gemaakt door de wekker. We ontbijten pas als Liz terug is van het wegbrengen en uitzwaaien van Jim. Het ontbijt is erg lekker, broodjes met vijgenjam, eigen gemaakte abrikozenjam en Australische pindakaas. De koffers hadden we voor het ontbijt al gepakt, zodat we nog wat tijd over zouden hebben.

Daarom besluiten we om toch een bezoek te brengen aan het Wildpark. Uiteindelijk blijkt dit toch één van de hoogtepunten te zijn. In dit park bewonderen we veel mooie dieren en kunnen zelf de kangoeroes en koala's knuffelen. Het was ontzettend warm vandaag, dus gaan we even wat drinken. Daarna nog een souvenirtje kopen en dan gaan we naar de wijngaard van de broer van Liz. De wijngaard is altijd van haar vader geweest, maar door het overlijden van hem heeft de broer van Liz het overgenomen. Hij woont hier nog steeds met hun moeder.