Gratis reisvoorstel aanvragen

Rondwandelen in Duitsland

Landkaart met overzicht van deze reis

Bestemming: A. München (Duitsland)
Periode: november 2006
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Hotel

Foto van deze vakantie

We nemen de trein van 8.30 van Rotterdam naar Schiphol, waar we om 9.15 aankomen. We hebben al voor onze Lufthansa vlucht ingecheckt via internet, maar bij Lufthansa kun je niet zelf je instapkaart afdrukken. Dat moet via een automaat op de luchthaven. De communicatie met het apparaat verloopt niet zo gemakkelijk (met name als je met twee mensen op een boeking reist) en we lopen bijna weg met maar één instapkaart en een reisbeschrijving. We ontdekken onze fout op tijd en één en ander kan door een baliemedewerker hersteld worden.

We vliegen met een klein toestel (een AVRO) in 5 kwartier naar München. Daar nemen we de S-bahn naar de stad, waar we 45 minuten later bij halte Isartor uitstappen en naar het (gay) hotel Deutsche Eiche lopen. Onze Komfort Doppelzimmer is klaar en we kunnen er meteen in. We lunchen in het restaurant (Gaststätte) van het hotel en gaan daarna de stad in. We zitten een paar honderd meter van de Viktualienmarkt (dagelijkse markt voor etenswaren en delicatessen) en de Marienplatz, waar het Neue Rathaus (stadhuis) staat.

Op de Marienplatz beginnen we een wandeling. De op 1 december startende Christkindlmarkt (kerstmarkt) is al in aanbouw. Het opvallendste gebouw aan de Marienplatz is het Neues Rathaus (1867-1908). Voor de bouw moesten een aantal oude Landschaftshäuser gesloopt worden. Voor het ontwerp is door de architect Von Hauberrisser heel goed naar het gotische stadhuis van Brussel gekeken. Dit stadhuis is echter veel rijker gedecoreerd, maar daardoor wat minder in balans dan het het Brusselse origineel. We beklimmen de stadhuistoren (met een lift) en genieten van het uitzicht. Het is nogal bewolkt en we kunnen de Alpen niet goed zien, maar de stad krijgen we goed in beeld. Het is waterkoud en boven waait het ook nog.

Weer beneden lopen we naar de tegenover gelegen Peterkirche, gewijd aan de apostel Petrus. De kerk is, zoals zoveel gebouwen in de stad, in de oorlog zwaar beschadigd en daarna weer opgebouwd. De kerk heeft een mooi altaar. We lopen over de Marienplatz verder langs het Alte Rathaus, dat nu het speelgoedmuseum herbergt. Het gebouw is niet volledig herbouwd. Alleen de toren en de oude raadszaal keerden weer terug. Achter dit gebouw staat de Heiliggeistkirche. De kerk heeft een zeer sober interieur.

Vervolgens lopen we over de Viktualienmarkt. Deze dagelijkse versmarkt wordt druk bezocht door consumenten en restaurateurs. Je kunt er van alles kopen: vis, vlees, wild, groente, delicatessen en in deze tijd ook kerstversieringen. We lopen verder door Rosental en Oberanger richting Sendlingerstrasse, waar de Asamkirche staat. Officieel is het Nepomukkerk, maar is beter bekend als de kerk van de gebroeders Asam. Deze bouwers ontwiepen in de 18e eeuw veel kerken in Beieren en München. Allen in een rijkelijk gedecoreerde rococostijl. Deze kerk hebben de broers zelf gefinancierd op en op een eigen stukje grond gebouwd. Dit als dank voor de redding van een verdrinkingsdood in de Donau. De kerkgevel is ingeklemd in het gesloten gevelfront van woonhuizen in de Sendlingerstrasse. Binnen duizelt het ons van de versieringen, schilderingen, fresco’s en beelden. En het meeste is nog van bladgoud voorzien ook.

Na dit kerkelijk geweld gaan we koffiedrinken in de Starbucks tegenover. ’s Avonds eten we bij Morizz vlakbij het hotel. Dit is een trendy bar-restaurant met een mengeling van Thaise en Duitse gerechten. Later op de avond verkennen we de gay scene een beetje. Voor een woensdagavond is het bijzonder druk.

München Welcome Card
Na het ontbijt in het hotel lopen we weer naar de Marienplatz. We drinken koffie met gebak in een konditorei. Daarna kopen we bij de Tourist Information een München Welcome card voor drie dagen onbeperkt OV en korting op attracties. We beginnen een wandeling en gaan naar de Alter Hof. Dit plein had ooit een belangrijke functie in het Beierse hofleven, maar werd in de oorlog beschadigd en is nogal rommelig herbouwd. Een paar straten verder licht het beroemde Hofbräuhaus, de bekendste van de Münchner bierkelders. Het ligt er zo vroeg op de dag nog verlaten bij. Later zullen we hier terug komen!

We lopen verderop de Maximilianstraße op, de sjiekste winkelstraat van de stad. Alle bekende mode en sierraadmerken hebben hier hun winkels. De straat loopt van het Nationaltheater naar Maximilaneum, waar tegenwoordig het Beierse parlement (Landtag) vergadert. Het werd als paleis door Maximilian II gebouwd tussen 1857 en 1874. Aan de straat ligt ook het Münchner Kammerspiele ofwel het Schauspielhaus, een bekend theater in Art Nouveaustijl, maar het is helaas niet te bezichtigen.

We lopen de straat uit naar de Max-Josephplatz waar de Residenz ligt. Dit is het belangrijkste paleis van de koninklijke familie Wittelsbach in de stad. Het was van 1508 tot 1918 de residentie van de Beierse koninklijke familie. We krijgen een euro korting met onze Welcome card. Het complex bestaat uit verschillende delen: de Königsbau, de Alte Residenz en de Festsaalbau. Er zijn 130 ruimtes waarvan er 70 tegelijk te bezichtigen zijn via een uitgezette route. Uitgerust met Audiotour gaan we aan de wandeling beginnen. We komen door prachtige zalen, verblijven en portalen. Kosten noch moeite zijn door de eeuwen heen gespaard om dit indrukwekkende paleis vorm te geven. Van de 130 ruimten zijn er telkens 70 gelijktijdig te bezichtigen. Wat we niet meteen in de gaten hebben is dat rond het middaguur de route wordt veranderd zodat men langs de ruimtes geleid wordt die ’s ochtends gesloten blijven. Hierdoor lijkt er geen eind aan de wandeling te komen en zien we sommige ruimtes noodgedwongen twee keer. Enigszins uitgeput geraken we eindelijk toch bij de uitgang. De Schatzkammer bewaren we voor later.

We gaan eerst wat eten bij Zum Franziskaner. Een traditionele Gastsstube, waar we aanschuiven aan een lange tafel. Het is een komen en gaan van jong en oud, chic en gewoon. We eten een Kasseler Riprl vom Rost mit Kartoffelsalat (Gegrilde Kasseler rib met aardappelsalade). Daarbij een mandje met Brezn (zoute krakelingen), die we – zo blijkt later – per stuk moeten betalen. De meeste gasten spoelen de maaltijd weg met halve liters bier (of meer).

Met gevulde maag gaan we verder met de wandeling en lopen naar de Theatinerkerk en de Feldhernhalle aan de Odeonsplatz. De 17e eeuwse kerk maakt met zijn gele gevel en koepel een Italiaanse indruk. De architect Barelli kwam daar dan ook vandaan. Binnen is de rococokerk geheel wit en relatief sober. De beelhouwerken en stucwerken zijn echter 18e eeuws en weer zeer gedetailleerd en versierd. De Feldhernhalle is een logia uit 1842 naar Florentijns voorbeeld met beelden van Beierse veldheren. Het werd in opdracht van koning Ludwig I gebouwd. Het diende in de Nazitijd als decor voor manifestaties en parades.

We lopen de Ludwigstrasse uit en zien in de verte de Siegestor uit 1850, geïnspireerd op de boog van Constantijn in Rome. We slaan rechtsaf de Von der Tann straße in en lopen naar de Englischer Garten. Dit park uit begin 19e eeuw beslaat een groot gebied (350 ha) waar heel München zomers komt recreëren. Nu is het koud, maar er zijn toch nog veel wandelaars en sporters. Aan het begin van het park staat het Haus der Kunst, een streng neoklassiek gebouw, waar Hitler "goed-nationale" kunst ten toon liet stellen. Later kreeg het een functie als museum voor moderne kunst, maar die rol is overgenomen door de Pinakothek der Moderne.

De nieuwe voetbaltempel van München
We nemen de metro naar de nieuwe voetbaltempel van München. Voor het WK voetbal van 2006 bouwde München een nieuw stadion: het FIFA WM stadion, dat na het evenement verder gaat als de Allianz Arena en thuisbasis is voor FC Bayern München en TSV 1860 München, de twee betaald voetbalclubs van de stad. Het stadion staat aan de rand van de stad en heeft een bijzonder ontwerp. Het bestaat uit drie ringen. De buitenkant van het stadion is bekleed met kunststof luchtkussens die verlicht kunnen worden in Rood (Bayern), Blauw (1860) of Wit (neutraal). Het stadion kan 66.000 toeschouwers herbergen. We krijgen een rondleiding door het stadion en kunnen ook de kleedkamers bekijken. In de Bayern kleedkamer kunnen we ook de kledingkastjes van “onze eigen” Roy Makaay en Mark van Bommel zien.

Terug in de stad gaan we even uitrusten in het hotel en daarna naar het restaurant Ederer voor het diner. We kiezen het wijnmenu met wijnarrangement. Het eten is heerlijk: Pata Negra, Langustines en Jacobsschelpen, Kalfsschouder en Appelcrêpes na.

Met de metro in München
We nemen de metro naar de Marienplatz en lopen de Neuhauserstraße af. We drinken koffie bij de Frauenkirche of de Dom. We bekijken de domkerk met haar hoge middenschip en glas-in-lood ramen. Opvallend van buiten zijn de twee identieke 99 m hoge torens met de halfronde koperen uivormige koepels erop, die het stadsbeeld domineren. We gaan verder de straat uit en bezoeken ook de Michaelkerk, gebouwd tijdens de contrareformatie. In 1583 gaf hertog Wilhelm V de Vrome het startsein voor de bouw, die in 1597 werd voltooid. De kerk is de eerste renaissance kerk noordelijk van de Alpen en heeft het op één na grootste vrijdragende tongewelf ter wereld met een overspanning van 20 meter. Het thema van de vechtende Michael, die voor het geloof ten strijde trekt komt op veel plaatsen in de kerk terug. Opvallend is het koor. In de crypte liggen hertogen en koningen uit het huis Wittelsbach begraven. Op de Karsplatz (ook wel Stachus genoemd) bij de Karlstor is een schaatsbaan, waar anders een fontein spuit. De Karlstor is een stadspoort die oorspronkelijk uit 1391 dateert, maar die eind 19e neogotisch is verbouwd.

We nemen hier de metro naar de museumwijk bij de Königsplatz. We beginnen bij de Propyläen, een neoklassiek bouwwerk gebouwd ter viering van de erkenning van Otto, de zoon van koning Ludwig I, als koning van Griekenland in 1832. We lopen we langs de eveneens neoklasieke Staatliche Antikensammlung (1845) en de Glyptotek (1830; antieke beelden) over de Brienerstraße naar de Karolinenplatz met de obelisk. Hier slaan we linksaf de Barerstraße in en lopen richting Alte Pinakothek en Neue Pinakothek. In de Alte uit 1836 is veel oude kunst (middeleeuwen tot 19e eeuw) terwijl de Neue uit 1981 de periode 1800-1920 beslaat. Wij bezoeken de Pinakotek der Moderne. Het gebouw uit 2002 biedt een moderne collectie en speciale tentoonstellingen. Deze keer staat een retrospectief van de lichtkunstenaar Dan Flavin centraal. Daarnaast is er veel design te zien.

Na het museum bezoek nemen we de metro naar de wijk Schwabing waar we lunchen bij een een Italiaans restaurant. Later in de middag nemen we de S-bahn naar Dachau. Daar bezoeken we de KZ-gedenkstätte, of wel de gedenkplaats van het concentratiekamp Dachau. Het hoofdgebouw en enige barakken resten nog van dit concentratiekamp waarin meer dan 200.000 mensen gevangen werden gezet, dwangarbeid moesten verrichten, gemarteld werden, medische experimenten moesten ondergaan, honger leden en waar velen het leven lieten. Het kamp begon in 1933 als inrichting voor regime-tegenstanders, die in "preventieve hechtenis" werden genomen.

Het armlastige dorp Dachau vaarde er indertijd wel bij: het leverde werk op, zowel in het kamp als bij toeleverende bedrijven. Hoewel het geen vernietigingskamp was - de gaskamers zijn nooit in gebruik genomen - waren de omstandigheden voor de gevangenen (sociaal-democraten, communisten, zigeuners, homo's, Russen, Polen, Joden en nog vele anderen) verschrikkelijk. Zelfs na de bevrijding door de Amerikanen in april 1945 stierven nog gevangenen aan de gevolgen van hun mishandeling. In het hoofdgebouw is een tentoonstelling over de geschiedenis van het kamp, ingebed in de context van de opkomst van de Nazi’s en het verloop van de tweede wereldoorlog. Het levert een indringend beeld op van de verschrikkingen van het enige kamp dat gedurende de hele Nazitijd van 1933 tot 1945 in bedrijf is geweest. Na de oorlog werd het kamp in gebruik genomen als opvangkamp voor ontheemden uit Oost-Europa. Dit benam de omwonenden lange tijd de mogelijkheid om over de echte betekenis van het kamp na te denken. Pas in 1964 vertrokken de laatste bewoners en werd een deel van het kamp als monument, museum en herdenkingsplaats ingericht. Het monument werd tussen 1997 en 2003 opnieuw ingericht en de tentoonstelling kreeg een nieuwe vorm. De website biedt onder andere een virtuele rondwandeling.

Terug in de stad komen we op de Marienplatz, waar de opening van de Christkinlmarkt (kerstmarkt) op het punt van beginnen staat. Het is er ontzettend druk. Daarom gaan we meteen naar het Hofbräuhaus om ons onder te dompelen in de typisch Beierse traditie van de Biergarten of Bierkeller. Het Hofbräuhaus is de bekendste, met name onder toeristen. Er kunnen 1000 mensen tegelijkertijd zitten. Bierdrinken is de belangrijkste activiteit. Het gewone bier komt in literpullen, alleen het Weißbier gaat per halve liter. Er komen hier veel toeristen, maar ook genoeg Bayer, met name op vrijdag, wanneer veel tafels voor de diverse Stammtische zijn gereserveerd. Deze mannenclubs komen getooid in lederhosen en viltenhoed met veertjes op vrijdagavond hun tradionele bieravond vieren. Na zes uur zet ook een orkest de avond luister bij. Het is luiddruchtig, platvloers vermaak, maar voor een uurtje best interessant en te verdragen.

We gaan even naar het hotel en daarna eten we bij Selig in de gay-triangle bij het Sendlinger Tor. Daarna verkennen we de gay scene nog wat verder.

Rondwandelen in Duitsland
We gaan eerst koffiedrinken in de buurt en daarna winkelen in het centrum. Op de Marienplatz en de Neuhauserstraße kun je over de koppen lopen. Om 11 uur speelt het klokkenspel van het stadhuis. Een mooi spectakel dat we nog niet hadden gezien tijdens dit bezoek. Het stelt de bruiloft voor van hertog Wilhelm V met Renata von Lotharingen in 1568, inclusief het toernooi dat toen op de Marienplatz werd gehouden. In het onderste deel zien we de Schäfferltanz (kuipersdans). Het klokkenspel is het op 5 na grootste ter wereld en klonk voor het eerst in 1908. Het is erg druk op het plein, waar de bewonderaars van het klokkenspel, het winkelpubliek en de bezoekers van de kerstmarkt elkaar verdringen. We doen wat aankopen in de diverse winkels en drinken koffie bij café Stacherias aan de Karlsplatz.

Vervolgens nemen we de metro naar Sendlinger Tor en om wat te gaan eten bij Kraftakt. We rijden met de tram terug naar het hotel om onze koffer te halen. Het is nu zo langzamerhand tijd om op weg te gaan naar het vliegveld met de S-bahn. Met S-8 zijn we er in ruim 40 minuten. We hebben weer via Internet ingecheckt. Het afdrukken van de instapkaart gaat nu wat vlotter, omdat we het apparaat nu beter door hebben en weten waar op te letten. Ook de koffer kunnen we automatisch inleveren. Om 17 uur vertrekken we met een klein toestel en een handvol medepassagiers naar Amsterdam. Om 18.15 zijn we er en we hebben de trein van 18.43. Om half acht zijn we weer thuis.

Heb je interesse in een reis naar Duitsland? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Duitsland, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.

Vertel ons uw vakantie wensen. Onze reisexperts geven u gratis en vrijblijvend reisadvies op maat.

 Aangesloten bij ANVR,SGR, Calamiteitenfonds
 9,6 in reviews
 Veel kennis en ervaring
 3.879 klanten gingen u voor

Uw gegevens

* = verplicht. Privacy beleid is van toepassing

Vakantieverhalen / reisverslagen

Gerelateerde artikelen