Gratis reisvoorstel aanvragen

Eilandhoppen op Aruba, Bonaire en Curaçao

Landkaart met overzicht van deze reis

Bestemming: A. Oranjestad (Aruba) , B. Willemstad (Curaçao) , C. Kralendijk (Bonaire)
Periode: juli 2014
Vervoer: Dreamliner
Accommodatie: Diverse hotels
Organisatie: TUI

Foto van deze vakantie

Op een zaterdagmiddag stapten we, tussen het shoppen door, het Arke reisbureau in Den Haag binnen. We wilden informatie inwinnen over een vakantie naar Curaçao. De reisgids doorbladerend zagen we dat er ook combinatiereizen met Aruba en Bonaire aangeboden werden. Dit leek ons eigenlijk ook wel erg leuk, aangezien het drie eilanden zijn die veel van elkaar verschillen. Omdat we vrij laat met boeken waren, en de vakantie precies in het hoogseizoen viel bleek het nog een flinke klus om de reis passend te maken binnen ons budget, maar het is gelukt en op 28 juli 2014 was het dan zover! Een perfecte dag om te vertrekken, want het kwam met bakken uit de lucht. We vlogen met de nieuwe Dreamliner van ArkeFly naar Curaçao en na een half uur vertraging konden we overstappen in een klein vliegtuigje wat ons naar Aruba zou brengen.

Dreamliner in het regenachtige Nederland
Dreamliner in het regenachtige Nederland

Aruba, One Happy Island!

De volgende ochtend zijn we meteen na het ontbijt op verkenning gegaan: Oranjestad. Dat viel eerlijk gezegd wel een beetje tegen. Veel leegstand, vervallen gebouwen en maar weinig sfeer. En pfoe, wat een hitte! Het is wel leuk dat er heel veel leguanen op het eiland zijn. Ze variëren in grootte, de hele grote en brede Iguana Iguana's zijn niet schuw en als je te dicht bij ze in de buurt komt kunnen ze zelfs heel hard met hun staart slaan!

Iguana Iguana's
Iguana Iguana's


Op de terugweg besloten we om wat boodschappen te doen bij een lokaal supermarktje en zijn we via een andere weg terug naar het hotel gelopen. Het ene moment bevonden we ons in een luxe villawijk, een blok verderop wilden we het liefst rechtsomkeert maken omdat we ons als "rijke" toerist niet echt veilig voelden. Na deze stadswandeling in de bloedhete middagzon hebben we een verfrissende duik gemaakt in het zwembad wat pal voor onze hotelkamer lag.

Nikki Beach

We besloten om op een strandstoel van Nikki Beach te vertoeven, het strand wat bij ons hotel hoorde. Vanuit onze stoel konden we de vliegtuigen vlak over zee zien vliegen om vervolgens te landen op het vliegveld dat vlak naast het strand lag. Na een heerlijke lunch besloten we om even af te koelen in zee. Opeens hoorden we naast ons een grote klap. Op nog geen tien meter afstand dook een grote grijze pelikaan vliegensvlug de zee in op zoek naar een lekker hapje. De pelikaan bleef de rest van de middag ronddobberen op zee, waardoor ik mooie foto's heb kunnen maken. Een erg leuk gezicht!

Pelikaan drijvend op de zee
Pelikaan drijvend op de zee


's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Barefoot, een romantisch restaurantje waar je met je blote voeten in het zand, kijkend naar de aankomende vliegtuigen en met het geluid van de zee op de achtergrond, heerlijk kunt dineren.

Rondje Aruba

Vandaag wilden we de mooie witte zandstranden van Aruba gaan bekijken. Vooraf hadden we aan het hotelpersoneel gevraagd hoe we hier het makkelijkst konden komen. Het antwoord was met de bus. Maar de vertrektijden van de bus konden ze ons niet vertellen. De bus komt en gaat wanneer die wil. Wachten dus maar, in de hete zon zonder enige vorm van beschutting. Het wachten werden we al snel beu. Net toen we op het punt stonden om het hele stuk te gaan lopen kwam er een bus aan. Yes! Vol enthousiasme zijn we ingestapt, maar waar moesten we er eigenlijk uit? Op goed geluk zijn we uitgestapt bij een aantal hotels die aan het strand lagen en hebben we een paar mooie foto's geschoten. Om op het strand te liggen moest je in het hotel verblijven dus besloten we weer terug te gaan. Maar toen stonden we ergens in de middle of nowhere langs de kant van de snelweg. Hoe kom je dan weer terug? Er was ons verteld dat er ook kleine minibusjes reden die je tegen een vergoeding konden ophalen en afzetten waar je wilde. Dus we staken onze hand op totdat er een busje zou stoppen. Helaas zaten zowat al deze busjes vol dus duurde het een tijdje voordat we eindelijk verder konden. We wilden ergens uitstappen waar we even konden lunchen. Zo gezegd, zo gedaan. Na (natuurlijk veel meer dan de locals) betaald te hebben stapten we uit bij allerlei grote hotels en casino's aan de boulevard. Dit was de andere kant van Oranjestad die we nog niet gezien hadden. En hier merk je (helaas) echt dat het eiland veramerikaanst is. Na een eenvoudig broodje op het strand besloten we om weer met een minibusje terug te gaan naar ons hotel. Na een enerverend dagje hebben we Mahi-Mahi gegeten bij Pinchos Grill & Bar, een restaurantje op het water.

Jeepsafari

De laatste dag op Aruba hadden we een jeepsafari geboekt in combinatie met een snorkelexcursie op Baby Beach (ook wel een van de mooiste stranden ter wereld genoemd). De Jeeps reden door Arikok National Park, waar je voornamelijk veel cactussen vindt, en langs de ruige rotskusten. Ook hebben we een struisvogelfarm bezocht.

Struisvogelfarm op Aruba
Struisvogelfarm op Aruba


Daarna reden we naar Baby Beach om te gaan snorkelen. Dit was voor mij de eerste keer snorkelen, dus ik moest even wennen om door een snorkel adem te halen, maar het was erg leuk. 's Avonds hebben we in het hotel gegeten en onze koffer weer ingepakt, want de volgende dag begon ons avontuur in Curaçao!

Bon Bini Curaçao!

Om 8:00 uur gaat de wekker. Eerst even lekker douchen, daarna ontbijten en de rest van de koffer inpakken. Althans, dat was het plan. Om 8.45 kregen we een telefoontje van Insel Air. Onze vlucht was geannuleerd en voor de enige vlucht die die dag nog naar Curaçao ging moesten we binnen 20 minuten op de luchthaven zijn. PANIEK! Snel hebben we al onze spullen in de koffers gegooid en ben ik naar de receptie gerend om te vragen of ze een taxi konden bellen om ons zo snel mogelijk naar het vliegveld te brengen. Gelukkig was de taxi er binnen 5 minuten en bleek deze nieuwe vlucht achteraf een uur vertraging te hebben. Fijn.. Eenmaal aangekomen in onze mooie hotelkamer hebben we de koffers uitgepakt en even wat boodschappen gedaan. Gewoon bij Albert Heijn.

Albert Heijn op Curaçao
Albert Heijn op Curaçao


's Avonds hebben we op het gezellige strand bij Pirate Bay gegeten. Toen kwamen we er gelijk achter dat je dus echt niet zonder Deet kan op dit eiland. Waar we op Aruba totaal geen last hadden van muggen werden we nu compleet lek gestoken.
Pirate Bay Curaçao
Pirate Bay Curaçao

Willemstad

Helaas hadden we er niet bij stil gestaan dat de winkels op zondag gesloten waren, dus het winkelen in Willemstad ging niet door. We zijn wel over de pontjesbrug, die de wijken Otrabanda en Punda met elkaar verbindt, en langs de wereldberoemde handelskade met de vrolijk gekleurde huisjes gelopen. 's Avonds hebben we ontzettend lekker gegeten bij de Gouverneur, zeker een aanrader! We hadden leuk uitzicht over Willemstad.

Rondje Curaçao

Met onze huurauto zijn we langs alle mooie baaien die Curaçao te bieden heeft gereden. En dat zijn er best veel! Bij Playa Lagun scheen je erg goed te kunnen snorkelen. We hebben een snorkelsetje gehuurd en zijn het water in gegaan. En wat was het mooi! Helaas geen schildpad gezien, maar wel veel mooie tropisch gekleurde vissen. Onderweg zijn we nog langs een meer gereden waar veel flamingo 's stonden. Dat was echt heel erg mooi om te zien en ik heb leuke foto’s kunnen maken.

Flamingo's op Curaçao
Flamingo's op Curaçao


's Avonds hebben we gedineerd bij Karakter op Coral Estate. Het was best wel een stuk rijden en de weg er naar toe was moeilijk te vinden aangezien de wegen slecht verlicht waren. Omdat we weinig benzine meer hadden (in the middle of nowhere) werd het eventjes spannend, maar toen we het restaurant eenmaal gevonden hadden waren we erg blij want het eten was het zeker waard! De volgende dag hebben we een lekker dagje doorgebracht op het gezellige strand van ons hotel bij Piscadera baai. Ook hier doken en dobberden de pelikanen rond de mensen in zee. 's Avonds zijn we weer bij restaurant Gouverneur de Rouville gaan eten. Ditmaal zaten we in de gezellig verlichtte tuin en het eten was weer voortreffelijk.

De Blue Cave

We hadden op internet gelezen over de Blue Cave/Room. Doordat de zon mooi schijnt in deze onderwatergrot krijgt het water een mooie blauwe kleur. Het leek ons wel leuk om er te gaan snorkelen dus zijn we naar Boca Santa Cruz gereden waar de hut van Juni Obersi, ook wel Captain Goodlife genoemd, zich bevond.

Strand bij Captain Goodlife
Strand bij Captain Goodlife


We hadden al gelezen dat deze 'Captain' prettig gestoord was en onder de tatoeages zit, dus dat dat je niet moest afschrikken. Eenmaal in de hut zagen we geen Captain Goodlife, enkel de vrouw van Captain Goodlife (die alleen maar Spaans sprak) en wat rondrennende kinderen. Na een tijdje kwam Captain Goodlife aanzetten, druk schreeuwend naar zijn vrouw en niet allervriendelijkst naar ons maar we konden mee met het volgende tochtje. Na eventjes gevaren te hebben op een speedboot kwamen we aan bij de Blue Cave. Je moest een klein stukje onder water zwemmen om in de grot te komen. Helaas waren er maar weinig vissen te zien, en vond ik de afbeeldingen op Google een stuk mooier. De andere mensen uit onze groep trouwens ook. Daarna zette de Captain ons af op een klein vulkanisch strandje met zwart zand. Ook het snorkelen hier vonden we niet bijster bijzonder. Na een klein uurtje kwam de Captain ons weer ophalen om terug te keren naar zijn hut. Al met al was het wel leuk om een middagje te vullen, maar we hadden er eigenlijk meer van verwacht. 's Avonds hebben we in het restaurant van ons hotel gegeten en de koffers weer ingepakt want de volgende dag zouden we alweer naar het laatste eiland van onze reis, Bonaire, vliegen!

Bonaire, Diver’s paradise!

Op Bonaire hadden we een Jeep gehuurd, deze konden we bij aankomst op de luchthaven meteen ophalen. We kregen een kaartje mee van de verhuurder zodat we wisten hoe we bij ons hotel konden komen. Aangezien mijn vriend reed, mocht ik kaartlezen. Dat kan je dus beter niet aan mij overlaten want prompt reden we verkeerd en kwamen we op een smalle weg uit waar we niet meer konden keren. We besloten de weg maar door te rijden tot we wel konden omkeren of afslaan. Die mogelijkheid kwam er alleen niet. We hebben de punt van het eiland helemaal moeten rondrijden. Hierdoor kwamen we pas een uur later bij het hotel aan. Maar ach, we hadden geen haast. Nadat we onze koffer uitgepakt hadden hebben we een paar boodschappen gedaan en een broodje gehaald bij de supermarkt. 's Avonds hebben we lekker gegeten met mooi uitzicht op zee bij het restaurant van het hotel.

Kentekenplaats Bonaire
Kentekenplaats Bonaire

Kralendijk

Aangezien er grote tarpons bij ons hotel rondzwommen wilden we graag gaan snorkelen. We besloten om naar Kralendijk te gaan en onze eigen snorkelbenodigdheden te kopen. Kralendijk is de hoofdstad van Bonaire, maar het is eigenlijk meer een dorpje. Het heeft een gezellig winkelstraatje en een gezellige boulevard met leuke restaurants en bars. Nadat we een lekker Italiaans ijsje gescoord hadden zijn we weer teruggelopen naar de auto en hebben we onze snorkels uitgetest in de zee bij het hotel. Er zwommen veel vissen rondom de vlonder en ook hele grote tarpons van wel één meter!

Snorkelen op Bonaire
Snorkelen op Bonaire


Gek genoeg waren de tarpons schuw en de kleinere vissen niet. Misschien werden deze gevoerd door de vele duikers en andere snorkelaars. Ik was erg tevreden met mijn snorkel en duikbril maar de snorkel van mijn vriend bleek lek te zijn. We zijn uit het water gegaan en terug gereden naar de winkel. Gelukkig mocht hij zijn snorkel zonder problemen omruilen voor een andere. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij It Rains Fishes aan de boulevard. Stom genoeg waren we ons vergeten in te smeren met Deet, (ja ook hier kan je niet zonder) en zaten we allebei weer onder de muggenbulten.

Rondje Bonaire

De volgende dag besloten we om langs de kust van Bonaire te rijden. Onderweg kwamen we witte en rode slavenhuisjes tegen. In deze kleine huisjes, waar je nog niet eens rechtop in kan staan, sliepen vroeger zes slaven! Verder zagen we af en toe een verlaten en vervallen vissershutje langs de ruige kust. Ook zijn we langs de zoutvlaktes en zoutpannen gereden. Het zoutmeer had een roze kleur gekregen, bijzonder om te zien.

Zoutvlaktes en zoutpannen op Bonaire
Zoutvlaktes en zoutpannen op Bonaire


Op de terugweg kwamen we weer een groep flamingo’s tegen. Uiteraard heb ik wat mooie foto’s gemaakt. Daarna zijn we langs diverse snorkelspots gereden en af en toe uitgestapt. Omdat Bonaire bijna geen zandstranden heeft, is het op sommige plaatsen wat moeilijker om het water te betreden. Er is ook een snorkelplek die 1000 steps genoemd wordt. De naam kan ik wel begrijpen, aangezien er een steile stenen trap ligt die je vanaf de weg naar het strandje brengt. De heenweg ging nog wel, maar op de terugweg lijkt het inderdaad alsof je 1000 treden moet beklimmen, pfoe! Na het snorkelen zijn we naar huis gegaan om ons op te frissen en hebben we gegeten bij Spice Beach Club.

Kajakken

Deze dag zijn we naar Lac Bay gereden waar we in een groepje met een gids door de mangroves hebben gekayakt. Erg bijzonder! Het vergde wel enige moeite om je door de smalle mangroves te wurmen met die kayaks, maar het was erg leuk. Onze gids Wesley wist veel te vertellen over de natuur en over het onderwaterleven. We hebben ook eventjes gesnorkeld tussen de mangroves, heel anders dan in de zee! Helaas ben ik met mijn armen en rug tegen sponskoraal en zeegras aangekomen, dit geeft een soort pijnlijk, branderig gevoel op de huid. Mijn arm ging in de loop van de dag steeds meer pijn doen en m'n huid werd alsmaar roder. Gelukkig was de pijn de volgende dag een stuk minder, maar ik heb nog enkele weken na terugkomst met dikke wit/rode plekken op mijn rug rondgelopen! 's Avonds hebben we weer heerlijk gegeten bij It Rain's Fishes met prachtig uitzicht op zee.

Klein Bonaire en Washington Slagbaai National Park

's Ochtends vroeg zijn we naar Klein Bonaire gegaan, maar daar ging eerst nogal wat stress aan vooraf. Keurig op tijd stonden we op de pier te wachten tot het veerbootje ons zou komen ophalen. Ineens besefte ik dat de bonnen voor de oversteek nog in de kluis op de kamer lagen. Ik liep snel naar de kamer toe om de kluis te openen, maar dat lukte niet. Nog een keer typte ik de code in, en nog een keer maar hij ging niet open. PANIEK! (alweer) Snel liep ik weer terug naar de pier om m'n vriend erbij te halen en hebben we het verhaal aan de receptie uitgelegd. Die belde iemand van het onderhoud en die kwam na 10 minuten rustig aangesloft om met ons mee te lopen naar de kamer. Daar aangekomen kwam hij erachter dat hij een sleutel nodig had om de kluis te resetten. (Had hij dat niet eerder kunnen bedenken?!) Dus liep hij weer rustig (Antilliaanse stijl) naar de receptie toe om de sleutel te halen. Ondertussen stonden wij op de kamer te nagelbijten of we het bootje naar Klein Bonaire niet zouden gaan missen, aangezien dit de laatste dag was dat we nog konden gaan. Het duurde nogal lang dus besloot m'n vriend maar alvast naar de pier te gaan om te kijken of het bootje er al aan zou komen. Zo'n tien minuten later ging de telefoon op de kamer, het was de receptie om te melden dat ze de moedersleutel niet zo snel konden vinden. Ze gaf ons nieuwe bonnetjes zodat we met het pontje mee konden en als we terugkwamen zouden ze de kluis voor ons openen. Toen ik kwam aanrennen lag de veerboot er al, maar de kapitein riep "Geen haast, het is nog steeds Bonaire hè!" Als gehaaste Nederlander vergeet je dat soms weleens...

Gelukkig was het kleine eilandje voor de kust van Bonaire alle stress waard, we hebben zelfs een zeeschildpad gezien! Maar één ding hebben we hier wel van geleerd: zorg dat je nooit, maar dan ook nooit haast hebt op de Antillen, want dat kennen ze daar gewoon niet. Toen we terugkwamen bij het hotel vertelde de dame bij de receptie dat ze de sleutel nog steeds niet konden vinden en dat ze nog door zouden zoeken en anders de kluis maar moesten openbreken de volgende ochtend. Oh jee, wat hadden we nou weer veroorzaakt?

's Middags besloten we om door het Washington Slagbaai National Park te rijden. Gelukkig hadden we een Jeep gehuurd zodat we ons makkelijk over de dirtroads konden manoeuvreren. Je hebt een lange en een korte route, wij hebben vanwege de tijd voor de korte route gekozen en die was wat mij betreft lang zat aangezien er niet zo veel diversiteit in de flora en fauna van het park is.

Washington Slagbaai National Park
Washington Slagbaai National Park


Onderweg zijn we nog een keer gestopt om te snorkelen en zijn we meerdere groepen flamingo's tegengekomen. Wat zijn het toch prachtbeesten!

Bij terugkomst in het hotel hebben we nog een aantal keer geprobeerd of we de kluis konden openen, maar het lukte echt niet en de moedersleutel was dus kwijt. Aangezien al onze waardevolle spullen (telefoons, portemonnees, paspoorten, sieraden) in de kluis lagen en ze de kluis de volgende ochtend pas zouden open breken konden we nergens naar toe. Gelukkig konden we bij het hotel-restaurant avondeten en mochten we de volgende ochtend betalen als we weer bij ons geld konden.

De vertrekdag

We hadden gevraagd of het hotel ons extra vroeg wilde wekken (we hadden immers geen wekker meer nu onze telefoons in de kluis lagen) zodat de mannen die de kluis moesten openbreken ook alle tijd zouden hebben. We waren namelijk bang dat het niet zou lukken en dat we onze vlucht zouden missen. (Niet dat we het heel erg zouden vinden als we langer moesten blijven) Een uurtje later kwamen de mannen met 2 breekijzers en begonnen ze met openbreken. We voelden ons hier wel een beetje lullig over, maar we konden er niks aan doen. Het ging niet makkelijk, maar het is de mannen gelukt en eindelijk konden we weer bij onze spulletjes! We hebben de laatste dingen ingepakt en zijn naar het vliegveld gereden. Helaas kwam er nu toch echt een einde aan deze fantastische reis.

Zoals u kunt lezen hebben we behoorlijk veel gedaan in zeventien dagen tijd, en ik had eigenlijk nog veel langer willen blijven. Ik kan zelfs wel zeggen dat ik een beetje verliefd ben geworden op Curaçao en Bonaire. Het sfeertje, de mooie natuur, de cultuur, de stranden, de onderwaterwereld, de flamingo's; ik kan er geen genoeg van krijgen! Het was een onvergetelijke reis!

Geschreven door Masia Nijholt

Heb je interesse in een reis naar Aruba? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Aruba, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.

Vertel ons uw vakantie wensen. Onze reisexperts geven u gratis en vrijblijvend reisadvies op maat.

 Aangesloten bij ANVR,SGR, Calamiteitenfonds
 9,6 in reviews
 Veel kennis en ervaring
 3.879 klanten gingen u voor

Uw gegevens

* = verplicht. Privacy beleid is van toepassing

Vakantieverhalen / reisverslagen

Gerelateerde artikelen