Genieten van de natuur en rust in Nieuw-Zeeland

Bestemming: A. Auckland (Nieuw-Zeeland) , B. Bay of Islands , C. Whakatane , D. Tongariro National Park , E. Wellington , F. Abel Tasman Park , G. Marlborough , H. Kaikoura , I. Te Anau , J. Stewart Island , K. Balcutha , L. Dunedin , M. Christchurch
Periode: december 2003
Vervoer: Vliegtuig en camper
Accommodatie: Camper

Sinds onze laatste reis naar China 7 jaar geleden, stond de reis naar Nieuw Zeeland al op onze verlanglijst. We hebben voorafgaande van onze reis een aantal prioriteiten opgesteld, met natuurlijk als hoofddoel het genieten van de natuur en rust van Nieuw-Zeeland. Een aantal andere punten zijn onder meer zwemmen met dolfijnen, wijnen proeven, wilde orchideeën bekijken, zee kajakken, wandelen en tot slot filmlocaties van Lord of the Rings bekijken. We hebben echter zo min mogelijk vastgelegd zodat we ter plaatse des te meer mogelijkheden en vrijheid hebben.

Heenreis
We hebben twee keer een jetlag, één keer vanwege de zeven uur tijdverschil met Kuala Lumpur, en daarna nogmaals vanwege de vijf uur verschil met Nieuw Zeeland. Om 7 uur in de ochtend lokale tijd landen we in Kuala Lumpur. Voordat we van boord gaan krijgen we te horen dat op het invoeren van drugs en alcohol de doodstraf staat.

Hebben wij even geluk dat we niks bij ons hebben. Omdat het feest is vanwege het einde van de ramadan, is er weinig open in de stad. We kunnen niet eens op de beroemde Petronas Towers. We verkennen de omgeving eromheen, gaan de Chinese wijk in maar gaan snel weer naar het vliegveld om te slapen onder de airco, in plaats van het rondwandelen in die tropische hitte. Om half 8 's avonds vertrekken we weer.

In Australië, Brisbane, maken we nog een tussenstop. Hier worden we streng gecontroleerd, ze zijn hier erg voorzichtig. We worden voordat we het vliegtuig uit gaan met desinfecterende spray besproeid, en voor dat ene uurtje dat we hier door moeten brengen, worden onze paspoorten en bagage zeer streng gecontroleerd. In Nieuw-Zeeland is de controle vergelijkbaar, het is absoluut verboden eet- of drinkwaren mee te nemen of elke vorm van organisch materiaal. De sfeer is echter heel anders dan we zojuist in Australië meemaakten. We krijgen gratis koffie en thee en worden uiterst vriendelijk gecontroleerd en ondervraagd.

Buiten staat onze camper al te wachten, de man die hem af komt leveren heeft 7 uur gereden om de camper hier in Auckland af te geven. Het landschap wordt steeds mooier tijdens onze onwennige rit, en om 7 uur in de avond arriveren we bij ons eerste adres aan. Hier worden we hartelijk onthaald met een heerlijk verse maaltijd van Snapper (vis) lam en zoete aardappelen (kukuma genoemd).

Unieke natuur
Na het ontbijt verkennen we de volgende ochtend de omgeving, en zien daar inheemse Kauri-bomen en wilde orchideeën. Daaropvolgend bezoeken we het indrukwekkende Kauri museum, wat zeer de moeite waard is. Hier kopen we ook onze eerste natuurboeken, waar we erg blij mee zijn, want we zien veel onverklaarbare natuur. Bijzonder zijn de boomvarens, die wel groter dan 20 meter kunnen worden. Het weer is wisselvallig, maar zodra de zon doorkomt wordt het meteen warm.

De mensen zijn vriendelijk en makkelijk toegankelijk, zo denkt Ed dat de verkoper een toerist is, gezien zijn gympen en korte broek. We rijden verder naar de Bay of islands, een subtropische baai met veel eilandjes, en onderweg komen we door het Waipoua forest. Dit is het grootste Kauri bos, en is zo indrukwekkend, dat we besluiten hier later nog terug te gaan. We komen wat verlaat aan bij de Bay of Islands, waar we zullen overnachten in het zelfgebouwde huis van de Duitse kunstenaar Thomas Lautenbach.

Bay of islands, subtropische baai met veel eilandjes

Boottocht in de Bay of Islands
We slapen heerlijk en worden de volgende ochtend verwend met een heerlijk ontbijt onder het genot van een schitterend uitzicht op de veranda. Vervolgens gaan we op weg voor een boottocht in de Bay of Islands. We zien tijdens deze 6 uur durende tocht ontzettend veel vogels, zoals Jan van Genten, meeuwen e.d. 's Avonds blijken we ondanks ons ijverige smeren met zonnebrand toch wat verbrand. Het was dan ook een schitterende dag.

Het Kauri bos
Vandaag gaan we na ons heerlijke ontbijt weer terug naar het Kauri bos, waar we een aantal korte maar zeer mooie wandelingen maken. Ook hier weer veel bomen en varens en zien zelfs 4 nieuwe soorten orchideeën. Het is heerlijk wandelweer. We overnachten op een camping in een cabin, en hoewel het bed niet slecht is verlangen we weer naar ons vorige logeeradres.

Weer naar de Bay of Islands
Vandaag gaan we weer terug naar de Bay of Islands om te gaan zwemmen met dolfijnen. We maken een mooie tocht via de kleinere wegen. We gaan in de middag met een speciale boot op zoek naar dolfijnen in de baai, maar helaas zijn de dolfijnen spoorloos; we zien alleen een pinguïn en een Sunfish. We krijgen ons geld deels terug, en hebben hopelijk de volgende keer meer geluk. We genieten 's avonds op een terras in Russell lekker van een biertje en een heerlijke maaltijd. Het was desalniettemin een geslaagde dag!

Waitangi Treaty Grounds
We gaan vandaag op weg naar de meest historische plek van Nieuw-Zeeland, namelijk de Waitangi Treaty Grounds, waar ooit de overeenkomst tussen de Maori's en de Engelsen getekend werd. Deze vormt tot op heden de basis van de samenleving. We maken daarna een wandeling door een mangrove bos en lunchen heerlijk in een café. Daarna gaan we verder naar het onder Auckland gelegen schiereiland Coromandel. In het plaatsje Thames overnachten we 2 nachten bij de Engelse Lady, Rosemary. Ze heeft een geweldig mooi huis met een geweldige Engelse tuin, gelegen temidden van de bossen. De vrouw blijkt best eenzaam na het overlijden van haar man en zoon een paar jaar geleden, en wil eigenlijk naar Engeland terug, maar kan dat plekje niet in de steek laten.

Coromandel Forest Park
We maken een schitterende wandeling door het Coromandel Forest Park, vlakbij het huis. Het is hier zeer mooi met de bossen, rotsen en watervallen die we overal om ons heen tegenkomen. Het is een mooie dag met veel zon en een temperatuur van ruim 20 graden. We eten 's avonds lekker in een eetcafé met goedgeklede serveersters, hoewel wederom in korte broek.

Coromandel
We rijden 's ochtends naar de plaats Miranda, waar we veel waadvogels zien en mooie schelpen vinden en verzamelen. Coromandel is bekend vanwege zijn mineralen, en bezoeken daarom een mineralen- en gesteentenfabriek. We maken in de middag een prachtige rit over het schiereiland. Morgen wagen we het weer om dolfijnen te zoeken in Whakatane, wat nog een verre rit is. We slapen in een motel Tauranga.

Whakatane
Na een rit van anderhalf uur arriveren we dan verwachtingsvol in Whakatane, the Bay of Plenty. Helaas is het vandaag niet mogelijk om uit te varen, maar er wordt ons beloofd dat we de volgende dag gebeld worden. Dan gaan we maar verder naar onze volgende bestemming, Rotorua. Dit gedeelte is één van 's werelds actiefste vulkanische gebieden, en dat is ook te zien. Er liggen een aantal thermische parken om Rotorua, en we gaan meteen door naar Whakarewarewa, een Maori Thermal Village. In elke hoek borrelt het en bruist het, en de Maori's gebruiken deze warmte om te koken, te wassen en te baden e.d. We zien hier ook de grootste geiser van Nieuw-Zeeland, de Pohutu. We worden gebeld dat er ook de volgende dag niet uitgevaren kan worden, dus we besluiten in Rotorua te blijven. We komen via het toeristenbureau terecht bij Gunther en Maria, een arts en een verpleegster, die hier voor 7 maanden wonen en dan weer teruggaan naar Duitsland om geld te verdienen. Het is er erg luxe, en we nemen een welverdiende verkoelende duik in het meer. Het stinkt in Roturua constant naar zwavel, en Gunther vertelt ons dat er regelmatig tuinen ontploffen aangezien er overal stoom uit de grond komt.

grootste geiser van Nieuw-Zeeland, de Pohutu, thermische park Rotorua

Wai-o-Tapu en wandelen
Vandaag bezoeken we het interessante thermale park Wai-o-Tapu, met zijn kokende modderpoelen, zwavelbronnen en groene en gele meertjes. 's Middags maken we een wandeling op de Rainbow berg, een oude vulkaan met gekleurde rotsen. In de avond gaan we naar een Maori dorp waar we een hangi maatlijd nuttigen, het eten wordt daarbij in een kuil met hete stenen begraven, en zodra het eten gaar is wordt het weer opgegraven. Tijdens het eten zien we een cultureel optreden met de oorlogsdans, de haka.

Afwisselend natuur en cultuur
Vandaag gaan we naar het nabijgelegen Buried Village, een museum over een dorp dat bedolven werd door een vulkaanuitbarsting in 1886. We maken daarna een mooie rit door een aangelegd naaldbos van ruim 60 kilometer lengte, het is er erg rustig en komen nauwelijks tegenliggers tegen. We gaan op zoek naar een orchideeën reservaat bij Taupo, wat na lang zoeken niet erg speciaal blijkt te zijn en veelal Europese Orchideeën. Onderweg valt de avond al bijtijds, en we zoeken snel een motel op aan het Taupo meer om heerlijk van de zonsondergang te genieten met een goede fles wijn.

Tongariro National Park
We rijden een prachtige rit naar het Tongariro National Park, met 3 hoge actieve vulkanen. Hier kan in de winter op geskied worden op ruim 2600 meter hoogte. Hier zijn opnamen gemaakt van Lord of the Rings, en dat is wel te zien. De vulkanen torenen hoog boven de rest uit. 's Middags maken we een mooie wandeling naar de Tanaki watervallen. We slapen in een stoffige berghut, maar met douche en toilet én uitzicht op de Doom-berg uit Lord of the Rings.

Regen, regen, regen...
Het uitzicht is verdwenen! Het heeft vannacht continu geregend en nog steeds regent het. De tocht gaat niet door, dus doen we de was en zoeken we een computer met internet om wat te mailen.

Nog meer regen...
Het weer is nog hetzelfde als gister, dus we kunnen de Tongariro wandeling helaas opgeven, aangezien we ook nog naar het zuiden willen. We nemen de toeristische route langs de langst bevaarbare rivier van Nieuw Zeeland, de Wanganui-rivier. Je kunt hier schitterend kanoën, maar daarvoor is het water nu te wild en te modderig. We komen op deze 'toeristische' route geen mens tegen, de hele weg hebben we voor onszelf langs de meest geweldige kloven en bossen. Het is intussen droog geworden, dus we stappen uit om even een luchtje te scheppen bij een strand in de buurt van Wellington. Hier vinden we wederom geweldig mooie schelpen. Na het strand lopen we verder door de duinen, waar helaas geen pad doorheen loopt. We lopen dus dwars door natte stukken en weiden en worden zelf ook ontzettend nat. Als we bij een landweg aankomen, krijgen we een lift aangeboden van een Kiwi, een Nieuw-Zeelander. De mensen hier zijn echt zeer vriendelijk en hartelijk. We overnachten in een motel in de voorstad van Wellington, Upper Hut.

Wellington
De omgeving van Wellington blijkt onverwacht schitterend, en we maken een rondrit naar Cape Palliser. Het is een warme en zonnige dag, het weer is volledig omgeslagen. We maken een geweldig ruige tocht over de kustweg omgeven door kliffen en bergen, en wederom geen mens op de route te bekennen. De golven zijn hoog en er wordt veel gesurft. Bij de Cape vinden we een kolonie pelsrobben die we tot op enkele meters afstand kunnen benaderen. Wederom zijn we alleen, er staan geen hekken of iets dergelijks; we staan echt middenin de wilde natuur. We vinden wat schelpen die we in de winkel hebben zien liggen voor zo'n 2 dollar, en we nemen er zoveel mogelijk mee. We hebben ons avondmaal in de zon op een terrasje in Martinborough, het centrum van een nieuw wijngebied van Nieuw-Zeeland. En dat in december...

Onze site bijwerken
We gaan in Wellington op zoek naar een internetcafé om onze site weer even up te daten, er blijken namelijk toch veel mensen naar te kijken. Er zijn echter wel genoeg internetcafés maar vaak kun je alleen mailen. We komen terecht in een louche Chinees internetcafé. We hebben wel voldoende goede apparatuur, dus we kunnen prima vooruit. We gaan daarna verder naar de veerboot waar de camper al op ons wacht. We krijgen uitgebreide instructies voordat we de goedkope en gare camper mogen berijden. De camper schakelt erg lastig en de buitenspiegel hangt met tape aan elkaar. Er zit wel een douche en toilet in, die we beiden niet of nauwelijks gebruiken. De overtocht van het noordereiland naar het zuidereiland duurt ongeveer 3 uur en we kijken onze ogen uit; voordat we binnenvaren komen we eerst nog langs een aantal schitterende baaien. We willen graag naar het Abel Tasman reservaat, een flink eind verderop. We nemen weer een ontzettend rustige, lege weg vrijwel zonder dorpen en/of huizen. We plaatsen de camper naast de rivier en drinken een lekker koud, donker biertje. We komen ook voor het eerst in aanraking met insecten, de sandflies; stekende kleine vliegjes.

Abel Tasman park
Vandaag maken we een schitterende rit naar het Abel Tasman, een kustreservaat in het noordoosten van het noordereiland. We zien hier prachtig gouden stranden en even mooie begroeide baaien. We hebben hier een aantal dingen die we graag willen doen, zoals wandelen langs de kust en kajakken. Daarom blijven we voor 3 nachten hier, in Maharau waar we op een beach park kunnen staan met onze camper. Vanuit hier is het erg handig om excursies te regelen, en het restaurant bij het park blijkt ook van superkwaliteit. Er wordt aangegeven dat het morgen minder mooi weer wordt, dus besluiten we vandaag te wandelen en morgen te kajakken. Het weer is nog heerlijk en het water in de baai voor de camping erg lekker warm, dus we nemen aan het eind van de dag nog een lekkere duik.

Marlborough, uitstekend wijnen
De weersvoorspelling vandaag komt niet uit, en de zon staat lekker aan de hemel. Met een watertaxi (een soort speedboat) worden we een stuk weggebracht, en we lopen zelf die weg in 5 uur ongeveer terug naar de camping. Tijdens deze wandeling maken we zo nu en dan een lekkere duik in het heerlijke water. 's Avonds lekker dineren op het terras van het restaurant onder het genot van een van de beste wijnen ter wereld, de Sauvignon Blanc uit Marlborough.

Actie in het Abel Tasman park
Vandaag gaan we zee-kajakken door het Abel Tasman park, wat er ideaal voor schijnt te zijn. Na een instructie van ruim 45 minuten mogen we eindelijk het water in met onze zwemvesten en waterschotten aan. We leren vrijwel alles, tot aan het gebruik van noodfakkels. Wederom een heerlijke dag met een lekker briesje. Het eerste stuk gaat zeer goed, en we varen naar een vrijwel verlaten eilandje. In de middag varen we weer terug, maar de wind is inmiddels stevig en de golven zijn een stuk hoger. Het valt ons erg tegen in verhouding tot het eerste stuk. Om ons heen zien we wat mensen opgeven, maar wij willen ons nog niet gewonnen geven. Helaas, als de wind nog harder aantrekt gaan we sneller vooruit dan achteruit, en uiteindelijk moeten we er toch aan toegeven en leggen aan op een strandje. Door middel van een radio van een andere gids worden we een half uur later door de watertaxi weer opgepikt. Desalniettemin was het een geweldige dag, en we trakteren onszelf op een heerlijk diner en dezelfde wijn in het restaurant.

Richting de westkust
Vandaag maken we een rit naar de westkust, Kaikoura om precies te zijn. Kaikoura staat bekend om de zeedieren, wat dan ook de reden is van ons bezoek. De dag begint zonnig, maar het slaat algauw om in koud en bewolkt weer. Voordat we in Kaikoura komen, komen we langs een grote kolonie pelsrobben. Er staan overal friettenten die de plaatselijke specialiteit Crayfish verkopen, zoiets als onze kreeften maar dan anders. We willen een dolfijnentocht gaan boeken in het informatiecentrum, maar deze blijken tot in januari gereserveerd. Wel kunnen we de volgende dag met een walvistocht mee.

Kaikoura
Vandaag is het weer weer helemaal omgeslagen en is de lucht weer stralend blauw. Nu pas kunnen we het uitzicht goed zien, en het is geweldig. Kaikoura ligt namelijk op een schiereiland en wordt omringd door bergen, waarvan sommigen bedekt met sneeuw. We maken een wandeling over de kliffen, stuiten wederom op een kolonie robben en zien ook krijtrotsen met meeuwenkolonies. Na de wandeling, aan het eind van de middag maken we de walvistocht. Gezien de ligging van Kaikoura aan een diepe zeekloof is de rijke onderwaterwereld verklaarbaar. Er zit een kolonie potvissen die we af en toe boven zien komen om lucht te happen. Alvorens we met de katamaran de zee op gaan krijgen we een interessante instructiefilm te zien. Als we geluk hebben zien we hooguit één of twee walvissen. Al snel duikt de eerste op, wat een prachtig gezicht is. Je ziet eigenlijk alleen de vin en de rug van het kolossale dier, die regelmatig water spuit uit zijn rug. Wanneer de walvis weer onder water is gaat de bemanning door middel van microfoons op zoek naar de volgende. Een klein uur gebeurt er niks, als er ineens twee naast elkaar opduiken. Als we terugvaren zien we als afscheid nog wat dolfijnen springen vlakbij. 's Aonvds proberen we de kreeft bij het diner en deze is erg lekker.

Zwemmen met dolfijnen
We staan nog steeds op de reservelijst om te zwemmen met dolfijnen, maar vandaag is de laatste kans aangezien we hier morgen weer weggaan. We melden ons op tijd, en na wat wachten wordt ons aangeboden om mee te gaan op een swap-place, wat betekent dat je pas mag in zee met de dolfijnen mag zwemmen als anderen eruit gaan. Het aantal mensen dat met de dolfijnen mag zwemmen is erg streng geregeld. We besluiten deze kans te nemen, vooral ook omdat het weer zo ontzettend mooi is. Wederom instructies, en met wetsuits, snorkels en zwemvliezen aan gaan we op weg. We hebben ontzettend veel geluk, want na minder dan 20 minuten gevaren te hebben komen we in een grote groep van wel 200 Dusky dolfijnen terecht. Als we klaar moeten gaan zitten om te gaan zwemmen, begint een meisje plotseling te huilen en ziet er vanaf. Ik mag meteen haar plaats innemen. We gaan te water en zwemmen ruim tien minuten rond te midden van deze grote groep dolfijnen. Er zwemt zelfs een moeder met haar jong om mij heen. Uiteindelijk komen we zelfs allebei aan de beurt, en zijn we een stuk of 4 keer in het water geweest. Vanuit de boot hebben we vervolgens nog een prachtig zicht op de dolfijnen onder en rond de boot die zwemmen, met de staart klappen, duiken, springen en allerlei andere kunstjes uithalen. Dit is één van de hoogtepunten van deze vakantie die ons nog lang bij zal blijven!

Op bezoek bij een robbenkolonie
Eenmaal terug aan wal rijden we terug naar de robbenkolonie die we op de heenweg zagen. We nuttigen lekker ons ontbijt in de zon, waar we nog niet eerder aan toegekomen waren. In de namiddag maken we ons klaar om verder te reizen naar onze volgende bestemming; de Nieuw-Zeelandse Alpen. We zien om ons heen continu het landschap veranderen van droge gebieden aan de oostkust wat steeds hoger wordt en verandert in schitterende rotsformaties met bergbossen en bergriviertjes. We rijden via Arthur's Pass door de bergen naar de westkust. We overnachten in Arthur's Pass op een camping. Dit is een open plek vrijwel zonder voorzieningen. We zien na ons avondeten ineens een Kea, een beschermde bergpapagaai naast onze camper!

Wandelen door een bergbos
We staan vandaag bijtijds op om een wandeling te maken door een schitterend bergbos. Het is een geweldige tocht, en we zien erg mooie planten. Deze hebben we tot dusver nog niet veel gezien, wel genoeg bomen, mossen en varens, maar planten nog niet zozeer. De westkust is bekend om de hoeveelheid regen, en als we afdalen begint het dan ook te regenen. Dit is wel wat jammer, aangezien we nu niet heel ver kunnen kijken en dus een groot deel van het uitzicht missen. We maken wel een uitstapje naar de Fox gletsjer, waar we tot aan de voet kunnen komen; een grote ijswand. Er zijn hier veel toeristen, vooral op de fiets. Er zijn ontzettend veel boekingsbureaus te vinden die een vlucht met een helikopter of vliegtuig regelen naar de gletsjers. We rijden verder naar het begin van de volgende pas, de Haast pas. Hier vinden we een rustige camping aan de kust in een plaatsje Haast Beach genoemd. Voor het donker maken we een mooie wandeling door het bos. De vele sandflies dwingen ons vroeg naar bed te gaan.

Haast of geen Haast
Het regent weer als we wakker worden, het heeft al de hele nacht geregend. We krijgen een tip van andere Nederlanders dat het gebied onder Haast mooi moet zijn. We komen met de camper direct al door een mooi regenwoud, wat steeds woester en leger wordt, en komen uiteindelijk dan ook terecht bij een woeste rivier die op zee uitkomt. We kunnen helaas door de weersomstandigheden weinig zien van de uitzichten en ook niet meer verder, dus keren we om. We rijden de Haast pas over en wederom hebben we een schitterende tocht. We belanden in één van de mooiste gebieden van Nieuw-Zeeland, de zuidelijke merengebieden. Ook klaart het enigszins op. We maken een doorsteek van Wanaka naar Queenstown. Van Queenstown gaan we naar Te Anau verder, onze bestemming. Te Anau is een toeristisch en gezellig plaatsje, waar we een rustige camping vinden net buiten het dorp. We hebben hier uitzicht op het meer van Te Anau. Onze bedden zijn inmiddels nat geworden van de vele regen onderweg...

Trektocht door Milford Track
We beginnen vandaag met onze trektocht door de bekende Milford Track; een 54-kilometer lange tocht door de bergen van Fiordland. We slapen de komende 3 nachten in verschillende berghutten, waar we zelf voor eten drinken en pannen moeten zorgen. Het enige wat aanwezig is, zijn gasbranders. We slaan flink wat brood, mueslirepen, chocola, bananen en maaltijden in in een gespecialiseerde supermarkt. Ook hebben we een speciale fles gekocht met filter, zodat we water uit de bergbeken kunnen drinken. We hebben deze tocht al van tevoren geboekt, omdat deze tocht erg populair schijnt te zijn. We melden ons bij het bezoekerscentrum in Te Anau om onze tickets op te halen en vragen om het weerbericht. Het schijnt twee dagen mooi weer te zijn, maar daarna veel regen. We worden met de boot naar het beginpunt getransporteerd, wat alleen via het water te bereiken is. Deze tocht duurt 2 uur. We hoeven vandaag maar 5 kilometer te lopen, maar het is een geweldig bos met orchideeën en moerassen overal om ons heen, en ook het weer is flink opgeklaard.

Als we bij de hut aankomen blijkt het te midden van een moeras te staan, waarin zich veel sandflies bevinden en we kunnen dan ook nauwelijks buiten zitten zonder er last van te hebben. Er zijn hier ook een aantal andere trackers, en het is ongelooflijk wat de overige reizigers meegenomen hebben aan eten en klaarmaken. Er wordt een taart gemaakt en een bijna complete rijsttafel. Iedereen moet het zelf meesjouwen, maar ook het afval moet meegenomen worden aangezien er niks op de hele route achtergelaten mag worden. Het is 's nachts ontzettend helder en ook ontzettend koud. De sterrenhemel is geweldig, en we zien zelfs de zuidelijke sterrenbeelden die bij ons niet te zien zijn, maar wij besterven het bijna van de kou. We hebben geen dekens meegenomen, maar alleen wat lakenzakken en dekentjes; dit omdat er over het algemeen wel dekens aanwezig zijn in de berghutten.

's Ochtends staan we volledig verkleumd op, en warmen ons op in de eerste zonnestralen van die dag. Na het ontbijt gaan we weer op weg, en het is een mooie dag met blauwe lucht en een lekker zonnetje. We maken een makkelijke wandeling langs de Clinton rivier, die omgeven is met mooie planten meren en watervallen. Het gebied waarin we ons bevinden is lawinegevoelig en komen dan ook langs een aantal open plekken die ontstaan zijn door lawines. We zien ook wat grote stukken sneeuw liggen die naar beneden gekomen zijn. Op het laatste stuk naar onze hut moeten we nog een goede klim maken. We komen moe maar voldaan aan bij onze volgende hut. Hier kunnen we nog lekker een uurtje van de zon genieten.

De zwaarste dag van de trekking
En inderdaad, de weersverwachtingen komen uit. Vannacht is het begonnen met regenen, en zoals het er nu uitziet zal dit voorlopig niet ophouden. Vandaag is de zwaarste dag, dus het komt ons niet echt goed uit. Eerst maken we een steile klim door het bos, en soms moeten we zelfs vanwege instorting dwars door het bos klimmen via touwen. Als we boven de boomgrens komen, belanden we in een sterke wind en worden zelfs soms bijna van het pad geblazen door de koude, harde windstoten. We zijn inmiddels ook tot op het bot natgeregend. Op het hoogste punt belanden we in een schuilhut waar we een aantal andere trackers kleumend aantreffen. Er is gelukkig een gasbrander waarmee we soep warm kunnen maken. Het uitzicht schijnt prachtig te zijn vanuit hier, maar kunnen we zelf helaas niet zien door het weer. Als we weer een beetje bijgekomen zijn gaan we weer op pad. We komen eerst door een open, winderig stuk, maar we lopen nu alleen nog naar beneden. We gaan een tijd later de bossen weer in waar het alleen nat is. We komen langs geweldige watervallen, sprookjesbossen en zien nog een hele hoop Kea's. We proberen er zoveel mogelijk van te genieten. We arriveren uiteindelijk door en door nat bij de hut, en er brandt een klein houtvuurtje waarbij iedereen zijn schoenen en kleding probeert te drogen.

Nog 18 kilometer
Het is niet echt gelukt om iets te drogen, alle schoenen jassen en overige kleding is nog zeiknat. Intussen regent het nog steeds gigantisch hart. We rapen onze moed bij elkaar en gaan vroeg weer op pad om de komende 18 kilometer te trotseren. Om kwart over drie gaat bovendien onze boot. Na een kwartier zijn we weer even nat als hoe we gister eindigden. De beken en rivieren zijn inmiddels ook flink uitgebreid door de grote hoeveelheid regenval. Overal zien we overweldigende watervallen. De tocht zelf is niet erg zwaar, maar de regen bemoeilijkt de tocht. Uiteindelijk komen we vermoeid en doornat aan op het eindpunt, Sandfly point. Hier komen we weer aan bij een schuilhut en doen opnieuw pogingen om onszelf te drogen. Een half uur later worden we opgehaald. We maken een kleine tocht naar Milford Sound, een prachtige plek waar veel boottochten beginnen. We gaan direct naar de kroeg waar we een lekker biertje bestellen en een goed bord patat nuttigen. Hier genieten we dan ook volop van. We worden met een busje in 2 uur terug naar Te Anau vervoerd. De route die we nemen is zo ontzettend mooi dat, hoe moe we ook zijn, geen moment in slaap vallen. We besluiten vanavond niet in de camper te gaan slapen, en vinden al snel een goed motel waar we heerlijk lekker warm douchen, schone kleding aantrekken en lekker eten.

1e kerstdag
We slapen uit en gaan daarna rustig boodschappen doen, maar omdat het kerst is is alles dicht. Klinkt op zich logisch natuurlijk, maar doorgaans zijn de winkels ook op zondag open, vandaar dat we er vanuit gaan dat dat vandaag ook zou zijn. Uiteindelijk vinden we wat te eten bij een benzinestation, en blijken er ook een wasserette en internetcafé geopend te zijn waar we gretig gebruik van maken. Het weer is nog steeds slecht en de verwachtingen zijn nog niet verbeterd, dus we besluiten verder te trekken via een mooie route naar de zuidpunt. Wederom trekken we door een schitterend puur en afwisselend gebied, zonder iemand tegen te komen. Het weer trekt wat bij en we maken diverse tocht naar een bosreservaat. Hiervoor moeten we ruim 20 kilometer over een onverharde weg rijden. We zien hier duizenden jaren oude Totara bomen en een zeldzame rode Nieuw-Zeelandse mistletoe. Het begint helaas weer te regenen, en aangezien alle restaurants gesloten zijn en we geen zin hebben om in de camper te slapen, besluiten we naar Invercargill te rijden, waar je naar Stewart Island over kunt varen. Dit hadden we oorspronkelijk geschrapt wegens tijdgebrek, maar we besluiten deze tocht alsnog te maken. We vinden een goed, eenvoudig en goedkoop hotel in Invercargill, waar we lekker een biertje en een taart nuttigen en Harry Potter kijken.

2e kerstdag
Het motel zorgt zelfs voor onze overtocht naar Stewart Island! We nemen de boot om 9 uur, dus we staan op tijd op. Later worden we gebeld dat deze vol zit en kunnen we een extra ingezette boot om 1 uur vanmiddag nemen. We brengen de resterende tijd door in een internetcafé; het regent nog steeds.. Later rijden we naar een plaatsje Bluff geheten, gelegen op een schiereiland. We stappen hier op de catamaran die ons binnen een uur naar Stewart Island transporteert. We zien allemaal mensen groen en geel van misselijkheid van de boot af komen. Al snel komen we erachter hoe dat komt; de overtocht is erg ruw met hoge golven van 3 tot 4 meter. Vrijwel iedereen gaat over de nek, en er wordt zelfs achteraf aan elkaar gevraagd hoeveel kotszakjes ze nodig gehad hebben. Wij redden het net, maar zijn ontzettend opgelucht als we eindelijk aanleggen in Oban. Oban is het enige dorp op het eiland, het eiland heeft zelf 200 inwoners. We voelen direct na aankomst een zeer ontspannen eilandsfeer. We hebben twee nachten in een hotel geboekt die 200 meter van de steiger gelegen is en met uitzicht op de halvemaanbaai.

We verzamelen wat informatie bij het bezoekerscentrum en er blijken verschillende meerdaagse tracks te maken op het eiland, maar ook kortere wandelingen. Gezien onze pijn in onze benen spreekt deze laatste optie ons meer aan. Het weer is zeer bijzonder, na ongeveer een uur mooi weer met zon en blauwe lucht, komt het plotseling met bakken uit de hemel gevallen. De komende twee dagen zal het weer zo wisselvallig blijven en het blijkt typisch weer te zijn voor Stewart Island. Het valt in verhouding tot de voorgaande dagen ontzettend mee, dus we genieten vooral van de heerlijke sfeer op het eiland en de mooie natuur. Na een bezoekje aan de leuke bar van het hotel is het droog buiten en maken we een aantal korte wandelingen. Het is schitterend en we zien erg veel vogels en orchideeën. We hebben voor ons kerstdiner 's avonds een tafel gereserveerd in het hotel, met uitzicht op zee. We eten lekker kreeft (voor nog geen 25 euro) en drinken heerlijke wijn.

Ulva Island
We gaan na het ontbijt met de watertaxi naar Ulva Island, een natuurreservaat waar alleen nog inheemse planten en dieren gedijen. Alle uitheemse dieren en planten zijn voorheen verwijderd. Er heerst een oase van rust en we zien ontzettend veel vogels, zoals Kaka's, Tui's en parkieten. In de middag worden we weer opgehaald. Het weer is nog steeds wisselvallig, maar gelukkig over het algemeen vrij droog. 's Middags besluiten we een auto te huren op het eiland om een paar korte wandelingen te maken door verschillende gebieden die wat uit elkaar liggen. We treffen de Lady's Slipper orchidee, een van de mooiste en grootste soorten in heel Nieuw-Zeeland. Aan de andere kant van het dorp maken we een wandeling naar een vuurtoren waar de Maori's elk jaar legaal duizenden meeuwen doden ter consumptie. Ook zien we hier veel albatrossen en wederom orchideeën. Na deze wandelingen nemen we een heerlijke douche en trekken we een goede fles wijn open in de lounge van het hotel. Vanuit de eerste verdieping hebben we hier prachtig uitzicht op zee.

We eten later in een goede pizzeria en drinken tot slot nog een paar borrels in de bar van het hotel. Hier komen ook veel lokale bewoners, die er allemaal ongeveer hetzelfde uitzien en dezelfde kledingstijl hebben; ruige kapsels en harde gezichten, spijkerbroek, kaplaarzen.. Het zijn ook allemaal bijna vissers. Ze zijn erg vriendelijk en komen graag een praatje maken, en hoewel we ze lang niet altijd verstaan is het erg gezellig.

De kust van Zuidereiland
Het bezoek aan Stewart Island zit erop. We hebben het hier ontzettend naar ons zin gehad en willen ook nog zeker een keer terug om o.a. een meerdaagse tocht te maken. We gaan om 8 uur met dezelfde boot en schipper terug, maar gelukkig over een stuk rustigere zee. We moeten op de boot ons kenteken van de camper geven, en als we even later aankomen blijkt de camper al klaar te staan! We rijden direct verder in ons wrak langs de kust van het Zuidereiland. We komen ook door The Catlins, een populair vakantiegebied. We komen weer vrijwel geen verkeer tegen, en de weinige benzinestations die we langs de weg tegenkomen zijn dicht omdat het zondag is. En dat terwijl onze benzine bijna op is. In een klein dorpje komen we bij een benzinestation terecht waar een briefje op de deur hangt dat je de eigenaar mag komen halen een eindje verderop. We gaan naar zijn huis en hij opent even later speciaal voor ons de pomp. We stuiten op veel bezienswaardigheden langs de onverharde weg. Zo komen we langs een indrukwekkend versteend woud langs het strand, of wat er nog van over is. De zomervakantie is hier inmiddels overduidelijk begonnen, want we zien ineens veel meer mensen dan doorgaans. We komen uit bij een schitterende baai waar doorgaans regelmatig de kleine Hector-dolfijnen voorkomen, en inderdaad, er zijn een paar aan het spelen in de branding. Daarna komen we bij de Cathedral Caves, grotten in rotsen op het strand, alleen bereikbaar als het eb is. Helaas staan de grotten al onder water als we er aan komen dus rijden we verder. We gaan op zoek naar accommodatie als we merken dat het begint te regenen. We willen vanavond wel weer in de camper slapen, maar alle campings zijn vol. Dit in tegenstelling tot het eerste deel van de vakantie.

We gaan langs Nugget Point, wat erg mooi schijnt te zijn. Inderdaad, dit is zeer de moeite waard; een uitstekende rotspunt met een vuurtoren, waaronder een kolonie zeeleeuwen ligt. We kunnen ze ondanks de schemering goed bestuderen en zien een hoop jongen. Ook is er een hut om Geeloog pinguïns te bekijken, welke alleen in Nieuw-Zeeland voorkomen. We zien er ééntje op zoek naar voedsel in het half uurtje dat we er staan te kijken.

We rijden door naar Balcutha, een groter stadje, en we hopen hier meer kans te hebben op onderdak voor de nacht. We vinden een goedkoop en prima hotel, zoals eigenlijk alle hotels op het Zuidereiland.

Dunedin
Vandaag gaan we op pad naar Dunedin, één van de grotere plaatsen op het Zuidereiland. Dunedin is gelegen op het schiereiland Otago, beroemd vanwege de natuur en kolonies albatrossen en pinguïns. Er wonen veel Schotten, wat op zich niet meer dan logisch is aangezien Dunedin Keltisch is voor Edinburgh. We hebben plotseling mooi weer en het wordt steeds warmer. We hebben van tevoren een excursie geboekt naar een reservaat speciaal voor de Geeloog pinguïn. We maken een prachtige rit over het eiland, heerlijk weer en een schitterende kust.
We rijden naar het bezoekerscentrum bij de Albatros kolonie, en kunnen met de excursie mee van half 6. Om kwart voor 4 hebben we de pinguïn excursie, dus kan het allemaal precies. In de tussentijd gaan we op zoek naar een overnachtingsplek. We hebben geluk, bij een motel nabij de pinguïnkolonie is nog een kamer vrij; een schitterend houten huis met houten veranda in de zon en luxe inrichting. Heerlijk. We eten een heerlijk gevulde avocado en drinken heerlijke wijn op onze veranda in de zon. Daarna gaan we naar de pinguïns, een soort loopgraven vanwaaruit je de broedende beestjes en jongen kunt bekijken. We hebben fantastisch zicht en het is erg leuk. Daarna rijden we direct verder naar de albatrossen. Het zijn zelfs Koningsalbatrossen, die behoren tot de grootste vogels van de wereld met hun spanwijdte van ruim 3 meter. Na instructies en een introductie van de gids kunnen we ze een half uur bekijken vanuit een uitkijkpost. Het indrukwekkendst is wanneer de albatrossen gaan vliegen.

Daarna gaan we weer terug naar ons perfecte plekje in de zon, maar gaan tegen de schemering weer op weg naar het strand. Er schijnen hier volgens de gids namelijk Dwergpinguïns te broeden. Deze pinguïns zijn overdag op pad voor voedsel, en komen 's avonds tegen de schemering terug. We zijn niet de enigen, en met een behoorlijke groep staan we te wachten. Een ranger komt voorbij en legt uit wat de pinguïns doen en hoe ze beschermd worden. Na een poosje zien we de beestjes uit zee komen en verzamelen voorzichtig op het strand. Ze zijn zich duidelijk bewust van onze aanwezigheid. Ze verzamelen moed en als de groep compleet is lopen ze door de mensen door naar hun nesten in de struiken. De jongen roepen al en maken heel wat lawaai. Erg indrukwekkend dit! We blijven samen met een ander stel op de volgende groep wachten en inderdaad, na een tijdje komt er nog een groep. Het was een geweldige dag, en gaan moe maar voldaan heerlijk slapen in ons luxe houten huisje.

Het was een erg heldere nacht, en de zon staat 's ochtends even fel boven ons bij ons ontbijt. We gaan eens een stadje bekijken en rijden naar Dunedin, een gezellige, rustige plaats. Het station van Dunedin is een beroemd gebouw, en is inderdaad erg mooi. We gaan na de koffie op het terras wijn inslaan voor thuis. Daarna gaan we voor het laatst op weg langs de kust op weg naar Christchurch. Onderweg komen we bij de Moeraki Bolders, grote ronde rotsen op het strand. We rijden door naar een punt vanwaar we de broedplaats van Geeloog pinguïns kunnen zien, maar we kunnen helaas niet verder omdat ze onlangs nesten van zeldzame vogels aangetroffen hebben. We rijden terug naar Moeraki, een ontzettend leuk vissersplaatsje. We komen terecht bij een restaurant met terras naast de haven, Fleur's Place. Verser dan hier kun je vis niet eten, de rookoven staat tussen de haven en het restaurantje in. Dit restaurant was zeer de moeite waard en zeker een aanrader. We gaan om 5 uur weer op pad om nog 300 kilometer te rijden deze avond. We maken een tussenstop bij een broedplaats bij Omaru, en zien 3 Geeloog pinguïns uit zee komen, mede dankzij het schitterende weer en de heldere zee. Om half 10 komen we bij een motel dichtbij Christchurch's vliegveld.

Vermoeiende terugreis
We komen bijtijds aan op het vliegveld, en de man van de camperverhuur staat ons al op te wachten. De terugreis is lang en vermoeiend; via Christchurch naar Auckland, van Aucland naar Kuala Lumpur en van Kuala Lumpur naar ons koude kikkerland. 12 uur oudejaarsavond zitten we te wachten op onze vlucht in Kuala Lumpur. Half 7 nieuwjaarsdag landen we op Schiphol, waar we opgehaald en thuisgebracht worden door familie. De overgang van het mooie weer, de ontspanning en rust naar de kou en drukte is erg groot. Het zal wel een poos duren voor we weer helemaal gewend zijn.

Lees het complete verhaal met alle foto`s op de site van Dory en Ed

Gratis reisvoorstel Nieuw-Zeeland

Heb je interesse in een reis naar Nieuw-Zeeland? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Nieuw-Zeeland, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.