Vakantie Brazilië

Bestemming: A. Natal (Brazilië) , B. Praia da Pipa , C. João Pessoa , D. Caruaru , E. Recife , F. Tibau do Sul
Periode: april 2006
Vervoer: vliegtuig
Accommodatie: diverse/diverse

Vandaag om 12.30 naar schiphol gebracht door Els en Bert voor onze vakantie in Natal Brazilië. De vlucht begon met een uur vertraging door een defecte rem van het vliegtuig. De vlucht duurt 9 uur en 20 min. Dan om 23.00 komen we aan bij hotel Yak voor de eerste overnachting in Brazilië, nog even wat te drinken genomen en om 0.00 UUR (NL Tijd 5.00) eindelijk gaan slapen.

Om even voor 6.00 worden we wakker voor de eerste dag van onze toer zuid. Het ontbijt staat al klaar en we genieten er smakelijk van. Om 8.00 gaan we op pad met de buggy’s, eerst naar de pinautomaat. Als we allemaal geld hebben gaan we dan echt op pad naar de eerste bezienswaardigheid. Een typische fruitmarkt waar de gids uitleg geeft over het fruit en laat ons proeven.
We gaan verder naar de grootste cashew boom ter wereld en 280 jaar oud is. De boom is zo groot doordat er genetisch iets is verkeerd gegaan bij de boom. De volgende stop is een dolfijnen baai, geweldig om deze dieren eens in het echt te zien. En net als ik over eind wil komen zegt Lodewijk onze gids bijft even staan voor een foto voor de nieuwe brochure.

We verlaten de baai en gaan met de buggy over het strand, dat heeft echt wel wat met zo’n buggy over het strand. Bij de baai bij Tibau du Sol gaan we met de pont over en spotten we nog een paar dolfijnen. Als we over gezet zijn zien we meteen waar we volgende week zitten. Het ziet er gezellig uit. We gaan verder naar Pipa en even voorbij Pipa staan we stil op een klif en genieten van het uitzicht. Het is dan nog een klein stukje naar het eerste overnachtingspunt, Pusada Barra de Cunmau. De lunch is eenvoudig en we krijgen bezoek van een aantal Mico aapjes, deze beestjes stelen de show en iedereen wil ze op de foto. Na de lunch zijn we vrij om wat te doen en de meeste kiezen dan ook voor het zwembad. Waar we elkaar beter leren kennen. Tijdens het avondeten horen we wat we de volgende dag gaan doen, tijdens het eten wordt er een dans opgevoerd en na het eten kan een ieder zelf ook mee doen. Dan om 22.00 storten we in en gaan naar bed.

De ochtend begint vroeg om 6.30 voor het ontbijt en het programma voor vandaag. We gaan wederom naar Pipa voor een tocht met een klipper. Met een klein bootje worden we vanaf het strand naar de klipper gebracht. Als iedereen aan boord is varen we naar een grote rots waar Pipa zijn naam aan heeft te danken. En dan snel naar de dolfijnen baai, we zien er al snel een paar en het schip gaat voor anker. Het is heerlijk weer en dat lokt ons voor een duik in zee. Na een uurtje zijn we weer aan land, tijdens het lopen naar restaurant e-mailen we in internetcafé naar de familie en vrienden dat alles goed gaat. Tegenover de bussen parkeerplaats gaan we eten. Het buffet is goed, maar dat hadden de vliegen ook al in de gaten. Alex de buschauffeur heeft de motor en airco alvast gestart dus het is lekker koel als we instappen en op weg gaan naar Joao pessoa. Vlak voor het vallen van de avond komen we aan bij een rivier waar je de zon prachtig onder ziet gaan, tijdens de ondergang wordt er in alle restaurants tegelijk en op het water de Bolero van Rafael gespeelt. De combinatie van dit geheel is werkelijk prachtig om te zien en te horen. Als het donker is worden we naar Littoral hotel gebracht. De avond is vrij te besteden maar bijna iedereen gaat met Lodewijk naar een tegenover gelegen restaurant om de avond door te brengen en langzaam loopt deze gezellige avond op zijn einde.

Het wordt vandaag een reisdag, we gaan eerst naar het meest oostelijk punt van Zuid Amerika voor de nodige foto's en uitleg van Lodewijk dat we nu dichter bij Afrika zijn dan bij San Paulo in Brazilië. We rijden door naar Campina Grande naar een fabriekje wat Cachace distilleert (een soort jenever), we krijgen een rondleiding door de fabriek die nu stil ligt omdat er geen product is, alleen om wat af te vullen. Alles wat ze hier doen gaat met de hand zelfs het afvullen. De lunch staat klaar dus we kunnen direct aanvallen. We krijgen bonnetjes waarmee we verschillende soorten cachace kunnen proeven. Maar pas op het is sterk spul van 40%. Zelf neem ik er een met de smaak ananas maar vindt het niet lekker. Tijdens de lunch komen er een tiental kinderen in kledendracht het terrein op en voeren na de lunch een speciale dans op uit de omgeving. De volgende bestemming is Nova Jeruzalem voor het grootste openlucht theater. De opvoering van het laatste avondmaal van Jezus. Het is een programma dat op verschillende podia wordt gespeelt. Maar door het lange staan krijgen we last van onze ruggen en besluiten om buiten het complex te gaan, naar het marktplein waar we een biertje nemen. Dan als het vuurwerk losbarst, is het spel teneinde en lopen we naar de bus, al snel komt Alex en de rest van de groep om 22.00 komen we aan in hotel Eduardo de Castro waar we nog wat eten en dan naar bed gaan.

Vandaag staat er een jeep safari op het programma en om 8.00 gaan we naar een benzine station waar we overstappen in de jeeps, we zitten achter in en het is nogal laag waardoor ik me hoofd stoot. De eerst bezienswaardigheid is een beeldentuin en we gaan dan boven op de jeep zitten om het beter te zien. Als we daar door rijden krijg ik het gevoel dat we in Arizona rijden, de cactussen, warmte en de gieren boven ons hoofd. Op het einde wijst Irene me op een bloeiende cactus en we lopen even terug om een paar foto's te maken. Deze cactus geeft slechts twee dagen per jaar een rode bloem, die het begin van het regenseizoen aangeeft. De volgende stop is een klein museum in het dorpje Brejo da Madre de Deus, dat iets laat zien over wat hier vroeger heeft geleefd, na 15 min heeft iedereen het gezien en de nodige sanitaire stop gedaan en dan snel verder in de jeeps. Vlak voor het einde van de verharde weg gaan we weer boven op de jeeps zitten, het eerste dorp waar we door heen rijden is alles geschilderd in pasteltinten en hebben de kleine huisjes een satelliet schotel van 150 cm op het dak staan. De kinderen staan overal langs de weg naar ons te zwaaien als we langs komen. Boven op het dak is het af en toe goed vast houden vanwege de kuilen in de weg en oppassen voor de takken, we genieten van de vergezichten en de diepe ravijnen. We rijden door een dorp en de kinderen van de school roepen eerst naar ons en als ze in de gaten krijgen dat er nog meer jeeps komen loopt de school uit om naar ons te zwaaien.

Om een idee te krijgen wat de jungle is gaan we een stukje lopen door het Atlantisch regenwoud, er zijn prachtige bomen en planten te zien, ook zie ik een miljoenpoot op het pad en Irene die er voor zorgt dat hij van het pad afkomt omdat hij anders wordt dood getrapt, de jungle tocht duurt eigenlijk te kort maar we moeten verder dus terug naar de jeeps. Ik zit weer boven op de jeep en we moeten oppassen dat we op tijd weg duiken voor de takken die over de weg hangen, en als het mogelijk is pluk ik tijdens het rijden een banaan, nog wel groen maar heeft iets speciaals als je dat kan doen.

We komen bij een fabriekje waar ze rietsuiker produceren ,we krijgen de nodige uitleg over het proces en we mogen het ook proeven, de stengel van 1,40 cm lang 5 cm dik en is flink zwaar dat klopt ook want er zit ongeveer 0,7 liter rietsuiker sap in. Dan is er ook ingedikt rietsuiker te koop, zelf nemen we twee blokken en een paar andere nemen ook wat mee. We gaan weer verder en komen op de top van de berg ,wat een geweldig uitzicht, tot zover je kunt kijken bergtoppen en alles is groen. Je kunt daar wel uren naar kijken maar er wordt op ons gewacht voor het eten dus snel verder. Het is een klein stukje met de auto en dan nog wat lopen en dan ergens in de rimboe is daar een picknickplaats. Ook weer zo een mooi plekje met een klein vijvertje er bij waar als we willen we kunnen gaan zwemmen, maar niemand voelt zich geroepen om dat te gaan doen. Als we aan komen staat er een oude vrouw iets te stampen, even later komen we er achter dat ze voor ons koffie aan het stampen is, het is lekkere koffie maar na een kop koffie hebben we genoeg.

De buschauffeur heeft dicht bij een jackfruit zien hangen en heeft deze opgehaald. Deze vrucht is 20cm dik en 35 cm lang, we proeven hem maar ik vond hem niet lekker. Maar is voor de Brazilianen een lekkernij. Het wordt zo langzaam tijd dat we weer terug gaan helaas is dat via het zelfde pad als we gekomen zijn, daarom rijden de chauffeurs nu wat sneller door en bij het dorp waar de verharde weg begint gaan we weer in de jeeps. Om een uur of 5 komen we tevreden aan in het hotel om ons te douchen en om te kleden om dan weer op pad te gaan met Lodewijk voor het diner in zijn favoriete restarant/kroeg. De entourage is gezellig met goede muziek en iedereen doet mee, hoewel Lodewijk graag had willen doorgaan is het om half 12 einde van de avond en worden we door Alex weer naar het hotel gebracht.