Duinenroute langs strand, zeeweringen, wadden en havenstadjes

Bestemming: A. Texel (Nederland)
Periode: juli 2013
Vervoer: Boot
Accommodatie: Vrachtboot Christina

Intersail vaart ‘s-zomers langs de Hollandse duinen, zet je over naar Texel en gaat vervolgens via het IJsselmeer terug naar Amsterdam. Je slaapt op een verbouwde vrachtboot genaamd ‘Christina’, fietst door de duinen en bezoekt havenstadjes als Enkhuizen en Hoorn. Hoe hou je het hoofd koel terwijl de stranden en havens uitpuilen en de aantallen koeien en vogels in de wei gestaag teruglopen?

Vertrek en aankomst zijn in het centrum van Amsterdam. Op zaterdagmiddag vaart de boot via Zaandam naar Alkmaar. De schipper van de Christina heet Toon. Henny is de meevarende kok. Het reisgezelschap telt zestien deelnemers. Die verdelen zich als haringen in een ton over tien piepkleine hutjes. Aan het eind van de tocht zijn er nog vijftien over. Enkele reisgenoten zijn familie van elkaar, op jonge leeftijd vertrokken naar Zuid Afrika. Na het eerste diner galmt ‘Sarie Marijs’ door het ruim.

In Zaandam gaan we op de fiets richting Alkmaar. De schilderachtige Zaanse Schans, de fraai gerestaureerde haven van Krommenie en het prachtige Alkmaardermeer laten zich van hun beste kant zien. De borden met fietsknooppunten wijzen de weg maar zijn niet altijd even gemakkelijk te vinden. We overnachten in de haven van Alkmaar. De hutten zijn gehorig. Een reisgenoot doolt tot in de kleine uurtjes over het dek.

Zondag gaan we op de fiets richting Den Helder, via de bossen bij Bergen aan Zee en de zeewering van Petten. De parkeerplaatsen bij het strand stromen vol. De stranden bij Bergen en Texel horen tot de drukst bezochte gebieden van Noord Holland. Zondag 21 juli 2013 is een topdag. Tussen Camperduin en Petten biedt de buitenkant van de zeewering een bijzondere ervaring. Er valt veel water te zien terwijl we de kop in de wind draaien. Vanaf de duintoppen bij Sint Maartenszee is het uitzicht uiterst fraai. De schuinstaande geschoren dennen dienen als parasol en leveren een schitterend panorama. We zwemmen bij de strandopgang van Callantsoog. Richting Den Helder wordt de duinenrij steeds smaller. Daar komen de aanpalende bloemenvelden en weilanden in zicht. Bij Den Helder fietsen we weer langs de buitenkant van de zeewering, om de Christina in de Marina terug te vinden. Het diner is voortreffelijk, Henny kookt opperbest.

Bij de oversteek doet de Christina de historische vissershaven Oude Schild aan en niet de veerstoep van Texel. We verkennen het eiland via twee rondjes langs de rand. Eerst via de hoofdplaats Den Burg naar Ecomare, dan langs de Slufter naar de vuurtoren en tot slot langs de waddendijk terug. De volgende dag vanuit de haven richting de veerstoep, via Den Hoorn naar het strand bij De Koog en dan via Den Burg weer terug.

Het is op maandagochtend markt in Den Burg. Bij Ecomare zoeken we verkoeling in de bossen. Richting de vuurtoren op de noordkaap van het eiland hebben we wind tegen. De Slufter is niet lang geleden door de eerste rij duinen gebroken. Nu laat men het zeewater gecontroleerd in en uitstromen en ontstaat er een bijzonder zoutwatermilieu, dat periodiek overstroomt. Texel is een paradijs voor strandgangers, peddelaars en wandelaars en een eldorado voor vogels. Verscholen in het bos en de duinvalleien liggen talrijke vakantiekolonies, op korte afstand van zee. Aan de kant van het wad komen aanzienlijk minder recreanten. We fietsen een paar uur onderlangs de dijk en ontmoeten slechts een handvol recreanten en een verdwaalde vogelspotter. De lage zonnestand aan het eind van de middag maakt de schorren tot een belevenis. Prachtige kleuren markeren het wad, rottend wier verkleurt van groen naar geel en wit. Ik ontwaar een Lepelaar binnendijks, die in zijn eentje waterplanten schept en volg het vogelconcert nauwgezet. De volgende middag teken ik het strand en vergeet voor het gemak de zonaanbidders, die massaal liggen te sudderen.

Er heerst verwarring wanneer we dinsdagmiddag 23 juli aan dek komen! De dolende reisgenoot is van boord gegaan en met onbekende bestemming vertrokken. Een zoekactie levert niets op. Toen waren er nog maar vijftien over. Het grimmige deuntje van Drs. P. ‘Dodenrit’ (1974) dringt zich op. ‘Omsk is een mooie stad maar net iets te ver weg’. De Christina zet koers over de Wadden naar de sluizen bij Den Oever, om door de Afsluitdijk in het IJsselmeer uit te komen. Op zandbanken liggen zeehonden te zonnen. De sluis bij Den Oever zijn we snel door. Het zoete water van het IJsselmeer ruikt anders en de muggen zoeken de aanval. Het driegangendiner, al varend geserveerd aan dek, is ronduit spectaculair. De oever van de Wieringermeer wordt richting Medenblik steeds rafeliger door verspreide struiken. Ineens legt de schipper de boot stil en kunnen we in het IJsselmeer duiken. Dit water blijkt wel vijf graden warmer dan de Noordzee. Ik waag het er op en verbaas me.

De schipper laat Medenblik rechts liggen om in Enkhuizen aan te meren. De kerktoren van Enkhuizen vormt vanaf het water een opvallend baken. Enkhuizen biedt plaats aan de bruine vloot en heeft meerdere jachthavens voor moderne schepen. Opgeschoten jongens en meiden duiken van het havenhoofd. Tot laat op de avond blijft het onrustig.

Wij bezoeken de binnenstad van Enkhuizen, waar de VOC een stempel op heeft gedrukt. Het Zuiderzeemuseum bestaat uit een dorp van monumenten, die oorspronkelijk verspreid langs de Zuiderzee stonden. Van sobere zeemanshuisjes en dorpsschooltjes tot weelderige winkels en werkplaatsen van rijke reders en ambachtslui. Je kunt er visnetten knopen en gerookte haring kopen. Het erfgoed omvat gebouwen, schepen, klederdrachten, sappige verhalen en levensliederen. Als contrast wordt er moderne kunst tentoongesteld. Mijn oog valt op Delfts blauwe klompen met hoge hakken van de modeontwerpers Victor & Rolf. In Hoorn ligt de Christina aangemeerd bij het houten havenhoofd, waar de scheepsjongens van Bontekoe over de dijk gluren en de sluisdeuren voortdurend open staan.

Onderlangs de dijk naar Volendam valt vooral van het weiland te genieten. De Christina ligt direct aan het Markermeer. Daar worden we getrakteerd op het laatste diner. Wanneer de zon ondergaat krijgen alle schepen een rode gloed, die op pas gepoetst koper lijkt.

De laatste etappe van Volendam naar Amsterdam varen we mee op de Christina. Tijdens de boottocht over het Markermeer komen we het ‘paard van Marken’ tegen, zoals de karakteristieke vuurtoren wordt genoemd. Achter een strekdam ligt IJburg, de nieuwste wijk van Amsterdam en het havenfront van het Javaeiland. De opzichtige BH-brug doet denken aan het werk van Marlies Dekkers: een maatje meer, aanstellerig in de touwen gehangen. In de Oranjesluizen jaagt Toon met zijn gevaarte de schippers van motorjachten de stuipen op het lijf. Een immens cruise schip (12 hoog) ligt langs de kade van het IJ en verandert de Christina in een klap van Goliath in David. Naast de duinen maken de zeeweringen en de havenhoofden veel indruk.

Schipper Toon is zo enthousiast over dit reisverhaal, dat alle reisgenoten een email ontvangen. De fraaiste reactie komt uit Zuid Afrika.
“Baie dankie vir die fotos maar veral vir die pragtige joernaal met tekeninge Johan! Dit word 'n heerlike herinnering wat ek aan my knders sal deurstuur om te lees (alhoewel hulle heel moontlik net die tekeninge sal verstaan). Mooi dag!”

Geschreven en getekend door Johan Meeus

Gratis reisvoorstel Nederland

Heb je interesse in een reis naar Nederland? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Nederland, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.