Meivakantie op Kreta
Aan het begin van het jaar boek ik samen met mijn ouders een reis naar Kreta via...
Bekijk verhaal
Bestemming:
A. Samos
(Griekenland)
Periode: juli 2015
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Hotel/Naftilos Boutique
Organisatie: Sunweb
Na ’s zomers een aantal jaren met veel plezier de Canarische eilanden bezocht te hebben, besloten mijn man en ik in 2015 voor Griekenland te kiezen. Via Sunweb boekten we een reis voor 12 dagen naar het voor ons nog onbekende eiland Samos. Bij aankomst in het hotel ‘Naftilos Boutique’ kregen we, net als de andere hotelgasten, een appartement toegewezen met uitzicht op zee. Elke morgen genoten we in de buitenlucht van een eenvoudig maar heerlijk ontbijt dat voor ons klaarstond in de eetruimte van het hotel. Tussen de middag gebruikten we soms een lunch op het bovenliggende terras bij het zwembad. Vanaf daar keken we over de groene omgeving naar zee, heel rustgevend. Bij het zwembad en op ons balkon was het goed vertoeven, we hadden qua hotel en ligging de juiste keuze gemaakt!
’s Avonds liepen we vaak via de hoofdweg naar Pythagorion dat op ongeveer 15 minuten loopafstand van ons hotel af lag. Toen we voor de eerste keer van bovenaf bij het dorp aankwamen, werden we blij verrast door de authenticiteit van het dorp. Via een hoge witte steile trap, met aan weerszijden smalle straatjes, kwamen we op de boulevard terecht. We keken onze ogen uit; de haven lag vol met kleine en grote boten en overal zagen we mensen om ons heen. In de nabijheid en langs de boulevard bevonden zich niet alleen veel restaurants maar er waren ook overdekte loungebarretjes. Dit alles ademde een gezellige en gemoedelijke sfeer uit. Ik werd meteen verliefd op Pythagorion! ’s Avonds liepen we graag langs de kade en door de omliggende straatjes om samen een keuze te maken uit één van de vele restaurants. Na het diner zochten we steevast nog een leuke loungebar op waar we nog een heerlijke cocktail bestelde.
Pythagorion heeft veel bezienswaardigheden die de moeite waard zijn om van dichtbij te bekijken. We ontdekten in het centrum een kasteel, overblijfselen van onder andere Romeinse baden en er bevond zich een Archeologisch museum met opgravingen. We bezochten ook het klooster van Panagia Spiliani. De toegang via een grot, waarin we op een blauw geschilderd kapelletje stuitte, bezorgde ons een aparte ervaring. Toen we weer buiten kwamen, hebben we op het brede terras nog een poos staan te genieten van het prachtige uitzicht op Pythagorion en zijn omgeving.
Vlak naast ons hotel bevond zich een autoverhuurbedrijf waar we voor zeven achtereenvolgende dagen een auto huurden.
Na zo'n uur gereden te hebben, begaf plotseling de koppeling van onze auto het. Op dat moment stonden we bergopwaarts, ver van de bewoonde wereld, in 'the middle of nowhere.' Toen we uitstapten, kwam mijn man met het plan om de auto te draaien zodat hij hem neerwaarts gemakkelijk de berg af kon laten rijden. Terwijl ik hem verzocht het niet te doen, draaide hij al aan het stuur. ‘Wat liet hij me schrikken!’ Ik keek naar de afgrond en ik dacht: ‘straks valt mijn man de diepte in.’ Zenuwachtig en met betraande ogen moest ik aanschouwen dat het allemaal precies ging zoals hij had bedacht. Voordat ik instapte vroeg ik: "De remmen doen het toch nog wel?" Mijn man overtuigde mij ervan dat dit in orde was en langzaam liet hij de auto bergafwaarts rijden. ‘Pff, dit was niet leuk, ik moest echt even bijkomen!’ Na een poosje passeerden we gelukkig een huis waar we twee mensen buiten zagen zitten. Helaas spraken de man en vrouw alleen Grieks, maar met gebaren konden we uitleggen wat er aan de hand was. Toen mijn man met het autoverhuurbedrijf belde, nam de vriendelijke Griek de telefoon over en legde aan hen uit waar wij ons bevonden. ‘Het bedrijf zou hulp sturen, wat een opluchting!’ Het stel gebaarde dat we moesten gaan zitten en stond hun plekje in de schaduw aan ons af. Even later werden wij met Griekse koffie en zoete lekkernij verrast. Daarna riep de vriendelijke dame haar Engels sprekende kleindochter erbij en er ontstond een leuke conversatie. Na zo'n anderhalf uur wist het verhuurbedrijf ons te bereiken en kregen we een andere auto tot onze beschikking.
We vonden het heerlijk om door bosrijk gebied of langs steile bergen te rijden. Soms reden we op bergweggetjes zonder iemand tegen te komen. We beleefden veel plezier aan de prachtige groene natuur en de heerlijke rust om ons heen met enkel het geluid van de krekels. Nu en dan maakten we een tussenstop bij authentieke bergdorpjes met hun kleine kerk en leuke straatjes. Wanneer wij op het warmste moment van de dag door een dorp liepen, zag je nauwelijks dorpsbewoners. Alhoewel, we troffen ook eens een groepje kaartende Grieken aan op een plein in de schaduw. Op sommige plekken leek de tijd stil te hebben gestaan terwijl andere dorpen weer wel ingespeeld waren op toeristen. Wanneer we in het oog kregen dat een dorpje over een Panorama restaurant beschikte, maakten we ondanks de warmte toch graag de klim naar boven. Onze prestatie werd altijd beloond met een sprookjesachtig uitzicht over het dal.
In een klein rustig dorpje dat we in het noordwesten aandeden, besloten we een lunch te nuttigen. Via een smal trappetje kwamen we bij het restaurant terecht dat over een stuk of zes tafeltjes beschikte. Meteen werden we aangesproken door een Nederlands stel dat aan een tafeltje zat. "We raadden jullie aan enkel wat drinken te bestellen want de eigenaresse lacht wel steeds vriendelijk maar spreekt alleen maar Grieks!" Mijn man liet zich hier niet van weerhouden. Hij wilde de eigenaresse graag aan klandizie helpen en met veel geduld deed hij een poging om een salade te bestellen. Geen idee of ze het snapte, maar we vonden het leuk om ons te laten verrassen. Vervolgens verdween ze de keuken in en hoorden we dat ze druk bezig was. Ze bleef lang weg, maar uiteindelijk kwam ze met een heerlijke salade aanzetten, genoeg voor vier personen! Vol trots zette ze ook nog een bordje met lekkers neer en ze wees op zichzelf. Hieruit maakten we op dat ze het gerecht zelf had gebakken. Net als de salade smaakte het heerlijk en toen ik dat met gebaren aan haar liet merken, straalde ze erover. Na het eten verwende ze ons ook nog met meloen, zonder dat ze er iets extra’s voor rekende. Met rode wangen van plezier zie ik haar nog dikwijls op onze vakantiefoto’s terug.
In het noorden hebben we meerdere malen de gezelligheid van het dorp Kokkari opgezocht. Na een wandeling langs het water namen we grappig genoeg altijd plaats op hetzelfde kleine terras. De relaxte sfeer die er hing en het uitzicht op zee gaf ons een echt vakantiegevoel.
Bij ons eerste bezoek aan Samos-stad stopten we bij een uitkijkpunt om te zien hoe mooi Samos-stad tegen de heuvels is gebouwd. De tweede keer zorgden we ervoor dat we zo'n half uur voor zonsondergang bij de haven waren. De dalende zon liet een prachtig licht op de stad vallen en dat gaf mij de gelegenheid om net als bij de ondergaande zon verschillende foto’s te maken.
De wandeling naar de Potami watervallen in het noordwesten maakte op ons een verpletterende indruk. De natuur langs de kronkelende paadjes was werkelijk prachtig. We passeerden oude bomen, mooie stromende beekjes en kleine watervalletjes; het leek wel een sprookjesbos. We troffen ook onstabiele bruggetjes, grote keien en dikke boomwortels aan. Het liep niet altijd gemakkelijk, maar dat maakte de wandeling des te leuker. Aan het eind van de tocht kwamen we bij een laagstaand riviertje aan dat langs rotspartijen naar een kleine waterval leidde. Het water was zeer koud en er bevonden zich soms ruwe stenen onder water. Maar wat een leuke ervaring om te baden in dit klein stukje paradijs!
De rit die we door het Zuiden maakte, via Pirgos langs Pogondas was geweldig mooi. Wat een rust en wat is Samos toch een uitgestrekt eiland. Toen we een poosje onderweg waren, stuitte we ineens op de afgelegen taverne ‘Panorama Pagondas.’ We waren de enige gasten en op aanraden van de eigenaar bestelden we als lunch de specialiteit van de taverne. Ondertussen keken we met plezier naar de prachtige vergezichten. Terwijl wij een heerlijk koel drankje dronken, zag ik dat de eigenaar bier dronk van een Nederlands merk. Ik moest lachen en spontaan vertelde ik hem dat ik het zo leuk vond dat hij als Griek Nederlands bier dronk terwijl ik Grieks bier aan het drinken was. Er ontstond onmiddellijk een leuke conversatie en mijn man zette de vriendelijke Griek samen met mij op de foto. Toen we na de lunch vertrokken, liep de eigenaar met ons mee en overhandigde ons sinaasappels uit zijn eigen boomgaard.
Op Samos troffen we veel strandjes met schilderachtige baaien aan. In het zuidoosten maakte Posidonio een onvergetelijke indruk op ons. Toen we de baai met het prachtig blauwe water tussen de groene heuvels zagen liggen, viel onze mond open van verbazing. ‘Wat een paradijs!’ In het dorp ontdekten we aan het einde van de kade een piepklein strandje waar we een verkoelende duik namen. Terwijl we ontspannen ronddobberden, zagen we voor ons de groene kust van Turkije liggen. Toen we daarna op een terras in de schaduw aan een koel drankje zaten, voelden we ons heel gelukkig en tevreden.
Het groenrijke Samos is prachtig. We kunnen iedereen aanraden om dit Griekse eiland te bezoeken. Je vindt er mooie witte bergdorpjes waar je heerlijk doorheen kunt slenteren, schilderachtige baaien, bezienswaardigheden, gezellige vissersdorpjes met leuke smalle straatjes, het eten en drinken smaakt goed èn je kunt er volop van de zon genieten. De mensen op het eiland zijn vriendelijk en zowel de rust als de drukte kan opgezocht worden. Kortom: Samos heeft het allemaal!
Geschreven door Saskia Munneke