Gratis reisvoorstel aanvragen

Het relaxte leven in Suriname

Landkaart met overzicht van deze reis

Bestemming: A. Paramaribo (Suriname) , B. Brokopondomeer , C. Brownsberg , D. Botopasi , E. Paramaribo , F. Nieuw Nickerie , G. Bigi Pan Natuurreservaat , H. Galibi
Periode: augustus 2007
Vervoer: Vliegtuig en bus
Accommodatie: Diverse
Organisatie: Djoser

Foto van deze vakantie

Op de dag dat Rasmussen als geletruidrager uit de Tour de France wordt gehaald vliegen wij naar Paramaribo in Suriname. Eenmaal op Schiphol blijkt gelijk dat we vertraging hebben. Na de trage check-in bekijken we wat winkels en drinken een bakje koffie om vervolgens 1,5 uur voor vertrek naar de gate te lopen. Hier staat een gigantische rij en het duurt erg lang maar uiteindelijk zitten we in het vliegtuig en kunnen we vertrekken voor een vlucht van bijna 9 uur. De vegetarische maaltijd aan boord is goed, alleen zitten wij net op de plek waar de stewardessen wisselen en worden we een aantal keer overgeslagen. Als we uit het raampje kijken zien we alleen maar water en heel soms een boot. Eenmaal boven Suriname zien we veel groen met rode bauxietwegen. Als we landen op Zanderij regent het helaas. We worden opgewacht door Kenneth en krijgen gelijk een flesje koud water van hem. Door het Surinaamse landschap rijden we in een uurtje naar het hotel. Daar gooien we de tassen op de kamer en gaan we op zoek naar een pinautomaat. Helaas zonder succes want alles in de omgeving van het hotel is gesloten.

Fort Zeelandia

`s Ochtends om 7.00 uur is er een informatiebijeenkomst, de reisleiders Kenneth en Jane vertellen wat we deze vakantie allemaal gaan doen. En dat klinkt erg goed! Nadat er een beheerder is voor de fooienpot is het officiële gedeelte voorbij en gaan we ontbijten. Buiten staat Lara op ons te wachten om ons de leukste plekjes van Paramaribo te laten zien. We brengen een uitgebreid bezoek aan Fort Zeelandia, een voormalig Nederlands fort. Daarna is het terras-tijd, waarbij we vergezeld worden door een leguaan. De rest van de dag brengen we op de hotelkamer met airco door want het is veel te warm om iets te doen. `s Avonds eten we Chinees samen met wat andere groepsleden.


Fort Zeelandia
Fort Zeelandia


Boottocht over de Suriname-rivier

We ontbijten in het hotel en lopen vervolgens naar de boot die ons de aankomende twee dagen gaat vervoeren. We varen over de Suriname-rivier o.a. langs het wrak van Goslar en onder de Wijdenbos-brug door. We stoppen in Domburg waar de meeste wat te eten halen, verder is er niet veel te beleven. Tijdens de boottocht zien we leguanen en scheepswrakken. Sommige jongens proberen de leguanen te vangen om ze te verkopen. Volgende stop is bij Paranam, klein dorpje waar de medewerkers van de bauxietmijnen wonen. We lopen door het dorp heen en zien hoe zij leven. De bewoners willen helaas niet op de foto en we varen snel weer verder. Laatste stop van vandaag is bij Overbridge, een vakantiekamp waar wij twee dagen overnachten in hangmatten! We sluiten de dag af op het strandje van de rivier en eten gezamenlijk in de eethut. Diner bestaat uit rijst, bonen, kip, tayerblad met garnalen, tomaat en komkommer. Na het eten laten Onno en Kenneth hun gitaar- en zangkunsten horen en valt iedereen in slaap met het geluid van een steelband op de achtergrond.

Jodensavanne

Al om 5 uur zijn we wakker en twijfelen of we eruit gaan. Zo te horen zijn we niet de enige. Toch blijft iedereen liggen en rond 7 uur gaan we eruit voor een koude douche. Na het ontbijt varen we richting de Jodensavanne, een oude Joodse nederzetting die overwoekerd is door de jungle. Als Willem met de boot het mangrovebos in wilt gaan worden er Braziliaanse bijen gehoord en aangezien deze beestje behoorlijk agressief zijn moeten we de tocht afbreken. Als we net de boot zijn ingeglibberd zegt Kenneth dat hij een andere route heeft gevonden. Een aantal mensen besluiten aan boord te blijven maar de meesten gaan weer mee. We brengen een kort bezoek aan de Casipora begraafplaats en varen vervolgens terug naar de Jodensavanne. Weer terug op de boot krijgen we fruit, koek en zoutjes en terug bij Overbridge gaan we gelijk lunchen. Als we eenmaal zitten wordt het heel donker en barst er een tropische bui los. Als het is afgelopen gaan velen zwemmen maar wij besluiten in de hangmat uit te rusten. Door de bui is alles nat en modderig en onze wandeling houdt op bij de bar. Daar eten we een pittige soep en drinken we een biertje op de verjaardag van André.

Brokopondomeer

Goede nacht gehad in de hangmat. Tijdens de ochtendwandeling zien we veel vogels daarna kunnen we aansluiten bij een heerlijk ontbijt. Vandaag staat het Brokopondomeer op de planning. Aangezien we daar op een eilandje overnachten moeten we onze bagage meenemen. Eerst rijden we twee uur met een busje. Onderweg stoppen we bij een supermarkt waar alles (personeel en producten) achter hekken staan. Je krijgt pas iets als je het nadrukkelijk vraagt, niet zo klantvriendelijk dus. Het Brokopondomeer is net zo groot als de provincie Utrecht en overal komen dode bomen boven het water uit. Wij zijn bang dat ons bootje ook een boom raakt en na korte tijd gebeurt dat ook. Na een uur varen komen we op een eiland waar 10 hutjes staan. Net als we er foto`s van willen maken neemt de boot gas terug en blijkt het dat we hier slapen de aankomende drie nachten. Omdat wij de hutten te klein en benauwd vinden hangen we de hangmat op in een soort kantine aan het water. Wat een mooi uitzicht hebben we hier! En vanaf de hangmat stap je zo het water in. Na het eten vinden we de fles rum van de kok Lionel en die maken we meester. Als we beloven morgen een nieuwe fles te halen voor Lionel vindt hij het niet zo erg. Rond 10 uur zoekt iedereen zijn hangmat op en die wiegen ons in slaap.

Brownsweg

Douchen lukt niet dus maar afspoelen in het water. We ontbijten wat later vandaag maar dat maakt ons niet uit, we kunnen het Surinaamse tempo wel waarderen. De boot brengt ons vandaag naar Brownsweg en daar bezoeken we het dorp. Het zijn eigenlijk 8 dorpjes die zijn samengevoegd. We gaan o.a. op bezoek bij een medicijnman en een man die dingen van houtsnijwerk maakt. Sommige groepsleden kopen een vijzel met stamper. Een oudere vrouw in het dorp is niet zo blij met ons bezoek, ze blijft dingen roepen naar Kenneth en bedelt om sigaretten en geld. We lopen ook langs de supermarkt want we moeten rum halen voor de kok, maar ook hebben we kipdrumsticks nodig voor de bbq van vanavond. Na 15.00 uur zijn we weer terug op ons eilandje en Lionel heeft een heerlijke lunch gemaakt bestaande uit rijst, kouseband en kip massala. Na de lunch gaan we vissen op piranha's. Eerst moeten we aasvissen hebben. Er wordt een net in het water gelaten en wij moeten er brood opgooien. Het net wordt dan naar boven gehaald en als het goed is moeten er kleine visjes op liggen. Twee keer hebben we genoeg visjes en kunnen we op piranha-jacht. Met de boot gaan we een stukje verderop vissen en bijna iedereen vangt een piranha. Als we terug zijn luisteren we onder het genot van een Parbo-biertje naar de Nederlandstalige liedjes van Kenneth. Het duurt behoorlijk lang voordat het eten klaar is en sommige groepsleden zijn al bijna in slaap gevallen. Tegen 22.00 uur komt de maaltijdsoep op tafel en besluiten we om de kipdrumsticks morgen op de bbq te leggen. Na een glaasje rum is iedereen moe en duikt de hangmat in. Door de wind zijn de stoelen omgewaaid en de regen tikt zacht op het dak. Niets wijst op de storm die gaat komen...

Goudzoekers

Heel vroeg in de ochtend word ik wakker van grote regendruppels in mijn gezicht. Buiten stormt het en de regen komt door de zijkant van onze hut. Gelukkig is onze bagage afgedekt met plastic want de regen komt overal doorheen. Niet iedereen heeft geluk, in andere hutten is alles nat, van de hangmatten tot kleding. Bij het ontbijt regent het nog steeds en we besluiten om niet met de excursie mee te gaan. Als het later droog wordt laten we alles drogen. De rest van de ochtend luieren we wat. Delano haalt een paar kokosnoten uit de boom, wat een heerlijk verfrissend tussendoortje is. Onze kok heeft al 2 nachten niet geslapen en ligt heerlijk te snurken in de hangmat. We besluiten hem te laten liggen en André maakt de bb met de r. Na de lunch gaan we alsnog met de boot naar de goudzoekers. We raken weer een paar bomen en moeten door een kreek lopen waar we natte voeten krijgen. Het is erg om te zien hoeveel schade wordt aangericht in het oerwoud. Hele stukken zijn omgeploegd met als resultaat dat er diepe gaten overblijven. Het is een lastige tocht maar als we de zonsondergang zien bij het meer zijn we alles vergeten! Vooral de dode bomen worden spookachtig verlicht, echt schitterend. Eenmaal terug bij ons eilandje heeft Lionel de bbq aanstaan en hebben wij nog even tijd voor een duik in het warme water. Genietend van een paar Parbo-biertjes zitten we bij het kampvuur. De kip en piranha liggen te braden op de bbq als we een windje op voelen komen. En dat betekent vaak; onweer. Ja hoor, het barst weer los en door de harde wind knapt het touw waar de boot aan vast zit. Gelukkig weet Tom deze net op tijd te redden en kunnen we morgen weer naar een andere plek vertrekken.

Brownsberg natuurpark

We genieten nog even van een ontbijt aan het Brokopondo meer en vertrekken dan met de boot naar de wal. Met een knalrode bus worden we naar Brownsberg gebracht. De rit verloopt niet geheel soepel, er zijn veel kuilen in de weg en af e toe glibberen we weg. Eenmaal in het natuurpark lopen we naar huize Tapir. Vanaf hier heb je een schitterend uitzicht over het Brokopondo meer. Helaas is dit huis niet groot genoeg voor de hele groep en wij slapen met de kok en 2 andere groepsleden in een ander huis. Ook onze gids Kenneth sluit zich bij ons aan. Het is een beetje muf in dit huis en er is geen waterleiding aangesloten. We lunchen met een krentenbol, broodje hotdog en plakje koek. Verzadigd gaan we aan de wandeling naar de watervallen beginnen. Het is een glad en steil pad, dus Tom en ik besluiten om vast terug te gaan. Omdat we met z`n tweeën rustig teruglopen zien we veel dieren zoals een zijdeaapje, een grote roofvogel, kapucijnapen en brulapen. Op een gegeven moment haalt de groep ons weer in en zijn we weer compleet. Terug bij het kamp genieten we op onze veranda van een biertje. Vanwege blikseminslag gisteren is er geen licht en moeten we het met kaarsjes en olielampen doen. `s Avonds eten we mie en kip met pindasaus. En vieren we de verjaardag van Emma met een cake en kaarsjes. In de bar sluiten we de avond af.

Het Natuurpark Brownsberg in Suriname
Het Natuurpark Brownsberg in Suriname


Een nieuwe dag breekt aan in Brownsberg natuurpark. We hebben vannacht het mooie geluid van de brulapen gehoord. Om 6.30 uur gaan we douchen, met koud water helaas. Omdat we op 500 m hoogte zitten is er geen warm water. Met z`n tweeën maken we een wandelingetje over het park voor we om 7.30 uur gaan lunchen. Sommige gaan de wandeling naar de Witi kreek maken maar omdat het nogal veel klimmen en dalen is ga ik niet mee. Samen met twee vrouwelijke reisgenoten besluiten we een wandeling te maken van een uurtje. We doen er uiteindelijk twee uur over en zien veel mooie dieren zoals een leguaan en blauwe vlinders. De brulapen horen we wel maar we zien ze helaas niet. Na de lunch besluiten we weer een stukje in de omgeving van de accommodatie te bewonderen. Samen met Michel, Herman en Marja zien we een giftige slang en een groep kapucijnapen. Als we weer terug willen naar het kamp missen we een afslag en lopen een stuk om. Gelukkig worden we gewezen op onze misstap door een aantal Surinamers anders hadden we het goede pad nooit gevonden. Eenmaal terug in het kamp genieten we van een biertje en, omdat de stroom nog niet gemaakt is, eten we een soepje bij kaarslicht.

Van Brownsberg naar Boven Suriname

Ook deze dag beginnen we met een wandelingetje en daarna gaan we ontbijten. We hebben nog wat foto`s gemaakt van de dieren in Brownsberg zoals trompettervogels en agoeti`s. Om 11.00 uur worden we opgehaald door het busje en gaan we richting Boven Suriname. Het is weer een glibberige weg naar beneden maar de chauffeur doet het goed. Onderaan de berg stoppen we bij een supermarkt waar weer alles achter tralies staat. Ze hebben hier echt alles, van potjes piccalily, tot tijgerbalsem en vishaakjes. Het laatste stuk naar Boven Suriname gaat over een saaie rode bauxietweg. Omdat het al een aantal dagen niet heeft geregend is de weg stoffig en zijn wij binnen afzienbare tijd net zo rood als de weg buiten. In de drie uur durende rit zien we veel groene bomen en af en toe een klein huisje van hout. Aan het eind van de weg staan er bootjes voor ons klaar om ons naar Tang Luku te brengen. Tang Luku betekent 'blijf kijken' en hier staan de hutjes waar wij overnachten. Enkele groepsleden springen direct het water in en anderen gooien de vishengels uit. We eten laat maar onze kok heeft weer iets heerlijks gemaakt. Na een aantal biertjes gaan we slapen. Wel met het raam en de deur open om wat frisse lucht binnen te krijgen.

Op het hele eiland is maar 1 douche waar ook nog eens opgepompt rivierwater uitkomt. Wij wassen ons dus maar in de rivier waar het nog heerlijk rustig is om 6.30 uur. Terug bij de hutjes staat de thee en koffie al klaar. Aan het ontbijt wordt hard gewerkt. Als we dat op hebben vertrekken we met een bootje naar Nieuw Aurora. We bezoeken de grootste kerk van Suriname, deze witte kerk behoort bij de evangelische broedergemeenschap. Er is een kerkdienst gaande als wij binnenkomen, maar ze wisten van onze komst. De predikant heet ons welkom en er wordt direct gecollecteerd. Als de schriftlezing voorbij is wordt het geld geteld en per groep meegedeeld wat de opbrengsten van de collecte zijn. Gelukkig heeft onze groep meer geschonken dan de arme bevolking. Na de dienst gaan we het dorp verder bekijken. Veel bewoners proberen handgemaakte producten te verkopen en zo wat aan de toeristen te verdienen. In het dorp is een duidelijke scheiding tussen christenen en heidense (alles wat niet christelijk is heidens). Maar deze 'heidenen' geloven in hun eigen godsdient, de Winti. In het heidense gedeelte van het dorp zijn de huizen meer versierd en zien we enkele offerplaatsen. We gaan weer terug naar Tang Luku voor de lunch en `s middags hebben we een vrije dag. We luieren wat bij het water en sommige proberen een visje te vangen. Om 17.00 uur gaan we de andere kant van het eiland om in de boot te stappen naar het 'heidense' dorp Gunsi. Er is alleen bijna niemand in dit dorp en we zien alleen het oerwoud met 'kostgrondjes', waar allerlei eetbare planten worden gekweekt.

Pikin Slee

We beginnen de ochtend weer met het wassen in de rivier en na het ontbijt rijden we met de boot naar Pikin Slee, dit dorp wordt bewoond door rastafari`s. Ooit werd deze bevolkingsgroep uit het dorp verbannen maar nu draait de economie in dit dorp op de verkoop van hun houten meubelen. Aangezien zij de macht hebben in dit dorp is het roken van marihuana hier legaal. In het dorp zien we verder nog vrouwen met jonge kinderen die erg fotogeniek zijn. We varen weer verder stroomopwaarts naar Botopasi. Hier drinken we iets in de lobby van een hotel met Nederlandse eigenaresse. Daarna varen we weer terug naar Tang Luku. Het is op het heetst van de dag en dat voel je vooral als we stil liggen op het water. Als we terug zijn bij de hutjes heeft de kok een heerlijke maaltijd klaar en daarna zoeken we allemaal verkoeling in de rivier. Als we net op bed liggen te rusten worden we wakker gemaakt met de mededeling dat er een luiaard in de boom zit. Daarna kunnen we alweer aansluiten bij het diner, bestaande uit aardappelen, banaan en zoute vis. `s Avonds krijgen we een dansvoorstelling te zien van twee vrouwen uit Nieuw Aurora, een leuke spontane actie.

Met het vliegtuig naar Paramaribo

We hadden de was buiten hangen maar het heeft vannacht aardig geregend dus die is niet droog geworden. We moeten wel alles inpakken want vandaag reizen we verder naar Paramaribo. Gelukkig breekt 's ochtends het zonnetje door en worden de meeste spullen toch wel aardig droog. Het vliegtuig is (te) klein, twee groepsgenoten moeten zelfs bij elkaar op schoot... De vlucht gaat snel en we zijn zo op de luchthaven Zorg en Hoop in de hoofdstad van Suriname. We worden naar het zelfde hotel gebracht als waar we in het begin van de reis waren, maar krijgen gelukkig wel een andere kamer die minder geluid doorlaat. Na een goede douche eten we pasta met garnalen in het Waaggebouw. Eenmaal terug op de kamer sorteren de vieze en schone spullen uit de tassen en bekijken we de gemaakte foto`s. `s Avonds eten we bij de Chinees.

Fietsen in Commewijne

Vandaag staat een heuse fietstocht op de planning. Als we allemaal een fiets hebben uitgezocht vertrekken we naar de palmentuin. Hier staan al allemaal tentjes voor de feestdag van morgen. We vervolgen de route richting de rivier. Met een bootje worden we naar Commewijne gebracht, in dit district wonen voornamelijk Javanen. Dat komt omdat zij in de 18e eeuw op de plantages werkten die ze hier hadden. We fietsen nog langs het oude fort Nieuw Amsterdam en stoppen bij een oud plantagehuis. Dit doet tegenwoordig dienst als kindertehuis voor indiaanse kinderen. Op de terugweg stopte we ook bij Fort Amsterdam waar we naar het openluchtmuseum zijn geweest. Het oude fort is een gevangenis geweest en er zijn nog oude cellen die je kunt zien. Hierna is het tijd voor de lunch, die krijgen we bij kindertehuis Leliendaal. Als we weer verder willen fietsen begint het heel hard te regenen dus moeten we even wachten. Als we eindelijk aan de terugreis kunnen beginnen rijden we o.a. langs een oude suikerfabriek en varen we over de Leonsberg met een pondje. Langs de rivier fietsen we terug naar de stad en stoppen we alleen nog bij het huis van de kunstenaar Edwin de Vries. `s Avonds eten we weer in het Waaggebouw.

Boten aan de oever van de rivier de Commewijne in Suriname
Boten aan de oever van de rivier de Commewijne in Suriname

Nieuw Nickerie

Het is vandaag een feestdag. 'de dag van de inheemse' en dat merken we al bij het ontbijt. Om half 9 staat het pas klaar en er is niet genoeg voor iedereen. Om 9.00 uur gaan we richting Nieuw Nickerie, in het westen van Suriname. Voordat we daar zijn stoppen we bij het monument voor de Suriprofs, die zijn in 1989 omgekomen bij een vliegtuigongeluk. Een uurtje later stoppen we in Groningen, en maken we een ceremonie mee van indianen. Met de mooiste kleding en vogels in hun hoofdtooi paradeerden ze rond. Als we om 15.00 uur aankomen in Nieuw Nickerie gaan we eerst een hapje eten, bij een Indonesisch restaurant deze keer. We installeren ons op de hotelkamer en om 18.00 uur worden we weer opgehaald door de bus. We gaan naar de zonsondergang kijken bij Zeedijk, maar door de regenwolken zien we helaas niet zoveel. In de hindoetempel die daarna op de planning staat mag je alleen naar binnen als je vegetariër bent, en dat zijn wij niet. `s Avonds eten we een hapje bij het hotel.

Bigi Pan Natuurreservaat

Al om 07.00 uur `s ochtends zitten we in het busje. Vandaag gaan we vogels spotten in het Bigi Pan Natuurreservaat. Op een gegeven moment kunnen we niet verder met de bus maar moeten we met de boot naar een hoger gelegen kanaal. Ondanks de modder lukt het de mannen om ons daarheen te trekken. Als we door het kanaal zijn gevaren komen we op een meer uit met een paar hutjes in het midden. Wij stoppen bij een hutje van de natuurorganisatie. Veel vissers maken gebruik van deze hutjes om het toilet te gebruiken of om een drankje te drinken. Als we terug varen zien we veel vogels. De bootsman heeft beloofd een kaaiman te vangen en gaat met stok en lus aan het werk. Na een aantal pogingen lukt het hem, tot afgrijzen van een aantal groepsleden. Als we weer op de kade staan zitten we onder de modder maar het was de moeite waard. In de modderige kleren bezoeken we een rijstpellerij, maar dat maakt niet uit want het is daar toch erg stoffig en vies. Daarna gaan we ons opfrissen in het hotel voordat we overheerlijke roti gaan eten. Met een goed gevulde buik rijden we terug naar Paramaribo. Om 19.00 uur zijn we pas terug in ons hotel en kunnen we direct aanschuiven bij het buffet. Met een aantal groepsleden sluiten we de dag af met een heerlijk koude Parbo.

Galibi

Om 9.00 uur staat iedereen klaar om kennis te maken met gids Bonito, de aankomende 3 dagen gaat hij ons rondleiden. Kenneth is er helaas nog niet dus we kunnen nog niet vertrekken. Hij heeft dan wel vakantie maar wilt graag met ons mee. Als we compleet zijn rijden we met een aardig tempo naar het oosten. De weg is behoorlijk slecht waardoor we flink aan het hobbelen zijn. Na 1,5 uur stoppen we om te 'ontbijten', wat bestaat uit opgewarmde nasi van vanochtend. Maar we kunnen ook even de beentjes strekken en wat drinken. De gids raadt aan om een regenponcho te kopen en daar luisteren we gelukkig naar. Als we in Galibi zijn regent en waait het flink. In het resort staat eten klaar, wat ons niet verbaasd want in Suriname lijkt alles te draaien om het eten. Vervolgens zoeken we een kamer uit, die we moeten delen met Marja en Herman. Als daarna een flinke regenbui uit de hemel komt kunnen we niet de stad in maar blijven we op de veranda zitten. Gelukkig is het om 17.00 uur droog als er een stadswandeling op het programma staat. We lopen langs een souvenirswinkel, klein dierentuintje en supermarkt. Als ik geen zin meer heb besluit is via het strand terug te lopen. Daar wordt ik staande gehouden door een jongeman die waarschuwt dat het niet veilig is om alleen over het strand te lopen '`s nachts'. Aangezien de zon nog niet onder is lijkt het mij overbodige informatie, maar deze jongen blijft achter mij aanlopen. Als we bijna bij de accommodatie zijn gaat hij de andere kant op en schuif ik bij de biergroep aan in de bar bij de lodge. We zoeken wel vroeg ons bedje op want om half 4 worden we al wakker gemaakt.

Schildpadden in Galibi

Iets voor 4.00 uur zitten we al in de boot en varen we richting de oceaan. We zoeken naar schimmen en als we op het strand zijn zoeken we schildpadden die eieren leggen maar helaas, het seizoen is blijkbaar al voorbij. Eenmaal terug bij de lodge lopen we nog wat langs het strand aangezien het ontbijt nog niet klaar is. We aanschouwen het tafereel van een kapseizende boot waarvan de eigenaar geen haast heeft met het opvissen van zijn spullen. Alles gaat rustig aan maakomt uiteindelijk goed, typisch Surinaams dus. We hebben een rustdag vandaag en pas in de namiddag gaan we richting een natuurreservaat. Daar gaan we op zoek naar kleine schildpadjes. Voordat we aan wal zijn ziet Benito ze al en enthousiast zwaait hij dat we moeten komen. Er steekt inderdaad een kopje uit het zand maar het duurt wel erg lang voor hij eruit is. Als Benito hem uitgraaft blijkt hij vast te zitten achter een wortel. Benito heeft hem dus gered, helaas voor zijn twee broertjes kwam de hulp te laat. Even verderop zien we een nest van wel 10 schildpadjes uitkomen. Ze kruipen allemaal over elkaar heen, echt geweldig om te zien. `s Avonds worden we getrakteerd op een culturele voorstelling met wat eentonige muziek.

Frans Guyana

Vandaag steken we de grens over en gaan we een kijkje nemen in Frans Guyana. We hebben aardig geslapen dus kunnen uitgerust op pad. Met de boot varen we naar het plaatsje Saint-Laurant-du-Maroni, wat tegenover Albina is gelegen. We zien direct het verschil met Suriname; de auto's hebben Franse nummerborden, de munteenheid is de euro en de gebouwen zijn in een veel betere staat. We bezoeken eerst de gevangenis, vanuit hier werden Franse gevangenen naar het Duivelseiland gebracht. Als we op het terras een cappuccino nemen valt het ons op dat de prijzen hier veel hoger liggen dan in Suriname. Als we teruglopen naar de boot zien we nog wat mooie koloniale gebouwen. De douane zien we niet terwijl het bekend staat dat er veel gesmokkeld wordt uit Suriname. Eenmaal terug krijgen we een warme lunch bestaande uit kip met rijst. Daarna reizen we met de bus terug naar Paramaribo. We stoppen onderweg nog bij een stadion welke door Ronnie Brunswijk is gebouwd. Eenmaal in de hoofdstad vragen we of Lara met ons mee gaat eten en hier reageert ze enthousiast op.

Aan alles komt een eind

Om 8.00 uur zitten we aan ons laatste ontbijt in Suriname. Vandaag gaan we terug naar Nederland. Als Jane binnenkomt verteld ze dat onze vlucht vertraging heeft. We worden niet om 14.00 uur opgehaald maar pas om 18.00 uur. Het is een gekkenhuis op de luchthaven dus we moeten er vroeg zijn volgens Jane. We mogen wel op onze kamer blijven tot we worden opgehaald. We hebben nog tijd genoeg om souvenirs te kopen en lopen naar Jeruzalem Bazaar. Daar kopen we een hangmaten een t-shirt, ook kopen we twee flessen rum voor Kenneth. Daarna begint het lange wachten op vliegveld de Zanderij maar uiteindelijk hebben we een goede vlucht naar Amsterdam. Woensdagmiddag zijn we eindelijk thuis en genieten we eerst van een bak goede koffie!

Lees het complete verhaal op de site van Tom en Gonnie

PANGEA Travel
9,3
op basis van 359 reviews

3 consumenten awards

PANGEA Travel won in 2024 de Reisgraag award
Lees meer
FOX, verre reizen van ANWB
8,4
op basis van 377 reviews

2 consumenten awards

FOX, verre reizen van ANWB won in 2021 de Reisgraag award
Lees meer
Sawadee Reizen
8,1
op basis van 124 reviews

1 consumenten award

Sawadee Reizen won in 2014 de Reisgraag award
Lees meer
Heb je interesse in een reis naar Suriname? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Suriname, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.

Vertel ons uw vakantie wensen. Onze reisexperts geven u gratis en vrijblijvend reisadvies op maat.

 Aangesloten bij ANVR,SGR, Calamiteitenfonds
 9,6 in reviews
 Veel kennis en ervaring
 3.879 klanten gingen u voor

Uw gegevens

* = verplicht. Privacy beleid is van toepassing

Vakantieverhalen / reisverslagen

Gerelateerde artikelen