De reis naar romantisch Venetië

Bestemming: A. Venetië (Italië)
Periode: december 2010
Vervoer: Viegtuig Ryanair
Accommodatie: Bed & Breakfast

Voor de verjaardag van mijn vriend was ik opzoek naar een leuke citytrip. Toen ik eenmaal een goede deal had gevonden op internet voor Venetië, aarzelde ik geen moment en boekte ik gelijk een trip naar deze romantische waterstad. Ik neem jullie graag mee terug in de tijd.

Gaat onze vlucht wel door?

Deze ochtend ging al vroeg de wekker. We gingen weliswaar pas tegen de avond op het vliegtuig, maar gezien het onstuimige weer leek het ons verstandig om op tijd op te staan. De afgelopen drie dagen had het namelijk al aan één stuk door heftig gesneeuwd waardoor er een dik pak sneeuw op de wegen lag. Omdat vliegen met dit weer niet altijd een even groot succes is, besloten we om voorafgaand de vlucht te checken. Tot onze grote schrik troffen wij een aanzienlijk groot aantal geannuleerde vluchten aan. Onze vlucht was gelukkig nog niet geannuleerd, maar voor de zekerheid pleegde ik nog een telefoontje naar Ryanair en luchthaven Düsseldorf Weeze. Helaas konden zij ons geen duidelijkheid geven waarna we maar gewoon op tijd moesten vertrekken.

Eenmaal in de auto leek het ons mee te vallen. We waren vroeg vertrokken en de wegen waren mooi gestrooid. Niets stond ons nog in de weg om op tijd onze vlucht te halen. Helaas werd deze gedachte al snel omgezet in stress toen we eenmaal de Duitse grens overstaken. De Duitse wegen waren niet gestrooid waardoor er een heel pak sneeuw op de weg lag. Vanaf dat moment belandden we in een file. Het enge van de weg was dat we op het platteland nog geen meter vooruit konden kijken waarna oversteken op kruispunten levensgevaarlijk werd. Desondanks hadden we de helse autorit toch nog overleefd, en nog op tijd ook. Met twee uur vertraging vertrokken we uiteindelijk richting Venetië.

Op het vliegveld van Treviso stond de bus naar Venetië al gereed. In tegenstelling tot de autorit van de ochtend, kon de bus wel doorrijden. Na ongeveer een uur rijden konden we de stadslichten van Venetië in de verte zien. Het was inmiddels al redelijk laat, maar gelukkig hadden we een duidelijke routebeschrijving mee en hoefden we maar 10 minuten te lopen. Helaas bleek de routebeschrijving nogal verouderd te zijn waardoor we in plaats 10 minuten er anderhalf uur over deden. ’s Avonds zijn we de stad ingelopen en hebben we in een café een cocktail gedronken, die overigens te vies voor woorden was.

Het San Marcoplein

Vandaag vierden we de verjaardag en stonden we vroeg op voor een lekker ontbijtje, voor Italiaanse begrippen dan. Na het ontbijt zijn we vervolgens Venetië in gaan lopen. Waar wij gisteren nog in de stilte door het centrum liepen, was het vandaag een drukte van jewelste door de vele marktkraampjes. Er was werkelijk van alles en nog wat te koop op deze markt.

In de buurt van het San Marcoplein gingen we voordat we de kerk inliepen nog ‘even’ winkelen. Ik wou namelijk nog graag een typisch masker hebben voor thuis aan de muur. We werden door vele winkeliers aangesproken en het viel ons daarbij op dat de helft uit Chinezen bestond. Een tip is om nooit wat van de Chinezen te kopen, omdat de producten die zij aanbieden door kinderhanden zijn gemaakt en van slechte kwaliteit zijn. Kijk dan ook altijd of er een officiële sticker aan de onderkant zit met ‘made in Italy’ erop.

Na het winkelen besloten we om te gaan lunchen in een Italiaans restaurantje. Toen wij een kwartier aan tafel zaten viel het ons op dat het personeel ons weg wou hebben. De kok en de bediende stonden ons streng te bekijken met de armen over elkaar. Niet veel later deden zij de muziek uit en ook steeds meer lichten werden gedoofd. Na snel wat gegeten te hebben zijn wij dan ook gauw, zonder het geven van fooi, vertrokken richting de basiliek. Voor de basiliek stonden er allemaal stellages waarover je moest lopen om in de kerk te komen. Het San Marcoplein stond namelijk helemaal onder water. Omdat wij allebei tassen bij ons droegen, mochten we maar met één persoon tegelijk naar binnen. Na een snelle blik te hebben geworpen in de basiliek, zijn wij naar de duiven gegaan. Wanneer je ook maar één kruimeltje liet vallen, dan zaten er al zo 4 duiven op je hoofd, armen en schouders. Dit was een erg leuk gezicht.

Na de basiliek te hebben bezichtigd zijn we opzoek gegaan naar de bekende Rialtobrug. We waren namelijk erg benieuwd naar de Canal Grande en deze brug zou een mooi uitzicht geven over het grootste kanaal van Venetië. Toen wij er arriveerden was het er erg druk en we werden van alle kanten gevraagd om foto’s te maken van poserende mensen. Op de brug stonden nog enkele leuke marktkraampjes maar niet veel later zijn wij verder gegaan, opzoek naar een leuk restaurant.

Canal Grande

Dit was alweer de laatste dag van onze citytrip. Omdat we de Canal Grande nog van dichtbij wilden bekijken, besloten we om gelijk na het ontbijt hiernaartoe te gaan. Mijn vriend, een fanatieke roeier, was gelijk verkocht toen hij het grote kanaal voor zich zag. Gedurende onze route werden we veel aangesproken door Italiaanse mannen met gondels, die een ‘special price’ aanboden van maar liefst € 150,- voor nog geen half uurtje varen! Dit sloegen wij af en we gingen te voet verder. Niet veel later kwamen passeerden we een botenhuis, waar enkele Italianen bezig waren met roeiboten. Toen mijn vriend twee minuutjes naar binnen keek, wenkten de mannen ons naar binnen. Daar mochten wij de antieke roeiboten bezichtigen die vroeger werden gebruikt voor belangrijke wedstrijden. Erg bijzonder en aardig.