Het examencadeau: Milaan!

Bestemming: A. Milaan (Italië)
Periode: juni 2008
Vervoer:
Accommodatie: Hotel

Het examen was begonnen en dus begon het steeds meer te kriebelen. Onze moeders hadden laten doorschemeren dat als ik en mijn 2 vriendinnen zouden slagen, we een grote verrassing kregen. Ja en wat zou dat nou zijn? Na lang zweten en leren kregen we op 12 juni de uitslag dat we alle 3 geslaagd waren. Helemaal blij kwamen wij thuis aan, waar het cadeau op ons lag te wachten. We gingen met z'n 6en een weekend naar Milaan! Nadat de dolle 5 minuten zijn afgelopen word ik toch een beetje bang. Hoe kom ik in Milaan? Juist ja, met het vliegtuig... En laat ik daar nu net enorm bang voor zijn! Dat wordt nog een hele opgave 24 juni....

Koffer pakken

HELP, mijn koffer inpakken! Ik mag slechts 10 kilo meenemen, want we hebben alleen maar handbagage. Tot overmaat van ramp blijkt dat ik al mijn parfum, deodorant, shampoo etc. in een mini zakje moet doen. Ik mag maar zoveel milliliter vloeistof meenemen in mijn handbagage. Hoe ga ik dit ooit voor elkaar krijgen? Natuurlijk komt mijn koffer eerst flink boven de 10 kilo uit en wil ik veel te veel spullen meenemen die in het zakje moeten. Dit gaat hem niet worden. Met veel proppen en heen en weer gebeld te hebben wie welke vloeistoffen mee neemt, past mijn koffer net dicht en kom ik net niet aan de 10 kilo. Pfff... Het is me gelukt! I'm ready for Milaan!

Met het vliegtuig naar Milaan

De dag is aangebroken dat we naar Milaan gaan! Met 3 roze koffers en 3 zwarte koffers met natuurlijk het oranje leeuwtje eraan voor het EK voetbal, zijn we helemaal klaar om te gaan. Of toch niet? Ik word al zenuwachtig als ik alleen al aan het idee denk dat ik moet gaan vliegen. Vannacht amper geslapen en nu staat het huilen me nader dan het lachen. Een angst die overwonnen moet worden en dus hup de auto in en richting Weeze airport. Het inchecken kunnen we overslaan, want wij hebben alleen maar de handbagage bij. Even afscheid nemen van papa en dan gaan we de douane door. Een hele controle waar ik voor het eerst van mijn leven mee te maken krijg. Alles moet af en laat ik nu net oorbellen, een horloge, ringen en een riem om hebben. Vergeet niet je mobiel in het bakje te leggen, want anders gaat het alarm alsnog piepen... Nadat ik alles weer om heb gedaan lopen we verder richting de gate. Onze moeders zijn erg slim geweest en hebben voor enkele Euro's ons ticket naar Priority verhoogd. Dit betekend dat wij als eerste het vliegtuig in mogen. De beste plaatsen zijn voor ons en we zitten heerlijk bij het raam! Zo'n vliegtuig is van binnen toch best klein en ik word steeds zenuwachtiger voor het vliegen. En ja hoor daar gaan we, het taxiën is begonnen. Nog heel even en we zijn in de lucht! Ik ben benieuwd hoe dit zal zijn. Het vliegtuig gaat beginnen met opstijgen en het lijkt net of we afgeschoten worden, wat een herrie zeg! Ik zie de grond onder mijn voeten steeds kleiner worden en het beangstigd me dat er niks onder mij zit. Na een kwartier word ik rustiger en vind ik het best leuk om te vliegen. Het is helder weer, waardoor ik heerlijk van me af kan kijken.

Na iets meer dan een uurtje vliegen komen we aan in Bergamo. Pffff... warm als je het vergelijkt met Nederland. De benauwde lucht komt op je af. Nu nog richting Milaan! We kopen tickets voor de bus en binnen 1 uur zijn we in Milaan gearriveerd. We komen midden in het centrum aan en kijken onze ogen uit hoe groot het hier wel niet is. Ondertussen hebben we aardig honger gekregen en nemen we een snelle hap bij de MC Donalds. Het dringt nu pas tot me door dat we in de modestad Milaan zijn aangekomen. Nadat we gegeten hebben gaan we met de tram richting het grote plein van Milaan. We lopen langs smalle straatjes waar wat goedkopere winkels te vinden zijn. Hier moeten we morgen of donderdag nog een keer naar toe gaan, dan kunnen we wat kleine souvenirs meenemen!

Ons hotel in Milaan

In het centrum zien we de grote winkels al D&G, Prada en Gucci. Wat een prijzen.. We kunnen hier zelfs niet naar binnen, want voor elke deur staat een beveiliger. Je zult er blijkbaar alleen in mogen als je er netjes uit ziet en als je veel geld bij je hebt. Wij bekijken de mooie en dure spullen maar via een raam. Na lang rondgelopen te hebben door de winkelstraten gaan we toch maar eens kijken hoe we bij ons hotel kunnen komen. Via metro's, buslijnen en een stukje lopen komen we aan bij ons hotel. Het was een zeer goedkoop hotel, dus veel hadden we er niet van verwacht. Toch is het hotel zeer mooi onderhouden en is het erg goed schoon gemaakt. Wij zijn verbaasd over de kwaliteit van dit hotel, echt top! We zetten de spullen neer en kleden ons om, om lekker een hapje te gaan eten. En wat kun je nu beter eten in Italië dan Pizza?! Bij een klein restaurantje besluiten we een lekkere pizza te eten en ondertussen kunnen we een wedstrijd van het EK volgen. Nadat we hebben gegeten lopen we nog even wat straatjes door en nemen we nog een lekker ijsje. Het begint af te koelen en we zijn al aardig moe geworden door het slenteren vandaag. Een goede nachtrust is ook belangrijk, want morgen moeten we alweer vroeg op!

Culturele dag in Milaan

De wekker gaat en onder staat al een lekker ontbijtje op ons te wachten. Heerlijk geroosterd brood! Een goede bodem leggen is belangrijk, want we moeten vandaag veel lopen. Na dit lekkere ontbijt gaan we met de tram naar het centrum toe. Wij zouden graag willen shoppen, maar de moeders willen graag wat cultureels gaan doen. Ze willen graag de Duomo di Milano bezichtigen. Met onze korte broekjes en topjes willen we naar binnen, maar dat gaat niet zomaar. Zonder schouder en knie bedekking mag je de kerk niet in. Yes denken wij, maar jammer genoeg hebben onze moeders daar aan gedacht en hebben ze sjaals meegenomen. Eenmaal binnen verbaas ik me erover hoe mooi zo'n kerk kan zijn! Schitterende tekeningen en vele mooie beelden maken de kerk nog mooier dan dat die al is. Zelfs van buiten is het een kunstwerk. Dat moet ook wel als er jaar in jaar uit aan gewerkt wordt. Deze kerk is, tegenover die bij ons in het dorp, enorm groot! We komen erachter dat we ook bovenop de kerk kunnen komen. Vele trappen en zweetdruppels later zijn we bovenop de kerk aangekomen. Wanneer ik naar beneden kijk krijg ik het toch wel benauwd, want het is hier wel erg hoog. Met een wat instabiele trap kunnen we helemaal bovenop komen. Met mijn hoogtevrees is deze trap niet echt heel fijn om te beklimmen, maar ik waag het er op. Wat een uitzicht en wat staan we hoog! We kunnen zo over heel Milaan heen kijken. Echt een schitterend uitzicht. Na wat foto's gemaakt te hebben gaan we weer naar beneden.

We wandelen langs verschillende parken en komen leuke winkels tegen. Het is ondertussen middag geworden en we krijgen toch echt honger. Hoe verrassend, we gaan weer naar de MC Donalds. Na een flinke maaltijd achter de kiezen te hebben gaan we nu eindelijk winkelen! En ja, ze hebben een H&M waar de nieuwste kleren natuurlijk al wel in de rekken hangen. Deze kleren hebben ze nog niet in Nederland! We besluiten na onze winkelsessie toch nog maar even in de PC Hooftstraat van Italië rond te snuffelen. Ik heb gek op schoenen en ook hier zijn vele schoenenwinkels te vinden. Bij een gaan we naar binnen, want deze ziet er niet zo duur uit. Een heuse merkschoenen winkel. Ze hebben hier alles. Ik kom hele mooie All stars tegen en moet ze natuurlijk passen. Het zijn zwarte schoenen met palletjes die ik moet kopen! Please mam, mag het? Yes, toch iets gekocht in deze dure winkelstraat! Met mijn schoenen en dure plastic tas loop ik trots door Milaan heen.

De moeders willen graag wat kopen voor de achterblijvers en gaan op zoek naar goedkope souvenirs. Niet te veel, want anders past het niet meer in de koffer. Het moet wel leuk blijven. Ik besluit voor mijn vriend slippers te kopen die hij mooi kan dragen van de zomer! “Echte” Havaianas slippers. Na wat souvenirs gekocht te hebben zijn we echt moe van het rondwandelen en willen we graag terug naar het hotel om ons op te frissen. Met de tram weer terug waar we precies voor het hotel uitstappen. Hoe handig kun je het hebben?

Douchen, opmaken en dan kunnen de nieuwe kleren en schoenen aan! We gaan bij een lekker restaurantje pizza's eten, maar een vriendin is het daar niet mee eens. Zij is de pizza zat en wil graag een lekker biefstukje. Volgens de serveerster is mijn vriendin pas rond de 12 jaar en wordt dus ook bambini genoemd. We krijgen de pizza's, maar de biefstuk laat nog even op zich wachten. Maar wat daar aan komt is niet normaal groot. De biefstuk is net zo groot als onze pizza en dan moeten er nog frietjes bij! Logisch dat ze hem ook niet helemaal op krijgt. De serveerster is erg onder de indruk dat mijn vriendin zoveel eten op kan en wil graag met haar op de foto. Ze zou haar zo in huis nemen! Ze laat haar e-mail adres achter en vraagt of we contact met haar willen opnemen. Nog even een rondje lopen, maar dan gaan we toch echt richting het hotel om bij te komen.

Einde van ons Milaan-avontuur

Koffers inpakken en vertrekken uit het hotel. Ons avontuur in Milaan zit er alweer op! Gelukkig past alles in de koffers en op goed geluk hopen we maar dat we niet boven de 10 kilo uitkomen. Met onze koffers verlaten we het hotel en nemen we de tram richting het centrum. We willen nog een keertje door Milaan lopen en de laatste souvenirs meenemen. We verzamelen weer bij het station om daar op de bus te stappen. Deze bus brengt ons weer richting het vliegveld. De zenuwen zijn bij mij een stuk minder en heb er zin in om te vliegen. De heen weg was goed gegaan, dus ik heb er alle vertrouwen in!

Op het vliegveld hoeven we wederom niet lang te wachten, doordat we niet hoeven in te checken. Bij de douane zijn ze minder vriendelijk en stellen ze het niet op prijs als je lang doet over het afdoen van je sieraden en het volstoppen van je bakje. Met een dirigerende toon mompelt de vrouw wat in het Italiaans. Volgens mij is het maar goed dat ik hier niks van versta. We wachten weer bij de gate en mogen lekker als eerste het vliegtuig in. Heerlijk die priority! Samen met mama neem ik plaats achter in het vliegtuig, waar we nog lekker na praten over dit leuke weekendje weg. Eenmaal aangekomen op Weeze staat de taxi al te wachten. We raken niet uitgepraat over de avonturen die we mee hebben gemaakt. Eenmaal thuis komen er wat familieleden langs om foto's te kijken en de verhalen te horen. Het was echt een super ervaring. Zeker voor herhaling vatbaar!