Gratis reisvoorstel aanvragen

Singlereis/wandelvakantie Andalusië, Spanje

Landkaart met overzicht van deze reis

Bestemming: A. Málaga (Spanje) , B. Granada , C. Güejar Sierra
Periode: 2005
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Diversen hotels
Organisatie: Cirkel Vakanties

Foto van deze vakantie

“Wááát?!?! Moeten we deze papieren onderbroek aan?!?!” De kleine, roodharige Tess en ik keken elkaar aan en barstten in lachen uit. We kenden elkaar net een paar uur, maar het schept nou eenmaal een band als je bagage is kwijtgeraakt op weg naar Malaga. Ik zag Marco vertwijfeld kijken naar het exemplaar dat in zijn zojuist verkregen Iberia-noodpakketje zat. De herenvariant was een maatje groter dan de damesvariant, maar Marco was toch echt een páár maatjes groter... Met z’n drieën hadden we bij de bagageband staan wachten, terwijl onze reisgenoten hun koffers en tassen ervan af sleepten. Het gekke was: was me dit overkomen met Niels, mijn ex, dan was ik vreselijk in paniek geraakt, maar nu, tijdens mijn eerste singlesreis, met alleen maar mensen die ik niet kende, was het vooral grappig. Zelfs die papieren onderbroek was grappig! Maar goed, ik had ook nog wel een klein beetje geluk: ik had mijn wandelschoenen in het vliegtuig aangehad en mijn tandenborstel en pilstrip in mijn handbagage zitten. Toch iets om Marloes dankbaar voor te zijn. Door haar waren onze plannen voor een gezamenlijke vakantie niet doorgegaan, zodat ik uiteindelijk in mijn eentje deze singlesreis van Cirkel had geboekt, maar ze was een meer ervaren vliegreiziger dan ik, dus had me wel nog wat nuttige tips gegeven.

De volgende ochtend verzamelde ons groepje zich voor ons hotel: 14 sportief geklede jonge mensen en 3 enigszins ongemakkelijk uitziende mensen in een samenraapsel van geleende korte broeken, bijna doorzichtig zo dunne witte Iberia-t-shirts uit de noodpakketjes en Marco zelfs op zijn gewone nette schoenen, want tja, zijn wandelschoenen hadden wèl nog in zijn koffer gepast… Mijn gloednieuwe wandelschoenen zaten lekker en ik had er zin in. Het was gisteravond gezellig geweest met de groep en daarna met Tess op de kamer, de papieren onderbroek had de nacht overleefd en de gewassen onderbroek van gister was ’s nachts net genoeg opgedroogd om nu weer aan te kunnen zonder het risico van een blaasontsteking. “Zeg Ina, hoe lang is de wandeling van vandaag eigenlijk?” Onze reisleidster, een wat ouder, vrolijk, maar enigszins warrig type met een wilde haardos, keek lachend om en antwoordde: “We beginnen rustig vandaag, een kilometer of 18”. Slik! Ik had een wandelvakantie geboekt omdat ik dat leuker had gevonden dan de aangeboden reizen met alleen cultuur of allerlei avontuurlijke activiteiten zoals abseilen en canyoning, maar een echte wandelaar was ik niet. Bewijsstuk A: mijn nog niet eens ingelopen wandelschoenen. 18 km?!? Bergop, bergaf in de Sierra Nevada?!?! Met een temperatuur van boven de 30 graden?!? Holy cow, dat had niet in de reisgids gestaan! Waar was ik aan begonnen?!?

Gelukkig bleek het wandelen me goed af te gaan. Zelfs bergop en zelfs in de hitte. Daar was vooral het leuke gezelschap debet aan: al kletsend verdwenen de kilometers onder mijn voeten. Het enige minpuntje: het gebrek aan toiletten in de Sierra Nevada. En potverdorie, wat heb ik een hekel aan plassen in de vrije natuur! Het zal wel een of andere afwijking zijn, maar het lukt me nooit om mijn enkels droog te houden. Daar zaten in dit geval wel hoge wandelschoenen omheen, maar toch. En dan het zoeken naar een geschikt plekje: geen privacy-biedende groene bosjes in het dorre landschap, alleen kale struiken, distels en beestjes. Nee, ik hield het op tot mijn blaas bijna uit elkaar klapte. Reisleidster Ina had er echter geen enkele moeite mee, gezelschap of geen gezelschap, ze liet gewoon haar broek zakken en ging. Wat fijn toch, als je zo makkelijk bent! Ook met andere dingen was ze makkelijk, maar misschien een beetje tè. De route bijvoorbeeld. “Hm, ik weet zeker dat we vorig jaar hier nog langs konden. Nou ja, dan lopen we maar een stukje naar beneden.” Over een hek, door stekelige struiken en over moerasachtige stukjes zachte grond. Nee, het voelde niet altijd alsof ze wist wat ze deed, maar ik moet haar nageven: we kwamen elke keer weer heelhuids thuis, al liep het kilometertal soms aardig op door een omwegje hier of daar.
“Thuis” was trouwens een aardig hotel in het bergdorpje Güejar Sierra. Het had ruime kamers, een heerlijk terras met fantastisch uitzicht over de Sierra Nevada en Maria zwaaide de scepter in de keuken. Nou zal ik de eerste zijn om toe te geven dat ik geen makkelijke eter ben, maar wat Maria ons ’s avonds voorzette was niet alleen mij soms te gortig. Het zal best authentiek Spaans zijn geweest en de oude mannetjes op het dorpspleintje hadden er vast van gesmuld, maar die pindasoep bijvoorbeeld, die dreef echt van het vet, brrrr! Zo was het iedere avond weer spannend wat we kregen. En wat hebben we er om gelachen met z’n allen! Wat ik nooit meer zal vergeten was het toetje op dag 5. Op dag 4 zagen we ze al in een vitrine liggen: bakjes met een gele crème, met daarboven op een biscuitje. “Ha”, zei ik nog, “hier hebben ze ook Mariakaakjes, lekker!”. Alleen in Nederland ‘golven’ de Mariakaakjes niet. Ja echt! Toen we ze op dag 5 voorgeschoteld kregen, ‘golfden’ de zachtgeworden kaakjes mee met de bewegingen van de crème. Sneu voor Maria, maar er bleven die avond heel wat toetjes onaangeraakt op tafel achter.

Nog zo’n twijfelachtig, authentiek Spaans culinair hoogstandje waren de tuinbonen en gedroogde vis die we tijdens de ‘Fiesta de las Cruces’-festiviteiten kregen aangeboden. De mensen in het dorpje hadden op die feestdag hun huizen versierd met bloemen en kruisen, zagen er prachtig uit in hun traditionele feestkleding en dansten de flamenco op het dorpsplein. Ontzettend leuk om te zien allemaal, maar wie heeft in ’s hemelsnaam bedacht dat rauwe tuinbonen en bremzoute stokvis een feestelijke maaltijd is?!?
Een heel stuk toeristischer dan het meemaken van zo’n dorpsfeest was de excursie naar Granada halverwege onze vakantieweek. Maar toeristisch of niet: het was absoluut het hoogtepunt van de reis! Granada zelf is al mooi, met leuke straatjes om doorheen te dwalen, maar het Alhambra Paleis is helemaal fantastisch. Het liet me soms echt sprakeloos staan met zijn pracht en praal uit Moorse tijden. Iedere volgende zaal waar we doorheen liepen was nóg weer mooier met gekleurde tegeltjes, versierde wanden en bewerkte plafonds. En dan de tuinen met hun zuilengangen, vijvers, fonteinen en heerlijke geurende rozen, ik waande me bijna in een sprookje uit 1000-en-1 nacht!

Eén van de tuinen van het Alhambra Paleis met zuilengangen, vijvers, fonteinen en heerlijke geurende rozen
Eén van de tuinen van het Alhambra Paleis met zuilengangen, vijvers, fonteinen en heerlijke geurende rozen


Zoals gezegd was het erg gezellig met de groep, zowel tijdens het wandelen als daarna. Ik weet nog dat ik op Schiphol de vriendin die mij had weggebracht in haar oor fluisterde, toen ik net met iedereen kennis had gemaakt en uiteraard de aanwezige heren even snel had gescand: “Gelukkig, er zit niets interessants bij, dat wordt een rustige vakantie”. Maar die Marco, tja, ik weet niet waarom, maar daar voelde ik me toch wel heel erg bij op mijn gemak… Aan de andere kant van het spectrum was daar Pieter. Op iedere singlesreis schijnt er wel iemand bij te zitten die wanhopig op zoek is naar een partner, nou, wij hadden dus Pieter. Na verschillende dames te hebben benaderd en afgewezen te zijn, kwam hij uiteindelijk bij mij terecht. En ik ben nou eenmaal niet zo goed in afwijzen. Ik liet wel subtiel merken dat ik geen interesse had, maar subtiel was aan Pieter niet besteed. Toen ik op een avond na het eten even een momentje voor mezelf zocht en op een muurtje buiten het hotel zat te genieten van de afkoelende lucht, bleek hij me gevolgd te zijn. Hij kwam naast me zitten en begon een gesprekje. Ik wilde eigenlijk even alleen zijn, maar oké, een gesprekje is prima. Tot hij een paar centimeter dichterbij schoof. En nog een paar centimeter. En nog een paar. Spaans (haha) benauwd kreeg ik het ervan, maar in plaats van ronduit te zeggen “Sorry Pieter, ik ben niet geïnteresseerd”, deed ik alsof ik het koud kreeg en vluchtte naar binnen. Maar ja, zelfs dat was te subtiel voor Pieter. De volgende dag bleef hij tijdens het wandelen om me heen hangen. Gelukkig had ik het gebeuren van de vorige avond in geuren en kleuren aan Tess en Marco verteld en zij wierpen zich op als mijn bodyguards. Geen moment was ik alleen en uiteindelijk droop Pieter af. Met als aardige bijkomstigheid het aangename gezelschap van Marco die dag!
Nog een laatste wandeldag volgde, waarbij we helemaal naar de top van een berg klommen, waar bovenop een enorm stalen kunstwerk van de  stond. Wat voelde ik me stoer, daar bovenop die berg! Deze vakantie was toch ook een beetje een overwinning op mezelf geweest: voor het eerst in mijn eentje mee met een groepsreis, spannend hoor, voor zo’n enigszins verlegen type als ik. Plus de pittige wandeltochten, het ‘rare’ eten en de ongewenste avances. Maar wat een plezier had ik gehad!

De reis werd afgesloten met een dag en nacht in Malaga. Een hotel aan zee, een cultureel verantwoorde wandeling door het centrum, inclusief sherry-proeverij, en tenslotte gezellig uit eten met de hele groep als afscheid. En daarna nog een beetje langs de boulevard slenteren, waar live muziek op de terrasjes klonk. Met Marco, Tess en nog een paar anderen gingen we zitten op een terras waar de muziek ons aansprak en het zullen vast de romantische klanken van zang en gitaar zijn geweest dat Marco’s hand eindelijk de mijne vond. Inmiddels zijn we ruim 10 jaar verder en nog steeds heel gelukkig met z’n tweetjes. Mijn eerste singlesreis was meteen mijn laatste!
Welbekende stier van de Osborne sherry-reclame
Welbekende stier van de Osborne sherry-reclame


Geschreven door Colette van Drielen-Roques

Heb je interesse in een reis naar Spanje? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Spanje, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.

Vertel ons uw vakantie wensen. Onze reisexperts geven u gratis en vrijblijvend reisadvies op maat.

 Aangesloten bij ANVR,SGR, Calamiteitenfonds
 9,6 in reviews
 Veel kennis en ervaring
 3.879 klanten gingen u voor

Uw gegevens

* = verplicht. Privacy beleid is van toepassing

Vakantieverhalen / reisverslagen

Gerelateerde artikelen