Gratis reisvoorstel aanvragen

Met Solmar naar Portugal en Spanje

Landkaart met overzicht van deze reis

Bestemming: A. Maarheeze (Nederland) , B. Limoges (Frankrijk) , C. San Sebastián (Spanje) , D. Burgos , E. Bragança (Portugal) , F. Porto , G. Lissabon , H. Albufeira , I. Sagres , J. Sevilla (Spanje) , K. Valencia , L. Barcelona , M. Macon (Frankrijk) , N. Maarheeze (Nederland)
Periode: juni 2014
Vervoer:
Accommodatie: Hotels
Organisatie: Solmar Tours

Foto van deze vakantie

Het is voor mij een gewoonte geworden om van elke excursie en rondreis een reisverslag te maken. Zo herbeleven wij de highlights van de reis door het verslag op ons gemak te lezen. Voor eventuele geïnteresseerden in een dergelijke reis is het ook prettig om een indruk te krijgen van de reis. Sommige medereizigers delen onze mening en willen dan ook graag een exemplaar ontvangen. Een verzoek waar we met plezier aan voldoen.

Het is onmogelijk om alle informatie in je op te nemen, daarom maak ik tijdens de reis beknopte aantekeningen en knoop de hele reis naderhand aan elkaar. Er zullen ongetwijfeld onvolkomenheden en onjuistheden in vermeld staan, maar het gaat tenslotte om de hoofdlijnen. Bij elk hotel zal ik kort stilstaan en een persoonlijke visie op het hotel geven die ongetwijfeld niet door iedereen gedeeld zal worden.

Deze reis maken we ook weer met Solmar Tours. Een reisorganisator waar we in het verleden altijd goede ervaringen mee hadden en ook diverse excursiereizen mee hebben gemaakt. We reizen deze keer niet met een dubbeldekker maar met een ‘normale’ touringcar vanwege het aantal deelnemers. De komende 17 dagen is Cor onze chauffeur en Shila onze hostess. De onderlinge communicatie tussen de twee is zeer gebrekkig, ik denk niet dat ze tijdens de 5928 km lange reis 30 minuten met elkaar gesproken hebben. Dit is in tegenstelling tot wat wij gewend zijn. Maar goed, we gaan van start met onze prachtige rondreis door Spanje en Portugal.

Op naar Maarheeze
We gaan met onze eigen auto naar Maarheze omdat we anders al om 04.30 uur moeten opstappen. Nu vertrekken we om 05.45 uur en komen we om 07.15 uur in Maarheze aan. We zien daar een aantal bekenden: Eén echtpaar waar we voor de derde keer mee reizen en twee echtparen waar we voor de tweede keer mee op stap gaan. Alles en iedereen is op tijd binnen dus kunnen we op de geplande tijd (08:15) vertrekken. In Stein stappen ook nog een aantal passagiers in. Deze dag hebben we een reis van bijna 855 km voor de boeg. Bij overtreding van de rijtijdenwet kunnen de boetes oplopen tot boven de duizend euro’s. Om deze reden brengt een reserve chauffeur ons tot over de Belgische grens, waar Cor het stuur overneemt.

We gaan nu op weg naar ons eerste hotel in Limoges in Frankrijk, een Campanile hotel. We arriveren hier om 20.15 uur en gaan om 20.45 uur aan tafel. Kennelijk had Solmar dit hotel al besproken voor het aanvankelijke aantal deelnemers, want zes personen die allen hun reis hadden moeten omboeken, overnachten in het tegenover gelegen Hotel Du Parc. Het eten smaakt prima maar zoals gebruikelijk in Frankrijk zijn de consumptieprijzen aan de hoge kant. Omdat dergelijke hotels meestal vrij afgelegen liggen en vanwege de rit van 855 km, kruipen we maar tijdig onder de wol. Morgen wacht er weer een lange rit.

Spaanse grens
Vandaag hebben we de wekker om 06.30 gezet want we kunnen om 07.30 uur ontbijten. Een voor Franse begrippen uitstekend ontbijt dat iedereen zich laat smaken. We vertrekken om 08.30 uur richting de Spaanse grens, die we om 15.45 uur passeren. Cor geeft aan een toeristische route te willen volgen in plaats van de snelste route. Het is een mooie route met een prachtig uitzicht op de Golf van Biskaje. Om 16.45 uur komen we aan in stad San Sebastian. San Sebastiaan is een stad en gemeente in de Spaanse autonome regio Baskenland en ligt in het noorden van Spanje.

We krijgen hier ruimschoots de tijd om de stad te bekijken en we treffen er een bont gezelschap –naar het schijnt een cultureel festival- die ons trakteren op een mooi schouwspel met een verscheidenheid aan muziek. Vooral veel tromgeroffel. We hebben niet precies kunnen achterhalen wat de bedoeling was, maar een feit is dat het merendeel bestond uit donker gekleurde mensen. Erg leuk.

San Sebastian, Spanje
San Sebastian, Spanje


Vanwege de drukte in de stad vertrekken we een half uurtje later dan gepland en komen hierdoor na een rit van ongeveer 100 km aan bij ons tweede hotel: het super luxe 4* Hotel Boulevard in Vitoria-Gasteiz. Aan de buitenkant is het een foeilelijk bouwwerk, maar het heeft zeer mooie en ruime kamers. Het eten smaakt prima en we ontdekken dat het in Spanje kennelijk gewoonte is om zonder betaling wijn en water bij het eten te serveren. Een leuke bijkomstigheid, al zal later blijken dat sommige hotels alleen rode wijn serveren en er voor witte wijn betaald moet worden. Na nog even gezellig te hebben nagetafeld gaan we om 22.30 uur richting kamer om te douchen en daarna in ons mandje te kruipen. Tenslotte hebben we deze dag ook weer 658 km afgelegd.

Op naar Burgos
Om 08.00 uur gaan we ontbijten. Er is duidelijk te merken dat dit hotel niet berekend is op grotere groepen. Het ontbijt bestaat uit één buffet waar alles op rij staat. Hierom was ons gevraagd om een beetje gespreid te gaan ontbijten maar als rechtgeaarde Nederlanders was iedereen bang dat ze achter het net zouden vissen en hebben we dus gezellig een kwartiertje voor het buffet staan te dringen. We vertrekken een half uurtje later dan gepland omdat in het weekend ontbijten pas vanaf 08.00 uur kan.

Om 09.00 uur vertrekken we voor een 120 km lange rit naar Burgos, waar we om 10.45 uur arriveren. Burgos is een stad in de regio Castilië en León. Een van de vele bezienswaardigheden is de prachtige gotische Santa Mariakathedraal. Het is een zogenoemde drieschepige kathedraal met meerdere kapellen en een bijzondere toren uit de 16e eeuw. Boven deze toren steken acht rijk versierde torentjes uit. De westgevel heeft twee klokkentorens met opengewerkte spitsen. Aan de noordzijde bevindt zich de ‘Escalada Dorada’, oftewel de gouden trap uit de renaissancetijd. De temperatuur laat het nog steeds een beetje afweten maar toch weten we een gezellig terrasje te vinden in de zon waar we een consumptie nuttigen.

Gotische Santa Mariakathedraal, Burgos, Spanje
Gotische Santa Mariakathedraal, Burgos, Spanje


Om 12.15 uur is het weer tijd om te vertrekken. We komen rond 16.30 uur aan bij de Portugese grens. Omdat Portugal niet meedoet aan de zomertijd mag de klok een uur terug gezet worden en komen zodoende om 15.45 uur in het stadje Bragança aan. Hier krijgen we ruim een uur de gelegenheid om een wandelingetje te maken en een terrasje te pakken. Op het terras maken we kennis met de prettige Portugese prijzen: 7 consumpties voor €6.80! Om 17.00 uur vertrekken we richting Chaves waar we om 18.30 uur aankomen bij ons hotel. Het hotel heet Hotel AJ. Hier maken we kennis met een traditioneel Portugees gerecht : vis met ‘natte’ rijst, een betere naam kan ik er niet voor verzinnen. We krijgen soep vooraf en er is ook een salade bar, dus uiteindelijk mogen we niet klagen. De kamers waren wat klein en de bedden waren wat smal. De temperatuur is die dag behoorlijk en we hebben nog heerlijk tot 23.30 uur op het terras kunnen zitten. Dan begin je te merken dat het weer een uur later is en we hebben weer 568 km achter de kiezen. We zoeken dus ons bedje maar weer op.

Zoals gezegd is dit ons eerste bezoek aan Portugal. De vriendelijkheid en behulpzaamheid vallen ons gelijk op, net als het verkeersgedrag: er wordt netjes gestopt voor een oversteekplaats of als je gewoon de straat oversteekt. Dit is in tegenstelling tot de Spaanse automobilist: die proberen je steevast de vouwen uit de broek te rijden! Ook in Portugal is overigens de wijn en het water tijdens het eten gratis.

Porto en Lissabon
Na een goed ontbijt vertrekken we om 08.30 uur via Porto naar Lissabon, waar we meerdere keren (3x) zullen overnachten. We pauzeren eerst in Porto, een middelgrote stad met ruim 200.000 inwoners. Porto valt op door veel kleur in het uiterlijk van huizen en gebouwen. We krijgen in Porto twee uur de tijd om de stad een beetje te verkennen. Hoewel dit een extraatje is, deze stop stond namelijk niet gepland, beginnen een aantal passagiers te morren omdat Cor weer zonder overleg heeft gekozen voor een alternatieve route. Een enkeling begon eigenlijk al in Frankrijk te opperen dat Cor steeds pauzeerde bij een tankstation. Die kritiek was naar mijn mening geheel onterecht, want wat verwacht je dan als je ruim 800 km moet rijden? Het zonder overleg opnieuw kiezen voor een toeristische route snijdt echter wel hout. Ten eerste moet zoiets in overleg moet gebeuren, iets wat normaal ook gedaan wordt en ten tweede omdat Cor de vreemde gewoonte heeft om –op de overigens prachtige route- te hard de bocht in te gaan waardoor hij steeds ‘in de bocht’ moet bijremmen. Dit geeft voor de passagiers een onrustige indruk. De kritiek die later op de dag geuit wordt neemt hij ter harte en vanaf die dag geeft hij tijdens de rit meer informatie en pleegt overleg over het te volgen plan.

Portugese stad Porto
Portugese stad Porto


Ondanks alles komen we na een 492 km lange rit om 17.30 uur aan in Lissabon. We logeren in hotel Amazonia en worden om 20.00 uur aan tafel verwacht. We hebben dus eerst voldoende tijd om te douchen en om te kleden. Als we weer buiten komen is het eigenlijk te fris om lekker een terrasje te pakken dus maken we een kleine wandeling door de omgeving. Als we naar de eetzaal gaan wachten ons een aantal onaangename verrassingen. Er staan een viertal tafels zo opgesteld dat de rugleuningen van de stoelen elkaar nagenoeg raken. Verder is de akoestiek in de zaal zo dramatisch dat het lijkt of er een paar honderd bouwvakkers zitten te eten. Als we dan ook nog exact hetzelfde als de vorige dag krijgen voorgeschoteld –vis met natte rijst- wat ook nog niet smaakt zijn bij sommigen de toch al licht geraakte gemoederen de rapen gaar. Ook de bediening is van dien aard dat je vraagtekens kunt zetten of die gasten al ooit iets dergelijks bij de hand gehad hebben. Als de eerste tafel ongeveer aan het nagerecht toe is moet de laatste tafel nog van soep voorzien worden! De meeste passagiers zijn dan ook niet tevreden en Cor wordt verzocht actie te ondernemen zodat het laatste de volgende dag aangepast zal worden. Het laatste wordt inderdaad de volgende dag enigszins aangepast, de beide andere zaken helaas niet. We drinken nog iets in de lounge waar nog wat wordt na gemopperd over de gang van zaken en gaan op tijd naar bed want morgen staat ons weer een drukke dag te wachten.

Rondrit Lissabon
Voor vandaag staat er een rondrit door Lissabon onder leiding van een lokale gids op het programma. Lissabon is een bijzondere stad met ongeveer 600.000 inwoners. Tel je echter de gehele agglomeratie mee dan kom je op bijna 3 miljoen. We krijgen de mogelijkheid om de beroemde kathedraal en het museum te bezoeken. De rondrit duurt tot 12.30 uur en hebben de rest van de middag vrij om de stad op eigen gelegenheid te verkennen. Omdat er bij mij al op zaterdag een kies is afgebroken besluiten we om op zoek te gaan naar een tandarts of kliniek. Ik vraag onze in Lissabon woonachtige gids of zij wellicht een adresje heeft waar ik mogelijk gelijk geholpen kan worden. Die heeft ze en ze legt ons uit hoe we er met de metro kunnen komen. Omdat de taxi in Portugal relatief goedkoop zijn besluiten we echter om hier gebruik van te maken en staan binnen 15 minuten bij CLINÍCA MÉDICA E DENTÄRIA de S. JOÃO. Ik wil alleen de scherpe kantjes eraf geslepen hebben en verder niets. Ik zou twee uur moeten wachten maar heb ze zowaar weten te overtuigen dat onze bus om half vier vertrok, met als resultaat dat ik binnen een uur, met afgeslepen randjes een noodvulling en € 30 armer weer op straat stond. Ik geloof dat dit één van mijn fijnste momenten is geweest van de hele vakantie want van mijn tong was na drie dagen met de afgebroken kies te hebben rondgelopen niet veel meer over. Zo zie je maar weer: een kinderhand is gauw gevuld!

Tandartspraktijk Lissabon
Tandartspraktijk Lissabon


We hebben echter geen idee in welk gedeelte van Lissabon we ons bevinden en gaan op goed geluk aan de wandel. Als we de weg niet terug vinden pakken we gewoon een taxi en laten ons naar het hotel brengen. We pikken eerst een terrasje om iets te eten en te drinken. Na een kwartiertje worden we op de schouder getikt en staan er twee medereizigers achter ons. De rest van de middag wandelen we met z’n vieren gezellig door de stad en genieten van alle moois dat Lissabon te bieden heeft.

Lissabon, Portugal
Lissabon, Portugal


Terug in het hotel wachten we het avondeten in spanning af. De soep die we opgediend krijgen smaakt redelijk maar het vervolg hierop is weer beneden peil. Het lijkt wel vanille vla maar het blijkt aardappel puree te zijn met een paar, op slavinken lijkende rolletjes, waar ik geen smaak aan kan ontdekken en nog steeds niet zeker weet wat het was. Hierop besluit een zestal deelnemers van de groep de laatste dag ook verstek te laten gaan en bij de buren te gaan eten. Na het eten gaan we met z’n zevenen een plan maken voor de volgende dag. Er wordt afgesproken dat een van ons de leiding zal nemen en om de volgende ochtend om negen uur twee taxi’s te bestellen om ons naar de opstapplaats van de legendarische lijn 28 te laten brengen.

Maar eerst gaan we slapen. Heel veel nachtrust krijgen we in dit hotel niet. Dat heeft twee oorzaken: Ten eerste staat er elke avond een groepje gasten buiten druk te praten en te roken tot na middernacht en ten tweede omdat de aanvliegroute naar het vliegveld Aeroporto da Portela in de buurt van het hotel is.

Tram 28 in Lissabon
Het ontbijt was het beste en meest uitgebreide ontbijt van alle hotels die we bezocht hebben. Zoals afgesproken bestellen we om negen uur twee taxi’s en laten ons naar de opstapplaats van lijn 28 brengen. Een werkelijk prachtige rit door het oude centrum met z’n zeer steile straatjes o.a. door de oude stad. Je koopt een soort dagkaart voor €6 voor 24 uur gebruik van het OV. Je kunt de kaart gebruiken om met de Elevador de Santa Justa, een lift die ontworpen is door Gustave Eiffel in de neogotische stijl van rond 1900, de dertig meter hoger gelegen wijk Bairro Alto te bereiken. Vanaf de toren heb je een schitterend uitzicht over de stad. Ook de 25 aprilbrug is een kunstwerk op zich, deze brug is een hangbrug over de Taag en is op 6 augustus 1966 voor het publiek geopend. Als we morgen Lissabon gaan verlaten zullen we dit doen via deze brug. De brug was van groot belang voor Lissabon mag, voor de opening van deze brug lag de dichtstbijzijnde oever verbinding over de Taag op dertig kilometer afstand van Lissabon!

Eén van onze medereizigers wil graag een bepaalde kerk bezoeken waar ze iets over gelezen heeft. Na enig zoekwerk vinden we deze. Het blijkt alleen geen echte kerk te zijn, er worden geen erediensten gehouden. De naam is van de kerk is Panteão National. Eigenlijk is het een nationaal museum maar aanvankelijk was Panteão National bedoeld als de kerk van Santa Engracia.

We wandelen verder door de prachtige stad met de vele pleintjes met fonteinen en standbeelden. In Lissabon zijn ook veel prachtige historische gebouwen te bewonderen. Aan deze dag komt echter ook een eind en we komen rond 18.00 uur weer aan bij ons hotel. Deze avond kan het eten de toets der kritiek ook niet doorstaan en hebben op voorhand al een zevental medereizigers besloten ‘buiten de deur te gaan eten’.

Fado Museum Lissabon, Portugal
Fado Museum Lissabon, Portugal


Richting Albufeira
Na weer een verrassend uitgebreid ontbijt te hebben genuttigd vertrekken we om 09.00 uur uit Lissabon richting Albufeira voor een verblijf van 3 nachten. We rijden door een prachtige streek, hoewel ook deze weer erg bochtig is en dus het al eerder genoemde verschijnsel qua rijstijl zich ook hier weer voordoet. Er moet wel gezegd worden dat Cor meer communiceert met de passagiers over de te volgen strategie en ook meer wetenswaardigheden verteld onderweg. We komen na een aantal pauzes om 14.45 uur aan bij ons 4* hotel Montechoro.

Het begin is hoopvol, het hotel heeft een mooie entree en de WiFi code is aangegeven op de balie. Als we echter op de kamer aankomen blijkt dit loos alarm want er is alleen bereik in de lounge. Hoewel het hotel er aan de buitenkant uitstekend uitziet vallen de kamers wat tegen. De grootte hiervan is prima maar er is gebrek aan onderhoud: er zijn afgebrokkelde tegels, een loszittende toiletbril en beschadigingen op het meubilair. Het zwembad met prima mogelijkheden is wel mooi. Tot nu laten de weergoden ons echter in de steek, vandaag is het onze warmste dag met 23 graden. Een aantal van ons trekt de stoute schoen aan en neemt een verfrissende duik. Wij gaan met een aantal op stap naar het ‘nieuwe’ gedeelte van Albufeira, waar ons hotel ligt. We maken een mooie wandeling naar het strand waar het nog niet druk is.

Strand van Albufeira, Portugal
Strand van Albufeira, Portugal


Als we ’s avonds ruim voor etenstijd in de lounge zitten om even gebruik te maken van de beperkte WiFi mogelijkheden, ruikt het er lekker wat hoop geeft voor het avondeten. Om 19.00 uur eet er echter een andere groep die kennelijk meer betaalt dan wij. Als wij aan de beurt zijn is het namelijk weer de welhaast traditionele rijst met vis. Dit is het eerste hotel waar we gebruik moeten maken van de buffet vorm, bij alle voorgaande hotels werd het eten aan tafel geserveerd. Het buffet is echter erg karig met weinig variatie. Nadat we naderhand Cor op de manager hebben afgestuurd is het de volgende twee dagen wel wat beter verzorgd. Na het eten maken we nog een wandeling en pikten we weer een terrasje.

Sagres en Cabo Vincente
Om 09.00 uur vertrekken we met de bus richting Sagres. Dit is het meest zuidelijke punt van Portugal en van Europa! We hebben vandaag ruim de tijd en houden we pauze in Lagos. De pitstop in Lagos is zeker de moeite waard. We wandelen door het leuke stadje met de traditionele pleintjes met bijbehorende standbeelden. We kijken ook nog bij het haventje en wandelen door het knusse centrum. Om 11.30 uur vertrekken we richting Sagres en Cabo Vincente. Eerst stoppen we bij Kaap van Vincent voor een fotopauze, vanwege de stevige wind pauzeren we kort. Vanaf hier zie je de vuurtoren in Sagres. Als we alle moois hebben gezien gaan we terug richting Albufeira. Cor geeft ons de mogelijkheid om in het oude gedeelte van de stad uit te stappen zodat we dit gedeelte alvast kunnen verkennen. Morgen hebben we een vrije dag, zo kunnen we het oude gedeelte alvast bekijken als we morgen andere dingen willen plannen. Het oude gedeelte bekijken is echt een must. Dit is veel interessanter dan het nieuwe gedeelte waar ons hotel zich bevindt.

We verkennen dit oude stadsdeel en nemen we de taxi terug. We hebben deze dag een afstand van 192 km afgelegd. Terug in het hotel komt het avondeten weer in zicht. Iedereen is toch wel een beetje gespannen wat we nu voorgeschoteld zullen krijgen. Persoonlijk zie ik wel een verbetering al is het nog niet om te juichen. Een zestal leden van de groep meent echter een statement te moeten maken door hun borden demonstratief vol te scheppen, de wijnfles te openen, en vervolgens zonder het eten aangeraakt te hebben naar een andere eetgelegenheid te vertrekken. Je mag van mij van alles vinden over alles en nog wat maar een dergelijke actie vind ik gênant en zeer onbeschoft! Wij laten ons door alle commotie niet van de wijs brengen en gaan met een aantal mensen nog gezellig een drankje nuttigen. Als we rond 24.00 uur naar bed gaan realiseren we ons dat de vakantie er precies voor de helft op zit!

Laatste dag in Portugal
Vandaag een dag om zelf invulling aan te geven. We hebben al besloten om vandaag eens op eigen houtje op stap te gaan naar het oude centrum waar we gisteren al waren. Er was gezegd tegen ons dat de afstand ongeveer zeven kilometer was, besluiten we toch om te voet te gaan. Die afstand klopte niet geheel, we liepen er binnen een uur naar toe. Onderweg maken we weer kennis met de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de Portugezen. Ik heb een wat grotere schaafplek onder de schoenriem en daarom probeer ik een drogist(e) aan het verstand te peuteren dat ik een Leukoplast aan één stuk wil hebben zodat ik zelf de benodigde hoeveelheid kan afknippen. Ze begrijpt wat ik bedoel maar kan het helaas niet vinden. Dan komt ze met een doosje waar kennelijk verschillende maten in zitten. Ze maakt de hermetisch gesloten verpakking voor ons open om ons de inhoud te tonen! Zie je dat een drogist in Nederland al doen? Als we een uurtje hebben rondgelopen komen we drie echtparen uit de bus tegen waar we ons bij aan sluiten en een erg gezellige dag mee beleven.

Eén van hen is al eens in Albufeira geweest en weet een uitstekend restaurantje waar je o.a. heerlijke sardientjes kunt eten. In het bewuste restaurantje wordt een tafel voor acht personen voor ons in orde gemaakt en genieten we van een voortreffelijke maaltijd. Zelf neem ik de sardientjes, een aardig bordje vol met een groot glas bier erbij. In totaal moet ik elf euro afrekenen. Dan is uit eten gaan nog eens leuk! We wandelen kris kras door het oude centrum en genieten van de sfeer. Op één van de pleintjes speelt een Zuid-Amerikaans orkestje op de panfluit. Leuke muziek.

We besluiten om ook weer te voet terug te gaan naar het hotel maar omdat het onderweg een beetje begint te regenen lassen we nog maar een pauze in. Het blijft een poosje regenen, daarom steken we de weg over en nemen een kijkje in een grote supermarkt. Hier zie ik iets bij de visafdeling wat je bij ons in deze tijd van het jaar niet kunt kopen namelijk: stokvis! Ik meen te weten dat dit bij ons een typisch gerecht is voor het najaar maar ik kan er natuurlijk naast zitten. In mijn jeugd woonden we in een klein dorpje 15 km buiten Apeldoorn. In een naburig dorpje was er dacht ik de derde donderdag in oktober het zogenaamde ‘koefeest’. Mijn ouders gingen die dag altijd naar mijn oudste zus die in dat dorp woonde. De traditie was dan dat alles en iedereen die dag stokvis at! Bij ons thuis ging dit dan vergezeld van boterjus/saus. Als ik daar nu nog aan denk krijg ik nog spontaan braakneigingen! Brrrr. Zoals je kun lezen heet stokvis in Portugal: Bacalhau. Het is inmiddels weer droog geworden en we wandelen op ons gemak richting hotel waar we om 17.15 uur aankomen.

Bacalhau in supermarkt Albufeira, Portugal
Bacalhau in supermarkt Albufeira, Portugal


Op naar Sevilla
Vandaag gaan we Albufeira verlaten, om naar Sevilla te gaan waar we twee nachten zullen verblijven. We vertrekken om 09.00 uur en het is een uurtje rijden naar de Spaanse grens. De klok moet nu weer een uur vooruit en plotseling is het toch elf uur geworden! In het eerste beste dorpje in Spanje maken we een stop. Het dorpje valt op door de mooie kerk. We maken een korte wandeling en laten ons een kopje cappuccino goed smaken. Hierna vertrekken we weer en komen om 13.45 uur aan in de prachtige stad Sevilla. Sevilla is de belangrijkste stad van Zuid-Spanje zowel op het gebied van cultuur, economie en kunst. De stad ligt aan de rivier met de naam: Guadalquivir (mooi scrabbel woord!) en is bevaarbaar voor kleine zeeschepen tot in de stad. Sevilla heeft het grootste historische centrum van Europa met talrijke bezienswaardigheden waaronder de kathedraal van Sevilla, Giralda, het Alcazar en de Torre del Oro. We krijgen de gelegenheid om zelf alvast de stad een beetje te verkennen.

Spaanse stad Sevilla
Spaanse stad Sevilla


Om 17.15 uur worden we terug verwacht bij de bus. Het is nog een kwartiertje rijden naar het hotel. Zowaar weer een 4* hotel! Het hotel ligt ver buiten het centrum, aan de overkant van de rivier Guadalquivir en is bereikbaar via een mooie brug. Het hotel is eigenlijk een hotel annex sportcomplex. In de nabijheid op het expo terrein vinden we ook nog een groot pretpark genaamd Isla Mágica, vergelijkbaar met de Efteling. Qua accommodatie is dit een 4* hotel die de sterren ook werkelijk verdiend. Er zijn schone, prachtige ruime kamers en er is goed eten. Het is wel vreemd dat de bar in het hotel gesloten blijft. Dit wordt nog dubbel pijnlijk als Shila weet te melden dat het bier in de bus op is als ik haar vraag om een blikje mee te nemen naar de kamer. Een ander manco is het feit dat het hotel zover buiten de stad ligt. Deze afstand is absoluut niet lopend te overbruggen. Maar gelukkig biedt Cor spontaan aan om eventuele liefhebbers na het eten met de bus naar de stad te brengen als we daar een beetje over mopperen. Het is prettig dat we in dit hotel dat we om 19.30 uur gaan eten, voor ons een prettig tijdstip. Op het eten is deze keer niets aan te merken en als we dit achter de knopen hebben maken twaalf diehards graag gebruik van de door Cor aangeboden rit. We moeten 's avonds terug met de taxi, maar met z’n vieren is dat goed te betalen. We gaan met z’n allen op hetzelfde terras zitten en maken er nog een gezellige avond van. Deze dag hebben we een afstand van 267 km afgelegd.

Centrum van Sevilla
Om 09.00 uur gaan we met de bus naar het centrum en pikken de gids op die ons wegwijs zal gaan maken in een aantal van de vele bezienswaardigheden van deze prachtige stad. We beginnen met het koninklijke Paleis van Sevilla. Het Alcazar staat samen met de kathedraal sinds 1987 op de werelderfgoedlijst. Zeer de moeite waard om te bekijken. Hierna is de kathedraal aan de beurt. Voluit: Catedral de Santa María de la Sede. De Moren bouwden in de 12de eeuw op deze plek een moskee met een bijbehorende minaret. Nadat de troepen van de katholieke koningen Sevilla hadden heroverd op de Moren lieten ze de grote moskee intact. Ze maakten er enkel een Christelijk gebedshuis van. Maar het gebouw raakte in verval en aan het begin van de 15e eeuw werd er besloten om een nieuwe kerk te bouwen. Van de vroegere moskee blijven alleen de Puerta del Perdón, -de Vergiffenispoort- en Patio de los Naranjos, -de sinaasappelhof- en het Giralda over. De Puerta del Perdón is een bronzen poort en degenen die mee geweest zijn om de kathedraal te bezichtigen, zullen het zich ongetwijfeld nog herinneren. Het was de poort die werd omgeven door een boog vol Arabische inscripties en uitgesneden koran teksten. Op de Patio de los Naranjos wasten de Moren hun handen en voeten voor ze de moskee binnen gingen. Nu biedt dit stenen plein met sinasappelbomen en een fonteintje toegang tot de kathedraal. Ook is er sinds het einde van de 19e eeuw een grafmonument ter ere van Christoffel Columbus.

Tot slot nog la Giralda. De Giralda heeft nu een hoogte van 104 meter. Om te genieten van de mooie monumenten in de stad moet je echt de Giralda beklimmen. Wat is tenslotte 104 meter voor jongelui als ons! Wij hebben dat dan ook uiteraard gedaan en het was zeer de moeite waard. Een werkelijk prachtig uitzicht. Het grappige aan de beklimming is dat je niet met trappen naar boven gaat maar via een sterk hellende gang. Op deze manier kon men vroeger ook met een paard of ezel naar boven. Hier verlaat ons de gids en gaan we op eigen houtje verder aan de wandel. We landen na enig zoekwerk in de Joodse wijk op een heerlijk terras waar we ons de tapas heerlijk laten smaken. Die hebben we wel verdiend na al het wandelen en geklauter. Dan is het weer tijd geworden om de bus op te zoeken en terug naar het hotel te gaan. In het hotel aangekomen krijgt onze vakantie plotseling een onaangename wending. Als Jannie wil gaan douchen is het bad dermate glad dat ze uitglijdt en met haar hoofd op de rand van het bad klapt. Met als gevolg een hevig bloedende wond en een buil boven haar oog ter grootte van een kippenei! Het bloeden stopt vrij snel maar het is wel bont en blauw. We halen ijsblokjes in de keuken om te proberen de zwelling wat in toom te houden. Dat lukt in enige mate maar zoals wel verwacht is ze de volgende dag helemaal blauw om haar oog. Omdat ze eigenlijk weinig last van hoofdpijn heeft gaan we niet naar een arts. Begrijpelijk hebben we die avond geen trek meer om naar de stad te gaan. Gelukkig heeft een medereiziger een lekker flesje ‘Schrobbelaar’ bij zich zodat we ons verdriet toch nog enigszins kunnen verdrinken.

De Spaanse stad Valencia
Vandaag is het weer tijd om het prachtige Sevilla te verlaten. Om 08.00 uur gaan we op weg naar Valencia. Hier verblijven we 2 nachten. Na ongeveer anderhalf uur rijden passeren we de stad Cordoba. Helaas is een bezoek aan deze stad niet ingepland want ook deze stad is zeker de moeite van een bezoek waard. Na een lunchpauze komen we om 16.45 uur in Valencia aan. Valencia ligt aan de Costa del Azahar aan de Middellandse zee en heeft 800.000 inwoners. We hebben pauze tot 18.30 uur en maken alvast een klein rondje door de stad. We merken al gelijk dat Valencia een totaal andere stad is als Sevilla. Valencia heeft een veel ruimere opzet en doet daardoor meer aan Barcelona denken. Na een verkenningstochtje en een consumptie gaan we richting hotel. Deze keer Hotel Medium VLC. Je merkt overigens duidelijk dat Valencia niet echt een toeristische trekpleister is. De talenkennis van de doorsnee Valenciaan is namelijk vrij beperkt. Het eten is niet echt slecht dus veel te klagen hebben we ook weer niet. Wat wel weer apart is dat we niet het terras op mogen terwijl die er wel is. Als we de kruising oversteken zit er gelukkig een leuk tentje. Aan ons gezelschap hebben ze de komende twee avonden goede klanten. De afgelegde afstand van deze dag is overigens 685 km.

Valencia verkennen
Vandaag gaan we Valencia verkennen onder leiding van een gids. We vertrekken om 09.00 uur vanaf het hotel en pikken de gids op. We bezoeken achtereenvolgens het Station, Postkantoor en het Gemeentehuis. Alle drie werkelijk schitterende gebouwen. Het station heeft wel een heel bijzonder plafond. Deze is geheel ingelegd met mozaïek steentjes. Het lijkt Park Güell in Barcelona wel! Erg mooi. Verder maken we kennis met de zijdebeurs La Jonja en mogen een winkeltje in waar ze speciale zijden stoffen verkopen die vele honderden euro’s per meter kosten. We bezoeken ook nog een enorm grote overdekte markt van 8000 m2. We komen ook nog langs de kathedraal en Real Basilica. Onze gids adviseert ons waar we het beste kunnen gaan eten. Deze dame geeft ons een werkelijk fantastisch advies. We kregen een erg smakelijk menu voorgeschoteld bestaande uit Paella als voorgerecht, gegrilde filetlapjes met frites als hoofdgerecht en een nagerecht naar keuze b.v. tiramisu. Als klap op de vuurpijl kun je bij dit tien euro kostende menu voor twee euro de drank ‘afkopen’. Een perfecte maaltijd dus voor twaalf euro.

Paella eten in Valencia
Paella eten in Valencia


Om 14.30 uur rijden we met de bus naar beneden langs de rivier de Turia naar De Ciudad de las Artes y las Ciencias (Stad der kunsten en wetenschappen). Het is een groot cultureel centrum, gelegen in het prachtige Turiapark waar kunst, wetenschap en natuur samenkomen. De bouw heeft maarliefst negen jaar heeft geduurd! Om 16.00 uur komen we weer moe maar voldaan aan bij ons hotel waar we eerst de straat maar even oversteken voor een lekkere versnapering. Deze avond ontstaat er ook weer enige commotie tijdens het eten. Dit keer gaat het niet per definitie over het eigenlijke eten maar over het dessert! Bij het dessert komt de ober langs om ons allemaal persoonlijk een magnum uit het vuistje aan te bieden. Een wel ongebruikelijke manier van uitserveren maar als ze het papiertje eraf hadden gehaald en op een gouden bordje hadden gelegd had het ijsje denk ik niet veel anders gesmaakt. ’s Avonds genieten we samen weer op het terras van de overbuurvrouw. Sinds we in Sevilla aankwamen is de temperatuur steeds boven de 30 graden geweest!

Barcelona
Om 08.15 uur vertrekken we voor onze 377 km lange rit naar ons laatste overnachtingshotel in Barcelona. We komen rond 14.00 uur aan in Barcelona en Cor laat ons uitstappen aan het eind van de Ramblas. Om de 12.00 is het op de lange Ramblas altijd weer een feest om te lopen. Je ziet er een enorme verscheidenheid aan mensen en toeristen. We verkennen Barcelona op ons gemak en stappen aan het eind van de middag weer in de bus die ons naar het hotel brengt. Hotel Ronda ligt slechts twee straten achter de Ramblas, heerlijk centraal. Het hotel is pal in het centrum. Hierdoor kan de bus niet helemaal bij het hotel komen en moeten we een stukje sjouwen met onze koffers. Het is een prima hotel. Wij hebben een kamer die uitkijkt op een binnenplaats. Wij zijn er blij mee, ’s nachts is het heerlijk rustig. Hoewel de eetzaal wat aan de krappe kant is, wordt er een uitstekende maaltijd geserveerd. De bediening is vriendelijk en ze serveerden ook de lekkerste soep die we tot op dat moment gegeten hebben. Na het eten gaan we nog op verkenning uit om een plek te vinden waar we morgenavond voetbal kunnen kijken. Is er geen enkel commentaar op dit hotel? Zeker wel! Ze durven maar liefst twaalf euro te vragen voor 24 uur WiFi! Absurd.

Sightseeing in Barcelona
We gaan om 10.00 uur met de bus richting stad waar we onze gids voor die dag oppikken. Als eerste is de Sagrada Familia aan de beurt. Eigenlijk wordt er vanaf het leggen van de eerste steen in 1882 voortdurend aan de kerk gebouwd. Volgens de geleerden moet de officiële oplevering in 2026 zijn maar ik betwijfel of dit gaat lukken. De gids laat ons nog veel dingen zien, ook zaken die wij, ondanks dat dit denk ik ons vijfde bezoek aan Barcelona is, nog niet gezien hebben. We rijden o.a. nog naar Montjuïc. Dit is een heuvel in het zuidwesten van Barcelona. Op de heuveltop staat het kasteel van Montjuïc, een 18e eeuws kustverdedigingsfort. Persoonlijk vonden we het jammer dat we Park Güell niet aandeden. Is altijd weer een schitterend kunstwerk van Gaudi met al die mozaïek steentjes.

Sagrada Familia gezien vanaf Montjuic
Sagrada Familia gezien vanaf Montjuic


Om 14.00 uur mogen we de rest van de middag zelf invullen. Dit doen we met plezier al kunnen we het niet te laat maken want we gaan om 19.00 uur aan tafel om van de voetbalwedstrijd Spanje – Nederland te genieten. Natuurlijk prachtig dat Nederland die wedstrijd gewonnen heeft, dat is onze nachtrust ook zeker ten goede gekomen! We gaan met z’n allen nog een poosje nagenieten op het terras en kruipen vervolgens onder de wol.

Terug naar Nederland
We vertrekken om 08.15 uur vanaf ons hotel om Barcelona om daarmee Spanje te gaan verlaten. Om 10.30 uur passeren we de Spaans/Franse grens en beginnen hiermee definitief aan de laatste ronde. We moeten deze dag 717 km overbruggen naar ons overnachtingsadres in het Novotel in Macon Nord. Na een aantal stops komen we om 18.15 uur aan bij genoemd hotel. We hebben nog een poosje de tijd gehad voor we aan tafel gaan. We zijn uiteraard gespannen wat de pot deze keer schaft. Dit keer hebben ze net als twee jaar geleden weer een leuke menukaart gemaakt voor de Solmar gasten. Het grappige is, zo heb ik naderhand gecontroleerd, dat het menu identiek is aan dat van twee jaar geleden! Over het eten kunnen we verder kort zijn, de soep was niet te eten en de combinatie van het vlees met friet vond ik niet geweldig. Komt nog bij dat het vlees bij sommigen meer vet dan vlees bevatte. Sommigen beklaagden zich nadrukkelijk over het feit dat we weer in een ‘vergaderzaal’ gedropt werden en niet in de normale eetzaal. Als je echter de prijzen ziet: een 2-persoons kamer met ontbijt voor €155, dan lijkt het mij logisch dat wij niet dezelfde behandeling mogen verwachten, Solmar zal ongetwijfeld een aanzienlijk lager bedrag hebben bedongen. Omdat we hier weer goed werkend internet hadden heb ik de mail bekeken en beantwoord en zijn op tijd naar bed gegaan.

De volgende ochtend vertrekken we uit Macon om definitief aan de laatste kilometers te beginnen. Vandaag hebben we er nog 702 te gaan. We hoeven ons niet te haasten, want in Maarheze moet er toch gewacht worden tot alle bussen van de meerdaagse reizen binnen zijn. Ondanks dat het aan tijd niet ontbreekt vind ik het toch een gemis dat en geen gezamenlijk afscheidsdiner is georganiseerd. We stoppen onderweg regelmatig en in Stein verlaten ons 7 medereizigers. Rond 19.30 uur komen we in Maarheze aan en dan is het toch wel fijn als je met je eigen auto bent. De koffers worden meteen uitgeladen en rond 20.00 uur vertrekken we richting Apeldoorn waar we om 21.15 uur aankomen.

Eindconclusie
Aan het einde van een dergelijke reis ga je de balans opmaken. Hoe heb je het ervaren, de reis, de chauffeur/hostess, de hotels, het eten, en natuurlijk niet te vergeten: hoe was de groep. De reis was zonder meer schitterend, we hebben verschrikkelijk veel gezien, zoveel zelfs dat het zonder aantekeningen te maken bijna ondoenlijk is om de hele reis de revue nog eens te laten passeren. Over de chauffeur en hostess is al het één en ander gezegd in dit verslag. Ik ben er van overtuigd als we een koppel getroffen hadden vergelijkbaar met Gerhard en Astrid van de Mallorca reis waren er veel dingen anders gelopen en was er beduidend minder irritatie in de groep geweest. Dan de hotels. Tja, nu komt er waarschijnlijk een punt waarin een deel van de groep het niet met mij eens zal wezen. De hotels die op een dergelijke reis worden gecontracteerd kun je denk ik niet vergelijken met de hotels die je boekt op een b.v. 10-daagse reis. Dan de groep. Persoonlijk heb ik mij geërgerd aan enkele leden uit de groep. Het groepje van zes begon al in Frankrijk en hebben het de hele reis vol weten te houden.

Bij ons stond Portugal al een paar jaar op het verlanglijstje maar voor ons ging de reis zoals die werd aangeboden boven de begroting. De huidige optie hebben we dus meteen aangegrepen. Dat wil overigens niet zeggen dat wij echt tevreden zijn over het geheel maar als je het hotel in Lissabon even vergeet en in Albufeira en Valencia een oogje dichtknijpt kom je al aardig in de goede richting. Wat betreft accommodatie en eten hadden degenen die deze reis voor het eerst namen waarschijnlijk een hoger verwachtingspatroon. Ik denk niet dat er bar veel mensen zijn die mijn mening (volledig) zullen delen maar daar is dan niets aan te doen. Zoals ik aan het begin van het verslag al zei, het is geschreven uit onze beleving en die hoeft natuurlijk niet de uwe te zijn. Voor ons zelf hebben we echter al besloten om in de toekomst niet weer een dergelijke reis te gaan maken. Persoonlijk vonden we 9 hotels in 17 dagen een beetje teveel van het goede. We zijn echter hoe dan ook blij dat we deze reis gemaakt hebben want je moet het fysiek natuurlijk nog wel aankunnen. En zoals ik uit mijn naaste omgeving weet kan dat heel snel veranderen. Tenslotte nog even het volgende: het zal sommigen misschien opvallen en/of verbazen dat ik zo vaak tijden noem. Ik doe dit omdat ik op een later tijdstip nog eens wil kunnen zien hoe de reis ongeveer in elkaar stak maar zeker ook voor mensen die een dergelijk soort reis in de toekomst misschien willen maken en geen idee hebben hoe het een en ander werkt.

Gerard en Jannie van Huffelen.

PS. Voor de nerds onder ons die de kilometers na gaan tellen: de ruim 100 km die we gereden hebben met de stadsrondritten e.d. staan niet in dit verslag vermeld.

Heb je interesse in een reis naar Spanje? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Spanje, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.

Vertel ons uw vakantie wensen. Onze reisexperts geven u gratis en vrijblijvend reisadvies op maat.

 Aangesloten bij ANVR,SGR, Calamiteitenfonds
 9,6 in reviews
 Veel kennis en ervaring
 3.879 klanten gingen u voor

Uw gegevens

* = verplicht. Privacy beleid is van toepassing

Vakantieverhalen / reisverslagen

Gerelateerde artikelen